Þjóðviljinn - 17.06.1978, Síða 2

2 SÍÐA — ÞJ6ÐVILJINN Laugardagur 17. júnt 1978
/
Avarp tíl miimihlutans
Elskulegi minnihluti
Okkur í borginni okkar er það Ijóst, eftir
síðustu borgarstjórnarkosningar að það erum
við, sem höf um náð meiri hluta í borgarstjórn.
Okkur er það líka Ijóst að eftir hálfrar aldar
valdaferil ykkar (sem eruð auðvitað eftir sem
áður elskulegir samborgarar okkar, þó þið sé-
uð komnir í minnihluta) hljóta margvíslegustu
vandamál að hrannast upp, vandamál sem
ekki eru auðleyst, já jafnvel svo óyfirstígan-
leg vandamál, að þau verða ekki leyst, hnútar
sem verður að skera á, ásteytingarsteinar,
sem mölva verður mélinu smærra með hörk-
unniog neyta til þess af Ismunarins, sem nú er
okkar, svo að þið verðið í fyrsta skipti í hálfa
öld að beygja ykkur fyrir vilja okkar, meiri
hlutans í borgarstjórn borgarinnar okkar.
Okkur er það Ijóst að við munum mæta hörð-
um mótbyr, en andæft verður. Yfir okkur
munu ganga boðaföll mótlætis og jafnvel stór-
slysa. Raunar er fyrsta holskeflan búin að
riða yfir í málefnum borgarinnar okkar,
hrikaleg katastrófa, sem seint verður bætt.
Það var nef nilega ykkur, en ekki okkur, sem
boðið var að dorga fyrsta veiðidaginn í þeim
illa læk, Elliðaánum, „Þeim" vjrðist semsagt
ekki hafa verið það Ijóst, að nú átti, ef nokk-
urrar sanngirni hef ði verið gætt, að leyf a okk-
ur að veiða þar lax f yrsta daginn, en ekki ykk-
ur. Og þetta skal „þeim" munað. Geymt en
ekki gleymt.
Já, það skuluð þið fá að vita, elskulegi
minnihluti, að í framtíðinni verða það ekki
þið, sem fáið að gera allt f yrst. Þið eruð búnir,
eins og sagt var í leiknum „Fallinspýtan" í
gamladaga, að fá að „verann" í hálfa öld, en
nú eigum við að fá að „verann". Klukk!
klukk! og hafiði það nú.
Núfær Birgir (sleifur ekki að kveikja á jóla-
trénu um næstu jól. Nei góði. Það verðum við.
Og ólafur B. Thors skal ekki fá að kveikja í
álfabrennunum á gamlárskvöld. Þar verður
fulltrúi meirihlutans. Það verðum við. Og ef
einhver lætur sér detta í hug að einhver ykkar,
þó hann sé embættismaður eins og Gunnlaug-
ur Pétursson,fái að vígja nýja almenningsnáð-
húsið í Árbæjarhverf inu, þá eru það gyllivonir
og rúmlega það. Það skal verða einhver okk-
ar, sem ríður þar á vaðið formlega og með elí-
gans,og það verður f ulltrúi okkar (það er ekki
ennþá búið endanlega að ákveða hver), sem
fær að pumpa niður í fyrsta skipti. Ég efast
meira að segja um að þið fengjuð að komast
þarna að fyrsta daginn, þó þið væruð allir í
spreng. Já þiðskuluðsannarlega fá að kenna á
því að vera komnir í minnihluta. Og það er
f leira, sem þið haf ið alltaf fengið að gera, öll
árin en viðaldrei. Þið haf iðalltaf fengið að af-
hjúpa allt, hleypa straumi á öll apparöt, sem á
annað borð ganga fyrir rafmagni, klippa á
borða, drekka romm blandað í hitaveituvatni
uppí dælustöð, skrúfa frá gosbrunninum —
helvítin ykkar—, taka fyrstu vélskóflustung-
una, já meira að segja glima við drauginn á
Höfða. Nútökum viðvið. Geir fær í mesta lagi
að glíma á Skelli við Hlemm og það fyrir náð
afþví að hann er kominn af glímukóngakyni.
Nú stendur fyrir dyrum að afhjúpa „Flóð-
hestinn" inn við Elliðaár, en flóðhesturinn er
til minningar um f lóðið sem hljóp í árnar um
árið og færði hesthúsin í kaf, og það verð-
um við sem gerum það, en ekki þið.
Og allir þeir f lóðhestar, sem verða afhjúpaðir
á torgum borgarinnar okkar næstu f jögur ár-
in, verða afhjúpaðir af okkur, en ekki ykkur.
Og þegar Borgarleikhúsið verður afhjúpað
eftir f jögurhundruð ár, þá verðum það við,
sem gerum það, en ekki þið.
Það verðum við, sem fáum að prufukeyra
f yrstu fegurðardrottninguna,klippa á borðann
og afmeyja hafmeyjuna.
Já,og nú veitum við viðurkenningar, en ekki
ykkur, eins og þið gerðuð alltaf, heldur okkur.
Og það verðum við, sem hleypum straumi á
nýja kirkjuorgelið í Dómkirkjunni og organ-
istann líka. Meira að segja búið að sérhanna
raf magnsstól handa þeim, sem þangað verður
endanlega dæmdur.
Og það verðum við, sem leikum f yrsta leikn-
um í næsta skákmóti borgarinnar okkar, þó
við tökum með því gífurlega áhættu, því eins
og allir vita, er hreyfður maður færður. Við
tökum líka fyrsta skref ið í hundraðogtíumetra
grindahlaupi, setjum fyrsta markið, leyfum
bóxið og tökum fyrsta rothöggið. Og svona
mætti endalaust telja. Og síðast en ekki síst
verðum þaðvið, sem skerum fyrsta vistmann-
inn i nýju álmunni á Borgarsjúkrahúsinu, og
við erum meiraðsegja búnir að ákveða hver
það verður, en látum það ekki uppi af skiljan-
legum ástæðum.
Já, elskulegi minnihluti. Nú erum það við,
sem erum meirihlutinn. Það erum við sem
„erumann", en ekki þið.
Og nú er að neyta af Ismunar, beita völdunum
og láta reglulega aðsér kveða) eða eins og seg-
ir í ræðu borgarráðsmannsins á Austurvelli
um jólaleytið:
Loks kemur að því, seint þó sé,
sem að ég löngum þráði,
að jeg fæ að kveikja á jólatré,
því ég er í borgarráði.
Flosi.
Ríkið og flugfélögin
Spurningar fólks
GUÐJÓN ANDRÉSSON,
Meistaravöllum 15, spyr:
Finnst Alþýðubanda-
laginu eðlilegt að rikið
sé að vasast i flugrekstri
og eigi hlutabréf i flug-
félögum sem siðan selja
landsmönnum f argjöld á
hærra verði en erlend-
um ferðamönnum?
Svör Alþýðubandalagsins
A þessari öld hefur samgöngu-
kerfift, bæfti á landi og sjó og i
lofti, orftift grundvallarþáttur i
þjóöfélagsgerftinni. Þaft markar á
afdráttarlausari hátt en flest
annaft skilyrfti hverrar þjóftar tii
aft teljast sjálfstæft og geta boftift
ibiíunum sem best lifskjör. i sam-
ræmi vift þessi vifthorf hefur i
flestum löndum Evrópu verift tal-
ift nauftsyniegt aft helstu sam-
göngutækin lytu samfélagslegri
stjórn og væru rekin á grundvelli
heiidarhagsmuna. Þess vegna
Ólafur Ragnar
eru flugfélög og járnbrautir þjóft-
nýtt á Norfturlöndum, I Bretlandi
og I Frakklandi svo afteins fáein
dæmi séu nefnd. i Bretlandi er
enn fremur verulegur hluti vöru-
flutninga meft bflum I höndum
rikisfyrirtækja.
Kosníngahátíð Fylkingarmnar
í Iðnó þriðjudaginn 10. júnl 1978 kl. 20.30
AVÖRP:
Birna Þórðardóttir, Haraldur S. Blöndal, Pétur
Tyrfingsson, Ragnar Stefánsson
SÖNGUR
Megas
LEIKRIT
Flokkakynning undirbúin
BLUES & JASS
Guðmundur Ingólfsson, Magnús Kjartansson
Pálmi Gunnarsson, Sigurður Karlsson
; Fylkingin
Til aft tryggja öruggar og
ódýrar samgöngur milli landa og
innanlands er þaft meginregla I
Evrópu aft flugfélög séu rikisrric-
in. yúiættusjónarmift einkagróft-
ans geta gert þaft aft verkum aft
heil þjóft standi einn góftan veftur-
dag uppí án fíugsamgangna vift
umheiminn efta jafnvel innan-
lands. Þessi hætta hefur verift aft
skapast á lslandi. Óllkt þvi sem
er I flestum löndum Evrópu hafa
flugsamgöngur okkar veriö aft
nær öllu leyti i höndum einkafyr-
irtækja. Þaft stærsta þeirra,
Flugleiftir, hefur á siftari árum,
einkum Loftleiöir, flutt æ meiri
þunga rekstursins yfir I dóttur-
fyrirtæki sin erlendis og aukna
samkeppni á flugleiftum til
Bandarlkjanna. Þetta hefur m.a.
verift gert meft þvi aft halda flug-
fargjöldum milli lslands og
annarra landa óhóflega dýrum og
nota þannig almenning á lslandi
til aft borga aft hluta til briísann af
ævintýramennsku Loftleiöa i öftr-
um heimsálfum.
‘Þaö er þvi orftiö brýnt, bæöi
vegna nauftsynjar þess aft
almenningur geti átt kost á ódýr-
um fargjöldum og vegna öryggis-
sjónarmifts þjóftarinnar, aft skilja
flugsamgöngur milli íslands og
annarra landa og innanlands,
algerlega frá þvi áhættusama
gróöabrallisem Flugleiöir stunda
á öftrum leiftum.
Alþýftubandalagift gerir sér
fulla grein fyrir þessum vanda og
i hinum itarlegu tillögum um
efnahags- og atvinnumál sem vift
höfum sett fram er m .a. I lift 5.3.2
aftfinna eftirfarandi stefnuatriöi:
„Skipulag og rekstur Flugleifta
verfti tekift til endurskoftunar og
þaft tryggt, aö áhættusamur sam-
keppnisrekstur á alþjóöaleiftum
setji ekki nauftsynlegar flugsam-
göngur vift island og innanlands I
hættu. Jafnframt verfti eignar-
aftild rikisins gerö aft skilyrftii
fýrir rikisábyrgftum.”
Á þjóðhátíðar-
daginn
sendum við félagsmönnum og öðrum við-
skiptavinum kveðjur og árnaðaróskir.
Treystum samvinnustarf — verslum i
kaupfélaginu.
KAUPFÉLAG
HAFNFIRÐINGA