Þjóðviljinn - 09.08.1980, Blaðsíða 15

Helgin 9,—10. ágúst 1980 ÞJÓÐVILJINN —SIÐA 15
I dumbungsveöri og rigningu
s.l. fimmtudag lá leiö min til
Korpúlfsstaöa. Ég var búinn aö
mæla mér mót viö mann sem ætl-
aöi aö fylgja mér um sýningar-
svæöi Experimental Environ-
ment sýningarinnar, sem er
myndlistartilraun í og meö um-
hverfi. Bifreiöin öslaöi fimum
hjólum steinsteyptan Vestur-
landsveginn og áöur en varöi var
holóttur afleggjarinn niöur aö
Korpúlfsstaöahúsunum tekinn
viö. Drullupollarnir og hristing
urinn ýtti notalega viö dreif-
býlismanninum i mér en gul eit-
urslikjan frá Aburöarverksmiöj-
unni i fjarska kom mér til raun-
veruleikans á ný. Miöja vegu á
heimreiöinni tók á móti mér
rauöglóandi varöa, hlaöin upp
meö gamla laginu eins og nú er
fariö aö segja þegar eitthvaö ber
fyrir augu sem ekki lengur tiök-
ast i daglega iifinu. Seinna var
mér sagt aö listaverkiö sé eftir
Bjarna H. Þórarinsson og heiti
einfaldlega varöa, eöa „neon-mil-
stone” á útlensku og skýrist þá
ýmislegt. A túninu mátti sjá
ýmsa skúlptúra og listaverk og
þegar ég renndi I hlaö uröu fyrir
mér tveir sandhólar innan fern-
ings, meö striki i miöjunni, meö
stefnu á Noröurpólinn. Ég
grennslaöist nánar fyrir um hól-
ana þegar inn var komiö og ég
haföi hitt leiösögumann minn
listakonan var aö fara. Kannski
innpakkaöar blaösiöur úr Nials-
sögu i plast gefi einhverjum frek-
ari visbendingu.
Þaö fór eins og viö höföum
vonaö. Þegar skoöun innilista-
verka var lokiö haföi stytt upp og
meö góöum vilja er hægt aö segja
aö sést hafi til sólar. Viö héldum
til sjávar og á leiöinni bar fyrir
augu hina margvislegustu skúlp-
túra, Loftskúlptúr eftir Lykke
Rosenkrans, sem haföi oröiö aö
láta i minni pokann fyrir veöur-
guöunum, Könnun á landslagi eft-
ir Norömanninn Helge Röed,
Bláir steinar eftir Palle Jacobsen
og einn bekkur af fjórum upphaf-
lega, eftir Viggo Andersen. Viö
stöldruöum stutta stund viö I fjör-
unni þar sem mátti sjá skúlptúra
út i eyjar, á sjónum og á litlu nesi
stóö „Húsiö” eftir Danina Henn-
ing Pryds Beck og Paul Erik
Hansen.Þeir sögöu mér aö þem-
aö á bakviö verkiö væri „Hafiö
gefur og hafiö tekur” Húsiö væri
byggt upp af efniviöi sem þeir
fundu i fjörunni, steinum og reka-
viöi en þakiö væri úr bárujárni og
fullkomlega rétt hannaö, einskon-
ar afurö tækniþjóöfélagsins. Þeir
sögöu aö húsiö gæti bæöi veriö
skýli fyrir veörum og vindum, en
einnig staöur þar sem maöur sæi
yfirhafiöog gæti igrundaö lífiö og
tilveruna. Sem tákn ætti þvi þetta
listaverk aö standa uns hafiö tæki
Jón Gunnar Arnason i miöju Hugarorkustöövar sinnar. Magnar upp hugsanir og sendir um langa vegu.
Tilraunir í og meö umhverfi
Ólaf Lárusson. Sagöihann mér aö
umrætt verk héti „Stragedia”,
eftir Finnana Lars Borenius og
Hannu Siren.Hér sé einungis um
hluta af verki aö ræöa því eftir þvi
sem Experimental Environment
sýningin færist milli Noröurland-
anna veröi bætt viö tveim
„stragediskum” sandhólum i
hverju landi.
Viö byrjum á aö ganga um
sýningarsalinn á Korpúlfsstööum
og vonum aö veöurguöirnir sjái
aumur á okkur og þaö stytti upp.
Útum gluggann bendir Olafur
mér á 600 m langt listaverk uppi i
fjallinu, sem heitir Eitthundraö
og tveir bláir skuggar á Úlfars-
felli, og er eftir Danann Niels
Holme. Sérkennileg litrák i fjall-
inu og nýtur sin vel þegar bjart er
yfir.
í einu horninu veröur fyrir „ab-
straktlist” eftir Pólverjann Jacek
Tylicki en hann mun hafa sýnt
áöur hérlendis. Vinnubrögö hans
eru i fáum oröum þau aö hann
leggur pappir frá sér á hinum
ýmsustu stööum, i lækjarspræn-
ur, undir steina I moldarbörö og
mýrarfláka. Siöan lætur hann
veöur og vinda sjá um uppfyll-
ingu myndflatarins og árangur-
inn er stórkostlegur
A öörum staö liggja frammi
niöurstööur úr rannsóknum Mari-
anne Heskefrá Noregi. Hún hefur
stungiö sér niöur í gamla bók frá
1863 eftir Sabine Baring-Gould,
þar sem „frenologi” kenningar
um samræmi milli sálrænna eig-
inleika og höfuölags, eru prakt-
iseraöar á Islendingum. Hefur
Marianne mætt höfuölag hjá
vissu úrtaki fólks á öllum aldri,
prófaö verklagni þess meö þvi aö
láta þaö planta trjám og ætlar
hún meö niöurstööum rannsókna
sinna aö sanna, eöa afsanna full-
yröingar um sálarlif Islendinga
sem settar eru fram i bók S. Bar-
ing-Gould
A miöju gólfi eru málningarföt-
ur meö öllum regnbogans litum.
Ólafur segir mér aö þessi litadýrö
sé I tengslum viö staurinn úti á
túninu. Listamaöurinn er Ha nr.es
Lárusson og er verk hans sam-
bland af skúlptúr, gerningi og
málverkum. Tekur hann fyrir lit-
rófiö, þ.e. hann klifrar upp i
staurinn, syngur visu sem höföar
til ákveöins litar.hringur er mál-
aöur á staurinn i þessum lit, hann
rennir sér niöur úr staurnum og
málar svo inni i sýningarsalnum
mynd I tengslum viö visuna.
Gamalkunnug fiskilykt berst úr
ööru horni salarins. Þar er staö-
sett verk Mette Aarre, sem ber
titilinn „Hallgeröur-(-
skreiö+hveiti”. Sagöi ólafur aö
visst vandamál heföi skapast
vegna maöks i fiskinum en þaö
væri þó yfirstiganlegt. Þarna suö-
uöu fiskiflugur á þili og nótabútar
héngu á veggjum, en þó var erfitt
aö átta sig fyllilega á þvi hvert
þaö á ný, en á flóöi nemur sjávar-
borö viö þak hússins.
Lengra inn meö f jörunni og ofar
komum viö aö skrikju Magnúsar
Pálssonar. Sérkennilegt og
skemmtilegt listaverk og efni-
viöurinn ódýr þvi þaö er gert úr
rusli og ýmiskonar ónýtum hlut-
um.
Heima viö Korpúlfsstaöi geng-
um viö fram á Hugarorkustöö
Jóns Gunnars Arnasonar. Er
verkiö samrööun fjölda málm-
spegla I einskonar galdrastaf.
Siöan er stigiö inn i miöju stafsins
og hugsaö til einhvers ákveöins
aöila sem er fjarstaddur og
magna þá málmspeglarnir upp
hugsanirnar og þær komast
örugglega til skila.
Nálægt Hugarorkustööinni
stendur gerningur ólafs Lárus-
sonar.Kallar hann verkiö Cul-de-
Sac III og samanstendur þaö af
rósum 1 vasa, gleri og trégrind.
Ætlar Ólafur aö ljúka verkinu i
dag en þá er mikil gerningahriö á
Korpúlfsstööum, frá kl. 15.00 til
18.00 og munu listamennirnir
Rúrl, Arni Ingólfsson, Þór EIIs
Pálsson, Bjarni H. Þórarinsson
og Hannes Lárussonkoma þar viö
sögu, auk ólafs eins og áöur var
sagt. Til frekari glöggvunar
spuröi ég ólaf hvaö væri eigin-
lega átt viö meö oröinu gerning-
ur. Sagöi hann aö þetta væri
islenskun orösins „performance”
og þýddi hreinlega, myndrænt at-
ferli I tima og rúmi. Þar blandaö
ist saman leikur, hljóö, músikk,
kvikmynd, litir og væri ekkert
form listar undanskiliö. Ólafur
sagöi muninn á gerningi og
„happening” eöa uppákomu eins
og Laxness kallar þaö, vera þann
aö gerningur er skipulagöur i smá
atriöum fyrirfram en uppákom
an er algerlega háö tilviljunum.
1 lokin spuröi ég Ólaf hvernig
aösókn heföi veriö á sýninguna.
Hann sagöi aö góöa veöriö aö
undanförnu heföi veriö þeim
mjög hliöhollt og um siöustu helgi
heföu um 1000 manns komiö á
sýninguna. Hinsvegar heföi rign-
ingin á miövikudaginn fælt fólk
frá en I heild væru um 1300 til 1500
gestir búnir aö koma og skoöa sig
um. Aætlaö er aö sýningin standi
fram á næsta föstudag, 15. ágúst,
en ef aösókn veröur mikil, er
möguleiki á aö hún veröi fram-
lengd fram yfir helgina..
Sýningin nær frá fjöru til fjalls
og þaö tekur um þrjá tima aö
ganga um svæöiö.
Þaö er vonandi aö sem flestir
sjái sér fært aö skoöa þessa sýn-
ingu, þvi hér er vissulega hiö
áhugaveröasta efni á feröinni.
Listaverkin sýna mörg hver
frumleik i hugsun og sköpunar-
gáfu, ýta viö stöönuöum hug-
myndum um umhverfi og lista-
verk og sýna hvernig nota má
hlutina hiö næsta sér á skemmti-
legan hátt. —áþj
Óiafur Lárusson: Cul-de-sac III, gerningur meö rósum, gleri og trégrind.
Carsten Nash: Hraöbraut 1.