Dagblaðið Vísir - DV - 30.04.1993, Blaðsíða 20

20
FÖSTUDAGUR 30. APRÍL1993
Merming
Bíóborgin - Hoffa: ★★ !4
Tilgangurinn
helgar meðalið
Jimmy Hoffa (Jack Nicholson) er hér mættur í skrifstofu Roberts Kennedys
(Kevin Anderson) sem kom því til leiðar að Hoffa var dæmdur til fangelsis-
Verkalýösleiðtoginn James Hoffa er
örugglega frægasti Bandaríkjamað-
urinn sem hefur horfið sporlaust.
Margar tilgátur eru til um endanleg
afdrif hans en flestir eru sammála
um að hann hafi verið orðinn of
hættulegur „vinum“ sínum.
Jimmy Hoffa barðist fyrir því að
hinn vinnandi maður byggi við
mannsæmandi kost. Vinnuaðferðir
hans voru bara meira en lítið vafa-
samar og komu homim ínVc ; ”

H0L1YW00D PICTURES presents in assocwtion with T0UCHW00D PACIHC MTNERS1 a LEONARD GOLDBERG production “ASPEN EXTREME” B\ULGR0SS
PETERBERG FINOLAHUGHES TERIPOLO “1ÍM1CHAEL C0NVERT1N0ÆSTEVEN KEMPER ™R0GER CAIN SSSTEVEN FIERBERG ROBERT PRIMES, as.c.
SSFREDTGALLO ““SLEONARDGOLDBERG SSIfflCKHASBURGH “
Sýnd í Bíóhöllinni
Sýnd kl. 4.40, 6.50, 9 og 11.15
Hoffa kom til leiðar öflugu verka-
lýðsfélagi bílstjóra með öllum tiltæk-
um löglegum og ólöglegum ráðum
og hann gerði það ineð aðstoð glæpa-
manna þegar állar kðrar bjargir voru
bannaðar.
Handritshöfundurinn David Mam-
et, leikstjórinn Danny DeVito og
stórstjarnan Jack Nicholson leggast
allir á eitt og afraksturinn er gæða-
mynd en efnismeðferðin gerir það
að verkum að hún getur ekki rist
djúpt. Öfl þekking áhorfandans á
Hoffa mun koma að góðu gagni því
myndin sýnir frekar atburði heldur
en að túlka þá og skýra. Sagan er
ekki beint til þess fallin að hrífa en
það er afltaf mikið um að vera í
myndinni og mikið um átök, bæði
stór og smá. Þetta gefur myndinni
ákveðinn kraft sem heldur sögunnni
saman þegar atburðarásin gerist ill-
skiljanleg sem er þónokkrum sinn-
um.
Myndin er ekki um fólk (og þar af
leiðandi varla ævisaga), heldur um
vald og valdbeitingu, oft undir ein-
hveiju yfirskini. Þar sem myndin
gerist um miðbik aldarinnar þá eru
einungis karlmenn við völd. Konur
sjást ekki nema sem hjásvæfur eða
dyggar eiginkonur í bakgrunninum.
Eins öfugsnúið eins og það kann að
Kvikmyndir
Gísli Einarsson
hljóma þá er það einn af kostum
myndarinnar. Hver hefur ekki séð
nóg af vandræðalega gervilegum
„mannlegum" atriðum sem eiga að
auka á samúð áhorfandans með aðal-
persónunum. Bestu persónur Mamet
eru alltaf of langt leiddar til þess að
velta sér upp úr tilfinningaflækjum
eða of einþykkar til að breyta um
stefnu í lífinu. Hoffa er ansi fyrirferð-
armikill náungi sem valtar yfir allt
og afla nema trausta vini og fjöl-
skyldu, í þeirri eldheitu sannfæringu
að hann sé að gera rétt. Einkalífi
hans eru engin skil gerð og í lokin
er maður engu nær um hvers vegna
Hoffa kaus sér þetta líf en hann lifði
því svo sannarlega í sviðsljósinu.
Jack Nicholson veldur ekki von-
brigðum frekar en fyrri daginn og
stórstjömuímynd hans hjálpar hon-
um í þessu hlutverki þar sem hann
á fyrst og fremst aö vera sannfær-
andi leiðtogi. Nicholson hefur ekki
veriö betri síöan hann fékk að sleppa
sér í Batman. Líkt og þar skartar
hann vandaðri andlitsfórðun, sem
eykur á sannfæringu hlutverksins.
Devito er litlu síðri, á sinn hátt, sem
trygglynd undirlægja Hoffa. Frægir
leikarar sem leikstýra líka eru oft
gagnrýndir fyrir að gera of mikið úr
eigin hlutverkum en því er ekki að
skipta hér. Hoffa styrkir stöðu De-
Vito sem mjög efnilegan leikstjóra
(þetta er hans þriðja mynd) því hann
smíðar glæsilegan ramma utan um
söguna (45 mifljónir dollarar hjálp-
uðu aðeins). DeVito er samur við sig
í smart klippingum og úthugsaðri
kvikmyndatöku og oftar en ekki eyk-
ur hann á áhrif atriða með nýtísku
myndbrellum sínum.
Ef grannt er skoðað er ennþá líf í
ævisögumyndum, það þarf bara að
hrista þær aöeins.
Hoffa (Band. 1992) 140 min.
Handrit: David Mamet (Homicide, The
Untouchables).
Leikstjórn: Danny DeVito (War ol the Ro-
ses, Throw Momma From the Train).
Leikarar: Jack Nicholson, Danny DeVito,
Armand Assante (Mambo Kings), J.T.
Walsh, John C. Reilly, Frank Whaley, Ke-
vin Anderson, John P. Ryan, Robert Pro-
sky), Natalia Nogulich.