Þjóðviljinn - 15.05.1982, Blaðsíða 12

12 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Helgin 15.— 16. mai 1982
Torfi Steinþórsson á Hala skrifar:
Ein veisla,
tvöföld áhrif
Veturinn 1982 fra ára-
mótum var mildur en
vætusamur, rigningar tíð-
ar á láglendi, en oft snjóaði
þá til fjalla, jafnvel þótt
ekki væru há. Rétt fyrir
miðjan mars kom eini um-
talsverði snjór vetrarins.
Hann varð um 25 - 30sm,
djúpur og lá í 5 daga. Frost
hafa verið væg og ekki
stormasamt. Sem sagt
besti vetur.
Nú I dag, fyrsta sumardag, eru
túnin hér á Breiðabólstaðarbæj-
unum mikiö til græn yfir að lita.
Þö er sama og ekkert byrjað að
dreifa tilbúnum áburði.
Af 30 siðustu dögum vetrarins
vottaði fyrir frosti i 7 daga en suð-
vestanátt, ýmist gola en þö oftar
kaldi eða stinningskaldi, var i 21
dag. Eftir svo langvarandi suð-
vestanátt hefur oft gert norðlæga
átt með langvarandi kuldatið.
Útigöngufé
Siðastliðið haust sáust 2 vetur-
gamlar ær frá Gerði í svonefnd-
um Útigönguklettum, en þeir eru
sunnan i Fellsfjalli og blasa við
augum þegar komiö er 'upp þjóö-
veginn á Breiðamerkursandi. Af
þvi aö ærnar þóttu aldrei koma i
öruggt færi svo að auðvelt væri aö
ná i þær, var ekkert við þær átt,
enda þóttust menn vita aö þær
væru vel geymdar þarna i klett-
unum, en hinsvegar aldrei að vita
hvernig til tækist, ef farið væri að
eiga við þær. Svo á páskadaginn
sáust ærnar vera komnar niður úr
þessum klettum og var þá hægð-
arleikur að handsama þær. Ærn-
ar voru vel á sig komnar i alla
staði.
A annan páskadag fundust svo
tvær kindur, ær og gemlingur, á
Breiðamerkursandi vestan Jök-
ulsár. Reyndust kindur þessar
vera frá Fagurhólsmýri i Oræf-
um. En vikjum nú að öðru.
Hrossakjöt vætt
með vodka
Fyrir nokkrum misserum vakti
undirritaöur máls á þvi við
nokkra kunningja sina að hann
vildi efna til nýs félagsskapar,
sem gjarnan mætti heita: Félag
áhugamanna um hrossakjötsát.
Slfkur félagsskapur gæti haft
margþættan tilgang, m.a. stuðlað
að þvi, aö afla félagsmönnum sin-
um o.fl. gnægðar af góðu hrossa-
kjöti að borða.
Einnig mætti hafa þaö bak við
eyrað, aö nú um sinn er hesta-
mennska mjög i tisku og hrossum
fjölgar óöfluga i landinu. En
varla mun vera æskilegt að gera
hrossin að einskonar helgum ver-
um, likt og Hindúar gera við
nautgripi sina. Það hlýtur þvi að
vera áhugamál hrossabænda og
annarra hrossaeigenda aö eiga
tryggan markað fyrir kjötið af
hrossum sinum, er þau hafa
runnið sitt siðasta, jarðneska
skeið til enda.
Eitt augljósasta félagsstarf
væntanlegra félagsmanna yrði að
efna til veisluhalda, t.d. hafa árs-
hátiðir o.fl. veislur, ef svo sýnist.
Auðvitað ætti hrossakjöt að vera
aðal rétturinn.
Þaö verður að segjast eins og
er, að tillagan um áður nefnda fé-
lagsstofnun hefur fengiö svo góð-
ar undirtektir, hvar sem hana
hefur boriö á góma, að jafnvel
undirritaður hefur orðið hvumsa
við, þvi hann er bara farinn að
óttast, að ef af stofnun sliks fé-
lagsskapar yrði, gæti þaö orðið til
þess að leggja allan félagsskap
annan i landinu I rúst. Nú, en það
verður þá bara að hafa það.
Óvæntur sigur
Skal nú fleiri mál getið, er við
sögu koma.
Nú um sinn hafa briddsspilarar
i Suðursveit haft meö sér félags-
skap og m.a. keppt viö briddsfé-
lagið á Höfn tvisvar á vetri i
meira en tiu vetur og alltaf með
árvissum ósigri hinna fyrr-
nefndu.
En svo kom fram uppástunga
þess efnis, að ef einhverntíma
skeöi það óliklega, að Suöursveit-
ungar ynnu Hafnarmenn við
spilaboröiö, þá skyldum við halda
fagnaðarhátið og m.a. hafa eina
flösku af brennivini per kjaft og
sötra úr henni á þeirri júbilhátið.
Ekki mjög löngu siðar skeöi það
óvænta, aö Suðursveitungar báru
sigurorð af Hafnarmönnum við
spilaborðiö, ekki stóran sigur en
sigur þó. Sá eftirminnilegi at-
buröur skeði 9. april 1981. Siöan
hafa þessi félög þvi miöur ekki
komið þvi við aö reyna meö sér.
Svo stakk einhver hugmynda-
rikur spilafélagi upp á þvi i vetur,
aö slá saman hrossakjötsveisl-
unni og sigurhátið briddsmanna.
Þeirri uppástungu var tekið meö
miklum fögnuði allra þeirra, sem
hlut áttu að málum. Ein veisla,
tvöföld áhrif.
Pottflaskan
varö að pela
Hátiðin var svo haldin siðasta
vetrardag. En þá voru nokkur
misseri liðin frá þvi aö rætt var
um brennivinskaupin, eina flösku
per kjaft. Og á þeim tima hefur
verðbólgan vaxið en annað
minnkaö að sama skapi, jafnvel
svo mikið, aö pottflaskan, sem
einu sinni var, er oröin að einum
pela. Ja, það veröur aldrei ofsög-
um sagt af vonsku verðbólgunn-
ar. En látum kyrrt liggja að sinni.
Undirbúningsnefndin hafði
treyst á frjálshyggjuna og þarna
lét hún a.m.k. ekki að sér hæða.
Og hrossakjötið, keypt i Kaupfé-
laginu okkar á Hornafirði, reynd-
ist alveg frábært. Jafnvel vodka-
pelinn sýndist óþarfur, enda
sparlega með hann farið. En
veislugestir skemmtu sér fram á
óttu við stuttar, spaklegar tölur,
ljóðaflutning, bæði frumsaminn
og stolinn, söng, dans og sitthvaö
fleira, sem hold eða anda mátti
gleöja.
Létu sumir veislugestir þess
getiö, er þeir bjuggust til heim-
ferðar, að samkvæmi þetta hefði
jafnast á við tvö þorrablót. Sem
sagt: Ein veisla, tvöföld áhrif.
Þess má aö lokum geta, aö
veislugestir urðu ekki nema 24 að
þessu sinni. En hver briddsspilai i
mátti hafa með sér einn gest.
Nokkur afföll urðu á báða bóga að
allir mættu, sem til þess höfðu þó
rétt.
Fullyrða má, að þetta verður
ekki siöasta hrossakjötsveislan i
Suöursveit og mættu fleiri eftir
breyta.
Gleöilegt sumar.
Samantekið á Hala,
fyrsta sumardag 1982,
Torfi Steinþórsson.
Aðalfundur Sparisjóös Kópavogs
Besta ár sjóðsins
Aöalfundur Sparisjóðs Kópa-
vogs var haldinn nýlega. Flutti
formaður stjórnar, óiafur St. Sig-
urösson, skýrslu um starfsemina
á liönu ári og Jósafat Lindal
sparisjóðsstjóri lagði fram og
skýrði reikninga.
1 máli þeirra kom fram að um-
svif sparisjóðsins jukust verulega
þannig að árið 1981 var hið besta i
26 ára sögu sparisjóðsins.
Aukning innistæðna var 103%
og námu við siðustu áramót rösk-
um 66 miljónum islenskra króna.
Útlán jukust um tæp 90%, námu
45 miljónum. Lausafjárstaða
sjóðsins var góð og eigið fé sjóðs-
ins jókst um rúmar 2 miljónir.
1 lok siðasta árs festi sparisjóð-
urinn kaup á húsnæði i nýbygg-
ingu Kaupgarðs H/F að Engi-
Ihjalla 8, en þar er risinn visir aö
verslunar og þjónustumiðstöð
sem mun hýsa ýmis fyrirtæki og
stofnanir I framtiðinni. Er ákveð-
iðaðopna þar útibú siðar á árinu.
Fyrir 10 árum
Fulltrúar sjómannafélaga á ts-
landi, Bretlandi og I Vestur -
Þýskalandi telja mjögáriðandi að
ráöstafanir verði geröar til þess
að koma i veg fyrir árekstra 1.
september 1972 eða siðar vegna
útfærslu islensku landhelginnar.
Jack Jones, framkvæmdastjóri
Sambands breskra flutninga-
verkamanna, lýsti þvi yfir á fund-
inum, að frásagnir af hótunum
breskra flutningamanna um af-
greiðslubann á islensk skip væru
ekki sannleikanum samkvæmar.
(14. mai).
Stjórnmálamaöurinn George
Wallace særöist hættulega I dag
er honum var sýnt banatilræði á
kosningafundi. Þrjár byssukúlur
hæföu hann i brjóst, maga og
handlegg og liðan hans var talin
alvarleg er síðast fréttist.
(16. mai)
Eitt mesta hneyksli i islenskri
knattspyrnusögu geröist á sunnu-
daginn var, þegar allir Akurnes-
ingarnir 5, sem valdir höfðu verið
i landsliöið, sem fer I dag utan til
Belgiu, voru settir útúr því fyrir-
varalaust. Boðað hafði verið til
siðustu æfingar landsliðsins á
sunnudaginn, en 1A var þá að
leika æfingaleik á sama tima og
leikmennirnir gátu þvi ekki mætt
á þessa landsliðsæfingu og voru
þá allir settir út úr liöinu. Þarna
geröist það enn einu sinni að verið
er að hengja bakara fyrir smiö.
(16. mai)
„Ég hef með eigin augum séö
bandariskar þotur varpa
sprengjum og skjóta eldflaugum
á aðalsjúkrahúsiö i Hanoi”,
skrifaði sænski sendiráðsritarinn
i Hanoi stjórn sinni nýlega, að
sögn sænska sjónvarpsins. Sendi-
ráösritarinn, Oberg, segir að
minnsta kosti sex bandariskar
eldflaugar og ein 250 kilóa
sprengja hafi hæft sjúkrahúsiö og
sprngieldflaug hafi skollið til
jaröar I aöeins 300 metra fjarlægö
frá sænska sendiráðinu.
(18. mai)