Dagblaðið Vísir - DV - 23.10.1992, Síða 12

12
Spumingin
Tókst þú þátt
í göngudeginum?
Gunnlaugur Þórarinsson sjómaður:
Nei, það gerði ég ekki.
Þóra Björk Jónsdóttir nemi: Nei, ég
á heima úti á landi og hafði ekki tök
á því.
Ragnar Páll Bjarnason sölumaður:
Já, en ég er vanur að hlaupa en ekki
ganga.
Linda Bellere nemi: Nei, ég vissi ekki
af honum.
Björn Elísson vátryggingamaður:
Nei, ég er lítið fyrir það að labba.
Hilma Sveinsdóttir hjúkrunarfræð-
ingur: Nei, það gerði ég ekki.
Lesendur__________
Fjárfestum
í íslensku!
k.
Heimur nýrra tækifæra
/77 ImgslHÍIti J'yrir Islrndiiiffa
Þcpar laiulunuvri i riiiskiplatn hvrrfa. rr f'engiá lil rnóls rið nrja líma.
(irundröllur að hugsrvld jrjóðar rr að hún sr jiúlltakandi i þeirri þróun,
rkki rinurif'is úhorfandi.
Skandia ú íslandi stuðlar að þúlltöku fslcndin/ta i alþjóðariðskiptum.
Skandia ú /sland1 prriðir fvrir frjúlsuni riðskiptaliúlluni og hrilbrigðri
samkrppnl lil hagsbótnfyrir riðskiptarini sina.
Skandia Island
UFANDI ÍAMKEPPNI
IÆGRIIÐGJOLD
VÁTRYGGINGARFíLAGIÐ SKANDIA HF.
Ein auglýsinga Skandia ísland sem birst hefur hér á landi.
Magnús Þór Gylfason skrifar:
„Hugmyndafræði Skandia er að
veita völdum markhópum fjárhags-
legt öryggi með alhliða vátrygginga-
þjónustu og íjármálaþjónustu, líf-
tryggingu og lífeyrisspamaði." -
Setning þessi er tekin óbreytt úr aug-
lýsingu Skandia samsteypunnnar.
Sem viðskiptavini fjárfestingarfé-
lagsins Skandia brá mér er ég heyrði
frétt í útvarpi aö félagið hefði fryst
innstæðu viðskiptamanna sinna.
Sannast sagt fór það fram hjá mér
að búið væri að selja Verðbréfamark- *
að Fjárfestingarfélagsins.
Mér er spum: Hvernig stendur á
því að þessi bráðsnjalla samsteypa
lætur blekkjast við kaup sín á heilum
verðbréfamarkaði? Ef samsteypan
getur ekki metið viðskipti sín eða
treyst öðmm til þess, hvemig, í
ósköpunum eiga þá þessir þræl-
reyndu fjármálamenn hennar að
geta séð um fjármálaþjónustu fyrir
einstaklinga? - Og eftir að þeir segj-
ast hafa verið blekktir ætlast þeir til
að samningnum sé hægt að rifta sam-
stundis! Því neita gömlu eigendumir.
Við svo búið frysta þeir heila klabbið
og segja það okkar hagsmuni. Þetta
em þó peningar fjárfesta, sparifé sem
margir höfðu hugsað sér sem vara-
sjóð ef eitthvað kæmi upp á. - En
þegar fjölmiðlar vilja taka viðtal við
forsvarsmenn fyrirtækisins eru ein-
faldlega engin svör. Hvað er að hjá
þessu norræna alþjóöafyrirtæki?
Hvemig á fólk að bregðast við
svona viðskiptaháttum? Era það
ekki hrein mistök Skandia samsteyp-
unnar að láta blekkjast og taka ekki
eftir því við kaupin að sjóðirnir eru
ofmetnir? Er það ekki á þeirra
ábyrgð að skoða sjóðina og meta þá
vandlega áður en samningar eru
gerðir? - Sanngimissjónarmið segir
mér til um að samsteypa sem veltir
488 milljörðum íslenskra króna á ári
og á eigið fé upp á 145 milljarða, ætti
að bera uppi sin eigin mistök.
Ég þykist vita að ábyrgð þeirra sem
fjárfestu í þessum sjóði sé að ýmsu
leyti í eigin höndum. - Ég er enn
ungur að ámm og ætla mér að erfa
landið og ég á rétt á, ásamt öðram
sparifjáreigendum, að fá að vita hvað
er að gerast. Það er búið að frysta
inneignirnar. Skandia ætti því ekki
að hafa neinar áhyggjur af yfirlýs-
ingum, fólk getur ekki rokið til og
náð í peninga sína. Kannski er þetta
svo flókið mál að Skandiamenn skilji
það ekki sjálfir.
Er Skandia kom til landsins réðist
það inn á tryggingamarkaðinn og
gerði talsverðan usla. Til hins betra
eða verra ætla ég ekki að dæma um
þvf ég tryggi ekki mikið. Næsta tak-
mark: fjárfestingamarkaðurinn. Og
hvaö svo? Þegar ég keypti kjarabréf
taldi ég að íslendingar stæðu að baki
þessa fyrirtækis. Nú verður mér
hugsað til þess hvernig þetta verður
ef við göngum í EES. Mun þá ekki
peningamarkaöurinn ráða?
Og að lokum enn úr auglýsingu
Skandia: „Vinnubrögð Skandia sam-
steypunnar sem byggjast á gæðum,
hagkvæmni og vandvirkni hafa verið
innleidd hérlendis og stefna fyrir-
tækisins hér er samhljóða stefnu
samsteypunnar allrar eða að veita
viðskiptavinum sínum öryggi, vernd
og skjól, sem á táknrænan hátt end-
urspeglast i merki fyrirtækisins -
regnhlífinni." - Kannski era komin
göt á regnhlífina! - Skandia frá Sví-
þjóð; stattu við þín orð!
Vitleysan með virðisaukaskattinn
Pétur Guðmundsson skrifar:
Ríkisstjómin gengur ekki nógu
hreint til verks í þeim málum sem
hún hefur þó ákveðið að taka fyrir
og koma á hreint á kjörtímabili sínu.
- Eitt þeirra er virðisaukaskatturinn.
Hann þvælist fyrir ráðherranum og
er með ólíkindum hvað breyting sem
í sjálfu sér er auðveld virðist þurfa
langa umræðu og umhugsun. - Eitt
þrep eða tvö þrep? Er ekki einfaldast
að ákveða hann eitt þrep?
Og svo vitna menn í landsfund
Sjálfstæðisflokksins hvað eftir annað
- og auðvitaö á röngum forsendum
og rangan landsfund í þokkabót. -
Það var á landsfundi Sjálfstæðis-
flokksis 1989 sem ályktað var aö virö-
isaukaskattur skyldi ekki taka til
menningarstarfs í neinu formi. Síðar
var haldinn landsfundur flokksins,
árið 1991. Þar var ályktað að virðis-
aukaskattur skyldi taka yfir ALLA
starfsemi hvaða nafni sem nefndist
og vera undanþágulaus. - Enginn
vitnar í þenna landsfund Sjálfstæðis-
flokksins.
Hvers vegna er þá ríkisstjórnin að
koma sér í klípu með því að velta
fyrir sér hvort skatturinn á að vera
eitt eða tvö þrep? Og hvers vegna
ættu menn að greiða viröisaukaskatt
af vörum í stórmörkuðunum, sem er
helftin af því sem fjölskyldan eyðir,
en ekki af gjafavörum? Bókum, tón-
leikum o.s.frv.? - Virðisaukaskattur
er auðleystur með einu þrepi og á
alla starfsemi sem fram fer í landinu.
Hvers vegna
frekar Pólverja?
Nýtast karlar ekki við pökkun snyrt-
ingu?
Hringið í síma
632700
milli kl. 14 og 16
-eðaskrifið
Nalh ogsímanr. veröurað íylgja bréfum
Sigrún Björgvinsdóttir, Egilsstöðum,
skrifar:
í þættinum „Auðlindinni" á rás 1,
flmmtudaginn 15. okt. sl. var frétt
um að Hraðfrystihúsið á Breiðdals-
vík hefði auglýst eftir starfsfólki án
árangurs og því hefði frystihúsið sótt
um að ráða Pólverja til vinnu við
snyrtingu og pökkun.
Atvinnulaus kona á Egilsstöðum
hringdi þegar til að sækja um vinnu
og talaöi við verkstjóra í vinnslusal.
Þar var henni tjáð að nú þegar væra
11 manns á skrá sem sótt hefðu um
vinnu og þeim hefði verið sagt að
haft yrði samband við þá eftir miðjan
mánuð. Þá kom einnig í ljós að kórl-
um væri ekki gefinn kostur á aö
vinna í snyrtingu og pökkun.
Hvað er hér að gerast? Á Egilsstöð-
um er vaxandi atvinnuleysi og
ástand í atvinnumálum á Borgarfirði
eystra hefur lengi verið bágborið.
Og hvað um frystitogarana? Eru þaö
ekki aö langmestu leyti karlar sem
vinna þar við snyrtingu og pökkun?
í viðtah við framkvæmdastjóra
Hraðfrystihússins kom fram að um
mánaðamótin næstu myndi vanta
um 15-20 manns í vinnslusal. Af
þessum 11 umsóknum, sem lægju
fyrir, væru margar frá körlum, og
það væri sín reynsla að það kæmi
mjög illa út að hafa þá í vinnu við
snyrtingu og pökkun. Reynslan af
Pólverjum, sem oft hafa verið í vinnu
á Breiðdalsvík, væri mjög góð, og
forfóll í vinnu væra nær óþekkt hjá
þeim sem væri því miður ekki hægt
að segja um landann.
FÖSTUEjAGUR 23. OKTÓBER 1992.
Tværskoðanir
sömu dagana
Björ S. Stefánsson skrifar:
Nýlega kynntu Samtök fisk-
vinnslustöðva (SF) tvær skoðanir
á samningnum um EES. í ályktun
aðalfundar samtakanna sagði
m.a.: „Stuðningur fiskvinnslunn-
ar við EES hefur alltaf verið
bundinn því að íslendingar fái
tollfrjálsan aðgang fyrir fisk-
afurðir sínar án þess að heimildir
til fiskveiða innan fiskveiöilög-
sögunnar komi í staðinn. Aöal-
fundur SF vill ítreka þessi sjón-
armið og jafniramt benda á að í
þeim samningsdrögum sem fyrir
liggja vantar verulega upp á aö
þessum skilyrðum sé fullnægt."
Þetta var kunngert daginn eftir
aðalfundinn. - Þremur dögum
síðar birtist auglýsing meö mynd
af broshýrum manni undir yfir-
skriftinni „Atvinnulífið styöur
EES“. Þar var enginn fyrirvari. -
Meðal auglýsenda voru Samtök
fiskvinnslustöðva. - Hvoru á að
trúa?
Gieymumeigin
vesaldómi
Magnús Hafsteinsson skrifar:
Væl um eigin ræflaskap bætir
ekki stöðu fólks. Það veit maður
sem verið hefur öryrki um ára-
bil. Þetta er skrifað af því tílefni,
að stjórnvöld telja sér ekki fært
að taka á móti flóttafólki frá fyrr-
verandi Júgóslavíu, fólki sem að
öllum likindum bíður einskis
nema dauðans.
Ef við tækjum ábyrga afstöðu
sem þjóö meðal þjóða myndum
við bjarga eins mörgum og okkur
væri unnt, og ef til vill gleyma
eigin vesaldómi.
Óþarfarstofnanir
K.S. skrifar:
í þeim niðurskurði, sem nú á
sér stað í þjóðfélaginu, eru Jafn-
réttísráð og Umferðarráð gjör-
samlega óþarfar stofnanir, sem
mætti leggja niður, frekar en að
spara í heilbrigöiskerfinu og má-
efnum aldraðra.
Ég sé ekki að umræddar stofn-
anir geri eitt eða annað gagn og
má þó ætla að mikill kostnaður
sé af báðum stofnununum.
Framhalds-
myndirogsápur
Þ.J. skrifar:
Nýbúinn að lesa gagnrýni á
sjónvarpið fyrir val á kvikmynd-
um um helgar, sé ég að í þessari
viku á að sýna sömu kvikmynd-
ina frá miðvikudegi til laugar-
dags! - Þetta er vist einhver fram-
haldsmynd sem tekur 90 minútur
i flutningi á hverju kvöldi.
Nú ætla ég ekki að hafa af
áhorfendum sínar framhalds-
myndir og sápur! - En er það
ekki einum of mikið að taka öll
þessi kvöld undir svona? Áöur
hef ég viðrað þá skoðun mína að
Sjónvarpið birti fram í timann
dagskrá sína eins og Stöð 2 gerir,
og ætla ég að ítreka það enn hér.
Sfjórnmál
ogguðsfrú
Elsa Georgsdóttir skrifar:
Það er ekki mörgum aö treysta
í stjórnmálunum. Jú, Eyjólfi
Konráð og e.t.v. einhverjum
fleiri. En vitið kemst ekki að fyrir
ffekjunni og yfirganginum í
meirihlutanum. Stjórnmála-
flokkar mættu missa sig, þeir
gera lítiö annað en sjúga merginn
úr þjóðinni. - Svo eru það þessir
kirkjunnar menn sem skiJja ekki
kenningar Krists. Þeir gera litiö
annaö en heröa á skrúfunum á
almúgann. Skyldi ekki guð pred-
ika sjálfur í allri tilveranni?
Hrærumst við ekki og lifum í
faömi hans?