Alþýðublaðið - 24.12.1960, Side 4

JOLABOK
1960
•ÍSÁ, sem leggur leið sína urn
(Bretagneskagann_ kemst ekki
íhjá því að rekast á hópa ;
prúðbúnu fólki, sem safna -i
liefur saman kringum gull-
saumaða silkifána, gyllta róðu
krossa og hversdagslegargian.s
miyndir af Maríu mey, eða þá
ormsmognar trémyndir, sem
-eru orðnar litlausar fyrir
löngu. Þetta eru dýrlingahá-
tíðahöldin, ‘hinar svoköluðu
pardonur. Ekkert hérað á
Erakklandi á fleiri helga
menn en þessi afskekkti lands
ihluti, Bretagne, en fæst;r
þeirra hafa hlotið almenna við
urkenningu í hinum kaþólska
aheimi. Páfinn hefur aldrei
tekið þá í dýrkngatölu. Þeir
khafa verið taldir helgir menn
af sveitungum sínum, og prest
arnir hafa orðið að beygja sig
fyrir þeim úrskurði, t:l þess að
styggja ekki sóknarbörn sín.
Dýrlingar Bretagne lifa í
•nöfnum þorpa þess -og bæja.
'Stórar og veglegar kirkjur
hafa verið reistar sumum
þeirra til dýrð.ar, en flestir
eiga þeir sinar kapellur víðs
vegar um héraðið, litlar, grá-
arkirkjur með svignuS þök og
ósjálega turna. Kapeilurnar
standa oft hjá einhverrihelgri
lind, ef til vill í skuggsælum
trjálundi, ef til vill yzt á veð-
urböröum tanga, þar sem aldr
A h"-.;.v yefíð mannaby.ggð.
’- dýrlings er haldin
íún.r . •■••••'. á ári að minnsta
.y, fólkið helgigrip-
ina út i sólskinið og syngur
þé'm lof og dýrð.
Sumir hinna helgu manna
eru fæddir í því byggðarlagi,
sem hefur lýst ýfir. helgi
þeirra, eins og t. d, Salaiin,
sem vaf .f.áviti og gat aðéins
sagt þrjú orð; H.e:l sértu Mar-
ía, en sagði þau svoöft, að þeg-
ar hahn var dáinn, óx hvít ilja
upp úr tungu hans. og í lilju-
hlóminu mátti lesa orðin: Heil
sértu -María. En flestir f/ru
taldir -hafá köm:ð sem flótta-
menn frá Skotlandi eða ír-
landi á 5. eða 6. öld; og hefðu
þeir verið að flýja hernað
Engla, Jóta og Saxa. Sumir
komu sem landvinningamenn
eða landnemar,. sem voru
brautryðjendur ættflokks
síns. Aðrir komu sem trúboð-
ar og stofnuðu lílaustui- og
íúskupsdæmi. Enn aðrir gerð-
ust einsetum.enn í skógunum,
sem voru miklir í Bretagne á
þeim tímum, Helgisagnirnar
hafa ofið vef sinn um þá öld-
um saman unz nú er svc kom
ið að maður efast um að þeir
hafi nokkurn tíma verið ann-
ag en bugarfóstur.
Max’gir eru sýndir með eirt-
hvert-dýrsér við hlið, svo sem
Dýrlingarnir koma úr kirkjunum
ÞENNAN dag er mikið um dýrðir ‘ í Locronan. Á torginu mætast ■ full*
trúar fimm sókna með krossmerki sí n og fána. Þetta er hátíðisdagur og
fólkið er prúðbúið.
Þá vantar ekki dýrlingamyndimar. Dýrlingar úr fimm kirkjum eru færð
ir út í dagsljósið. Nú skulu þeir vera innan um sjálft fólkið. En af virð-
ingu við hina heilögu menn og meyj ar er hverri dýrlingsmynd fenginn
ofurlítill kofi' tii íbúðar, sbr. myndina á næstu síðu.
f
4-
Jólabók Aíþýúublaösins 1960