Dagblaðið Vísir - DV - 20.07.1992, Blaðsíða 35

MÁNUDAGUR 20. JÚLÍ 1992.
47
Pontiac Trans Am TPI, árg. ’86, til sölu,
sjálkfskiptur, rafmagn í rúðum, centr-
al, T-toppur, álfelgur, o.fl., o.fl. ekinn
46 þús.km, litur vinrauður effects.
Sjón er sögu ríkari. Upplýsingar í sím-
um 91-73179 og 93-71121 e.kl. 16.
Range Rover, árc
dyra, 5 gíra, ekinn
bíll. Uppl. í síma
sölu, 4ra
n, falíegur
e.kl. 19.
Pontiac Fiero, árg. ’86, til sölu,
lítið ekinn, vel með farinn, skoðaður.
Uppl. í símum 91-686860 og 91-74182.
Honda Accord ’84 til söiu, vel með far-
inn, 5 gíra, beinskiptur, útvarp. Uppl.
í síma 91-656695.
Smáauglýsingai
Ymislegt
SANDSPYRNA
Sandspyrna á Sauðárkróki 25. Júlí nk.
Skráning gegn greiðslu þátttöku-
gjalds fer fram 20/7 milli kl. 20 og 23
hjá Bílaklúbbi Skagafj., s. 95-35771,
og Kvartmíluklúbbnum, s. 91-674530.
Keppnin gefur stig til Islandsmeistara.
Þjónusta
Flottari læri og aukin vellíðan með
sogæða- og celló-nuddi. Snyrtistofa
World Class, sími 35000. Hanna.
Góé ráóeru tilaá
fara eftir þeim!
Eftireinn
-ei aki neinn
Fréttir
Ökuleikni ’92 á Hvammstanga:
Mikil þátttaka þrátt fyrir
slyddu um sumarsólstöður
- yngri krakkamir stóðu sig betur en þeir eldri
Brynjar M. Valdimarsson, DV, Ökuleikni '92:
Dagatalið segir að það sé sumar.
Samt sem áður var slydda þegar við
ókum frá Sauðárkróki til Hvamms-
tanga og ekið var í gegnum skafla á
þjóðveginum. Þegar til Hvamms-
tanga kom hafði veðrið heldur skán-
að en samt örlaði fyrir slyddu. Þrátt
fyrir þetta létu keppendur í ökuleikni
ekki á sér standa og fjölmenntu.
Barist var um hvert sæti. Sigurður
Hólmar Kristjánsson sigraði í karla-
flokki með 134 refsistig. Jafnir í öðru
sæti urðu Þorsteinn Á. Guðmunds-
son og Ólafur Jónsson með 148 refsi-
stig og Kristinn Kristjánsson hafnaði
í þriðja sæti með 159 refsistig. í
kvennaflokki ökuleikninnar sigraði
Guðný Sigurðardóttir með 179 refsi-
stig, Matthildur Benediktsdóttir varð
önnur á 187 stigum og Birna María
Þorbjörnsdóttir þriðja með 205 refsi-
stig. í flokki byijenda varð Ágúst
Þorbjörnsson efstur með 193 refsi-
stig.
Krakkarnir í yngri flokki hjólreiða-
keppninnar stóðu sig betur en þeir
eldri. Gunnar Gunnarsson sigraði í
yngri flokki með 51 refsistig, Erhng-
ur Ingi Guðmundsson varð annar
með 60 refsistig og Hólmfríður Bima
Guðmundsdóttir þriðja með einu
Verðlaunahafar í hjólreiðakeppni ökuleikninnar á Hvammstanga. Eins og
sjá má var kalt í veðri og þýddi lítið að hafa uppbrettar ermar.
stigi meira. Haraldur Ingi Haralds-
son hefði orðið fjórði í yngri flokki
því hann sigraði í eldri flokki með
63 refsistig. Egill Sverrisson varð
annar í eldri flokknum og Sigríður
Guðmundsdóttir þriðja.
I
Merming
Sókúní
Logalandi
Ýmsir tónlistarmenn hafa þann sið á sumrum að ferðast um landið
með list sína. Slíkt framtak er lofsvert en heyrst hefur að aðsókn sé stund-
um dræm. Svo virðist sem fólk utan Reykjavíkursvæðisins sé jafnvel enn
háðara sjónvarpinu um andlega næringu en þéttbýlisbúar. Er það sorg-
legt ef satt er og mun áreiðanlega breytast hér eins og í öðrum löndum
þar sem sífellt fleira fólk er að rífa sig upp úr sjónvarpsdoðanum og opna
augu sín fyrir lifandi menningarstarfi.
Sólrún Bragadóttir sópransöngkona og Þórarinn Stefánsson píanóleik-
ari eru um þessar mundir á tónleikaferðalagi og munu halda tónleika
víðs vegar um landið á næstunni. í gærkvöldi fluttu þau Ust sína í Loga-
landi í Reykholtsdal. Þetta hús hentar að mörgu leyti vel til tónleika-
halds og hefur m.a. það sér til ágætis að þar er prýðilegur flygill. Á efnis-
Tónlist
Finnur Torfi Stefánsson
skránni voru sönglög eftir höfunda frá Norðurlöndum. Voru flutt lög eft-
ir Carl Nielsen, Sigfús Einarsson, Eyþór Stefánsson, Sigvalda Kaldalóns,
Edward Grieg, W; Stenhammar, W. Peterson-Berger, T. Rangström og J.
Sibelius.
Það var ánægjiflegt að heyra hve vel lög hinna íslensku höfunda stóð-
ust samanburð við tórflist frænda okkar frá Norðurlöndum. Á fyrri hluta
þessarar aldar beindist áhugi íslenskra tónskálda mjög að samningu söng-
laga og var oft lagður við metnaður og alúð. Af einhverjum ástæðum
dvínaði þessi áhugi er á leið. Er það miður og breytist vonandi til bóta.
Sólrún Bragadóttir hefur oft áður sýnt það að hún er mjög góð söng-
kona. Hún brást engum vonum að þessu sinni og söng frábærlega vel.
Túlkun hennar hefur auðgast að fjölbreytni og dýpt og vald hennar á
röddinni er eins og best verður á kosið. Píanóið hljómaði mjög fallega
undir höndum Þórarins eiginmanns hennar, Hann hefur öngerðan blæ-
brigðaríkan áslátt sem er mjög vel viðeigandi í undirleik ljóðasöngs.
Meðal þeirra laga sem hvað best heppnuðust voru lög íslensku höfund-
anna, einkum Sigfúsar, og Söngur Solveigar eftir Grieg.
Aðsókn að tónleikunum var þokkaleg, ekki síst þegar htið er til þess
að nú stendur heyskapur sem hæst í Borgarfirði. í fyrradag var besti
þurrkdagur sumarsins, sem komið er, og vel brúklegur þurrkur var í
gær. Það sem á skorti í áheyrendafjölda var bætt upp í innileik undir-
tekta og sneru menn tvíefldir aftur í heyskapinn að tónleikum lokn-
um.
Kórsöngur í Skálholti
Sumartónleikum í Skálholtskirkju var fram haldiö
nú um helgina. Kammerkór og nokkrir hljóðfæraleik-
arar undir stjóm Hilmars Arnar Agnarssonar fluttu
verk eftir Giovanni Palestrina, Johann Bach og
Heinrich Schutz.
Verk fárra tónskálda hafa verið grandskoðuð af eins
mikilli nákvæmni og verk Palestrina. Nafnfrægð hans
á að sumu leyti rætur að rekja til áhrifavalds katólsku
kirkjunnar. Að sumu leyti virðist áhuginn á verkum
hans vera fræðilegur. Framar öðru þó dregst fólk að
þeim vegna hins hreina og fagra stíls sem vel mátti
heyra í þeim tveim verkum sem flutt voru á þessum
tónleikum. Palestrina er fulltrúi strangrar íhaldssemi
í tónlist. Hreinleiki, hófsemi, jafnvægi eru einkenni
stíls hans. Allar ýkjur og óþarft skraut er afþakkað.
Hin eðlilega auðsungna lína ræður lagferlinu. Hljóm-
fræðin mótast af hreinum þríhljómum sem stundum
draga fram tónmiðju eða tóntegund án þess þó að
hljóma fyllilega stefnuvirkt eins og gerist í hinu full-
mótaða dúr og moll tónmáli sem var að koma til sög-
unnar á ævidögum Palestrina. Stíll hans sjálfs byggð-
ist á eldri fyrirmyndum, einkum hinum háþróaða fjöl-
röddunarstíl Niðurlendinga sem Palestrina fágaði og
pússaði. Það var gaman aö heyra þessa fógru tónlist
í Skálholti og hefðu verkin vel mátt vera fleiri.
Margir góðir tónlistarmenn voru í ætt Jóhanns Se-
bastians Bachs og hétu flestir Jóhann. Einn slíkur
átti verk á þessum tónleikum. Sá var uppi snemma á
sautjándu öld. Bar verkið skýr merki snemmbarrokks-
ins og var ólíkt verkum hins mikla meistara er síðar
Tónlist
Finnur Torfi Stefánsson
kom til sögunnar. Þó mátti ef til vill heyra einhverm
skyldleika í lagferlinu á stöku stað. Þá voru flutt fjög-
ur ágæt verk eftir annan stórmeistara þessa tímabils,
Heinrich Schutz. Kunnast þeirra er sennilega Saul sem
hefur um margt sérkennilega fegurð og er að sama
skapi vandasamt í flutningi. Því miður tókst tónlistar-
fólkinu ekki alveg nógu vel upp í þessu verki. En að
öðru leyti var flutningurinn yfirleitt fallegur og vel
útfærður og voru tónleikar þessir hinir ánægjulegustu.
Gítartónleikar
Uwe Eschner gítarleikari lék einleik á hljóðfæri sitt
á tónleikum í Skálholtskirkju um helgina. Á efnis-
skránni voru verk eftir Franz Burkhardt, John Dow-
land, Jóhann Sebastian Bach og Frank Martin.
Hinn hljóðláti heimur gítarsins stendur í sérkenni-
legri andstöðu við hinn hávaðasama veruleika nútíma-
mannsins þar sem ítroðslan eirir engu, ekki einu sinni
á heimilum manna. Við því mætti búast að hæfileikinn
til að hlusta grannt eftir hefði týnst mönnum þar sem
aldrei reynir á slíkt í hinu daglega lífi. Á gítartónleik-
um kemur allt annað í Ijós og virðist alltaf vera jafnm-
ikiö kraftaverk. Jafnvel rykbarðir túristar, sem hafa
nákvæmlega 67 mínútur til að pissa, skoða staðinn,
drekka kafii og með því og fara á tónleika áður en
ferðinni verður fram haldið, hætta að tyggja tyggjóið
sitt til þess að skapa hið fullkomna hljóð sem gítarinn
krefst með lágværð sinni.
Uwe Eschner er fæddur í Þýskalandi en hefur búið
og starfað á íslandi í nokkur ár. Efnisval hans var
1 gott, einkum var gaman að heyra fantasíur Dowlands
og lútusvítu Bachs. Dowland samdi töluvert af söngv-
um með lútuundirleik og er tónlist hans um margt
keimlík madrigölum sextándu aldar.Fjölröddunar-
tækni er áberandi og er það fullverðugt viðfangsefni
að koma verkum þessum vel til skila. Lútusvíta Bachs
minnir mjög á hljómborðssvítur hans. Að því leyti
hentar gítarinn betur í þessa tónlist en t.d. semball
að hann býður upp á meiri styrk og litabrigði mifli
Tónlist
Finnur Torfi Stefánsson
hinna ýmsu radda. Hins vegar eru tæknilegar tak-
markanir hans meiri.
Passacaglia eftir Burkhardt er hefðbundið og þokka-
lega gert verk en ekki mikið meira. Fjórir þættir eftir
Martin sýna góða þekkingu á gítarnum og nýta ýmsa
möguleika hans vel. Þeir sýna hins vegar ekki eins
góða þekingu á tónsmíðum og eru heldur léttvæg frá
þeim sjónarhóli.
Uwe lék margt mjög fallega í verkum þessum. Hnökr-
ar og smá mistök voru á stöku stað en heildin var vel
útfærð og oft áhrifarík.