Þjóðviljinn - 28.10.1988, Blaðsíða 9

iosii 1 i)A( .sikirnR
fíandaríkin
Þegar
vonin ein
er eftir
Michael Dukakis hyggst hvergi láta
deigan síga þótt ekki blási byrlega.
En yfirlýsingar stuðningsmanna
hans bera œ meiri keim af
óskhyggju
Michael Dukakis kostar nú
kapps um að rífa sig uppúr
ládeyðunni og vinna upp það
myndarlega forskot sem fylgis-
kannanir hafa gefið erkifjandan-
um George Bush. Hann verður að
hafa hraðar hendur því nú eru
aðeins 11 dagar til forsetakosn-
inga.
Allar kannanir sem gerðar
hafa verið að undanförnu benda
til þess að varaforsetinn eigi sig-
urinn vísan þann 8. nóvember og
muni leysa húsbónda sinn af
hólmi sem húsbóndi í Hvíta hús-
inu í byrjun næsta árs.
En þótt ekki blási byrlega lætur
fylkisstjórinn í Massachusetts
ekki deigan síga. Á fundi með
kjósendum í fyrradag blés hann á
hrakspár og sagði: „I*að eru ekki
skipuleggjendur fylgiskannanna
sem kjósa - heldur alþýða
manna.“
Við upphaf kapphlaups þeirra
Dukakisar og Bush hafði sá fyrr-
nefndi gott forskot en síðan hefur
jafnt og þétt sígið á ógæfuhliðina
fyrir honum. Ýmsir fréttaskýr-
endur telja orsakir þessa þær að
fylkisstjórinn hafí lengst af verið
einsog vélmenni á fundum og
mannfögnuðum og, sem vita-
skuld er alverst, í sjónvarpi.
Hann hafi ákveðið í upphafi að
höfuðþema kosningabaráttu
sinnar skyldi vera hæfni og fæmi
hans sjálfs. Honum hafi láðst að
skapa hina bráðnauðsynlegu
ímynd hins hlýja og mannlega
landsföður sem þó væri harður í
hom að taka ef þess gerðist þörf.
í þeim efnum hafí Bush sýnt heil-
mikil tilþrif.
Niðurstaðan hafí sem sagt orð-
ið sú að frambjóðandi Demó-
krataflokksins hafi komið kjós-
endum fyrir sjónir einsog hann
væri sífellt að verja gjörðir sínar,
með tölum, staðreyndum, rök-
um, sjaldan gert að gamni sínu og
iðulega hrokkið í baklás ef fjöl-
skyldu hans sjálfs bar á góma. Og
þegar auglýsingamenn hans
hefðu loks áttað sig á þessu hefðu
þeir mælt fyrir um að hann yrði
ögn líflegri í framkomu. Af-
leiðing þessa hefðu orðið vand-
ræðalegt gervibros í tíma og
ótíma, klapp á axlir og ýms annar
uppgerðar hressileiki.
En þótt vonin ein sé eftir eru
fylgismenn Dukakisar hvergi
hræddir hjörs í þrá. Nú benda
þeir einkum á tvennt sem verða
mætti oddvita sínum til uppörv-
unar. Annars vegar á þá sögulegu
staðreynd að kannanir höfðu
spáð því að repúblíkaninn Thom-
as Dewey sigraði demókratann
Harry Truman örugglega í forset-
akosningunum árið 1948. Einsog
alkunna er vann Truman nauman
sigur.
Betur má ef duga skal.
Hinsvegar benda þeir á niður-
stöðu fylgiskönnunar ABC frétt-
astofunnar og stórblaðsins Was-
hington Post sem gerð var
heyrinkunn í fyrradag' Sam-
kvæmt henni hefur varaforsetinn
ekki nema 8 af hundraði atkvæða
í forskot á fylkisstjórann. Sam-
kvæmt könnun sömu aðila sem
gerð var viku fyrr hafði Bush 7
prósent umfram fjanda sinn.
Þetta vakti allmikla kátínu í
herbúðum Dukakisar af þeim
sökum að þorri annarra kann-
anna var samdóma um það að
Bush hefði 13-14 af hundraði í
plús.
í bækistöðvum varaforsetans
eru menn að vonum glaðhlakka-
legir en sjálfur höfðingi þeirra
varar við kæruleysi: „Kosning-
arnar eru eftir.
Þið þekkið öll niðurstöður
þessara kannana. En ég ætla að
segja ykkur nokkuð; ég ætla að
berjast einsog ég væri 10 prósent-
um á eftir keppinauti mínum.“
Reuter/-ks.
Suður-Afríka
Allir una glaðir við sitt
Ráðamenn í Pretóríu, hægri of-
stopamcnn og blakkir bar-
áttumenn lýstu yfir ánægju sinni í
gær með niðurstöðu allita byggð-
astjórnakosninganna í Suður-
Afríku sem fram fóru í fyrradag.
Fréttaskýrendur telja þó sönnu
nær að enginn hafi unnið afger-
andi sigur í kjörinu.
En enginn skaut öðrum reffyrir rass
Maður er nefndur Andrés Tre-
umicht, leiðtogi íhaldsflokksins
sem er skipaður afturhalds-
mönnum og gallhörðum aðskiln-
aðarsinnum úr röðum hvítra,
mönnum sem blöskrar undan-
látssemi og vinstradaður Péturs
Bothas og félaga hans.
Treurnicht þessi var all drjúgur
með sig í gær enda hafði flokkur
hans unnið nokkurt fy lgi, þó ekki
eins mikið og ýmsir höfðu spáð.
Treurnicht kvaðst vera ánægður
með úrslitin, liðsmenn sínir
hefðu unnið nokkurn áfa asigur
sem væri augljóslega forsmekkur
frekari velgengni.
Forsprakkar Þjóðernisflokks
England
Var Shakespeare ritþjóhir?
Voru Macbeth og Óþelló jarlssynir?
Eru leikritin um Amlóða prins
og Lé konung höfundarverk
Játvarðs de Vere, 17. jarls af
Öxnafurðu, og sonnetturnar líka,
137 talsins, allt hingaðtil eignað
Vilhjálmi nokkrum Shakespe-
are? Þarna er efinn!
Brátt munu hefjast réttarhöld
um mál þetta á Englandi, í
„beinni" útsendingu sjónvarps
einsog nærri má geta, og er kvið-
dómur þess albúinn að kveða upp
úrskurð. Þar er valinn maður í
hverju rúmi, einkum þó
menntafrömuðir og lögmenn. Til
að mynda rithöfundarnir Jeffrey
Archer og Germaine Greer og
shakespearefræðingurinn Peter
Levi frá Öxnafurðu. Þrír lagalor-
dar, það er að segja breskir háyf-
irdómarar, munu loks að endingu
dæma í málinu.
Bókmenntafræðingar Kam-
bryggju eru náttúrlega á móti
þessu tiltæki kollega sinna úr Öx-
nafurðunni, þeim finnst heima-
manninum Játvarði 17. gert fár-
ánlega hátt undir höfði. Réttar-
höldin verði því hrein og klár
sóun á annars dýrmætum tíma
sj ónvarpsun nenda.
Þetta er ekki fyrsta sinni að til-
raun er gerð til þess að eigna jarli
verk Shakespeares. Ýmsum
finnst tilgátur í þá veru fjarska
ótraustar þó ekki sé nema vegna
þess að Játvarður þessi gekk á
fund feðra sinna á því herrans ári
1604 en þá voru ýms öndvegi-
sverk Shakespeares ósamin.
Fleiri en Játvarður hafa í tím-
ans rás verið nefndir til sögunnar
sem höfundar verka skáldjöfu-
rsins. Fremstir þeirra eru ugg-
laust þeir Kristófer Marlowe,
kollega Vilhjálms, og heimspek-
ingurinn Francis Bacon. En í
fyrra sögðu þrír bandarískir hæst-
aréttardómarar, að undan-
gengnum málaferlum, að verk
Shakespeares skyldu eignuð hon-
um, að minnsta kosti á meðan
ekkert benti til annars en að hann
hefði samið þau.
Reuter/-ks.
valdhafa voru ekki síður glaðir og
reifir í gær. Sýnt væri að þeim
hefði tekist að stemma stigur fyrir
flótta hvítra atkvæða yfir í her-
búðir íhaldsflokksins.
Ennfremur væri það fagnaðar-
efni að fjöldi svartra kjósenda
skyldi virða áskoranir um að sitja
heima að vettugi og greiða at-
kvæði. Hvort tveggja væri til
marks um gott gengi þeirrar
stefnu ríkisstjórnarinnar að sníða
hægt og rólega ýmsa vankanta af
aðskilnaðarstefnunni.
Demsond Tutu, erkibiskup og
friðarverðlaunahafi Nóbels, tók
annan pól í hæðina. Hann hafði
verið í fararbroddi fjenda að-
skilnaðarstefnunnar og hvatt
blökkumenn til þess að hundsa
kjörstaði. Tutu kvað kosningarn-
ar hafa farið út um þúfur og líkst
skrípaleik. Klárlega hefði mikill
meirihluti svartra setið heima.
„Lyktirnar eru einskonar
pattstaða sem gerir öllum kleift
að hrósa sigri,“ sagði Robert
Schrire við tíðindamann Reuters
í gær en Schrire er prófessor í
stjórnmálafræði við háskólann í
Höfðaborg. „Enginn virðist
njóta fjöldafylgis til þess að slá í
gegn.“ Reuter/-ks
NÝTT HELGARBLAÐ - SÍÐA 9