Dagblaðið Vísir - DV - 26.01.1994, Blaðsíða 15

MIÐVIKUDAGUR 26. JANÚAR 1994
15
Nýja björgunar-
þyrlu strax
Rysjótt veðurfar að undanförnu
hefur enn minnt okkur íslendinga
á að sambúðin við óblíð náttúruöíl
er óaðskiljanlegur hluti af búsetu
okkar í landinu. Þeir sem nýta auð-
Undir lands og sjávar, annast rekst-
ur samgangna eða þurfa af öðrum
ástæðum að ferðast og starfa á sjó,
landi eða í lofti, eru af skiljanlegum
ástæðum í mestu návígi við höfuð-
skepnumar.
Hjá því verður sjálfsagt aldrei
komist að ýmsum störfum fylgi
meiri áhætta en öðrum, hvað sem
allri tækni líður. Þetta á við um
sjómennskuna eins og dæmin
sanna og hefur þó skipakostur
landsmanna, tæknibúnaður og að-
búnaður allur tekið stórstígum
framförum á undanförnum árum
og áratugum.
Slysavarnir
Viðhrögð stjórnvalda og annarra
aðila, sem láta sig varða slys og
óhöpp hvers konar, era í aðalatrið-
um tvíþætt. Það eru annars vegar
fyrirbyggjandi aðgeröir, slysavam-
ir og fræðsla af ýmsum toga og hins
vegar viðbúnaður til að mæta þeim
tilvikum, slysum og óhöppum sem
eftir sem áður hendir og aldrei
verður með öllu hægt að koma í
veg fyrir.
Ef frammistaða okkar íslendinga
KjaUarinn
Steingrímur J.
Sigfússon
þingmaður fyrir
Alþýðubandalagið
er skoðuð í þessu ljósi verður að
segjast eins og er að við fáum í
mörgum greinum heldur slaka ein-
kunn. Þetta er ekki sagt til að gera
lítið úr fórnfúsu og ómetanlegu
framlagi einstaklinga og samtaka
hér á landi til slysavarna gegnum
tíðina, heldur sem hvatning til að
gera betur. Tölulegar staðreyndir
tala því miður sínu máli. Við þurf-
um aö gera stórátak til að draga
úr tíðni slysa á mörgum sviðum.
Má sem dæmi taka slys á ungbörn-
um í heimahúsum og slys á ungu
fólki í umferðinni.
Nýja björgunarþyrlu strax
Ein er þó sú vanræksla í þessum
efnum sem er sýnu verst og óþol-
andi. Fyrir liggur ótvíræður vilji
Alþingis og fyrirvaralaus sam-
þykkt um að kaupa skuli nýja og
öfluga björgunarþyrlu til landsins.
Ríkisstjórnin hefur hins vegar
dregiö lappirnar og þvælst fyrir í
málinu, mánuðum og misserum
saman, skipað nefnd á nefnd ofan,
ítrekað lofað efndum, en síðan
aldrei staðið við neitt.
Það er með öllu óþarft að
rökstyðja nauðsyn þess að við ís-
lendingar höfum yfir að ráða björg-
unarþyrlu af fullkomnustu gerð,
nægjanlega stórri, með afísingar-
búnaði og flugdrægni til að ráða
við aðstæður umhverfis landið og
á miðunum. Frekar þyfti þær tvær
en eina. Þjóð sem lifir á sjávarút-
vegi, sækir fastar en líklega nokkur
önnur á einhver erfiðustu mið
heims, má ekkert til spara að auka
öryggi sjómanna sinna. Margt hef-
ur verið og er vel gert hér á landi
hvaö slysavarnir snertir, en aum-
ingjaskapurinn í þyrlumálinu er á
góðri leið með að verða þjóðar-
skömm. Nú er mál að linni.
Steingrímur J. Sigfússon
„Það er með öllu óþarft að rökstyðja nauðsyn þess að við íslendingar
höfum yfir að ráða björgunarþyrlu af fullkomnustu gerð.... Frekar
þyrfti tvær en eina.“
„Margt hefur verið og er vel gert hér á
landi hvað slysavarnir snertir, en aum-
ingjaskapurinn 1 þyrlumálinu er á
góðri leið með að verða þjóðarskömm.“
Meðog
Kaup á „útsölutogurum"
til veiða á úthöfunum
ekki
„Ég tel mjög
nauðsynlegt
að íslending-
ar hasli sér
völl í úthafs-
veiöum. það
hafa aðrar
þjóðir gert
undanfarna Jóhann A. Jónsson,
áratugiogþað framkvæmdastjóri
er tími til Hraðfrystistöðvar
kominn að Þórshafnar.
við aukum tekjur okkar með út-
hafsveiðum í auknum mæli.
Rökin fyrir því að viö eigum
næg skip til þessara veiða eiga
hugsanlega við sumstaðar en þau
eiga ekki við s.s. á Vopnafirði og
á Þórshöfn. Viö eigum ekki nein
aukaskip til aö setja á þessar
veiðar. Þess vegna hljótum við
að leita þess hvar við fáum skíp
á sem bestu verði miðað við gæði
þeirra. Ég efa það aö þeir menn
sem segjast eiga næg skip hér á
landi vilji selja okkur skipin sín
á því verði sem við greiðum í
Kanada. Þeir sem eiga „umfram-
skip“ hér á landi hafa hins vegar
ekki nýtt sér þessi skip sín til
úthafsveiða.
Ég hef ekki trú á að viö fáum
margar sildar í samningum viö
Norðmenn nema við getum sótt
okkur réit til þeirra samninga )>vi
Norðraenn eru að ræða það að
auka mjög síldveiðar sínar. Norð-
menn virðast raega gera þaö sem
þeim dettur í hug t.d. með þvi að
ríkisstyrkja skipasmíðaiðnað og
sjávarútveg sinn. Viö eigum því
ekki að vera fyrirfram hræddir
við samninga við þessa menn.“
Laun bankastjór-
anna eru eðlileg
Viðskiptaráðherra hefur svipt
hulunni af því sem allir vissu, að
bankastjórar ríkisbankanna eru
með tuttuguföld laun byrjanda á
Dagsbrúnartaxta eða tæpar milljón
krónur á mánuði.
Steingrímur plataður
Steingrímur Hermannsson
spurði fyrir nokkrum misserum í
útvarpi hvað menn hefðu að gera
við um og yfir 700 þúsund krónur
í mánaðarlaun. Slík laun væru
bara hreinasta della. Sjálfur situr
Steingrímur í bankaráði Lands-
bankans og flokksbróðir hans
Guðni Ágústsson hefur verið for-
maður bankaráðs Búnaðarbank-
ans undanfarin ár en það eru
bankaráðin sem semja um kaup og
kjör við bankastjórana. Hér hefur
Steingrímur sem sagt veriö platað-
ur enn einu sinni og nú til að láta
menn hafa kaup sem þeir hafa ekk-
ert við að gera. Þ.e.a.s. ef Stein-
grímur getur séð út þarfir hvers
mannsbarns og það er rétt hjá hon-
um að enginn hafi not fyrir meira
en 700 þúsund á mánuði. En í raun
eru tvær þekktar leiðir til þess að
ná sér í svo há laun.
í vist hjá ríkisfyrirtæki
Fyrri leiðin er að ráða sig í vist
KjaUariim
Glúmur Jón
Björnsson
efnafræðinemi
hjá opinberri stofnun eins og
Landshanka og Búnaðarbanka þar
sem stjómendur greiða svimandi
há laun út af sparibókum almenn-
ings eða úr vösum skattgreiðenda,
nema hvort tveggja sé, en eins og
menn muna runnu nokkrir millj-
arðar af skattfé í Landsbankann á
dögunum vegna örlætis stjórnenda
bankans við útlán á liönum árum.
Það skiptir bankaráðsmenn þess-
ara banka nefnilega engu máli
hvort bankarnir eru reknir með
tapi eða hagnaði. Þeir fá sín laun
og laxveiðiferðir hvað sem afkomu
bankanna líður. Á aðalfundum
þeirra eru heldur engir fúllyndir
hluthafar sem krefjast skýringa á
lélegri afkomu og heimta bætta
stjórn. Þetta eru einfaldlega ríkis-
fyrirtæki og þegar þær forsendur
eru haföar í huga má í raun segja
að ástandið, þar með talin laun
þankastjóranna, sé eðlilegt. Ekki
er við öðru að búast.
Þúsund bílar bónaðir
Seinni leiðin er að finna nógu
margt fólk sem er tilbúið til að
greiða þér fyrir eitthvert viðvik af
fúsum og frjálsum vilja. Til dæmis
þúsund manns í mánuði sem borga
þér þúsund krónur hver fyrir að
bóna bílinn sinn eöa hundrað
manns sem borga þér tíuþúsund
krónur hver fyrir að mála bfiskúr
eða leggja litla stétt. Ekki veit ég
hvort Steingrímur Hermannsson
vill setja hámark á fjölda viðskipta-
vina þjónustuaðila til að koma í veg
fyrir að þeir hagnist um of og til
að vama því að fólk fái góða þjón-
ustu á góðu verði en hitt þykir mér
augljóst að hann ætti að snúa sér
að því með stjórnarflokkunum að
selja Landsbankann og Búnaðar-
bankann svo hann og flokksbræö-
ur hans verði ekki plataðir oftar á
þeim bæjunum.
Glúmur Jón Björnsson
„Á aðalfundum þeirra eru heldur engir
fúllyndir hluthafar sem krefjast skýr-
inga á lélegri afkomu og heimta bætta
stjórn. Þetta eru einfaldlega ríkisfyrir-
tæki..
„Ég óttast
að menn fari
offari í þess-
um málum og
það geti haft
slæm áhrif ef
íslendingar
ætla að fara
að skrá skip
einhvers
Þorsteinn Vilhelms-
son, sklpstjóri og
staðar eriend- einn elgenda Sam-
isístórumstíl herjaht.áAkureyrl.
og stunda svo veiðar í Smugunni.
Mönnum er þetta hins vegar
frjálst, það eru engin lög sem
banna þetta. Það er hins vegar
spuraing hvaöa áhrif þetta getur
iiaft á samniuga okkar við Norð-
menn, t.d. varðandi loðnuna og
e.t.v. síld síðar meir.
Menn eru að velta fyrir sér
hvað getur gerst ef það eru 100
togarar tii sölu í Kanada og þeir
kosta ekki nema 10 miUjónir
krónur hver. Hvað verða margir
til þess að fara af stað? Svo er þaö
að nóg er til af skipum hér innan-
lands og það verða nógu margir
til þess að fara S Smuguna þegar
kvótinn verður búinn í vor, bæði
togarar og netabátar.
Það er ltka hugsanlegt að stór-
aukin veiði okkar t.d. í Smugunni
geti komiö okkur í koii, því það
eru líka „smugur“ hér viö land.
Hvað gerist t.d. ef Norömenn eöa
aðrar þjóðir vílja ekki viður-
kenna Kolbeinsey sem viðmíðun-
arpunkt fyrir landhelgi okkar,
gildir þá ekki það sama og þegar
við viijum ekki viöurkenna yfir-
ráðarétt þeirra yfir svæöinu við
SvalbaröaogBjarnarey? -gk