Þjóðviljinn - 09.12.1979, Blaðsíða 12
12 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 9. desember 1979
Umsjón:
Olga
Gudrún
Árnadóttir
UngUngaklúbburinn
aftur út í kuldann
Rætt við Reyni Ragnarsson, einn af stofnendum klúbbsins
Unglingaklúbburinn var
stofnaður i Reykjavík s.l.
haust. Unglingasíðan hafði
samband við Reyni
Ragnarsson# einn af
forsvarsmönnum klúbbs-
ins og leitaði hjá honum
upplýsinga um
starfsemina o.fl.
Reynir: — Formlega var unglinga
klúbburinn stofnaöur i september
s.l. en þá var hugmyndin aö hon-
um oröin ársgömul. Upphaflega
vorum viö fjögur sem aö þessu
stóöum, fólk miíli tvitugs og
þritugs sem allt haföi starfaö
meö unglingum aö einhverju
marki, og fengiö þannig áhuga á
þeirra málum. Viö fórum af staö
meö skoöanakönnun i fyrravetur
til að ganga úr skugga um hvort
krakkarnir heföu raunverulegan
áhuga á að gera eitthvaö sjálfir til
aö bæta eigin aöstööu til félags-
lifs, —viö fórum á Hallærisplaniö
og viðar og spuröum þá sem viö
hittum fyrir, og viðbrögöin voru
öll á einn veg: Mjög mikill áhugi.
A þessum tima hafði Tónabær
verið lokaður um langt skeið og
flestir voru hlynntir þvi að komiö
væri á fót diskóklúbb eða
einhverju i þá áttina, þvi með lok-
un Tónabæjar var girt fyrir eina
möguleikann sem unglingar i
Reykjavik höfðu á þvi aö sækja
almenn böll.
Lélegar undirtektir
ráðamanna
Eftir þessa skoöanakönnun
sendum viö bréf til Æskulýösráös
þar sem við fórum þess á leit aö
fá aöstööu i Tónabæ til
dansleikjahalds o.fl. fyrir
unglinga, en undirtektir voru
dræmar. Þó fengum við að halda
eitt ball i febrúar s.l. en eftir þaö
var okkur neitaö um frekari
fyrirgreiöslu. Ástæöurnar voru
sagöar fjárhagslegar. Viö vildum
ekki gefast upp, og skrifuöum
annað bréf, i þetta sinn til
Borgarráös, sem eftir talsvert
þref féllst á að við fengjum
einhver afnot af Tónabæ, svo
lengi sem Reykjavikurborg þyrfti
ekki að bera neinn kostnaö af
starfseminni. Eftir þetta varö
Æskulýðsráö aö láta undan, okk-
ur var úthlutaö 9 kvöldum fram
til áramóta, þannig aö viö höföum
haft húsiö til umráöa hálfsmán-
aðarlega frá þvi i sptember.
Krakkarnir sjálfir
í öllum störfum
Þessi böll Unglingaklúbbsins
eru frábrugöin öörum böllum aö
þvi leyti, aö krakkarnir sjá sjálfir
um dyravörslu, miöasölu,
fatageymslu og allt þess háttar.
Þetta hefur gefist alveg feiknar-
lega vel, krakkarnir hafa tekið á
sig ábyrgðina og staöiö
fullkomlega undir henni. Engar
brotnar rúður engin alvarleg
slagsmál, eða þviumlikt. Þaö er
aödáunarvert hvaö þeim hefur ;
tekist vel að halda áfengisvanda-
málinu i skefjum, reglurnar eru
settar af þeim sjálfum, og þeim
er fylgt mjög skynsamlega. Jú,
ég varö einu sinni dálitiö hræddur
um aö allt ætlaöi i bál og brand
þaö var strákur aö þvælast þarna
sem virtist eindregiö ætla aö
stofna til vandræöa, en þá gripum
viö til þess ráös aö bjóða honum
dyravarðarembætti á staönum,
sem hann þáöi, og þessi strákur } ;
hefur siðan veriö einn helsti drif- "
krafturinn i starfseminni, geysi-
lega duglegur. Þetta sýnir aö
unglingarnir eru fullkomlega
færir um aö sjá um sitt
skemmtanahald sjálfir, ef þeim
er bara gefið tækifæri. Stóru
vandamálin skapast vegna þess
aö unglingunum er ekki treyst til
þess að bera ábyrgö á sjálfum
sér.
Tónabær lokar um
áramót
Þaö er þessvegna engin furöa
þó krakkarnir séu sárir, núna
þegar allt er farið aö rúlla svo vel,
þvi Æskulýðsráö hefur i hyggju
ab loka Tónabæ um áramót og
nota næsta árið til þess aö
innrétta þar Félagsmiðstöö fyrir
hverfið. Þetta er stórt skref
afturábak, þaö er bara verið aö
reka krakkana aftur niöur á ;
Hallærisplan. 1 Tónabæ væri hægt '
aö hafa fjölbreytta félagsstarf-
semi, þetta er stórt hús og þar
væri hægt aö innrétta á skömm-
um tima ágæta aöstööu fyrir
unglinga til alls kyns athafna. Ég
botna ekkert i þvi hvers vegna h
einmitt Tónabær á aö vera
Félagsmiöstöö, i þessu hverfi býr
sárafátt fólk sem liklegt er til
þessaðnotfæra sérhana. Þetta er
vafalaust ein af þessum skyndi-
ákvörðunum sem teknar eru
umhugsunarlitiö og menn geta
svo ekki breytt. Viö ætlum aö
reyna allt hvað viö getum aö fá
endurnýjaðan samninginn viö :
Æskulýösráö, það er starfshópur ;
hjá okkur aö undirbúa þaö mál :
(viö höfum einn starfshóp um
hverja meiriháttar hugmynd sem
upp kemur). Æskulýösráö hefur
hingaö til ekki þurft aö bera eyris
kostnaö af þessum böllum okkar,
Framhald á bls. 25
Bravó, húrra,
BRÉF!
Kraftaverkiö hefur gerst:
Úngllngasiöunni bárust tvö bréf
i vikunni. Fyrst tveir gátu skrif-
aö geta tuttugu skrifaö, ef tutt-
ugu geta skrifað geta tvöhundr-
uð skrifað. Ég hef tröllatrú á þvi
að hjá ykkur leynist ýmislegt
sem væri þess viröi að ræða það.
Fleiri bréf! (Viö leggjum svo
undir okkur allt blaöiö þegar
þar að kemur).
OLGA GUÐRCN
Foreldrarnir
vinna og vinna
Hafnarfirði 2.12. 1979
Kæra Unglingasiöa!
Ég er ekki að skrifa þér af
neinni andlegri þörf eða
svoleiðis, heldur vegna þess að
þú kvartar um að enginn skrifi.
Með þessu áframhaldi lognast
Unglingasiðan útaf, og það má
ekki gerast. Þá eru það málefn-
in.
Ég var að lesa viðtalið við
strákana i Kópavogi. Það eru
sannarlega heppnir unglingar
aö eiga ekki foreldra sem gera
ekkert annað en skipa fyrir. Ég
á að visu sæmilega foreldra en
þau bera hag minn óþarflega
mikið fyrir brjósti. Ég á aö
passa mig á öllu og þau eru svo
hrædd um að ég „lendi i
einhverju” og eitthvað komi
fyrir mig. Svo á maður að ganga
menntaveginn verða eitthvað
stórt og mikið. Skólakerfið er
alveg ga ga, þar er logiö aö
manni tómri vitleysu og er
maður kvartar þá er náð i
skólastjóra sem hringir heim og
segir að maður eigi við
samskiptavandamál aö búa,
eöa eitthvaö álika. Svo er maður
sendur til sálfræðings sem
skólakerfið er búið að heilaþvo.
En nóg erkomið af kvörtunum 1
bili.
Já, tillögur um efni á siöuna.
Það væri gott aö fara niöur á
Halló og tala við krakkana, þó
fáir þar séu kannski
viöræðuhæfir. Svo mætti tala
við krakkana á Unglinga-
heimilinu i Kópavogi. Og taka
viötöl viö börn ihaldsfólks, þeir
krakkar eiga kannski við önnur
kjör að búa en börn sósialista.
Strákarnir i Kópavogi voru aö
tala um að unglingar kynntust á
svo yfirborðslegu plani, þar er
ég alveg sammála. Unglingar
gera litið af þvi að ræða um til-
finningar og vandamál sin.
Byrgja bara allt inni sér og
gráta svo uppi rúmi á kvöldin
yfir skilningsleysi annarra.
Leikritiö Óvitar eftir Guðrúnu
Helgadóttur fir.nst mér lýsa
samskiptum barna og
fullorðinna vel. Þar er sýnt
hvernig foreldrarnir vinna og
vinna til þess að fá nóga peninga
fyrir húsgögnum og áiika drasli
og mega svo ekki vera að þvi aö
hugsa um, hvaö þá tala viö
börnin. En nú er vist nóg komið
af vitleysu i bili.
Ein 14 ára.
Svar: Takk fyrir mjög góöar
ábendingar. Ég er sammála þvi
aö þaö væri mikil ástæöa til aö
tala viö börn ihaldsfólks, en
vandamáliö er: Hvar á aö ná i
þau? Hvernig? Krakkar frá
ihaldsheimilum fá aldeilis ekki
aö fara i blaöaviötal, sist af öllu
viö Þjóöviljann. Þessir krakkar
hafa margir hverjir ekki
lágmarksmálfrelsi (skyldi þaö
vera mikiö skárra þar sem
Þjóöviljinn er keyptur aö
staöaldri???) Krakkar frá
ihaldsheimilum lesa ekki þetta
blaö og vita ekki af unglinga-
siöunni og koma þar af leiöandi
ekki af sjálfsdáöum til aö ræöa
sin mál. Þaö væri ef til vill ekki
úr vegi aö þiö vektuö athygli
annarra á þessari siöu, tækjuö
hana meö ykkur I skólann t.d.
þarsem krakkar frá allskonar
heimilum eru saman komnir.
Þaö gæti ýtt undir þá aö vita aö
á þessari siöu er þaö ekki
flokkapólitikin sem gildir,
heldur lifspólitikin: rétt/rangt
— satt/logiö — gott/vont, os.frv.
Fólk sem hefur ekki kosninga-
rétt getur leyft sér aö hugsa
fordómalaust um lifiö.
Til„hinna vitru”:
Hœttiö að ráðast
á okkur!
Komdu sæl!
Loksins er komiö almennilegt
efni fyrir okkur unglingana,
blessuð gefstu ekki upp þótt þú
fáir ekki bréf strax. Ég heiti
Rúna og er i 7. bekk i Hafnar-
firði.
Annars ætlaði ég að minna þá
fullorönu á að unglingar hafa
skap, tilfinningar og hugsanir.
Bið ég, og liklega fleiri, þá vitru.
eins og þeir kalla sig, að hætta
að ráðast á okkur og reyna að
gera okkur að lifandi eftirmynd
sinni. Það er hægt að hjálpa
okkur að mynda skoöanir og
setja upp dæmi um bæði sósiai-
isma og kapitalisma, en fyrr má
nú vera.
Það fer lika frekar mikið i
taugarnar á mér að fullorönir
halda okkur verri en við erum.
Þeir fullorðnu segja yfirleitt
(það eru til undantekningar)
þegar þeir sjá afvelta ungling af
drykkju eöa reykjandi krakka á
minum aldri „Oh þessi ungdóm-
ur nú til dags.” En þið gleymið
að við lærum þetta af ykkur
sjálfum; hugsiði rökrétt og þá
sjáið þið að þið eruð ekki hótinu
betri.
Vonandi hef ég ekki veriö of
harðorð;en þetta er staðreynd:
Þaö eru of margir af ykkur full-
orönu sem hafa okkur fyrir
rangri sök. Það eru náttúrlega
til undantekningar bæði hjá full-
orðnum og unglingum, en ég
vona að þetta bréf hristi upp i
báðum aöilum.
Rúna
Skyldu „hinir vitru” hafa eitt-
hvaö til málanna aö leggja?
Oröiö er laust.