Dagblaðið Vísir - DV - 30.04.1993, Blaðsíða 35

51
Iþróttir
Baráttan um íslandsmeistaratitilinn í rallakstri hefst innan skamms:
Kostar tvær milljónir
að berj ast um titilinn
- segir Ásgeir Sigurðsson sem ásamt Braga Guðmundssyni stefnir að þriðja meistaratitlinum í röð
„Vertíð“ rallökumanna
er að hefjast en 15. maí er
fyrsta rallkeppni ársins á
dagskrá. íslandsmeistar-
amir tvo síðustu árin, þeir Ásgeir
Sigurðsson og Bragi Guðmundsson,
hafa ásamt aðstoðarmönnum sínum
búið sig vel undir átök sumarsins og
mæta tíl leiks á Metró 6R4 bifreið
sinni, grimmari en áður að eigin
sögn. Bifreið þeirra er einstök fyrir
margra hluta sakir. Aðeins voru
framleidd 200 eintök af þessum bíl
sem er með 300 hestafla vél og vegur
um 1200 kíló. Þeir Ásgeir og Bragi
hafa unnið fyrstu rallkeppni ársins
síðustu þrjú árin og er það einstakur
árangur.
„Við munum aka af grimmd til ís-
landsmeistaratítils og ætlum að
reyna aö vinna bikarinn til eignar.
Ég reikna með að það verði sömu
aðilamir og undanfarin ár sem
kvelja okkur mest í þeirri erfiðu bar-
áttu sem framundan er. Þar á ég við
Rúnar og Jón annars vegar og Stein-
grím Ingason hins vegar en ég veit
ekki hver verður aðstoðarökumaður
hans í sumar.“
„Mikið búið að
skrúfa í vetur"
Nú er keppnistímabilið framundan.
Hvernig æfa rallökumenn? Laumast
þeir á fáfama vegi að næturlagi og
þenja bíla sína?
„Menn æfa kannski ekki mikið.
heldur þrykkja bílnum vel þegar
búið er að skrúfa hann saman og
athuga hvort allt sé í besta lagi og
hann virki rétt. Æfingin kemur fyrst
og fremst í keppni. Rallkeppni hér á
landi er oftast með mánaðar millibili
og með því að vera alltaf með helst
maður nokkurn veginn í æfingu.“
- Hvar þrykkið þið bílnum eins og
þú orðar það?
„Það gerum við á einhveijum mal-
arslóða þar sem engin umferð er. Og
helst einhveijum aflögðum vegi sem
lítið ber á. Svo er aðstaða til að prófa
bílana á rallíkrossbrautinni."
„Það kostar um tvær
milljónir að berjast
um meistaratitilinn"
Menn vita að það kostar mikla pen-
inga að gera út rallbíl. Hve mikill er
kostnaðurinn keppnistímabilinu?
„Áhöfn rallbíls sem ætlar að beij-
ast tíl sigurs um íslandsmeistaratitíl
má gera ráð fyrir því að það kostí
um tvær milljónir. Þaö eru þátttöku-
gjöld, dekkjakaup, ferðakostnaður
út á land þegar við erum að skoða
sérleiðir fyrir keppni, bensín, ohur
og svo eru margir hlutir í bílnum sem
shtna meira en aðrir sem stöðugt
þarf aö endumýja. Þá eru mótoram-
ir í rallbílum mjög dýrir og þeir hafa
mjög skamman líftíma. Þá þarf að
endumýja annað hvert ár eða jafnvel
árlega. Það gefur auga leið að álagið
á rallbíla er margfalt á við venjulega
bíla.“
í heimsókn hjá
Metróbóndanum
í Englandi
Hér eru þeir Ásgeir og Bragi eftir sigur i alþjóðaraliinu i fyrra. Með þeim
sigri vörðu þeir íslandsmeistaratitilinn í rallakstri.
DV-myndir Brynjar Gauti
Ásgeir og Bragi hafa reglulega lagt
leið sína til Englands þar sem þeir
hafa aðallega keypt dekk og vara-
hluti af bónda nokkrum sem á þrjá
bíla af Metrógerð. Ein slík innkaupa-
ferð stendur fyrir dymm:
„Þessi umræddi bóndi býr skammt
frá Hull og er með fullar hlöður af
dekkjum. Þegar honum finnst dekk-
in vera orðin slitin eru þau fyrst í
góðu standi fyrir okkur. Við höfum
aldrei keppt á nýjum dekkjum. Hann
þekkir ipjög vel til Metróbílanna og
á þijá slíka. Hann hefur unnið sigra
nokkra í rallkeppni í Bretlandi á sín-
um bOum og við höfum fengið mjög
dýrmætar upplýsingar hjá þessum
vini okkar varðandi bílinn, útbúnað
hans og fleira. Einnig má geta þess
að keppnisdeild Rover bílaverk-
smiðjanna í Bretlandi hefur veitt
okkur umtalsverðan stuðning."
„Þetta eru meira
og minna flugtök
og lendingar"
- Er ekki um feiknalega útrás að
ræða hjá ykkur þegar þið þenjið 300
hestafla Metróinn á sérleiðum lands-
ins?
„Jú, þú getur rétt ímyndað þér það.
Þetta eru meira og minna flugtök og
lendingar.“
- Eru menn aldrei hræddir?
„Jú, jú. Menn eru oft hræddir því
við vitum af hættunni sem alltaf er
fyrir hendi."
120 km meðalhraði
á Lyngdalsheiði
- Þið eigiö frekar skrautlegt hraða-
met á hlykkjóttri Lyngdalsheiðinni
þar sem „venjulegir" ökumenn aka
í öörum og í besta falli þriðja gír,
ekki satt?
„Jú, við eigum íslandsmetíð á
Lyngdalsheiðinni sem er 15 kíló-
metra löng leið. Hana höfum við
hraðast ekið á 7 mínútum og 17 sek-
úndum. Meðalhraðinn var því um
120 kílómetrar á klukkustund."
„Konumareru
orðnar sáttar"
- Það fer mikill tími í ralhð hjá mönn-
um sem taka það alvarlega. En hvað
segja eiginkonurnar?
„Þær eru famar að venjast þessu
og ég held að mér sé óhætt að segja
að þær séu orðnar sáttar við þetta.
Það hefur margt breyst í þessu frá
því sem áður var. Við eram komnir
í fastar skorður með bílinn og svo
erum við famir að þekkja sérleiðinar
hér mjög vel enda oftast keppt á
sömu leiðunum.“
- Fá menn ekki leið á því að aka
alltaf sömu sérleiðirnar?
„Nei. Það vekur með manni vissa
öryggistílfinningu þegar maður
þekkir sérleiðir vel. Tilfinningin er
þá ekkgrt ósvipuð því og að mæta í
vinnuna. En ég neita því ekki að það
væri gaman að fá nokkrar nýjar sér-
leiðir á hveiju sumri.“
- Er draumurinn að keppa erlend-
is?
„Það hefur lengi blundað með okk-
ur að keppa erlendis og það getur vel
verið að sá draumur rætist síðari
Ásgeir lætur hér „ropvinið" rjúka
eftir einn sigurinn.
hluta þessa árs. Þess má kannski
geta að viö höfum fengið tilboö um
að koma út með bílinn."
Lyngdalsheiði,
Þverárfjall og
Djúpavatnið
- Hver er uppáhaldssérleið ykkar
félaga?
„Lyngdalsheiðin er tvímælalaust í
þeim flokki þótt hún sé ekki erfið.
Síðan get ég nefnt Þverárfjalliö fyrir
norðan en hún er nokkuð snúin. Þá
má einnig nefna Djúpavatnsleiö sem
er algert hunang. Við viljum gjarnan
sérleiðir þar sem vegir eru góðir,
hlykkjóttír og mishæðóttir. í uppá-
haldi hjá okkur eru ekki torfæruveg-
ir eða langir beinir kaflar. Engin sér-
leið er leiðinlegust ef út í það er far-
ið. Eigum viö ekki að segja að allar
leiðir séu skemmtílegar, aðeins mis-
munandi skemmtilegar." -SK
Borðtennis:
Sjö efnilegir borötennisspilarar í
Víldngi, sem allir skipa unghnga-
landslið íslands, fara i tveggja mán-
aða æfinga- og keppnisferö til Kína
24. mai næstkomandi. Það var hinn
kínverski þjálfari Víkinga, Hua
Dao Ben, sem átti frumkvæðið að
þessari ferð.
Enginn vafi leikur á því að ferð
sem þessi mun auka hæfni hinna
ungu og efhilegu Víkinga því borð-
tennis er þjóöaríþrótt í Kína og
þeir háfa veriö hvað fremstir í
heiminum í þessari iþróttagrein
mörg undanfarin ár.
Aðalbjörg Björgvinsdóttir, borð-
tennisstjaraa þeirra Víkinga, sér
um allan undirbúning hópsins hér
á íslandi. - DV spurði hana því
nánar um þessa ævintýralegu ferö.
Tilhlökkunin rosaleg
„Þjálfarinn okkar, Huo Dao Ben,
verður fararstjóri þegar við kom-
um til Kína. - Hann taldi okkui-
geta fengið góða reynsluaf ferð sem
þessari. Við munum æfa hálfan
daginn og keppa á kvöldin. Auk
þess er ætlunin að taka þátt í
nokkrum mjög sterkum mótum og
er tilhlökkunin alveg rosaleg. Þaö
má i raun segja að við séum þegar
komin hálfa leiö til Kína.
Ég er viss um að ferð sem þessi
er mjög þroskandi, og í raun til
heilla fyrir borðtemús á íslandi.
Við munum kynnast þvi besta í
borðtennis í heiminum í dag og
hugsum því gott til glóðarinnar.“
Dýrferð
„Ferðin er mjög dýr og við erum
með alls konar fjáröflunarhug-
myndir á pijónunum. Meðal ann-
ars firmakeppni. - Auk þess er
meiningin að reyna að fá styrki hjá
hinum ýmsu fyrirtækjum - og
ýmislegt annað kemur til greina.
Við erum mjög bjartsýn á að ná aö
safha verulega upp í kostnað,"
sagði Aðalbjörg aö lokum.
,T'
Kinafaramir, fremrí röð frá vinstri: Aðalbjörg Björgvinsdóttir, Björn
Brynjar Jónsson og Líney Ámadóttir. Aftari röö frá vinstrí: Hu Dao Ben
þjálfari, Ólafur Þór Rafnsson, Jón Ingi Ámason, Davið Smári Jóhanns-
son og Ingólfur Sveinn Ingólfsson. DV-mynd Hson