Þjóðviljinn - 15.05.1982, Blaðsíða 14

14 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Helgin 15.— 16. mal 1982
mhg rœðir við Skúla Einarsson
söðlasmið á Selfossi
Ve

3»
V',v

Ví\sS

se
Ó aYV^
feV»V

oí>

ðð*vt

1V»'1
0\»

s\í.
týv"*
o'v

t)0'

t)\o
\t)»

tíFToS"
tv*""
— HvaOan
hnakkana?
— Viö fáum það frá Englandi og
flytjum það inn sjálfir. En hnakk-
dýnurnar stoppum við upp með
islenskri ull.
— Setjiö þið hnakkana i
verslanir eða renna þeir kannski
út jafnharðan?
— Yfirleitt seljum við þá beint
til kaupenda og standa þeir litið
við.
— Nú er nokkuð um það aö
hnakkar séu fluttir inn. Hvernig
er samkeppnisaðstaöan?
— Innfluttu hnakkarnir eru oft
ódýrari en þeir islensku. Getur
verð þeirra leikið á þvi að vera
frá einum þriöja af verði Islensku
hnakkanna og upp I þaö aö vera
nokkuð dýrari. En hér er ástæða
til þess að benda á, að það færist
mjög I vöxt aö krökkum séu gefnir
hnakkar. Vill þá oft við brenna að
keyptir séu ódýrari hnakkar og
lélegri, sjálfsagt i þeirri trú, að
þeir muni hvort sem er endast illa
i hjá krökkunum, áhugi þeirra á
: hestamennsku vari kannski ekki
' lengi, og þvi ekki ástæða til að
kosta meiru tii en nauðsynlegt sé.
En þetta er misskilningur.
Austur á Selfossi er
starfandi söðlasmíðaverk-
stæði sem ber heitið Söðla-
smiðaverkstæðið Baldvin
og Þorvaldur. Fyrirtækið
starfaði áður í Kópavogi og
er nafnið þaðan komið. I
októbermánuði sl. keypti
Skúli Einarsson söðla-
smiður verkstæðið og f lutti
það austur á Selfoss, þar
sem hann rekur það nú.
Þegar blaðamaður hitti Skúla
spuröi hann fyrst aö því, hvers-
vegna hann hefði flutt verkstæðiö
til Selfoss.
— Til þess ber sú saga, að ég
fluttist til Selfoss árið 1973, hóf
þar þá nám I söðlasmiöi og lauk
þvi þar. Að þvl búnu tók ég að
mér um hrlö, að aka pósti út um
Árnessýslu. Kvæntist svo konu
frá Selfossi. Mikið er um hesta á
Selfossi og mér sýndust atvinnu-
möguleikar fyrir söölasmið vera
þargóðir. Allt studdi þetta að þvi,
að þegar ég tók aftur til viö sööla-
smiðina ákvað ég aö setjast að
með hana á Selfossi.
— Og hvernig gengur rekst-
urinn?
— Ég hef enga ástæðu til að
vera neitt óánægður meö hann.
Hestamennska færist slfellt i
vöxt, bæði úti um land og á
Reykjavikursvæðinu og notkun
hnakka og annarra reiðtygja
eykst auövitað að sama skapi.
— Hvað vinna margir á verk-
stæðinu?
— Við vinnum þar þrjú, tveir
karlmenn og ein kona, Sigrún
ólafsdóttir. Hún er þarna svona
til að kynnast starfinu svo hún
geti betur áttað sig á þvl hvort
hún eigi að hefja beint nám i
söðlasmiði.
— Er ekki sjaldgæft að konur
stundi söðlasmiði?
— Það var sjaldgæft en nú er
það mjög að breytast. Af þeim,
sem leggja fyrir sig nám I sööla-
smiði nú, mun meiri hlutinn vera
konur.
— Hvað smiðið þið marga
hnakka á ári?
— Ætli það séu ekki svona
80—100 hnakkar. Fjölbreytni I
iðninni hefur minnkaö aö þvi leyti
aö áður var mikið um aktygja-
smlði og viðgerðir á þeim, en nú
er dráttarhestaöldin liðin og
aktygin þar með úr leik.
— Og hvað tekur þaö langan
tlma að smiöa hnakkinn?
— Það tekur llklega svona um
40 klst.
„Gott
aðbúa
á bak
við
svona
hurð
fáið þið efnið i
Lélegirhnakkar vekja óánægju
hjá krökkunum þegar þau sjá
kannski góöa hnakka hjá jafn-
öldrum sínum og þaö getur
beinlínis orðið til þess, aö þau
veröi frábitin þessari góðu og
hollu Iþrótt, sem hestamennskan
er. Og ég held að reynslan sé sú,
að krakkarnir láti sér annara um
góða hnakka en lélega og hiröi þá
betur. Auk þess er sú hætta alltaf
fyrir hendi að hestar meiðist
undan lélegum hnökkum og geta
þeir því hreint og beint verið hest-
unum hættulegir.
— Henta innfluttir hnakkar
eins vei íslenskum hestum og
þeir, sem hér eru framleiddir?
— Innfluttu hnakkarnir henta
mjög misjafnlega islenskum
hestum og sumir alls ekki. Og
nokkuð er um það, að komið sé til
min með innflutta hnakka, sem
ég er beðinn að breyta.
— Seljið þið hnakka úr landi?
— Nei, ekki er það nú kannski
beinlínis. En töluvert er hins-
vegar um það, að erlendir
hestamenn, sem hér eru á ferð,
kaupi hnakka, sem smlðaöir eru
hérlendis. Og um Svisslending
veit ég, sem rekur fyrirtæki I
heimalandi sinu og smíðar þar
m.a. hnakka. Hann sótti um það
aö fá að senda hingað menn til
náms I söðlasmíöi, en af þvl varð
nú ekki.
Pétur aðsetja syigjur i hnakkólar. Sigrún til hægri. — Ljósm.: Guðmundur Kristinsson.
Skúli með hnakk sem hann smiöaöi sjálfur.