Dagblaðið Vísir - DV - 30.04.1993, Blaðsíða 32

32
FÖSTUDAGUR 30. APRÍL 1993
Flugrekstrarfyrirtæki undir Helgafelli í Mosfellsbæ:
Þrátt fyrir mikil umsvif í alþjóðlegum flugviðskiptum og vinnu nær allan sólarhringinn er stutt í húmorinn hjá Arngrimi. Hér er
hann ásamt heimasætunni, Thelmu, sem fær að vera með foreldrum sinum í vinnunni.
Rekstuiinn hófst
við eldhúsborðið
- hjónin Þóra Guðmundsdóttir og Amgrímur Jóhannsson eru samhent í rekstri flugfélagsins Atlanta
Á veggjum skrifstofu Atlanta hanga veggspjöld þar sem eru Ijósmyndir frá
verkefnum fyrirtækisins víða um heim. Forstjórinn og aðstoðarforstjórinn,
hjónin Arngrímur Jóhannsson og Þóra Guðmundsdóttir, virða hér fyrir sér
fax frá viðskiptavini á ganginum en rrijög mikið hefur verið að gerast hjá
fyrirtækinu undanfarna mánuði.
„Við hófum reksturinn við eldhús-
borðið á heimih okkar í Mosfellsbæ
árið 1986. í rauninni þurftum við
ekki annað en tölvu og síma. Síöan
hefur fyrirtækið vaxiö hratt og miklu
hraðar en við áttum von á. Það var
eiginlega aldrei ætlunin að fara út í
svo víðtækan flugrekstur," segja
hjónin Þóra Guömundsdóttir og Am-
grímur Jóhannsson sem reka flugfé-
lagið Atlanta í Mosfellsbæ. Fyrirtæk-
ið hefur verið talsvert í sviösljósinu
undanfarið, ekki síst þar sem það var
að senda tvær risaþotur til Saúdí-
Arabíu þar sem þær verða í píla-
grímaflugi. AthygU vakti að íslensk-
ar flugfreyjur voru klæddar að arab-
ískum sið.
Atlanta-fyrirtækið hefur skapað
sér gott orö í flugrekstrarheiminum
á undanfomum ámm og náð góðum
samböndum við hin ýmsu flugfélög
víða um heim. Þakkar- og meðmæla-
bréf sýna að viðskiptavinir em
ánægðir með samstarfið. í sex ár
starfaði Atlanta nánast í kyrrþey því
ekki heyrðist mikið frá fyrirtækinu
í fjölmiðlum. Það var ekki fyrr en í
janúar 1992, þegar fyrirtækið fékk
flugrekstrarleyfi endurnýjað til
fimm ára, að eftir því var tekið. „Viö
áttum sex yndisleg hljóðlát ár,“ segir
Amgrímur glottandi enda er honum
lítt um þá athygli gefið sem beinst
hefur að fyrirtæki hans.
Heimilislegt
umhverfi
Síðastliðið haust keypti Atlanta
húsnæði þar sem áður var Álafoss-
verksmiðjan. Fyrirtækið flutti þang-
að 1. október og enn hafa umsvifin
aukist. „Við vomm í fjórum litlum
herbergjum í Þverholti og vorum
búin að sprengja utan af okkur hús-
næðið. Við gátum ekki hugsað okkur
að flytja úr sveitinni," segja þau
hjónin.
Það er í ráun ótrúlegt að í húsinu
skuli fara fram alþjóðaviðskipti og
vera gerðir tugmilljóna samningar.
Á veggjum hanga veggspjöld þar sem
límdar hafa verið upp ljósmyndir
sem sýna sögu félagsins. Fyrir miðju
húsi er lítill eldhúskrókur og þar
næla starfsmenn sér í brauðsneiö á
hlaupum milli herbergja. Þannig má
sjá forstjórann smyrja sér brauð sem
hann síðan borðar á leið til skrifstofu
sinnar sem er einföld og án íburðar.
í einu horninu situr heimasætan, sex
ára dóttir þeirra hjóna, og hefur
komið sér upp „eigin skrifstofu".
Hún lætur lítið fara fyrir sér enda
veit hún að allir hafa mikið að gera.
Arngrímur tók þrjár stórar
ákvarðanir meðan blaðamaður
staldraði við enda gafst ekki mikill
friður til viðtalsins. Hann vill þó ekki
upplýsa hvaða stóru ákvarðanir
voru teknar að sinni. „Það er prinsip
hjá mér að segja aldrei frá neinu fyrr
en ég hef skrifað undir samning."
Það gætir örlítillar hjátrúar hjá þeim
hjónum varðandi reksturinn enda
fylgir hún oft flugfólki. Þegar þau
segja frá að engin meiri háttar óhöpp
hafi komið upp meö flugvélar þeirra
slá þau vamagla með því að berja
þrisvar í boröið.
Kynntust í fluginu
Arngrímur Jóhannsson er gamal-
reyndur flugmaður. Hann er fæddur
og uppalinn á Akureyri og segir að
þar hafi verið mikiil flugáhugi þegar
hann var að alast upp. Þóra Guð-
mundsdóttir starfaði um árabil sem
flugfreyja hjá Loftleiðum og síðan
Flugleiðum. Hún er Siglfirðingur.
Þau kynntust 1 fluginu fyrir fjórtán
árum og hafa lagt saman krafta og
reynslu í fyrirtæki sínu. Bæði voru
þau gift áður en Þóra var ekkja þegar
þau kynntust. Hún á eina dóttur,
Vilhelmínu Vilhjálmsdóttur, sem er
fimmtán ára, frá fyrra hjónabandi
en Amgrímur á fjögur böm frá fyrra
hjónabandi, Sigurlaugu, Sigrúnu,
Ragnheiði og Gunnar. Saman eiga
þau Thelmu sem verður sjö ára 1
desember.
Arngrímur hafði starfað lengi hjá
Cargolux í Lúxemborg en kom heim
og var einn af eigendum Amarflugs.
Hann segist ekki hafa átt samleiö
með stjómendum þess fyrirtækis og
seldi því sinn hlut í fyrirtækinu. Um
tíma starfaði hann sem ferjuflug-
maður, flutti flugvélar milli landa og
heimshluta. A þeim tíma var hann
mikið að heiman og kunni því illa.
Tók flugnámið
utanskóla
Arngrímur er lærður loftskeyta-
maður en tók bóklega þáttinn í flug-
inu utanskóla. „Ef þú lofar að segja
það engum þá hef ég aldrei verið í
venjulegum flugskóla," segir hann
kíminn. Hann þurfti þó að taka próf-
ið í skólanum, einnig tók hann sigl-
ingafræðipróf og próf í blindflugi í
Reykjavík en annars var hann á
Akureyri. Amgrímur hóf síðan störf
sem flugmaður árið 1966 hjá Flugfé-
lagi íslands. Hann flaug í Bíafrastríð-
inu og dvaldi í Sao Tome í eitt ár
fyrir Hjálparstofnun kirkjunnar.
Þegar hann kom heim aftur hóf hann
störf hjá Loftleiðum, fyrst sem sigl-
ingafræðingur en síðan aðstoðar-
flugmaður. Hann var síöan lánaður
til Cargolux. Eftir þriggja ára vera í
Lúxemborg kom hann heim og gerð-
ist flugmaður hjá Guðna Þórðarsyni
og Air Viking. Loks fór hann til Arn-
arflugs eins og áður var getið. Hann
kenndi síðan við eigin flugskóla,
Flugtak, um nokkurt skeið eða þang-
að til fyrirtækið Atlanta varð til árið
1986.
„Fyrirtækið var auðvitaö lengi að
þróast hjá mér áður en það varð til.
Eg vissi að leigumarkaðurinn var
talsvert ódýr. Það var hægt að leigja
vélar á góðu verði. Hugsunin hjá mér
var að leigja vélar inn og leigja þær
aftur út. Eg sá að hægt væri að lifa
á þessu. Þar sem ég hafði starfað
lengi sem flugmaður hafði ég kynnst