Dagblaðið Vísir - DV - 18.03.1993, Page 15
FIMMTUDAGUR 18. MARS 1993
15
Niðurlægingarbraut
Alþýðuflokkurinn samþykkir
skólagjöld og feflst á að fefla niður
lagaákvæði um að ríkissjóður beri
ábyrgð á rekstrarkostnaði Tækni-
skólans.
Þegar skólagjöld voru fyrst lögð
á í framhaldsskólum var það gert
á grunni 8. greinar framhalds-
skólalaganna. Þar er kveðið á um
heimild til að innheimta - innritun-
argjöld - efnisgjöld - pappírsgjöld
og nemendasjóðsgjöld.
Rekstrarkostnaður
Þegar þessi lagaákvæði voru
samþykkt fylgdi Birgir ísleifur
Gmmarsson menntamálaráðherra
þeim úr hlaði með svofelldri grein-
argerð:
„Gjöld af þessu tagi eru nú þegar
innheimt við flesta skóla og teljast
KjaUariim
Svavar Gestsson
níundi þingmaður Reykvíkinga
„Alþýðuflokkurinn styður þetta
ákvæði. Þar með er hann kominn á
leiðarenda niðurlægingarinnar 1 skóla-
gjöldunum."
hluti af fjárreiðum skólanna. Hér
er því ekld um að ræða neina meg-
inbreytingu frá ríkjandi
ástandi...“
Það var með öðrum orðum ljóst
af lagatextanum sjálfum og grein-
argerð ráðherrans að þessi gjöld
mátti ekki nota til að kosta rekstur
skólanna. Enda segir í 32. gr. sömu
laga:
„Ríkissjóður greiðir samkvæmt
lögum þessum rekstrarkostnað
framhaldsskóla... “
„Ríkissjóður greiðir allan launa-
kostnað við kennslu sem fram
fer... “
„Auk kostnaðar við kennslu
greiðir ríkissjóður laimakostnað
viö námsráðgjöf, störf í skólasafni,
á skrifstofu, félagsstörf, efdrlit og
umsjón með heimavistum og eign-
um skóla og annarra þeirra starfa
er nauðsynleg teljast vera.“
„Auk launakostnaöar greiðir rík-
issjóður annan rekstrarkostnað af
starfsemi skólans, viðhaldi húsa og
tækja... “
Og í greinargerð með þessari
grein sagði Birgir ísleifur: „í 1.
mgr. þessarar greinar er því slegið
föstu að ríkissjóður greiði (ALL-
AN) rekstrarkostnað framhalds-
skóla... “ og: „Hér er gert ráð fyrir
þeirri breytingu að ríkissjóður
(EINN) (leturbreyting mín - s.)
skuli greiða rekstrarkostnað fram-
haldsskóla."
Það er með öðrum orðum lögbrot
Ríkisstjórnin hefur flutt á Alþingi frumvarp um skólagjöld tiltekinna skóla
eins og Tækniskóla íslands.
að láta nemendur bera annan
rekstrarkostnað framhaldsskóla -
eins og þó er gert.
Ríkisstjómin hefur nú flutt á al-
þingi tvö frumvörp um skólagjöld
tiltekinna skóla. Það eru Garð-
yrkjuskóli ríkisins, bændaskólarn-
ir og Tækniskóli íslands. í frum-
vörpunum er gert ráð fyrir þeirri
breytingu einni að heimilt verði að
innheimta gjöld eins og gert er í
framhaldsskólunum skv: 8. gr. En
í frumvarpinu um Tækniskólann
er bætt um betur og felld niður
lagaskylda ríkissjóðs tfl að kosta
tækniskólann.
Stuðningur Alþýðuflokks
Alþýðuflokkurinn styður þetta
ákvæði. Þar með er hann kominn
á leiðarenda niðurlægingarinnar í
skólagjöldunum. í fyrsta lagi sam-
þykkir hann skólagjöld í fram-
haldsskólum án lagaheimildar. í
öðru lagi samþykkir hann að taka
upp sams konar lagaákvæði í öðr-
um skólum. í þriðja lagi samþykkir
hann að fella niður greiðsluskyldu
ríkisins á kostnaði við Tækniskól-
ann og rekstur hans.
Össur Skarphéðinsson sagði fyrir
nokkru að hann bæri ekki ábyrgð
á Ólafi Garðari. Mér sýnist að það
hafl hann nú gert og að þeir félagar
leiðist hönd í hönd og leggi skóla-
gjöld á nemendur Tækniskóla ís-
lands um leið og lagt er til að fella
niður ábyrgö ríkisins á kostnaði
við rekstur tækniskólans. Er unnt
að komast lengra á vegi eymdar-
innar?
Svavar Gestsson
Veruleikafiiring
að vilja jöf nuð?
Sennilega eru áratugir síðan
pólitísk umræða hefur verið á því
plani sem raun ber vitni að undanf-
örnu. Persónulegar árásir og gífur-
yrði setja svip á hana og höfð eru
þau orð um forystumenn samtaka
launafólks að þeir séu veruleika-
flrrtir og helst eigi að senda þá úr
landi.
Óæskilegar skoðanir
En hverjar skyldu vera þessar
skoðanir sem eru svona óæskileg-
ar? Þær ganga einfaldlega út á það
að vflja jafna kjörin á íslandi og
veija velferðarkerfið. Þær ganga
út á það að segja að margfaldur
launamunur sé siðlaus og auk þess
efnahagslegt glapræði því forsenda
þess að hægt sé að byggja upp
öflugt atvinnulíf í landinu er sæmi-
lega jöfn skipti. Ef kaupgeta hins
almenna launamanns er rýrð um-
fram þau mörk sem verið hefur á
undanfómum árum þá mim það
skila sér í þverrandi eftirspurn eft-
ir almennri neysluvöm og þjón-
ustu og fyrr en varir í enn auknu
atvinnuleysi. Á þessu hefur BSRB
hamrað í sínum málflutningi auk
þess sem rík áhersla hefur verið
lögð á skattamál - þær makalausu
ráðstafanir að aflétta mifljörðum
af fýrirtækjum en íþyngja einstakl-
ingum, sérstaklega þeim sem áttu
KjáUaiiim
Jens Andrésson,
varaformaður SFR
við sjúkdóma að stríða. Þessar ráð-
stafanir opnuðu augu margra fyrir
þeirri misskiptingarkreppu sem
hér er rekin. Alvarlegust er þó að-
fórin að velferðarkerfinu.
Á undanfömum tveimur árum
hefur verið sótt að velferðarkerf-
inu á íslandi af slíkri óbilgimi að
dæmafátt er. Fólki hefur ofboðið
þessi aðfór og samtök launafólks
hafa snúist til vamar. í þeirri bar-
áttu hefur BSRB beitt sér af alefli.
Kröfugerð samtakanna ber mjög
keim af þeirri baráttu auk þess sem
krafa um almennan jöfnuð er sett
í öndvegi.
Verkföll um velferð
Nú er það staðreynd að blásið er
í verkfallslúöra á ólíkum forsend-
um. Stundum fara fámennir hópar
í verkfófl til aö bæta eigin hag en
í öðrum tilvikum liggur samfélagið
allt undir. í raun má líta á það sem
mjög merkilegan hlut að þúsundir
launamanna skuli hafa verið reiðu-
búnir að leggja niður vinnu til þess
að fylgja eftir kröfugerð sem geng-
ur út á að vetja velferðarkerfið og
stuðla aö almennum jöfnuði í land-
inu. Og það án þess að fólk hefði
fyrir því óyggjandi vissu að annað
launafólk legðist á sömu sveif.
Ég hef trú á því að ef sú vissa
hefði verið fyrir hendi hefði verk-
fallsboðun fengiö miklu meiri
stuðning en raun varð á. Stjórnar-
herramir líta á atkvæðagreiðsluna
hjá BSRB sem sinn sigur. Þaö er
mikifl misskilningur. Mörg BSRB-
félög samþykktu verkfaflsboðun.
Engu að síður var meirihlutinn
ekki reiðubúinn í verkfall að sinni.
Umræðan kviknar
En þær umræður sem nú em að
kvikna í samfélaginu öllu bera vott
vaxandi andúðar á þeirri stefnu
sem ríkisstjómin fylgir í kjara- og
velferðarmálum og ekki síður
verður mönnum tilefni umhugsun-
ar sá hatrammi áróður sem dynur
á forystumönnum launafólks. Allt
viröist leyfilegt gagnvart þeim sem
gagnrýna misskiptinguna og ógna
veldi hinna ríku. Jafnan þegar upp-
lýsingar em settar fram og rökum
beitt er svarað með útúrsnúning-
um og gífuryrðum.
Stjórnmálamenn, sem ekki þola
rökræna og málefnalega umræðu,
telja baráttu fyrir jöfnuði í landinu
vera veruleikafirrta og vflja flytja
óæskflegar skoðanir úr landinu,
ættu að fara að hugsa sinn gang.
Jens Andrésson
„Stjórnarherrarnir líta á atkvæöa-
greiðsluna hjá BSRB sem sinn sigur.
Þaö er mikill misskilningur.“
„í þeirri
umræðu, sem
fram hefur
farið upp á
misskilnings
36 0.M,
einum .
d0ttÍð ' mamanafnanelnd
wm
hafi
Kvaran,
formaöur
sér lög um '
mannanöfn. Svo er þó alls ekki.
Nágrannaþjóöir okkar búa all-
ar aö slíkum lögum, eiga sínar
nafnaskrár og hafa nefndir eöa
skrifstofur sem vísað er lil. Það
er ekki að ástæðulausu aö slik lög
em sett og tilgangurinn er marg-
þættur.
Aö hluta flafla íslensku lögin
um þær reglur sem hvetju þjóðfé-
lagi era nausöynlegar ifl þess aö
unnt sé að halda skrá yfir þegn-
sérstökum tilvikum, svo eitthvaö
sé nefht. En megintflgangur lag-
anna er að halda utan um íslensk-
ar nafnvepjur og verja þær fyrir
þeim erlendu áhrifum sem sækja
að úr öllum áttum. Þetta ætti að
geta verið sameiginlegt markmið
aflra þeirra stjómmálaflokka
sem láta sér annt um íslenska
tungu og menningu. EkM má
gleymast að eiginnöfh em hluti
af orðaforöa hverrar tungu.“
Nefndin verði
„Ég sé ekki
rök fyrir þvi
nöfnum, sem
veriö hafa í
fjölskyldum í
áratugiogem
fólki kær, sé
breytt eða að
einhver
valdaðstrika ur'
þau út Mér finnst aö fólk eigi aö
hér við iýði í áratugi eða aldir og
em þar að auki nöfn náinna ætt-
ingja. Mér dettur í hug nöfn eins
og Svanberg og Esther. Það er
nafnið er nú einu sinni hluti af
persónu manna. Þar fyrir utan
getur fólki þótt eítthvert nafn
þaö.
Séu lirskurðir
mannanafha-
saka úrskurði nefndarinar með
ætlunin að breyta lögunum.