Þjóðviljinn - 19.05.1982, Blaðsíða 7

Miðvikudagur 19. mai 1982 ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 7
kvenna, þá til einskis nýtar og
gerum jafnvel tígagn — erum við
kannski Barby-dúkkumar sem
talað er um, skrauttjöldin til að
þagga niður i kvennabaráttu-
röddunum? Erum viö viljalaus
verkfæri í höndum flokksbræðra
okkar — höfum við ekkert að
segja?
NU verður hver að svara fyrir
sig. En ef mér fyndist þetta vera
min staða í flokknum, þá er ég
ósköp hrædd um að ég myndi
snúa mér að öðru.
Sjálfstæðis-
og friðarmál
Við búum i stéttskiptu þjtíðfé-
lagi — þvi getur enginn neitafy og
staða kvenna er afar misjöfn;
þeirra möguleikar á að lifa sjálf-
stæðu lifi, mennta sig, eru mjög
ólikir.
Það eru ekki bara karlar sem
skiptast eftirstéttum.
Ég minntist áðan á íriðarmálin
— og i hádegisfréttum nú áðan
var frásögn af heimsókn forseta
okkar í Madrid, þar sem hún
lýsti friðarhugsjón sinni. Mér
hlýnaði um hjartaræturnar. Þá
vaknar sú spurning: Getum við
lagt sjálfstæðis-og friðarmálin til
hliðar um stund og einblint á mál-
efni kvennaeingöngu?
Mér finnst það skylda min sem
kona og mtíðir aö taka þátt i bar-
áttu sem ein getur forðað frá þvi
að þessi veröld sem við búum i,
þurrkistút; þá baráttu get ég ekki
lagt á hilluna. En ég vil um fram
allt, ef það er hægt, vinna i stjórn-
málaflokki, sem sameinar þessa
baráttu.
Við sem erum þessarar skoðun-
ar eigum að leggja þessari bar-
áttu lið og efla Alþýðubandalagið
ikosningunum á laugardaginn.
fóstra i fyrra, en við skulum lika
muna eftir þvi að enn er langt frá
þvi að kjör þeirra séu i samræmi
við þá ábyrgð sem þær takast á
hendur og i samræmi við námið
sem að baki liggur. Enda sækja
vist fáar i þetta starf launanna
vegna. Þessi kauphækkun fóstra,
svo og tveir undirbúningstimar á
viku hækkaði auðvitað rekstrar-
kostnað dagvistarheimilanna. En
þar kemur fleira til. Eitt fyrsta
verk núverandi meirihluta i
Reykjavik var að hrinda i fram-
kvæmd gömlu ákvæði i kjara-
samningum Sóknar um kaupauk-
andi námskeið fyrir þær Sóknar-
konur, sem á dagvistarheim-
ilunum starfa. Þetta ákvæði hafa
ihaldið i Reykjavik hundsað en
eftir kosningar 1978 tóku Náms-
flokkar Reykjavikur þau að sér,
en kjarnanámskeið veitir 7%
kauphækkun og valgreinanám-
skeið 4% til viðbótar. Auðvitað
jók þetta margumræddan
rekstrarkostnað lika. Og enn er
margt ótalið, — ráðning sérfræð-
inga að dagvistarkerfinu, svo
sem sálfræðinga og talkennara,
lenging leikskóladvalar úr 4 i 6
tima, opnun dagvistarheimilanna
fyrir þroskaheft börn og fleira.
1 þessum aðgerðum, ekki siður
en i tölum um fjölda nýrra rýma,
endurspeglast stefna okkar
vinstri manna. Við viljum bæta
þjónustu dagvistarheimilanna og
bæta kjör þeirra sem þar vinna.
Við viljum ekki velta þeim kostn-
aði sem af þessu hlýst yfir á for-
eldra eins og Sjálfstæðisflokk-
urinn, heldur greiða hann af sam-
eiginlegum sjóðum borgarbúa og
landsmanna allra, þegar við
fáum afl til.
Tvær meginstefnur
Jú, góðir áheyrendur. Það er
mikill munur á vinstri og hægri
stefnu, — ekki aðeins i þeim
málaflokki sem ég hef hér fjallað
um, heldur einnig i öllum öðrum.
t kosningunum á laugardaginn
verður tekist á um tvær megin-
stefnur, hægri stefnu undir stjórn
Sjálfstæðisflokksins og vinstri
stefnu undir stjórn Alþýðubanda-
lagsins. Við skulum ekki loka
augunum fyrir pólitiskum og
stéttarlegum átökum i þessu
landi, þegar við göngum að kjör-
borðinu næsta laugardag. Tökum
pólitiska afstöðu. Látum ekki
gera ávinninga þessara 4ra ára
að engu. Kjósum lista Alþýðu-
bandalagsins.
Þröstur Ásmundsson ritstjóri og starfsmaöur Síne:
Fyrir þá er enn kunna
skil á hœgri og vinstri
„Menn verða að
gera sér Ijóst að ef
og þegar
leiftursóknin hefst
á öllum vígstöðvum
í þessu þjóðfélagi
verður lítið svigrúm
til jafnréttisbaráttu
um langan tíma,y
Þröstur Asmundsson starfs-
maður Sine og ritstjóri Sine-hluta
Stúdentablaðsins sagði að sam-
starfið um Stúdentablaðið hefði
gengið likt og við var að búast.
Meirihiuti Stúdentaráðs er hægri
sinnaður og ræður annan ritstjóra
blaðsins, sem gefið er út i sam-
vinnu Stúdentaráðs og Sambands
isienskra námsmanna erlendis.
Blaðið er tviskipt og endur-
speglar þann pólitiska klofning
sem rikir innan námsmanna-
hreyfingarinnar. e
— Töluverð umræða hefur farið
fram i vetur um námslánafrum-
varpið sem samþykkt var nú á
siðustu dögum þingsins. Hægri
menn lita á námslánin sem hver (
önnur fjárfestingarlán meðan
vinstri menn með Sine i farar-
broddi hafa undirstrikað það
hlutverk lánasjóðsins að jafna að-
stöðu manna og möguleika til
náms. Þess vegna hafa Sine og
deildir sambandsins viða um lönd
harðlega mótmælt þeim hertu
endurgreiðslureglum sem gert er
ráð fyrir i lögunum.
— Auk þess er ljóst að þessar
hertu endurgreiðslureglur veröa i
framtiðinni notaðar til þess að
réttlæta aukinn launamismun
milli verkalýðs og menntalýðs.
— En það er kannske ekki að
búast við mikilli framsýni af hálf-
sofandi fólki siðustu þingdagana.
T.d. samþykkti þingið að fyrn-
ingartimi lánanna, sem verið
hefur 20 ár og var i frumvarpinu
30 ár, skyldi nú lengdur i 40 ár.
Þetta þýðir að menn borga sið-
ustu afborganir af námslánum
sinum með ellistyrknum. Og
þykir sumum þetta köld kveðja á
ári aldraðra!!
— Nú, en hvað sem þessu liöur
þá er auöséð að það verður verk-
efni næstu ára i kjarabaráttu
námsmanna að breyta þessum
endurgreiðslureglum. Þingmenn
vita ekki hvern draug þeir hafa
nú magnað upp. Og þvi er ekki að
leyna að sumum þótti Alþýðu-
bandalagið ekki hafa þekkt sinn
vitjunartima i málinu, og sjái
sumir ekki lengur muninn á Al-
þýðubandalaginu og öðrum flokk-
um er það ekki einungis vondri
sjón að kenna. Námslánafrum-
varpið var samþykkt samhljóða i
þinginu.
— lírtu að gera þvi skóna, að
enginn munur sé á hægri og
vinstri eins og kvennaframboðið
heldur fram?
— Nei, það er nú einsog hvert
annað rugl hjá þeim. Kvenna-
framboðið leyfir sér þann munað
að slita sveitarstjórnarmál og
jafnréttismál úr samhengi við
alla þjóðfélagslega baráttu sem
annars er háð i þessu landi. Þegar
maður tekur enga afstöðu til bar-
áttu verkalýðshreyfingarinnar
gegn leiftursókninni, þegar
maður tekur enga afstöðu til
þjóðfrelsismála eða annarra
hefðbundinna baráttumála
sósialiskrar hreyfingar, er ekki
að undra að menn sjái ekki neinn
mun á hægri og vinstri.
— Auðvitað er munur á hægri
og vinstri og kvennaframboðið
sjálft var að minu mati grein af
hinum vinstra meiði I pólitikinni
og margt i stefnu þess og starfs-
hlusta á þennan gamla krata-
vaðal um að i rauninni séu engar
stéttaandstæður til eða að þær
skipti ekki máli.
— Að þvi er varðar jafnréttis-
málin tekur kvennaframboðið
upp á sina mjúku arma málefni
sem róttæk verkalýðshreyfing
hefur fyrst og fremst haldið á
lofti. Ég sé þvi enga ástæðu fyrir
vinstri sinnað fólk að styðja
kvennaframboðið. Hins vegar er
alveg upplagt fyrir fólk til hægri i
stjórnmálum sem vill leggja sitt
lóð á vogarskálar jafnréttisins en
vill ekki styðja róttæk sjónarmið
að öðru leyti að það kjósi kvenna-
framboðið. Það yrði að teljast
mjög jákvætt.
— Margt af þvi sem nú hefur
gerstfyrir þessar kosningar er að
minu áliti alvarleg ábending til
Alþýðubandalagsins að athuga
sinn gang. En þrátt fyrir að
mörgu leyti eðlilega óánægju með
Alþýðubandalagið kemur ekki
annað til greina i þessum kosn-
ingum fyrir verkalýðssinnað fólk
sem enn kann skil á hægri og
vinstri, en að styðja það gegn
leiftursóknarliðinu. Menn verða
að gera sér ljóst að ef og þegar
leiftursóknin hefst á öllum vig-
stöðvum i þessu þjóðfélagi verður
litið svigrúm til jafnréttisbaráttu
um langan tima. Gegn Vinnuveit-
endasambandinu og Geirsklik-
unni dugir ekkert elsku mamma.
Þar verður að treysta á Alþýðu-
bandalagið eins og það er. Menn
sem skilja þetta ekki núna, munu
ef til vill gera það eftir kosning-
arnar.
~
KROSSAPRÓF
UM
KVENNAFRAMBOÐIÐ
Hver er þín skoðun á? með engin skoðun 'hóf/i
1. Hersetunni með 0 móti
2. Framferði Alusuisse með 0 móti
3. Kauplækkunarkröfum VSÍ með 0 móti
4. Erlendri stóriðju með 0 móti
5. Niðurskurði á heilbrigðiskerfinu með 0 móti
6. Einkaframtakið reki spítala og dagvistarstofnanir 1 gróðaskyni með 0 móti
7. Leiftursóknarstefnu Thatchers og Reagans með 0 móti
8. Vígbúnaðarstefnu risaveldanna með 0 móti
9. Atvinnuleysi sem aðferð gegn verðbólgu með 0 móti
10. Davíð Oddssyni sem borgarstjóra með 0 móti
I hvaða reiti merktir þú mest?
Ef Með-in eru flest, þá kýstu Sjálfstæðisflokkinn
Ef Mót-in eru flest, þá kýstu Alþýðubandalagið
Ef Núll-in eru flest, þá kýstu Kvennaframboðið, því það
tekur enga afstöðu til þessarra mála!
Þröstur Asmundsson aö störfum á Sine-skrifstofunni. Þegar maður
tekur enga afstöðu til hefðbundinna baráttumála sósialiskrar hreyf-
ingar er ekki að undra, að menn sjái ekki neinn mun á hægri og vinstri.
háttum i þá veru frekar við- veikir fyrir þvi. Samt held ég
kunnanlegt. Þess vegna hafa margur vinstri maður hafi
margir á vinstra kantinum verið „sjokkerast” við að þurfa að