Dagblaðið Vísir - DV - 05.04.1994, Blaðsíða 6

6
ÞRIÐJUDAGUR 5. APRÍL 1994
Fréttir
Kratar hyggjast stofna Jafnaðarmannafélag íslands:
Stofnendur eindregnir
félagshyggjusinnar
- segir Sigurður Pétursson, einn úr hópnum
Um miðjan aprílmánuð stendur til
að stofna Jafnaðarmannafélag ís-
lands innan Alþýðuflokksins. Félag-
iö hefur fengið grænt ljós frá flokks-
forystunni og veröur félagsskapur-
inn starfræktur á landsvisu innan
flokksins. Áhersla veröur lögð á
verkalýðs-, neytenda- og félagsmál.
Félagið hefur verið í undirbúningi
um nokkurt skeið í 10 til 15 manna
hópi. Þar hafa verið fremst í flokki
Lára V. Júlíusdóttir, Jón Baldur Lór-
ens, Aðalsteinn Leifsson, Jón Þór
Sturluson og hjónin Sigurður Péturs-
son og Ólína Þorvaröardóttir.
Sigurður Pétursson sagði í samtali
við DV að markmiðið með stofnun
félagsins væri að styrkja málefna-
grundvöll Alþýðuflokksins.
„Hugmyndin hefur fylgi bæöi inn-
an Alþýðuflokksins og á meðal fólks
utan hans sem telur sig vera jafnaö-
armenn en hefur ekki fundið sig í
starfi Alþýðuflokksins. Tilgangur fé-
lagsins er að efla umræður um jafn-
aðarstefnuna. Alþýðuflokkurinn er
rétti vettvangurinn fyrir slíka um-
ræöu og við viljum breikka grund-
völl flokksins miðað við hvernig
hann hefur verið síðustu misseri,"
sagði Sigurður.
Aöspurður hvort verið væri að
storka flokksforystunni sagði Sig-
urður slikt ekki vera, en margir hafa
talið flokkinn vera að fjarlægjast
jafnaðarstefnuna í ríkisstjómarsam-
starfinu og hafa þurft að gefa eftir í
ýmsum málum.
„Fólk vill kannski breyta þeim
áherslum sem Alþýðuflokkurinn
hefur staðið fyrir undanfarin ár. Þeir
sem standa að félaginu em eindregn-
ir félagshyggjusinnar," sagði Sigurð-
ur og taldi undirbúningshópinn það
fjölbreyttan að ekki væri hægt að
tala um vinstri eða hægri sveiflu meö
stofnun félagsins.
Af þeim sem undirbúiö hafa stofn-
un félagsins hefur, að sögn Sigurðar,
þriðjungur komið frá Sambandi
ungra jafnaðarmanna, þriðjungur úr
hópi eldri krata og þriðjungur utan
flokksins. Fjöldi félagsmanna í dag
er um 30 en stofnfundurinn er áætl-
aður 14. apríl nk. í Reykjavík.
-bjb
Kristinn Guðnason og Guöni Kristinsson fyrir utan turninn sem er 25 metra
hár og stórhættulegur i roki. DV-myndir Jón
Skarö í Landsveit:
Ellefu milljóna hey-
metisturn ónýtur
- skapar stórhættu eins og hann er
Jón Þóröarson, DV, Rangárþingi:
„Það var fyrir um þremur árum
sem tuminn fór að leka. í ljós kom
að allt kítti og þéttingar reyndust
ónýtar og tuminn því ónothæfur og
hefur ekki verið notaður síðan,“
segja feðgarnir Guðni Kristinsson og
Kristinn Guðnason, bændur í Skarði
í Landsveit.
Ákveðið hefur verið að heymetis-
tum, sem keyptur var að búinu 1984
fyrir 3 millj. króna, verði gefinn
mönnum sem hyggjast nota eining-
amar sem hann er byggður úr til
fiskeldiskerasmíði. Sé verð tumsins
reiknað upp til dagsins í dag er það
tæpar 11,2 milljónir króna.
„Sennilegasta skýringin er sú að
þessir tumar þola einfaldlega ekki
íslenska veðráttu. Þeir vom þó við-
urkenndir til notkunar hér á landi.
Hreyfingin á þeim í roki er einfald-
lega of mikil og svo smýgur vatnið
auðvitað alls staðar inn með tilheyr-
andi frostskemmdum," segir Guðni.
Frá því lekinn komu í ljós hafa
þeir reynt aö fá Glóbus-umboðið, sem
seldi þeim tuminn, til að gera við
hann en það hefur ekki gengið.
„Okkur var sagt að tuminn mundi
standa í 60 ár án þess að það þyrfti
aö líta á hann og þess vegna höfðum
við áhuga á að seljandinn tæki að sér
viðgerðina sem kostar ekki minna
en 1 'A milljón og alveg ófyrirséð hvaö
hún dugar lengi, þetta er hönnun
sem ekki gengur. Umboðið féllst hins
vegar aðeins á að greiða efnið í við-
gerðina sem er ekki nema brot af
heildarkostnaði," segir Kristinn.
Lífshætta af turninum .
6. febrúar sl. gerði ofsaveður og þá
beyglaðist tuminn mikið af völdum
roks. Fjóla Runólfsdóttir, húsfreyja á
bænum, var í fjósinu þegar veðrið
var sem verst og sagði að sér hefði
ekki orðið um sel þegar hún sá dag-
inn eftir að turninn hafði beyglast,
því hjnn gnæfir yfir fjósið í sinni 25
metra hæð. Það hefur gerst á tveimur
stöðum á landinu að slíkir turnar
hafa fokið um koll og mesta mildi er
að ekki hefur hlotist af því stórslys.
Því var ákveðið að fjarlægja turn-
inn til að hann færi ekki að drepa
menn og skepnur en á síðustu stundu
var hætt við það og ákveðið að fisk-
eldisfyrirtæki í grenndinni fengi að
hirða hann gegn því að sjá um að
rífa hann með öruggum hætti og
greiða fyrir kostnað sem af því hlýst.
„Það hefði verið stórhættulegt aö
fella turninn og ég hefði ekki þorað
annað en að taka allar skepnur út
úr nærliggjandi húsum á meðan svo
ég varð mjög fegin að þessi leiö skildi
vera farin,“ segir Fjóla.
Tuminn er tryggður fyrir 10 millj-
ónir en aðeins er reiknaö með að 1 'A
milljón verði bættar af tryggingum.
„Ef við létum þetta drasla og turn-
inn fyki einn góðan veðurdag má
búast við að þetta fengist allt bætt
en auðvitað kemur ekki til greina að
gera slíkt,“ segir heimilisfólkiö í
Skarði.
Lánin sem tekin voru út á tuminn
á sínum tíma standa í hálfri annarri
milljón króna.
Nemendur í MH þurfa ekki að sakna Auðar
í síðasta tölublaði Pressunnar
birtist klausa þar sem látið er að
því liggja að undirrituð, leiklistar-
gagnrýnandi DV, hafi skrifaö leik-
dóm um sýningu nemenda í
Menntaskólanum við Hamrahlíð
án þess að hafa séö hana.
Ekki er Ijóst hvort ummæli þessi
voru kokkuð upp á ritstjóm Press-
unnar eða hvort þau era frá nem-
endum í MH komin. Hins vegar er
það víst að eitt símtal til mín hefði
nægt ábyrgum fréttamiðli til að
komast að raun um að hér var far-
ið með staðlausa stafi.
Auðvitað sá ég sýninguna (mánu-
daginn 21. mars), enda óhugsandi
að skrifa gagnrýni um sýningu sem
maður hefur ekki séð, hvaö svo
sem menn á ritstjóm Pressunnar
kunna að halda.
Hvaö varðar nemendur í MH þá
var forsvarsmönnum leikhópsins,
sem hringdu tvisvar í mig, full-
kunnugt um að ég ætlaði að sjá
sýninguna þetta umrædda kvöld
þar sem ég átti þess ekki kost að
mæta á framsýningu. í miðasölu
kynnti ég mig með nafni og tiltók
fyrir hvaða fjölmiðil ég væri þama,
fékk afhentan (ókeypis) aðgöngu-
miða og stúlkan, sem afgreiddi mig,
merkti við á lista.
Um þaö bil viku seinna hringdi
einhver sem sagðist vera frá skóla-
blaði MH í mig og yfirheyrði mig í
þaula um sýninguna undir því yf-
irskini að hann væri að efna í við-
tal. Ég leysti ljúfmannlega úr
spurningum hans, þó að sumar
þeirra væra sannast sagna ansi
nálægt því að vera alveg út í hött,
eins og spumingar um það hvar
ég heföi setiö, hvort ég hefði þekkt
einhverja í áhorfendahópnum og
hvort einhver á heimili mínu hefði
séð sýninguna! í lokin var þetta
farið að líkjast þriðju gráðu yfir-
heyrslu.
Af framansögðu má ljóst vera, að
allar vangaveltur um að ég hafi
ekki verið á staönum eru „stórlega
ýktar“. Hvort sem umrætt símtal
hefur í raun verið frá skólablaði
MH eða hugsanlega einhveijum
tengdum Pressunni, þar sem fyrr-
greind klausa birtist, er ljóst að í
henni er reynt að vega að starfs-
heiðri mínum með því að koma
ósönnum söguburði á flot. Hlýtur
slíkt athæfi að teljast vansæmandi,
hver sem í hlut á.
Auður Eydal
Sandkom i>v
Drepast
í rassg...
Heiðar Jónsson
snyrtirsvaraði
„snyrrih’ga" í
Eintaki á diig-
unuinefhahn
var fonginn ti! .
aötjásigþnr
utn íþrótiirog
iðkun jtcirra.
Um hestamenn
sagðíhann:
,,&egarnienn v
eldast hossast
þeirtímunum
saman blindfullir á íslensku trunt-
unni ogeru að drepast í rassgatinu."
Golfarar fengu sitt: „Ekki er látið þar
við sitja heldur farið út í fallega nátt-
úruna og gerðarbolur. Menn standa
síðan eins og hálfvitar og munda ein-
hverjar stangir, lemjandi kúlur ofan
f holurnar.“ Heiðar skilur heldur
ekkert í þeirriáráttu manna að hafa
gaman af að sparka í bolta og upplýs-
ir sj álfur að íþróttamannslegan vöxt
sinn geti hann m.a. þakkað þvi að
hann hafi fengið næga hreyfingu við
bústörf þegarhann varí sveitaskóla.
íslenskt, já takk!
Presturikaup-
staðaustanAk-
ureyrár.mun
liafaveriðmik-
il! áhngamaöur
um keöjuhréf
þegai-sátárald-
urgeisaðihérí
vetur. Klerkur
átti m.a. erindi
ánortaustur-
liorn iandsins :
oglétsighafa .
þaðaðbijótast
milli byggðarlaga í ófærð og vondu
veöri til þess eins að selja keðjubréf.
Þegar hann fórsvo að ræða við
heimamenn upplýsti hann aö hann
væri líka þátttakandi í erlendum
„keðjum“. Hins vegar tók hann það
skýrt fram að hann vildi frekar spila
ííslenskukeöjunni. „íslensktjá
takk,“ sagði klerkur og brosti blítt.
Rófan brotnaði
Morgunblaöið .
feraldrei
troðnarslóðíri
fréttafíutningi
sínumogþaö
var ekkilaúst j
viðaðmonnuni
yrðibiltviðer
þeir lásu é
Íjiróttasíður
blaðsinsá
þriðjudagisíð-
ustuviku.Þar
varm.a.sagt
frá þvi að ein af handknattleiksstúlk-
um Fram heíði rófubrotnað i leik
gegn Víkingi og myndi ekki leika með
á næstunni. En þegar betur var að
gáð var e.t.v. engin ástæða til að vera
hissa. Stúlkan sem um ræðir er dótt-
ir hjónanna Sigríðar Sigurðardóttir
og Guðjóns Jónssonar sem bæði eru
kunn af afrekum sínum á handbolta-
vellinum, ogGuðjón þótti veramikill
„refur" í öllum leik sínum.
Undirritaður
hefurgert tals-
vertaðjtvíund-
; anfariðaðiiaiá
samtiand við
fólksemhefur
afskiptiaf
sveitarstjóni-;
armálum,
JieitTaerhHÍa
aðfáuppgeíha
framboðslista
vegna kosning-
annaivor.í
framhaldi af því hefur svo verið
spjallað og talið gjarnan borist að
framboðslistum andstæðinganna. Til
undantekninga má telj a ef viðmæl-
andinn hefur þá ekki hafið mikinn
söng um hversu erfiðlega gangi hjá
andstæðingunum að koma saman
listum sínum, þar sé h ver höndin upp
á móti annarti, erfitt að fá fólk á list-
ana o.s.frv. „En beröu mig ekki fyrir
þessu“ hefur svo gjaman verið vjð-
kvæðiðílokin.
Umsjón: Gylfi Kristjánsson