Þjóðviljinn - 04.09.1982, Blaðsíða 24

24 SiÐA — ÞJÓÐVILJINN Helgin 4.-5. september 1982
dsgurtónlist
Jón Vióar
Sigurðsson
skrifar
Ellý i Q4U frammi fyrir rokkunnendum á Melavelli á laugardaginn var. Ljósm. —gel —
í heild góð skemmtun
þrátt fyrir brotalamir
I upphafi skyldi endinn skoöa,
segir máltækið. Rokkhátiðin
sem haldin var á Melaveilinum
Afsökun
frá Þey
Hljómsveitin Þeyr vill koma á
framfæri einlægri afsökunar-
beiðni vegna fjarveru sinnar á
rokkhátiðinni sem haldin var á
Melavelli 28. ágúst!
Svo er mál með vexti, að
Magnús söngvari Þeys hefur að
undanförnu þurft að glima við
slæman kvilla I raddböndum og
hafa heföbundnar lækningaað-
ferðir ekki borið neinn árangur
hingað til — eins og fjarvera
hljómsveitarinnar á hátiðinni
sannar hve átakanlegast.
Um leiö og allir mæringar
sem á Melavellinum mættu eru
beðnir afsökunar á öllum von-
brigðum sem þetta kann að hafa
valdið, vilja Þeysmeðlimir gefa
allri uppgjöf langt nef og fá vini
og velunnara með sér i óvenju-
legt verkefni: Til stendur aö
reyna samþjóðlega hug-
lækningsaðgerö á raddböndum
Magnúsar, og er fólk beðiö að
einbeita sér að lækningu á radd-
böndum hans milli kl. 14 og 14.15
n.k, sunnudag.
Að lokum vilja meðlimir Þeys
þakka Hallvarði E. Þórssyni
fyrir hans merkilega framtak.
— Munið milli 14 og 14.15 á
morgun, sunnudag.
(Fréttatilynning frá Þey)
var hálf endaslepp og ástæðan
sú að Þeysarar gátu ekki mætt
og tilkynntu það ekki fyrr en á
siöustu stundu. Astæðan fyrir
fjarveru hljómsveitarinnar er
sú, að Magnús söngvari hefur
átt við bólgur i hálsi að striða og
ekki getað sungið. Hann hefur
verið undir læknishendi en þaö
varð ekki ljóst fyrr en 23.15 að
hann gæti ekki sungið.
Fjarvera Þeysaranna kom
illa við marga sem biöu sérstak-
lega eftir þeim en aðdáendum
sinum til sárabótar hyggjast
þeir halda tónleika eins fijótt og
aðstæður leyfa. En snúum
okkur að hátiöinni.
Likt og allar góðar hátiðir
hófst hún ekki fyrr en 90 min-
útum á eftir auglýstum tima.
En við erum orðin svo vön
töfum af þessu tagi að það er
ekkert tiltökumál, eða hvað?
Reflex hóf hátiðina og tókst
það nokkuð hönduglega. Tappi
Tikarrass tók þvi næst við og
var góður að vanda. Aö öðrum
hljðmsveitum ólöstuöum held
ég að Tappinn sé okkar bjart-
asta von og verður gaman að
heyra i nýju plötunni þeirra.
KOS var sennilegast sú
hljómsveit sem hvaö mest kom
á óvart. Þeir hafa aö sögn alið
manninn i Sviþjóð en vonandi
fáum við haldið i þá um sinn þvi
þeir voru virkilega góðir. Þeir
spiluöu reggae og popp i bland
og tókst vel upp. Vonandi halda
þeir tónleika fljótlega.
Grýlurnar voru traustar að
vanda, þó nýja grýlan hafi átt i
erfiðleikum meö strengina og
verið hálf óörugg með sjálfa sig.
Þegar hún er búin að finna sig
og koma strengjunum i lag er ég
viss um að hún verður góð
grýla. Klæðnaður og sviðsfram-
koma er sem fyrr aðalsmerki
hljómsveitarinnar.
Slðan leið straumurinn
áfram: Hin Konunglega Flug-
eldasveit, Stockfield Big Nose
Band, Q4U komma laus, Von-
brigði, Fræbbblar Pungó og
Daisy. Ég geröi matarhlé þegar
Hinir Konunglegu hófu leik
og mætti ekki aftur fyrr en
Pungó og Daisy voru að ljúka
sinum. Aö sögn kynnisins,
félaga Andreu, voru Q4U og
Vonbrigði góðar en hinar
hljómsveitirnar stóöu þeim
mislangt að baki.
Lola kom þægilega á óvart og
sérstaklega var það söngkonan
sem heillaði, sú gat nú sungið.
Fyrirmynd hljómsveitarinnar
var auðsæ, Pretenders. Útlit
söngkonunnar, klæðnaður,
klipping og gitar var allt
„fengið að lání” hjá Chrissie
söngkonu Pretenders. Til að
undirstrika áhrifin hóf hljóm-
sveitin leik sinn með einhverju
þekktasta Pretenders laginu
„Brass in Pocket”. Þó fyrir-
myndin sé auðsæ spillir það ekki
fyrir. Hljómsveitin er góð og
hver veit nema þau leggi lykkju
á leið sina og haldi hingaö suöur
til tónleikahalds i skammdeg-
inu?
Bandóðir með þá kappa
Herbert, Mike Pollock, Rúnar
Guðmundsson og Asgeir Purrk
voru kröftugir þó ekki hafi þeir
spilað funk eins og einhver
hvislaði aö mér.
Stjörnur kvöldsins voru
Purrkur Pillnikk. Þeir báru
nokkuð af. Keyrsla frá upphafi
til enda, engar tafir, ekkert hlé
og er ánægjulegt til þess að vita
að hljómsveitin skuli hafa kvatt
á svona eftirminnilegan hátt.
Purrkurinn var eina hljóm-
sveitin sem náði upp verulega
góðri stemmningu og þakka ég
það fyrst og fremst keyrslunni
sem var á þeim.
BARA-flokkurinn var siðasta
atriðikvöldsins og olli hann mér
vonbrigðum. Það var eins og
hann fyndi ekki sjálfan sig auk
þess sem tæknidraugar voru að
hrella hann.
Hljómurinn var svona upp og
ofan en annars unnu hljóð-
mennirnir mjög gott starf hver
og einn þó mætt hafi misjanlega
á þeim.
Hátiöin fór i alla staði vel
fram þó ýmsir hafi verið að-
framkomnir um miðnætti.
Annars var það áberandi hve
hljómsveitirnar nýttu illa tima
sinn að Purrki Pillnikk undan-
skyldum. Þeim voru
skammtaðar 20-30 minútur og
það verður ekki talin stór bón að
biðja hverja og eina að leika
allan þann tima. Vonandi
verður þetta betra á næstu
hátið. 1 heild þá var hér um
góða skemmtun að ræða og að-
standendum til sóma þó ýmsar
brotalamir hafi verið á fram-
kvæmd hennar.
Svo er bara að láta sjá sig á
Risarokkhátiðinni sem haldin
verður á Laugardalshöll næsta
föstudag.
„No time to tliink" er seinasta og jafnframt það besta sem Purrkurinn hefur gert.
Ekki tími til að hugsa
„No time to think" er nafnið á
nýjustu og jafnframt seinustu
plötu Purrks Pillnikks. Hljóm-
sveitin hefur eins og flestir vita
ákveðið að leggja upp laupana.
Þessi plata, sem hefur að geyma
fjögur lög. var hljóðrituð í Crass
stúdíóinu og gefin út í Englandi.
Sannast sagna þá er þetta besta
plata Purrksins til þessa og hjálp-
ast allt að: Fersk tónlist. góðar
útsetningar, kröftugur hljóðfæra-
leikur. gott „sound" og snotrir
textar.
Erfitt er að gera upp á milli
einstakra laga en í mínum hugá er
það lagið ..excuse me" sem situr
hvað fastast.
Platan hefur að geyma þessi
lög: „excuse me". „surprix". „go-
ogooplex" og „forviewing".
Það er hálfgerð synd að hljóm-
sveitin skuli hætta einmitt nú þeg-
ar manni finnst hún vera að öðl-
ast þann sess sem hún á skilið. En
ekki verður á allt kosið. Ef endir-
inn er góður er allt gott. Góð
plata og góðir tónleikar eru góð
lokaorð frá Purrki Pilnikk. Megi
minning þeirra lifa.