Þjóðviljinn - 27.06.1981, Blaðsíða 2

2 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Helgin 27.-28. júni 1981
Af matarást
Ég hef stundum verið að hugleiða hvers
vegna íslensk sjónvarpsleikrit séu sjaldnast
eins frábær og erlend, að ekki sé nú talað um
vinsældirnar.
Nú, hvað vinsældirnar áhrærir er tæplega
við því að búast að íslensk dramatík njóti
mikilla vinsælda eftir veturinn í vetur, þar
sem sjónvarpið hefur engin íslensk leikrit
sýnt. En til þess að leikrit verði vinsæl er
frumskilyrði að þau séu sýnd.
Obbinn af sjónvarpsleikritum í vetur hefur
verið frá engilsöxum, en leikhefð þeirra er
mjög bundin afstöðunni til vínfanganna á því
athafnasvæði sem leikið er á, og einnig því,
með hvaða tilburðum te er drukkið.
Þannig er orð og æði sífellt miðað við það,
að maður fái sér annan „drink" eða „kopp of
tf".
Þetta sleitulausa te- og sjússasull hefur um
árabil verið meginuppistaða mikillar
dramatfkur, sem tekur marga mánuði, jafn-
vel ár, að klára og f jallar að öðru leyti um það
hvort baðvatnið hafi verið of heitt fyrir sir
John þennan og þennan morguninn, eða hvort
lafði Merrý sé farin að halda framhjá hundin-
um sínum með bílstjóranum.
Skandínavísk dramatik hef ur nokkuð annað
yfirbragð en sú engilsaxneska. I sænskum
sjónvarpsleikritum er ákaflega vinsælt að
fjalla um fólk með sérþarfir, til dæmis örv-
henta og örvfætta.
Eitt áhrifamesta atriði sem ég hef séð í
sænskri sjónvarpsmynd var þegar söguhetjan
Sören Globlomm, sem var örvhentur, ærðist í
fermingarveislunni sinni og mölvaði alla
kókóbollana af þvf að hankinn var ekki vinstra
megin á þeim frá honum séð.
Þetta sjónvarpsleikrit vakti gífurlega at-
hygli í Svíþjóð og varð til þess að svíar fóru
ekki aðeins að framleiða sérhannaða kaffi-
bolla fyrir örvhenta (Fig.ll), heldur líka sér-
hönnuð hnífapör (Fig. I).
FIG.X ;
„Kaffibolli fyrir örvhenta”
Þetta er áþreifanleg sönnun þess að sjón-
varpið getur — ef rétt er á málum haldið —
haft afgerandi áhrif á það, hvort svíum með
sérþarfir sé gert lífið bærilegra.
Harmleikir dana einkennast mjög af búk-
sorgum og þá einkum því að taka til sín nær-
ingu.
Býður nokkur betur?
Nýlega sýndi íslenska sjónvarpið til dæmis
sjónvarpsleikritið „Saxofonistens elskov-
smærte", sem átti að fjalla um hugarvíl
dansks gojlara útaf því að geta ekki gert það
upp við sig hvort hann elskaði meira stúlkuna
sem hann var trúlofaður eða einhverja aðra.
Þessi kostulegi músíkant féll semsagt fyrir
búlegri daðurdrós, sem var að fá sér aukabita
á vertshúsi, og þó ætlaði hann að giftast stúlk-
unni sem hann elskaði næsta laugardag.
Úr þessu hefði að sjálfsögðu verið hægt að
sjóða saman átakanlegan harmleik, en öllu
púðrinu var, eins og svo oft í dönskum leikj-
um, eytt í það að hesthúsa mat í tíma og ótíma.
Búlegi kvennmaðurinn iokkaði blásarann
heim með sér, og ekki var við það komandi að
fara í rúmið fyrr en búið var að fá sér ræki-
lega í svanginn. Morguninn eftir var strax
byrjað að éta, en hið harmræna við þetta
morgunatriði var, að ekki skyldi vera til smjör
oná brauðið né mjólk í kaffið.
Þegar blásarinn fer svo frá búlegu drósinni
hittir hann unnustu sína, sem er að f á sér árbít
á vertshúsi, og segir henni að hann hafi verið
alla nóttina að borða með annarri. Unnustan
verður hamslaus af bræði og hleypur út frá
hálfkláruðum matnum, en hann nær í hana og
lokkar hana til baka inná vertshúsið með því
að lofa því að gefa henni kótilettu að borða.
Síðan fara þau heim til hennar og fá sér smá-
bita. Þegar blásarinn er svo orðinn saddur, f er
hann til daðurdrósarinnar búlegu og segist
vera matarþurf i; hvort þau eig[ ekki að fá sér
bita. Þau gera það og fara síðan til móður
hennar. Þegar þau eru komin þangað fer drós-
in út að kaupa í matinn, en þegar hún kemur
aftur hætta þau viðað borða hjá móðurinni, en
ákveða að fara út að borða.
Nú líður að brúðkaupsdeginum svo að blás-
arinn skundar heim til tilvonandi tengda-
foreldra sinna til að athuga hvað eigi að borða
í brúðkaupinu, og þegar hann sér hvað þar
verður á boðstólum er honum Ijóst að hann
getur ekki hætt við að gifta sig. Hann segir
daðurdrósinni að matarástin sé sterkasta af I-
ið, en þarnæst komi holdleg fýsn: hann geti
ekki hætt við að fara í sína eigin brúðkaups-
matarveislu.
Svo fer hann til unnustu sinnar, þau borða
sama staðgóða máltíð, gifta sig svo og fara í
brúðkaupsveisluna.
Þar flutti presturinn þetta kvæði:
Eitt var það sem aldrei brást
— alveg sama á hverju gekk —
háleit, mikil matarást
sem maðurinn á konu fékk.
— A Hvammstanga gengur
lifiö meö miklum glæsibrag og
keppast ibúarnir viö aö auka
þaö og endurbæta bæöi til iands
og sjávar, aö þvi er Eyjólfur R.
Eyjólfsson sagöi okkur. tbúa-
fjöldi hinn 1. deS. 1980 var 588 og
var fjölgunin milli ára 6.72%. A
einum áratug, eöa frá 1. des.
1970 til 1. des. 1980 hefur ibúum
Hvammstangahrepps fjöigaö
um 62%, sagöi Eyjólfur. Býöur
nokkur betur?
— Segðu mér eitthvað af
framkvæmdum i þessu grósku-
mikla byggðarlagi?
— Samkvæmt upplýsingum,
sem ég fékk hjá Þóröi Skúla-
syni, sveitarstjóra, eru eftirfar-
andi framkvæmdir helstar:
Siöastliöið sumar og i haust
var unnið að undirbyggingu
gatna og lagningu holræsa og
vatnslagnar i Hjallaveg og Nes-
tún. Allmörg hús voru tengd við
vatnsveitu- og holræsakerfiö. I
sumar verður undirbyggingu
gatna haldið áfram en ekki farið
i framkvæmdir við bundið slit-
lag.
Búningsaðstaða við væntan-
lega sundlaug og iþróttahús er
nú á lokastigi en þar er nú unnið
að tréverki og uppsetningu inn-
réttinga. Fljótlega veröur hafist
handa viö byggingu sundlaug-
arinnar og standa vonir til þess
að þvi verki veröi lokið fyr-
ir haustið. Undirbyggingu
iþróttavallar i Kirkjuhvammi
var lokiö sl. sumar og var slit-
lagsefni ekið á völlinn i haust.
Hefur hann þegar verið tekinn i
notkun.
1 samvinnu viö fleiri sveitar-
félög hefur verið unniö að bygg-
ingu 8 ibúða fyrir aldraða og
voru fjórar þeirra teknar i notk-
un i des. sl. en hinar verða
væntanlega tilbúnar seínnipart-
inn i sumar.
Nýr 800 tonna miðlunargeym-
ir var tengdur við vatnsveituna
sl. haust og jarövegi ýtt að hon-
um til einangrunar.
Hafnar eru framkvæmdir við
nýja heilsugæslustöð. Er þaö
rúmlega 700 ferm hús, teiknaö
af Jóni Haraldssyni, arkitekt.
Verktaki eru Sameinaðir verk-
takar á Hvammstanga, en það
eru flestir iðnaðarmenn á staðn-
um, sem að þvi standa, áuk
Vélamiðstöðvarinnar hf., sem
rekur skurögröfu, jaröýtu og
Spjallað við
Eyjólf R.
Eyjólfsson á
Hvammstanga
Eyjólfur R. Eyjólfsson
bila og sér um jarðvegsfram-
kvæmdir.
Hjá hitaveitunni var, um sl.
áramót, tekin i notkun ný bor-
hola. Með dælingu gefur hún
rúmlega 30 sekl af riflega 100

A Hvammstanga þróast gróskumikiö mannlif
gr. heitu vatni, en taliö er, að
með breyttri dælutilhögun, geti
hún gefið mun meira. Siðastliöið
haust var byrjað á lagningu
nýrrar 200 m/m aðalveituæðar
frá dæluhúsi hitaveitunnar aö
Ytri-Reykjum og lögö rúmlega
tveggja km leiðsla meöfram
gömlu lögninni. Keypt var 120
kw vararafstöö fyrir hitaveitu-
dælurnar. Auk þess var unnið að
dreifikerfi og tengingu nýrra
húsa.
A þessu ári eru likur til að
hafin veröi bygging um 10 nýrra
einbýlishúsa. Auk þess hefur
veriö sótt um 9 ibúðir hjá stjórn
Verkamannabústaða, sem vinn-
ur að undirbúningi bygginga-
framkvæmda. Það, sem helst
háir hér hinum ýmsu fram-
kvæmdum er stórvöntun á
iðnaðarmönnum.
Ég hef skýrt hér frá helstu
verkefnum, sem á döfinni eru
hjá sveitarfélaginu, en ekki
minnst á þau verkefni, sem eru i
framkvæmd hjá hinum ýmsu
félögum og einstaklingum og
eru hreint ekki svo litil isniðum.
Um þau getum við spjallað bet-
ur bráðlega, sagði Eyjólfur R.
Eyjólfsson.
—mhg

TíiiWMTiniiimBiianí
SBHnBBKBSSH