Þjóðviljinn - 29.04.1978, Síða 12

12 SIÐA — ÞJ6ÐVILJINN Laugardagur 29, apríl 1978
Laugardagur 29. aprfl 1978 ÞJÓÐVILJINN — StÐA 13
Rætt við Sigurjón Pétursson sem skipar efsta sæti á lista Alþýðubandalagsins í borgárstjórnarkosningum 28. maí n.k.
Sigurjón Pétursson tré-
smiöur hefur nú setiö í
borgarstjórn og borgarráði
Reykjavikur í 8 ár Þó aö
hánn eigi þetta langa
reynslu i stjórnmálum er
hann aöeins fertugur að
aldri. Og í borgarstjórnar-
kosningunum/ sem fram
fara 28. maí n.k., skipar
hann efsta sæti framboðs-
lista Alþýðubandalagsins í
þriðja skipti. En hver er
Sigurjón? Þjóðviljinn fór á
stúfana um daginn til að
forvitnast dálítið um
manninn sjálfan og
skoðanir hans. Afrakstur-
inn er eftirfarandi viðtal.
Pólitisk frumbernska á
Sauðárkróki
— Ekki ert þú innfæddur Reyk-
vikingur, Sigurjón?
— Nei, ég er fæddur á Sauðár-
króki og er húnvetnskra og skag-
firskra ætta. Föðuramma min
var hins vegar frá Vestfjörðum
svo að segja má að ég sé viða
ættaður að. Faðir minn hét Pétur
Laxdal en móðir min heitir Ingi-
björg Ogmundsdóttir.
. — Komst þú snemma i kynni
við pólitik?
— Já, faðir minn var i
Kommúnistaflokknum i gamla
daga og á minu bernskheimili
var pólitik mjög mikið rædd.
Næstum hver einasti fulltrúi
Kommúnistaflokksins sem átti
leið um fyrir norðan, gisti heima
þó að bara væri búið i 2 herbergj-
um. Ég get getið þess til gamans
að faðir minn var fyrsti kommún-
istinn sem kosinn er i hrepps-
nefnd á Islandi. Það var á
Sauðárkróki mjög fljótlega upp
úr 1930.
— Þú hefur þá eiginlega drukk-
ið róttækar skoðanir með
móðurmjólkinni?
— Frumbernska min var mjög
pólitisk ef ég má orða það svo. A
árunum, sem pabbi var i hrepps-
nefnd, stóðu kommúnistar á
Sauðárkróki að blaðinu Kotungi
sem kom út reglulega um nokk-
urra ára skeið. M.a. minnist ég
þess að hafa séð nokkur eintök
með myndum eftir Helga Hálf-
danarson skáld sem teiknaði i
blaðið og aðstoðaði við útgáfuna.
Allur frágangur á blaðinu og út-
breiðsla þess fór fram i þessum
tveimur herbergjum sem fjöl-
skyldan bjó i og þægilegast þótti
að hafa fjölritarann uppi á barna-
vöggunni.
— Svo skilst mér að þið hafið
flust til Siglufjarðar?
— Já, árið 1945 fluttist fjöl-
skyldan til Siglufjarðar. Það var
fyrst og fremst vegna þess að fað-
ir minn átti mjög erfitt með að fá
vinnu vegna stjórnmálaskoðana.
Ég var átta ára gamall og á þess
vegna flestar bernskuminningar
minar frá Siglufirði og þar var ég
öll unglingsárin.
— Voru þau jafn pólitisk eins og
Sauðárkróksárin?
— Þar var vissulega mikið um
pólitik en þar var fiokkurinn
stærri og mæddi ekki eins mikið á
föður minum. A Siglufirði fékk ég
samt allt að ofnæmi fyrir stjórn-
málum, afneitaði öllum afskipt-
um af þeim og vildi hvergi nærri
koma. 1 kunningjahópi var ég
samt með fastmótaðar og
ákveðnar pólitiskar skoðanir.
— Hver var skólaganga þin?
— Hún varð ekki löng á þessum
árum. Ég lauk barnaskólaprófi 12
ára og hætti þá i skóla og fór að
vinna. Ég var i sveit á sumrin tii
14 ára aldurs og á veturna var ég
sendill og vann önnur tilfallandi
störf. Eitt vorið rerum við
bræðurnir á trillu og þó að það
gæfi litlar tekjur aðrar en mat til
heimilisins er það einhver
skemmtilegasti kaflinn i lifi
minu. Við fórum á sjóinn þegar
okkur fannst það henta og komum
að landi þegar okkur hentaði. Sið-
an vann ég að sjálfsögöu við sild á
sumrin eins og allt fólk á Siglu-
firöi en sildarvinnan var þó orðin
heldur stopul og iéleg á þessum
árum. Þegar búið var að ganga
frá sildinni á haustin þá var al-
gjört atvinnuleysi þangað til vor-
ið eftir. Það var þetta sem réði

„Maður sér
víða
árangurinn
sem
betur fer”
Fulltrúar Alþýöubandalagsins I borgarstjórn. F.v. Þorbjörn Broddason, Adda Bára Sigfúsdóttir og
Sigurjón Pétursson
Sigurjón Pétursson I fyrirspurnartima borgarfulltrúa.
þvi að fjölskyldan fluttist suður
1955.
Formaður Iðnnemasam-
bandsins en veiktist þá af
berklum
— Það hefur verið þá sem þú
fórst að læra trésmiði?
— Fyrst i stað vann ég almenna
verkamannavinnu og var m.a. á
vertið i Vestmannaeyjum. Pabbi
var þá orðinn byggingarmeistari
i Reykjavik og 1956 byrjaði ég að
vinna hjá honum sem handlang-
ari og fór svo á námssamning hjá
honum 1958 og lauk prófi 1962.
— En hvenær læknaðistu af of-
næminu fyrir pólitikinni?
— Það læknaðist eiginlega
sjálfkrafa. Þó að mikið væri talað
um pólitik á minu heimili þá var
það algjörlega áreitnislaust
gagnvart okkur börnunum og
fjarri lagi að reynt væri með
neinum hætti að þvinga skoðun- •
um upp á okkur. Arið 1956 voru
umbrotatimar og þá ákvað ég að
ganga i Æskulýðsfylkinguna sem
þá var æskulýðssamtök Sósial-
istafélagsins.
— Það hafa verið þin fyrstu
beinu afskipti af félagsmálum?
— Já, tveimur árum siðar var
ég byrjaður að læra húsasmiði og
endurvakti þá Félag húsasmiða-
nema og lenti þaðan sem ritari
Iðnnemasambands tslands og ár-
ið 1960 var ég kosinn formaður
þess.
— Og þá ertu kominn á kaf i
félagsmálin?
— Það má kannski segja að
þetta félagastand hafi tekið óeðli-
lega langan tima frá bóklegu
námi i Iðnskólanum en ég hygg þó
að það hafi ekkert verið lakari
skóli. A.m.k. slapp ég i gegnum,
Iðnskólann með ágæta einkunn.
Starf mitt hjá Iðnnemasamband-
inu fékk hins vegar snubbóttari
endi en til var stofnað þvi áþessu
skeiði veiktist ég af berklum og
varð að hætta i stjórn þess. Ég
var i rúmlega eitt ár á Vifilsstöð-
um.
Störf hjá Trésmiðafélag-
inu
— Siðar varstu i stjórn Tré-
smiðafélagsins?
— Þegar ég lauk sveinsprófi
1962 fór ég beint inn i varastjórn
Trésmiðafélags Reykjavikur og
nokkru siðar i aðalstjórnina og
var þar alit tii 1973, siðustu árin
sem varaformaður. Þó að segja
megi að ég hafi verið litið þekktur
út á við þegar ég fór i borgar-
stjórn fyrst hafði ég fengið tals-
vert mikla skólun i félagsmálum.
— Þú starfarenn hjá Trésmiða-
félaginu?
— Já, ég starfa hjá verðskrá
húsasmiða sem er rekin sam-
eiginlega af þvi og meistarafélag-
inu og hefur með ákvæðisvinnu
húsasmiða að gera.
Dýrmæt reynsla fyrir
hvern þann sem kominn er
út í stjórnmál
— Nú er orðið alllangt siðan þú
hefur starfað beint við þitt fag.
Hafa ekki tengslin slitnaö?
— Þegar ég var kosinn fyrst i
borgarstjórn 1970 var hugmyndin
alltaf sú að ég starfaði áfram við
mina iðn og ég reyndi það i nokk-
uð langan tima. Ég var ákaflega
vel settur þvi að sá meistari sem
ég var hjá gaf mér algjörlega
frjálsan tima ' . hvenær ég
starfaði. En þetta féll mjög illa
saman, annars vegar fundarset-
ur, sem var mjög algengt að væru
á miðjum degi, og svo aftur tré-
smiðin svo að ég gafst hreinlega
upp á þessu enda var þá vikuleg-
ur vinnutimi i trésmiðinni kominn
niður i 7-8 tima.
Óhjákvæmilega rofna mikil
tengsl við svona fag á þetta löng-
um tima. Það eru komin nær 8 ár
siðan ég hætti að vinna við þetta.
Það eru komin ný efni og nýjar
vinnuaðferðir sem ég hef að vlsu
kynnt mér i gegnum það starf
sem ég vinn núna en hef enga
þjálfun lengur Eigi að siður er
það ákaflega dýrmæt reynsla fyr-
ir hvern þann sem er kominn út I
stjórnmál að hafa þó að ekki sé
nema á ákveðnu skeiði þurft að
vinna fyrir sjálfum sér með hörð-
um höndum og i þeim þrældómi
sem bæði almenn verkamanna-
vinna og trésmiði er. Ég held að
sú reynsla sem maður öðlast við
það hverfi manni aldrei að fullu.
óhjákvæmi lega meiri
stofnanabragur á verka-
lýðsfélögum
— Nú er oft talað um að verka-
lýðsforystan sé firrt hinum al-
mennu félögum. Hvað finnst þér
um þá skoðun?
— Þetta er að einhverju leyti
rétt og einhverju leyti vandamál
en það er stórum ýkt. Auðvitaö
má segja að firringin sé sú að
menn vinna ekki lengur við þær
sömu aðstæður og verkamennirn-
ir sjálfir — en þetta eru menn
runnirúr þessum jarðvegi og þeir
eru i daglegu sambandi meira og
minna við mennina sem
þarna starfa þannig að þeir
vita nákvæmlega um allar
hræringar sem þar eiga sér stað.
Þeir hafa á þeim næmari skiln-
ing vegna sinnar fyrri starfs-
reynslu þannig aðég held að þetta
sé stórlega ýkt en auðvitað á
þetta séreinhverja stoð i veru-
leikanum.
Það má lika benda á að verka-
lýðsfélögin eru i vaxandi mæli
farin að gegna hlutverki trygg-
ingarfélaga, sjúkrasamlaga,
lánastofnana og annars sliks sem
þekktist ekki áður og þetta hlýtur
óhjákvæmilega að kalla á að það
verði meiri stofnanabragur á
þessum félögum. En ég held að
það sé viðs fjarri að verkalýðs-
foringjar séu úr tengslum við
verkamenn. Það er rangt. Hitt er
svo annað mál að það má segja
að timarnirhafi breytt þvi þannig
að menn vinna ekki lengur hörð-
um höndum á daginn og stjórna
stóru stéttarfélagi á kvöldin i
aukavinnu. Það er liðin tið.
Ég sóttist ekki eftir því
— Hvað olli þvi að þú fórst i
framboð til borgarstjórnar 1970?
— Ég get nú kannski ekki svar-
að þvi hvað olli þvi. Ég sóttist
ekki eftir þvi. Þegar leitað var tii
min kom það kannski mér mest á
óvart af öllum að það skyldi vera
gert. Eftir að hafa hugleitt málið
nokkurn tima þá sló ég til og ég
skal játa að ég sé alls ekkert eftir
þvi. Þetta hefur verið ákaflega
liflegur timi. Ég hef haft svolitið
gaman að þvi að vasast i þess-
um sveitarstjórnarmálum. Aður
hafði ég ákaflega litið hugleitt
það að borgarstjórnin i Reykjavik
skipti einhverju verulegu máli en
eftir að ég hef kynnst þvi og áttað
mig á hve hún fjallar um raun-
bandalagsmenn og raunar minni-
hlutinn allur höfum um langt
skeið flutt tillögur i ýmsum form-
um um að byggja ibúðir fyrir
aldraðfólk til að reyna að tryggja
þvi öruggara athvarf i ellinni
heldur en verið hefur. Þessu var
ýmist visað frá, fellt eða drepið á
dreif með einhverjum öðrum
hætti þangað til einn af borgar-
fulltrúum ihaldsins flytur þessa
sömu tillögu, að sjálfsögðu studd-
ur mjög dyggilega af öllum
minnihlutanum. Þá gafst meiri-
hlutinn upp og þetta var sam-
þykkt með 15 samhljóða atkvæð-
um. Auðvitað eignar viðkomandi
fulltrúi sér þetta mál en við vitum
að þarna er komið aftur það mál
sem við höfum barist lengi fyrir.
Með sama hætti mætti nefna mý-
mörg mál sem við sjáum i fram-
kvæmd núna sem við höfum flutt
og barist fyrir en að sjálfsögðu
aldrei verið samþykkt.
— Þú átt sem sagt við að mörg
.þrifamál sem hafa verið fram-
kvæmd séu upphaflega frá ykkur
komin en siðan tekin upp af ihald-
inu?
— Mörg og sérstaklega mál
sem eru félagslegs eðlis. Það má
segja að ekkert hafi verið gert i
félagsmálum i Reykjavik nema
það sem hefur verið hægt af
minnihlutanum að aka meiri-
hlutanum áfram. Hann hefur ver-
ið eins og staður klár i öllum slik-
um málum t.d. i byggingu dag-
vistunarstofnana og allrar slikrar
aðstöðu, leikvalla og sliks. Það
sem hefur þokast hefur þokast
með sifelldu nauði og nuddi
minnihlutans. Auðvitað er þetta
‘állt saman langtum slakara og lé-
legra heldur en við vildum og
mundum framkvæma fengjum
við að ráöa en þó erum við al-
gjörlega sannfærð um að ekki
væri helmingurinn af þessu i
ar auga leið að hún verður aldrei
nægjanlega mikil á meðan kerfið
sjálft er svona lokað og þröngt þvi
að þó að við séum öll af vilja gerð
höfum við ekki innsýn inn i hinar
einstöku stofnanir, sem viö eigum
kannski engan fulltrúa i stjórn
fyrir, þannig að þetta verður
óhjákvæmilega ákaflega spillt
kerfi með timanum vegna þess
hvernig það er uppbyggt. Ég er
ekki að væna einstaka embættis-
menn að þeir séu i sjálfu sér
óheiðarlegir heldur hitt að þessi
uppbygging er spillt i eðli sinu.
Spurningar sem sósialistar
verða að spyrja sig
— Nú hafa komið upp gagn-
rýnisraddir að þið vinnið með
kerfinu þannig að Sjálfstæðis-
flokkurinn hagnist á ykkar starfi.
Hvað segir þú um þá skoðun?
— Það má hugsanlega draga þá
ályktun. Þó held ég að við verðum
fyrst og fremst að lita á okkur
sem fulltrúa fyrir okkar umbjóð-
endur, okkar kjósendur, og ég er
viss um að fólk sem kýs okkur til
ábyrgðarstarfa ætlast til að við
störfum þar að framfaramálum
borgarinnar. Þetta eru alltaf
spurningar sem sósialistar verða
að spyrja sig i kapitalisku þjóðfé-
lagi. Eigum við að starfa með
kerfinu eða eigum við að starfa
móti kerfinu. Við getum hugsað
okkur t.d. á þann hátt að allar
kauphækkanir til verkalýðsins
séu af hinu illa af þvi að þær sætti
hann betur við það kerfi sem er.
Eigi að siður höfum við valið þá
leið að okkur beri að reyna i
fyrsta lagi að skapa umbjóðend-
um okkar eins hagstæð lifskjör og
við frekast getum og okkur beri i
ööru lagi að upplýsa þá um eðli
þessa þjóðfélags þannig að þeir
skilji ágalla þess þrátt fyrir að
Heima á Asparfelli 21 Breiðholti. Sigurjón ásamtkonu sinni, Rögnu Brynjarsdóttur, og sonunum Brynj-
ari (lengst til hægri) og Skildi (Ljósm.: Leifur)
verulega gifurlega þýðingar-
mikla hluti þá finnst mér alveg
óskiljanlegt hvað fólk almennt og
ég sjálfur áður fyrr hef gefið
þessu litinn gaum.
Ihaldiðeins og staður klár í
öllum félagsmálum
— Skapar það ekki sérstöðu að
þú hefur starfað þarna i minni-
hluta alla tið?
— Það skapar náttúrulega
ákveðna sérstöðu að vera ennþá i
minnihluta. Það er t.d. að taka að
það er ákaflega sjaldgæft að mál
sem við flytjum og skipta ein-
hverju verulegu séu samþykkt.
Hins vegar er það blessunarlega
oft sem þessi sömu málefni skjóta
upp kollinum aftur annaðhvort i
formi þess að meirihlutinn flytur
tillögu um sama eða svipað efni
eða þá að þau eru svo þegjandi og
hljóðalaust framkvæmd af ein-
hverjum embættismanni en það
er mjög sjaldan að við flytjum til-
lögu sem er. samþykkt og siðan
framkvæmd. Eigi að siður sér
maður viða árangurinn af þess-
um störfum sem betur fer. Ég get
tekið sem dæmi að við Alþýðu-
framkvæmd ef okkar hefði ekki
notið við.
Gagnrýni innan kerfisins
er nánast ekki til
— Nú hefur Reykjavikurborg
veriðstjórnað af meirihlutastjórn
Sjálfstæðisflokksins svo lengi
sem elstu menn muna. Hvaða
áhrif hefur þetta haft á borgina?
— Þetta hefur haft gifurlega
mikil áhrif á borgina sem stofn-
un. Fyrst og fremst eru ákrifin
þau að á þessu langa timabilihef-
ur það fallið saman að Sjálf-
stæðisflokkurinn hefur pólitiskan
meirihluta og jafnframt allt emb-
ættismannakerfið sér hliðhollt.
Það er engin embættismaður ráð-
inn i verulega þýðingarmikið
embætti nema það sé alveg tryggt
að hann sé annaðhvort yfirlýstur
eða flokksbundinn Sjálfstæðis-
maður.
Þetta verður til þess að gagn-
rýni innan kerfisins er nánast
ekki til. 011 sú gagnrýni sem kerf-
ið fær er sú gagnrýni sem við get-
um veitt sem erum i minnihluta 1
borgarstjórn. Það gefur hins veg-
það hafi náðst einhver ákveðinn
árangur i sambandi við lifskjörin.
Það sama verða menn að skilja
i sambandi við borgarmálin að þó
að það takist að aka ihaldinu að
byggja kannski eina dagvistunar-
stofnun á tveggja eða þriggja ára
fresti er það engin lausn á þeim
vandamálum sem þar er við að
glima. Ef þeir fá að halda áfram
með óbreyttum hraða þá verða
þeir búnir að leysa þessi vanda-
mál einhvern tima i byrjun næstu
aldar en þá verða lika vafalaust
komin upp önnur vandamál sem
biða úrlausnar en ef okkar tillög-
ur hefðu náð fram að ganga —
þær tillögur voru ekki bara orð-
skrúð heldur voru þær undir-
byggðar með ákveðnum tekjum
— þá væri hægt að leysa þetta af-
markaða vandamál á 8 árum.
Flokkarnir i minnihlutan-
um eru ólikir að pólitískum
markmiðum
— Hvaö hefði það i för með sér
ef minnihlutaflokkarnir fengju
meirihluta i kosningunum i vor?
— Það veltur nú talsvert á þvi
með hvaða hætti minnihlutinn
fengi meirihluta. Það verður
maður alltaf að hafa i huga að
þetta eru þrir flokkar i minni-
hluta og þeir eru ólikir að póli-
tiskum markmiðum þó að þeir
hafi það sameiginlegt núna að
vera i stjórnarandstöðu gegn
ihaldinu i Reykjavikurborg. Þvi
skiptir það verulega miklu máli
hver styrkleikahlutföll þessara
þriggja flokka verða þegar þeir
taka meirihlutann og sú stefna
sem mundi þá verða i borginni fer
algjörlega eftir þvi hvernig sam-
setning þess meirihluta verð-
ur. Ef meirihlutinn yrði með þeim
hætti að Alþýðubandalagið yrði
ekki stærsti flokkurinn heldur
t.d. annaöhvort Framsóknar-
flokkurinn eða Alþýðuflokkurinn
þá yrði örugglega mjög litlar
breytingar á stjórn Reykjavikur-
borgar og það er enginn vafi á þvi
að undir þeim kringumstæðum
mundi verða álika breyting eins
og hefur orðið á Ihaldsstjórnum
eftir þvi hvort Framsóknarflokk-
urinn er i rikisstjórn með ihald-
inu, eins og nú er,eða Alþýðuflokk-
urinn eins og var i viðreisnar-
stjórninni.
Ef hins vegar Alþýöubandalag-
ið kæmi út sem sterkur flokkur i
meirihlutaaðstöðu og reyndar
lika i minnihlutaaðstöðu þá verð-
ur veruleg breyting. Ef ihaldið
fær á móti sér einn sterkan sam-
stæðan aðila þá verður breyting
hvort heldur við erum i meiri-
hluta eða minnihluta. Það er t.d.
greinilegt að stjórnarandstaðan á
þessu kjörtimabili hefur verið
harðari heldur en hún var á kjör-
timabilinu þar á undan vegna
þess að nú er Alþýðubandalagið
stærsti stjórnarandstöðuflokkur-
inn.
óeðlilegt ef Alþýðubanda-
lagið fengi ekki sæmilega
góða kosningu
— Hverjar álitur þú kosninga-
horfur i borgarstjórnarkosn-
ingunum 28. mai n.k.?
— Ég tel að það væri með öllu
óeðlilegt ef Alþýðubandalagið
fengi ekki sæmilega góða kosn-
ingu núna. Ég fæ ekki skilið að
jafn upplýst fólk og Reykvikingar
eru geti slegist með annarri hend-
inni við ihaldið og Framsóknar-
flokkinn i ríkisstjórninni, barist
gegn kaupráni þessara flokka og
yfirlýsingum um vaxandi kaup-
rán — ef þeir hljóta til þess styrk
— en kosið þá siðan meö hinni
hendinni.
Það má segja að þá sé kominn
valkostur fyrir þá sem vilja ekki
lengur kjósa ihaldið eða Fram-
sókn hvort þeir eigi heldur að
kjósa Alþýðuflokkinn eða Alþýðu-
bandalagið. Ég fæ ekki séð að það
verði til að styrkja andsíöðu gegn
ihaldi að kjósa Alþýðuflokkinn.
Til þess er Alþýðubandalagið eitt
fært. Það er eini flokkurinn sem
hefur möguleika á þvi að verða
stór og sterkur andstöðuflokkur
ihaldsins. Ég held með hliðsjón af
siðustu kosningum þá eigi Al-
þýðubandalagiðað leggja áherslu
á það núna að treysta sitt þriðja
sæti i borgarstjórn sem það vann
siðast. Okkar borgarfulltrúi varð
þá sá 15. i röðinni af þeim sem
voru kjörnir. Við þurfum að fá
góða kosningu til að tryggja
örugglega að við höldum okkar
þremur fulltrúum. Ég legg
áherslu á að Reykvikingar veiti
okkur brautargengi til að halda
þeim inni.
Get ekki gert ráö fyrir því
aö íhaldið tapi meiri-
hlutanum
— En hefurðu trú á að ihaldið
tapi meirihlutanum?
— Ég get ekki gert ráð fyrir þvi
i þetta skipti. Þeireru meö 9 full-
trúa og þó að þeir tapi einum
halda þeir eftir sem áður meiri-
hlutanum. Vissulega getur allt
skeð i kosningum en eigi að siður
eru ákaflega litlar likur á að þeir
missi meirihlutann en þvi meiri
ástæða er til að minnka hann
þannig að hann verði ekki nema
einn maður þvi að alltaf er von til
þess að það megi hafa áhrif á einn
mann og koma málunum fram
þannig og i öðru lagi að það verði
styrktur einn öflugur andstöðu-
flokkur ihaldsins i borgarstjórn.
Alþýðubandalagið.
— GFr
Mæörablómiö
á mædradaginn
Mæðradagurinn verður nk.
sunnudag 3«. april. Að venju mun
Mæðrastyrksnefnd hafa Mæðra-
blómið til sölu i tilefni dágsins.
Munu sölubörn annast sölu þess,
eins og jafnan áður, en öllum
ágóða af sölu merkisins verður nú
sem fyrr varið til orlofsdvalar
efnalitilla eldri kvenna, sem ekki
eiga ella kost á hvildarviku i sum-
ar.
Mæðrastyrksnefnd hefur efnt
til slikrar hvildarviku fyrir efna-
litlar eldri konur um margra ára
skeið. Eru þær konur f jölmargar,
sem þess hafa'notið en hefðu ella.
farið meö öllu á mis viö sumar-
hvild. A siðasta sumri dvöldu 40
konur að Flúðum i Arnessýslu á
vegum nefndarinnar og er það
einlæg von hennar, að ágóði af
sölu Mæðrablómsins að þessu
sinni nægi til þess að unnt verði að
bjóða a.m.k. jafnmörgum konum
til vikudvalar á komandi sumri.
Mæðrablóm Mæðrastyrksnefndar
verður ekki, fremur en áður, selt i
blómaverslunum en sölubörn
munu að venju ganga i hús og
bjóða það til sölu og eins verður
reynt að selja það við samkomu-
hús borgarinnar. Mæðrastyrks-
nefndskorar á Reykjavikinga að
taka sölubörnum hennar vel, svo
að Mæðrablóm hennar geti verið i
barmi sem flestra á Mæðradag-
inn.
Ungmennaf. Hvöt:
Minnist 70
ára afmælis
Ungmennafélagiö Hvöt I
Grimsnesi heldur upp á 70 ára af-
mæli sitt i Félagsheimilinu Borg
n.k. laugardagskvöld kl. 21.
Það var stofnað 22. des. 1907 og
voru stoinendur þess 10. Fyrsta
stjórn þess var þannig skipuð:
Páll Bjarnason, formaður, Björg-
vin Magnússon, ritari og Jón
Gunnlaugsson, gjaldkeri.
Alla tið hefur það látið hvers-
kyns félagsstarfsemi sig varða.
Fyrsta veturinn rak félagið
sunnudagsskóla þar.sem kennd
var: íslenska, reikningur, saga,
náttúrufræði, landafræði, söng-
fræði, skrift og leikfimi. Siðar
beittu félagar i Umf. Hvöt sér
mjög fyrir stofnun héraðsskólans
á Laugarvatni.
Strax á fyrsta ári var hafist
handa um útgáfu handritaðs
blaðs, „Vonin”, sem var lesið upp
á fundum og kom út reglulega, 12
blijðá ári I llár eða til 1919 að dró
úr þvi og það lagðist algjörlega
niður árið 1922. Arið 1924 kom
annað blað út, Ljósvaki, og var
það fjölritað. Kom það út óslitið i
yfir 20 ár.
Bókasafn var stofnað strax á
fyrsta ári. Þá voru keyptar allar
Islendingasögurnar með þáttum
og Eddum og 32 bindi að auki. I
dag telur safnið 2300 bindi, —
hefur það alla tið verið vel notað
af hreppsbúum. .
Söng- og dansnámskeið hafa alla
tið verið á dagskrá félagsins og
verið vel sótt þegar þau hafa
verið haldin.
Arið 1929 byggði félagið sam-
komuhús að Minni-Borg, sem
hreppurinn tók siðar við rekstri á.
A árunum 1960-1966 byggði
félagið i annað sinn samkomuhús,
Félagsheimilið Borg og þá i sam-
vinnu við hreppsfélagið og kven-
félagið.
Alla tið hefur leiklist verið á
dagskrá og hafa verið sviðsett
mörg leikrit s.s. Ráðskona
Bakkabræðra, Orrustan á
Hálogalandi. Leynimelur 13 og
Maður og kona.
Iþróttir. hafa einnig sett svip
sinn á félagsstarfið.- A fyrstu ár-
unum var glima helst stunduð
siðan voru það frjálsar iþróttir.
en hin siðari ár aðallega hvers-
kyns knattleikir.
Auk þess sem hér hefur verið
minnst á hafa veriö farnar
skemmtiferðir. skógræktarferðir.
auk hins almenna félagsstarfs.
Félagið hyggst minnast
þessara timamóta á ymsan hátt.
m.a. er væntanlegt sérstakt
afmælisblað. þar sem fram
kemur það helsta úr sögu félags-
ins. Eins og fyrr segir er afmælis-
hóf kl. 21, (ekki kl. 20.00. eins og
misritast hafði hér i blaðinu). og
eru þar allir Grimsnesingar og
eldri félagar velkomnir. —mhg