Dagblaðið Vísir - DV - 29.04.1993, Blaðsíða 12

12
Spumingin
FIMMTUDAGUR 29. APRÍL 1993
f
í
Er þörf á reyklausum degi?
Davíð Frank: Já, svo færri fái
krabbamein.
Guðmundur Benediktsson: Já, þaö
hlýtur aö hafa eitthvað aö segja.
Jónas Már Karlsson: Já, það bætir
andrúmsloftið.
Ægir Gauti Þorvaldsson: Já, það
finnst mér.
Guðmundur Gísli: Já, þaö er alveg
þörf á þvi. Það er óþarfi aö fylla lung-
un af tjöru.
Eirikur Jónsson: Reyklaus dagur
skiptir mig ekki máli.
Lesendur___________
Sýslumannsemb-
ættið á Akranesi
Frá Akranesi. - Sýslumannsembættinu er haldið í fjársvelti, segir bréfritari
m.a.
Sigurður Gizurarson skrifar:
Föstudaginn 23. apríl sl. var slegið
upp frétt í DV þess efnis að sýslu-
mannsembættið á Akranesi færi ít-
rekað fram úr íjárveitingum og var
fjallaö um það mál frá ýmsum hlið-
um. Helzt hefði mátt skilja fréttina
svo að hér væri um eina embættið á
landinu að ræða sem það léti henda
sig. En svo sem alþjóð er þó væntan-
lega kunnugt af fréttum hafa flestar
stofnanir ríkisins farið fram úr fjár-
lögum undanfarin ár og það ítrekað.
- Frétt blaðsins var því til þess fallin
að gefa ranga og mjög neikvæða
mynd af frammistöðu Akranesemb-
ættisins.
Blaðamann DV upplýsti ég um að
sýslumannsembættiÖ á Akranesi
hefði fengiö mun minni fjárveitingar
en önnur embætti af sambærilegri
stærð. Á sl. ári fékk Akranesembætt-
ið 17-18 millj. kr. lægri fjárveitingu
en ísafjarðarembættið þótt það þjóni
heldur fjölmennara byggðarlagi og
það fékk 6-7 millj. kr. lægri fjárhæð
en Vestmannaeyjaembættið þótt þar
sé 400 manns færra.
Þessi mismunun í fjárveitingum á
fjárlögum hefur átt sér stað ár eftir
ár án þess að hún sé rökstudd með
neinum hætti af hálfu dómsmála-
ráðuneytis. Og þessi mismunun hef-
ur ekki verið leiðrétt þótt bent hafi
verið á að hún væri bæði ranglát og
óverjandi. Engin ástæða sýnist til að
ætla að fólk á Vestfjörðum og í Vest-
mannaeyjum sé svo miklu erfiðari
viöskiptis en á Akranesi aö umfram-
kostnaöur nemi meira en 17-18 millj.
kr. á ísafirði og 6-7 millj. kr. í Vest-
mannaeyjum. Það veit ég að sýslu-
menn á Isafirði og í Vestmannaeyjum
eru harðduglegir menn. Það hefur
ekki þurft aö veita svo miklu meira
fé til þeirra af því aö þeim veröi
minna úr verki.
Vegna þessarar ítrekuðu mismun-
unar, sem hefur átt sér staö ár eftir
ár, leitaði ég til tveggja þingmanna
kjördæmisins í des. sl. Sturla Böð-
varsson alþm. skrifaði af því tilefni
dómsmálaráðuneytinu bréf þar sem
hann beiddist skýringa á þessu ó-
samræmi. - Bréfi hans hefur ekki
verið svarað og engar rökstuddar
skýringar verið gefnar.
Þótt ég fengi ekki nema brot af
þeim 17-18 millj. kr. sem ísafjarðar-
embættið fær meira en Akranesemb-
ættið skyldi ég skila ríkinu tekjuaf-
gangi um hver árslok. Það get ég hins
vegar ekki svo lengi sem Akranes-
embættinu er haldið í íjársvelti með
ofangreindum hætti.
Einn seðlabankastjóri
Lúðvíg Eggertsson skrifar:
Þeirri skoðun vex fylgi að Seðla-
banki íslands eigi aö lúta einum
bankastjóra, ásamt varamanni hans.
Sá háttur er á haföur erlendis, m.a.
í öllum enskumælandi löndum. Þetta
mál kom snöggvast til umræðu á
Alþingi nýlega og virtust menn úr
öllum flokkum styðja hugmyndina.
Seðlabankastjórar eru þrír núna.
Hinn elsti, Jóhannes Nordal, hættir
á miðju þessu ári en Tómas Árnason
í lok ársins. Þá er einn eftir, Birgir
ísl. Gunnarsson, og þarf engum við
að bæta nema varamanni hans sem
hafa þyrfti þekkingu á hagfræði pen-
ingamála.
Þaö er alveg út í bláinn að fara að
ráða nýjan bankastjóra við þessar
aðstæöur enda þótt Jón Sigurðsson
sæki fast að komast í þá stöðu. Hann
vill jafnvel stokka upp ríkisstjómina
í þessu skyni á næstu vikum eða
mánuðum. Ráðherrann hefur áður
sýnt viðlíka ýtni. Það var þegar Efna-
hagsstofnunin, sem hann starfaði
viö, var lögð niður. Þá krafðist hann
nýrrar stofnunar fyrir sig. Fékk
hann Þjóðhagsstofnun og for-
mennsku hennar en verkefnin heyra
að réttu lagi undir Hagstofu íslands
sem nýtur virðingar.
Jón Sigurðsson hefur um árabii
fært landsmönnum fragnir sem ekki
fengust staðizt; um væntanlegt álver
á íslandi. Upp á síðkastið hefur hann
stutt vilja viðskiptabankanna í
vaxtamálum og með svonefndum
samkeppnislögum hans er eftirliti
með verðlagi í landinu aö fullu lokið.
Það er í raun með óhkindum hvernig
einn maður (eins og ég tel ráðherr-
ann gera) getur vafið alþingismönn-
um um fingur sér - án þess að beita
nokkrum faglegum rökum.
Ferðasalar snúa við blaðinu
Sig. Hreiðar skrifar:
Það skal þakka sem vel er gert.
Undanfarin ár hefur sá er þetta ritar
hvaö eftir annað bent á fáránleika
þess að verð einhvers hlutar sé gefið
upp annað en þaö er, og síðan getið
um það í smáletri að verðið sé ekki
allt upp tahð. Hin síðari árin hafa
það einkum verið feröasalar og bíla-
innflytjendur sem þessu marki hafa
verið brenndir.
Flestir bílainnflytjendur eru þó
hættir þessu fyrir ahnokkru og fam-
ir að auglýsa það verö sem kaupand-
inn þarf í raun að borga. - Þó sitja
fáeinir eftir.
En nú ber svo við á vordögum að
ferðasalar almennt snúa viö blaðinu
í einu vetfangi og auglýsa hvert far-
I gjaldið er án þess aö hafa einhverja
viðbót í smáletri annars staöar í aug-
lýsingunni. Þetta ber að þakka og
virða skal það sem vel er gert.
! Við fáum í flestum tilvikum hka
að vita að fargjaldiö er fyrir einstakl-
Hringið í síma
miHiki. I4ogl6~eða skrifið
Nafnog símanr. vcrður.ió fylgja brífum
inginn, eða fyrir tvo sem ferðast sam-
an, en langmest mun vera keypt af
farseðlum annaðhvort fyrir einn eða
fyrir tvo saman. Tiltölulega fáir far-
seðlar fara í einni kippu til hjóna sem
ferðast saman með tvö börn „tveggja
til tólf ára“ eins og oröalagið vísaði
til í auglýsingum, þannig aö það
verðdæmi er afar hæpin viðmiðun. -
En sem sé; hér með er þakkað fyrir
sigur skynseminnar að lokum.
Kaupandann varðar mest um þaö
hvert endanlegt verðið er, ekki
hvemig einstakir höir þess skiptast
milli kónga eða keisara.
.Kaupandann varðar mest um það hvert endanlegt verðið er,“ segir bréfrit-
ari.
Skemmdirákörfu-
boitanetum
P.V. skrifar:
Nú, þegar sumarið er komið,
taka krakkar og unglingar fram
íþróttaskóna og drífa sig út í góða
veðrið. Enn sem fyrr eru íþrótta-
vehir á skólalóðum nánast troð-
fulhr og eru körfuboltavehirnir
einna vinsælastir. En þaö er orðið
óþolandi að netin í körfubolta-
hringjunum skuh ekki fá aö vera
í friði fyrir skemmdarvörgum
sem skera þau af og ömurlegt er
að spila körfubolta á netlausa
hringi. - Væri ekki hægt aö setja
upp finar keðjur í körfuhringina
í stað neta i þeirri von að keðjurn-
ar endistlengur á hringjunum en
netin? Þetta hefur verið gert er-
lendis meö mjög góðum árangrí.
Bæjarfélög ættu að setja upp
svona keðjur til reynslu.
Verðsprenging niður
ávið
Kristján Einarsson hringdi:
Það er áreiðanlega ekki ofsög-
um ságt afþvi aö fólk áierfiöleik-
um með að standa í skilum. Ekki
bara einstakhngar heldur líka og
e.t.v. miklu fremur fyrirtæki sem
t.d. leigja dýra aðstööu. Fréttir
um lækkun á verslunarhúsnæði
í Kringlunni bera þess augljós-
lega vitni. Ég held að sú aðgerö
ein muni verka sem verðspreng-
ing niður á við á öllu versiunar-
húsnæði. ÆskOegt væri aö leigu-
húsnæöi almennt lækkaði tals-
vert gegn því að dregið yrði úr
skattlagningu á leigusala eins og
Húseigendafélagið hefur m.a. oft
fært rök fyrir. Ekki er ósennilegt
að fleira fylgi þessari veröspreng-
ingu niður á við eins og ég kaúa
það þegar menn neyðast til að
lækka verð á útseldri þjónustu
og um leiö álagningarprósentu
og fólk hefur ekki handbært fé
nema fyrir því nauðsynlegasta.
Samninga heim
íhéruð
Jóhaiui Sigurðsson skrifar:
Ég er sammmála forseta ASÍ
þegar hann ræðir um að leysa
undanfarandi samflot i samn-
ingaviðræðum upp og vísa samn-
ingamálunum heim í héruðin til
hvers félags eöa sambands fyrir
sig. Sama árangri eða betri mætti
ná í heimabyggð. >
Hverborgaði
tertuna?
Gunnar Jónsson skrifar:
Nú þegar Qárlaganefnd Alþing-
is telur brýnast á þessum kreppu-
og atvinnuleysisstímum að fara
ofan í viðskipti fyrrverandi dag-
skrárstjóra Sjónvarps við þá
stofhun gæti hún kannski dund-
aö sér við annað í leiðinni. Hún
gæti t.d. kannað hver borgaði
tertuna sem starfsmenn Sjón-
varpsins gæddu sér á ásamt út-
varpsstjóra til aö fagna því að
útvarpsstjóri vék dagskrárstjór-
anum úr starfi. - Að lokum legg
ég til að stjórnarandstaðan fari 1
tertuslag á Alþingi til að full-
komna skrípaleikinn sem þar
hefur átt sér staö að undanlornu.
Áunnaratvinnu-
leysisbætur
þurrkastút!
B.Þ. skrifar:
Fyrir nokkru varð ég atvinnu-
laus, launþegi eftir rúmlega 30
ára starf. Síðast ók ég leigubíl
nokkra mánuði en samkvæmt
núgildandi reglum þurrkar sá
timi út aúan minn rétt til at-
vinnuleysisbóta. - Ótrúlegt en
satt!
Áunnin réttindi í 30 ár, bæði til
sjúkra- og atvinnuleysisbóta,
þurrkuð burt! Ég hef skömm á
þvi fólki sem með munnræpu
sinni (t.d. á Alþingi og víðar)
kemur í veg fyrir aö tími vinnist
tú að ijúka því frumvarpi sem
ætlað er aö lagfæra þessi máh