Alþýðublaðið - 24.12.1960, Blaðsíða 47

ÁST EÐA VINÁTTA?
Framhald af bls. 29
tíg var líka hrædd um að
íyðileggja vináttu okkar.“
„Heldurðu virkilega, Lísa,
ég sé svo smámunasöm?“
— „Nei, ég meinti það ekki
þannig. Það var bara--------“
„Það er ekkert vit í
kvórtunum og útskýringum,
bísa,“ sagði hún. „Þetta gerist
af og til. En það er annað sem
sæfir mig meira en nokkuð
ar aað, meira en eiiíf brott-
vít ca Sam, og það er að þú
01.á bak við mig.“
„Það veit ég, María,“ sagði
g auðmjúk. „Sjálfsagt trúir
pú mér ekki, þegar ég segi að
íimm mínútum áður en þú
ivomst inn á „Bajas“ hafði ég
jdgí Sam, að ég vildi leggja
ipiíin á borðið.“ Eg þagði um
:.uhd. „María, ertu mjög hrif
in af Sam. Vertu svo heiðar-
ieg að þú segir mér sann-
eikann.“
— „Það er auðvitað nokkuð,
sem þig varðar ekki um,“
sagði hún. „En úr því að þig
iangar svona mikið til að vita
það, þá er ég það. Eg mun
ekki deyja með brotið hjarta,
en ég ætla heldur ekki að lát-
ast göfug og segja, að fyrir
mér sé hann bara eins og lít-
iil bróðir. Elskar hann þig?“
Já.“
;;og þú?“
,Eg elska hann líka.“
„Ætlið þið,“ — hún hikaði,
„æclið þí)ð að giftast?“
„Já.“
Hún fann sér sígarettu,
kveikti í henni og brosti.
„Ágætt,“ sagði hún og
brosti. „Gerið ykkur ekki rellu
út af mér. Hér sit ég og leik
aðalhlutverkið í harmleik. Eg
er glöð vegna þín og líka Sam
vegna. — Hvenær?“ Hún hik-
aði aftur.
___ „Veit ekki. Við töluðum
um það í fyrsta sinn í gær-
kvöldi.“
___,,Og svo kom ég æðandi
inn og eyðilagði allt. Það
þykir mér leiðinlegt, Lísa. —
Getum við ekki farið út saman
og borðað hádegisverð og
haldið. þannig. upp á þetta?
Nema þú ætlir að hitta Sam,
auðvitað.“
— „Eg ætla ekki að hitta
hann í dag. Eg vil gjarnan
koma með þér.“
— „Gott. Þá sjáumst við.“
Nú hefði ég átt að fara, en
ég sat enn kyrr.
— „María,“ byrjaði ég. —■
',,Það er sjálf ^agft hei’msku-
legt, en-----hvað.um okkur
tvær?“
—■ „Atvinnan, áttu við? —
Ætlarðu að hætta hérna?“
— „Nei,“ sagði ég óþolin-
móð. „Eg var ekki að. hugsa
um vinnuna. En segðu mér:
Erum við vinkonur hér eftir
eða ekki?“
Hún leit beint í augu mér.
„Við verðum vinkonur hér
eftir sem hingað til, það er
ábyggilegt. En þú skilur sjálf-
sagt, að ekkert verður eins og
það ’var áður.“
Eg stóð upp.
„Eg sé þig á eftir, María.
Og þakka þér fyrir.“
Eg gekk eftir ganginum og
hugsaði um þetta allt saman.
María hafði tekið þessu vel og
við mundum halda vináttu
okkar áfram. Þetta yrði auð-
veldara, þegar tímar liðu
fram, það var ég viss um, en
það yrði aldrei sem áður, ekki
alveg eins og áður. Eg gat
ekki búizt við að fá allt. Eg
byrjaði að fara úr kápunni og
opnaði dyrnar að skrifstof-
unni minni. Þar sat ungfrú
Hammer, fulltrúi nærfata-
verksmiðju, sem við teiknuð-
um fyrir.
— „Þið teiknararnir hafið
sannarlega þægilegan vinnu-
tíma,“ sagði hún hvasst. „Eg
vildi óska að ég gæti komið á
skrifstofuna klukkan tíu. —•
Þér virðist sannarlega hafa
sofið út í morgun!“
— „Eg var að hugsa um
málshátt, sem við notuðum
þegar við vorum yngri,“ sagði
ég. „Hann var svona: Hugs-
aðu þig vel um, áður en þú
reiðir þig á annan en sjálfan
þig og hugsaðu þig tvisvar
sinnum vel um áður en þú
reiðir þig á sjálfan þig.“
— „Eg get ekki séð neitt
við hann,“ sagði ungfrú Ham-
mer hvasst. „Eg vil heldur
N
S
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s a
s 1
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
tala um nýju undirkjól-
ana. Við verðum að hafa
teikningarnar næsta laugar-
dag.“
Hún sagði fjölda margt
fleira, en ég hlustaði ekki á
hana. Eg hugsaði um Berit
Teller og velti því fyrir mér,
hvað orðið hefði af henni og
hvernig hún væri nú á vegi
stödd. Hún tók vin frá mér.
Eg tók mann frá Maríu. Við
Sam ætlum að giftast.Þannig
er lifið. Við erum ekki alltaf
svo ýkja heiðarleg, þegar við
erum { leit okkar að ham-
ingjunni. Eg var kjáni að
segja Maríu ekki frá okkur
Sam. Eg vona að hún geti
fyrirgefið mér með tímanum.
0—0
Óttaleg nótt
Framhald af bls. 41.
umturnað. — Og eftir nokkra
leit fann hann húsbónda
sinn meðvitundarlausan und
ir sængurfatahrúgu úti í
horni.
Og nú hangir tígrisdýrs-
skinnið hér á veggnum til
minningar um þessa óttalegu
nótt.
(Úr dönsku).
Það skal strax tekið fram, að
ávöxturinn er ekki úr plasti,
heldur er „ekta“ og var rækt-
aður í garði hins virðulega W.
E. Everett í Suffolk í Eng-
landi. Telpan er tveggja ára og
heitir Joanna Henning. Ávöxt
urinn var til sýnis á sýningu
stærstu garðávaxta sumarsins
er haldin var í London í haust.
K.B. 100
Þessi segulbands-
tæki höfiun við
til sölu-
^ ÁBYRGÐ
■fr Á ENDINGU
Sendum í kröfu
um iand allt.
B U O 1 N
Veltmundi 1
Sími 19-800
Þessi litla telpa er fjögurra
ára gömul og er dóttir kvik-
myndaieikkonunnar EHzabeth
Taylor og hins látna kvik-
myndaírainleiðanda Todd. —
Móðir hennar veiktist í Lon-
don um daginn er luin var að
leika í kvikmynd um Kleó-
pötru, svo að sú litla smellti
sér í leikbúning móður sinn-
ar. Hér er hún í konuin. Hann
fer lienni vel og ekki verður
liún móður sinni síðri um
fegurð.
Jólabók Alþýðublaðsins 1960 -4?