Dagblaðið Vísir - DV - 08.01.1994, Blaðsíða 27

LAUGARDAGUR 8. JANÚAR 1994
27
aö ég hafi fengið einhvers konar sýk-
ingu, en þaö er ekkert öruggt í þessu
og verður kannski aldrei".
Líkaminn hafnaði
líffæri móðurinnar
Við eftirgrennslan innan íjöl-
skyldunnar kom í ljós að allar systur
Signýjar komu til greina sem nýma-
gjafar, en einnig móðir hennar,
Svanfríður Ingvarsdóttir. „Það varð
úr að mamma-var valin sem líffæra-
gjafi. Bæði er að hún er mjög hraust,
en hún var lika mjög tilbúin að gera
þetta. í nóvemberbyrjun 1991 héldum
við svo utan og aðgeröin var gerð 7.
nóvember.
Ég er mömmu óendanlega þakklát
og geri mér vel grein fyrir hvað ég
var að leggja á hana - þetta er stór
og mikill holskuröur þar sem farið
er inn fyrir lífhimnuna og til að kom-
ast að nýrunum þarf mikið að skera.
Nýmagjafinn verður mjög veikur en
aðgerðin sjálf er mun minni fyrir
nýrnaþegann því að nýrað er látið
utan við kviðarholið neðarlega en
ekki farið inn fyrir lífhimnuna.
Gömlu nýrun eru látin vinna með
því nýja það litla sem þau geta og eru
ekki fjarlægð, það er svo stór aðgerð.
Mjaðmagrindin er góður staður fyrir
nýja líffærið, hún skorðar það af og
ver fyrir hnjaski.
Aðgerðin tókst mjög vel - þegar
hún var gerð var ég tiltölulega vel á
mig komin líkamlega, miðað við allt,
og fór í hana úr mikilli vinnu. Eftir
gjöfina tekur við mikil lyfjagjöf, bæði
til að koma í veg fyrir höfnun á líf-
færinu og eins til að koma í veg fyrir
að utanaðkomandi bakteríur geti
tekið sér bólfestu í líkamanum. Mér
leið strax vel með nýja nýrað og það
virkaði mjög vel. Því varð það mikið
áfall að 10 dögum eftir gjöfina kemur
aUt í einu mikil hækkun á kreatíni í
blóðinu. Við rannsóknir kom í ljós
aö upp hafði komið höfnun í formi
blóötappa í aðrennslisæðum nýrans.
Því varð að fjarlægja það og var það
gert strax.“
Fékklíffæri
ókunnrar manneskju
„Þama var ég komin í sömu spor
og fyrir ígræðsluna nema það að ég
var orðið mjög slöpp eftir lyfin og
skurðaðgerðirnar. Læknamir þorðu
ekki að sleppa mér heim og þar sem
ekki var vitað hvort ég myndi þola
að fara í blóöskilunarvél, því hana
þola ekki allir, þá var ég sett á for-
gangslista og fékk fyrsta liffærið sem
hentaði mínum líkama.
Ég bjó í íbúð úti í bæ og var með
píptæki sem átti að hringja þegar
hentugt líffæri kæmi inn. Þetta vai-
mikill spennutími. Ég vissi í fyrsta
lagi ekkert hvað biðin yrði löng og svo
var ég sífellt hrædd um að boðtækið
myndi bila. Þess vegna reyndi ég að
dreifa huganum með því að fara í
bæinn, en fjölskyldan var hjá mér til
skiptis, en auk þess á ég vini þama
úti. Ég var svo heppin að þurfa ekki
að bíða nema í 2 vikur eftir réttu líf-
færi þvi sumir þurfa að bíða í mörg
ár.“ Signý kveðst hafa verið að koma
inn úr dyrunum þegar tækið pípti og
nokkrum tímum síðar var hún komin
á skurðarborðið þar sem grætt var í
hana líffæri úr ókunnri manneskju.
Við líffæraflutninga vakna ótal-
margar siðferðfiegar spumingar og
margs konar lög og reglur em um
slíka flutninga þegar líffæri látinnar
manneskju era gefin og bjarga þann-
ig mannslífum. Þannig fær þiggjandi
líffæris ekkert að vita um gefandann,
hvorki hvað hann var gamaU, af
hvaða kyni né heldur hvemig eða
jafnvel hvort hann lést: „Maður á
auðvitað ekkert að vera að velta sér
upp úr slíku og ég geri það ekki. Ég
finn þó að manneskjan hefur verið
hraust og heUbrigð því að nýrað er
stórt og kraftmikið. Ég er mjög já-
kvæð gagnvart þessari blessuðu
manneskju, hver sem hún er og hef
sent henni mjög jákvæöa og hlýja
strauma. Ég finn að hún hefur verið
rpjög sterk," segir Signý.
Skiptir öllu
aðverajákvæð
Eftir seinni ígræðsluna hefur aUt
gengið upp á við hjá Signýju. Á dög-
llilss
Signý Sæmundsdóttir óperusöngkona er komin á sviö á nýjan leik eftir mikil veikindi.
DV-mynd Brynjar Gauti
ferðina og allt í kring um aðgerðina
frá hjúkrunarfólki og læknum.
Það er slæmt að við þurfum að
finna okkur húsnæði sjálf úti. Því
fylgir mikU óvissa en það stendur
vonandi tíl bóta, fæstir hafa efni á
að búa á hóteli," segir Signý, en eftir
aðgerð þurfa sjúklingamir að koma
nær daglega tU eftirhts í nokkrar
vikur.
Með fimmtíu börn
í kórskóla
Signý starfar af krafti sem söng-
kona og hún kvartar síst undan verk-
efnaskorti. „Þó er það svo að við
þurfum flest ef ekki öll, söngvarar,
að kenna til að hafa eitthvað fast.
Þess vegna er ég í hálfu starfi við
Nýja tónlistarskólann og finnst það
mjög skemmtilegt. Svo er ég Uka
ásamt Jóni Stefánssyni meö Kór-
skóla Langholtskirkju en við Jón
stofnuðum hann fyrir nokkrum
áram. í skólanum era svona 50 böm
að meðaltali, á aldrinum 8-16 ára.
Þau læra raddbeitingu, tónheyrn,
nótnalestur og þar fram eftir götun-
um og eru alveg hreint yndisleg. Þau
era svo dugleg og áhugasöm að það
er stórskemmtilegt að vinna með
þeim, það er mjög svo gefandi.
Röddin í hættu
yrði að fjarlægja
kalkkirtla
Þegar ígræðslan var gerð var
vissulega vafamál hvort ég gæti
framar sungið af þeim krafti sem til
þarf, með ígrætt líffæri. Þær svart-
sýnisspár gengu sem betur fer ekki
eftir. Nýja nýrað virkar mjög vel og
eina vandamálið hefur verið offram-
leiðsla líkamans á kalki, en það er
algengur fylgifiskur nýrnasjúkdóma.
Það standa þó vonir tíl að það lagist
af sjálfu sér en hjá „vepj ulegri mann-
eskju“ væri löngu búið að fjarlægja
kalkkirtlana í slíku tilviki. Vanda-
málið er hins vegar það að þeir hggja
á bak við barkann og við slíka aðgerð
er hætta á að raddböndin gætu
skaddast, sem yrði auðvitað hræði-
legt áfah fyrir söngvara. Þess vegna
á að bíða og sjá hvort þetta lagist
ekki hjá mér - það er allavega á
réttri leið.“
Það er því vonandi að ekki þurfi
að koma th þess að farið veröi að
krakka í hálsinn á Signýju svo að
viö hin getum um áfram fengið að
njóta söngs þessarar kraftmiklu
söngkonu sem hreint út sagt geislar
af fjöri og innri gleði.
Viðtal: Jón Þórðarson
unum kom fjölskyldan saman og hélt
upp á tveggja ára afmæh nýja nýr-
ans. „Við áttum saman góða stund
og hlógum að því sem var skemmti-
legt við þetta. Ég settí mér þaö strax
í upphafi aö vera jákvæö gagnvart
sjúkdómnum og hef aldrei leyft mér
að detta niður í þunga þanka. Ég ht
ekki á mig og hef aldrei htið á mig
sem sjúkling þó maður hafi auðvitað
orðið hundveikur. Ef maður htur á
jákvæðu þættina þá er þetta'búið að
þroska mig alveg óskaplega mikið á
stuttum tíma. Það er líka stórkostlegt
að finna, það sem maður auðvitað
vissi fyrir, hvað maður á mikið af
góðu fólki í kringum sig. Ég hef öðl-
ast einhverja sérstaka dýpt á lífið og
aht það sem tengist þessu mannlega.
Þótt það hljómi fáránlega þá er ég á
vissan hátt þakklát fyrir að hafa geng-
ið í gegnum þessa reynslu þó svo hún
hafi verið hörð.
Félag nýrna-
sjúkra mikilvægt
Signý hefur verið virk í félagi
nýmasjúkra en félagið, sem í eru 200
manns, bæöi nýrnasjúkir og að-
standendur þeirra, styður við bakið
á þeim sem eru að bíða eftir að fá
gefið líffæri og þurfa að ganga í blóð-
skilunarvélar á Landspítalanum aht
aö þrisvar sinnum í viku til að halda
sér á lífi.
„Félagið hefur gefið blóðskilunar-
vélar en þær era stanslaust í gangi
ahan daginn alla daga. Við eram
þessa dagana með svonefnda bækl-
inganefnd í gangi innan félagsins, en
hún er að vinna að því að gefa út ir aðgerð og aðstandendur þeirra. í
bækling fyrir þá sem era að bíða eft- honum verða ahar upplýsingar um
V
Júdó
Jiu-jitsu
Sjálfsvöm
Ukamsrækt
Afgreiðslutími
mánud.-föstud. kl.
08-22
laugardaga 11-16
sunnudaga kl. 12-15
Aldursflokkaskipting:
6-9 ára,
14-16 ára,
16 ára og eldri.
JJ
JJJJ
JJJJJ

J
Einholti
125
Reykjavik
Sími
627295