Þjóðviljinn - 28.10.1988, Blaðsíða 26

Z 3— ¥— s5— z— 7— 8T“ f )0 )t 12
s )¥ is1 tt w~ rr v- fp )8 )</■ )l>
4P w V )*) iil> u )(> )(> y 2J H? 2o i!i ¥
7Z W 3— T )l )# ¥ 4 w~ <2 3 I1)
ZS )6> I? zö )Z u> 2 T~ T~ w 2s )Ji )(*
Z? ¥~ 2— V V8 W v )tr W~ $ TT )/ V
I8 W 7 3 )(? )8 £ V T~ V- 18 )¥ )°f
Tf~ Si) zi ¥ 2Z~ s % z? 2 S )? tt
É zX Z5 z )¥ d )Z u IT' s? Jr )£ H )? ¥
)b )? )l 2$ )Í V IÍL TT T~ )¥ V 'lu
)?- Z4 d i1? ¥ 25- )l 1°) )(p n ) + H
l(p r? W~ V 25- ¥? 8 2 D J2 )¥ 'i V )L>
34 2 FT^ TT )? I(s> )2 V T' T~ 1/ )‘Á
MATU
AÁBDÐEÉFGHIÍJKLMNOÓPRSTUÚVXYÝÞÆÖ
Setjið rétta stafi í reitina hér fyrir neðan. Þeir mynda þá bæjarnafn.
Sendið þetta nafn sem lausn á krossgátunni til Þjóðviljans, Síðumúla
6, Reykjavík, merkt: „Krossgáta nr. 14“. Skilafrestur er þrjár vikur.
Verðlaunin verða send til vinningshafa.
Verðlaunakrossgóta
)b ? 32 )2 8 (o 22 n u
,— ,-J
Verðlaun fyrir krossgátu nr. 14 er
Lausnarorðið fyrir krossgátu nr. 11 var EYVINDARÁ. Dregið var úr lífssaga Bjöms Guðbrands-
réttum lausnum og upp kom nafn Brynjólfs Magnússonar, Vesturbergi sonar, Minningar barnalæknis
78 í Reykjavík. Hann fær senda bókina Göngin eftir Ernesto Sabato. sem Matthias Viðar Sæmunds-
son skráði. Utgefandi er For-
lagið.
Hildur
Finnsdóttir
Kúnstin að fatta
upp á hlutunum
- Huh, sagði sigld dama eftir að
hafa rennt augum yfir nýrnakáss-
una í síðasta NH. - Þetta er nú
bara venjulegt franskt sauté. Svo
mildaðist tónninn örlítið og hún
bætti við: - Nema hvað þetta með
brúnkökukryddið í restina er
kannski dálítið frumlegt.
Ég flýtti mér heim og fletti
þessu sauté upp í bókum. Það var
mikill skemmtilestur og ég varð
margs vísari (treysti mér jafnvel
til að halda langan fyrirlestur um
lögun hinnar einu sönnu sauté-
pönnu ef einhver hefði áhuga),
en niðurstaðan varð nú samt
alltaf sú sama: sauté er og verður
einhverskonar jafningur sem
niðursneiddu kjötmeti er dengt
út í = kássa. Og hvað með það?
kann nú einhver að spyrja. Svo
sem ekkert, nema hvað mér
skildist að kássan yrði ekki að
fínu frönsku sauté fyrr en búið
væri að skvetta út í hana áfengi -
t.d. koníaki. Þið ráðið auðvitað
hvað þið gerið, en ég er nú að
hugsa um að bíða með það þang-
að til launin verða tekin úr frysti.
Svo var það þetta með tóninn í
þeirri sigldu. Það var engu líkara
en ég hefði logið mig inn á
drauma- og krossgátusíðuna með
því að þykjast hafa „skapað" ein-
hvern splunkunýjan og frum-
legan rétt, sem væri svo eftir allt
saman hundgamall, eða réttara
sagt klassískur. Og ég sem hélt að
svona pistlar ættu að vera mátu-
lega hátíðlegur vettvangur fyrir
áhugakokka til að koma á fram-
færi við lesendur einhverju gúm-
úlaði - án þess að hafa endilega
fattað alveg upp á því sjálfir. Sbr.
Davíð og Steini og DV. Auk þess
sem ég hef alltaf ímyndað mér að
nýstárlegir réttir yrðu einfaldlega
til fyrir slysni, gleymsku við
innkaup, eða t.d. blankheit; í
hæsta lagi að einhver galsi hlypi í
mann yfir pottunum. Og þar eð
ég finn ekki hjá mér neina brenn-
andi nýsköpunarþörf á þessu
sviði - a.m.k. ekki í augnablikinu
- langar mig að gleðja ykkur með
fiskrétti sem er svo gómsætur og
sáraeinfaldur að ég hlýt að hafa
stolið honum frá einhverjum
snillingi.
Steinbítur í eplabaði
1 kg steinbítur
salt
1 bolli eplamús
smjörklípa
ca 2 msk. hveiti
sítrónusafi
rifið múskat
Skerið fiskinn í hæfilega þykk
stykki, raðið þeim í pott og stráið
salti yfir. Þar á ofan kemur epl-
amúsin (sem má gjarna vera úr
aðkeyptri krukku). Sjóðið við
mjög vægan hita í svona 15 mín.
Þann tíma skuluð þið nota til að
búa til gott salat og hræra saman
smjör (magarín) og hveiti svo úr
verði það sem á fagmáli nefnist
smjörbolla. Veiðið nú steinbítinn
upp úr eplabaðinu, jafnið sósuna
með bollunni og leyfið henni að
sjóða dálítið. Að því búnu töfrið
þið fram himneskt bragð með
sítrónusafanum og múskatinu,
áður en þið raðið fiskstykkjunum
aftur í pottinn og leyfið þeim að
hlýja sér þar um stund.
Með þessu er tilvalið að bera
fram soðnar kartöflur (eða snitt-
ubrauð) og salat. Það má vera
allbragðmikið því fiskurinn er all-
ur hinn mildasti. Hvað segið þið
um blöð af svo sem eins og einu
salathöfði, böðuð í blöndu af
olíu, ediki, salti og glás af press-
uðum hvftíauk?
DRAUMSTAFIR-
Þeir dreymendur sem vilja fá drauma sína ráðna sendi
þá ásamt fullu nafni, heimilisfangi og dulnafni til
KRISTJÁN blaðsins merkt: Draumstafir, Nýtt helgarblað, Þjóð-
FRÍMANN viljinn, Síðumúla 6, 108 Reykjavík.
Draumur Karra
Mér þótti sem ég væri staddur á
bóndabæ á íslandi. Bæjarlækur
rann þar í grænu túni. Fannst mér
ég vera ungur og upp á mitt besta,
og vera þarna kominn til að vinna
að virkja þennan læk, þannig að
hann, eða a.m.k. hluti hans, félli í
fossi og nýttist til raforkufram-
leiðslu. En í þeim farvegi sem lá
að fossinum var bara ekkert vatn,
hvernig sem á því stóð. Þarna
voru allmargir menn komnir til
þessara starfa, þ. á m. faðir minn
og bræður mínir tveir (þeir eru
allir dánir). Ég var mjög hissa á
því að vatnið í læknum skilaði sér
ekki eftir þeim farvegi sem fyrir
það var gerður, og ákvað að for-
vitnast um hvernig á því stæði.
Dagur var að kvöldi kominn og
vinna skyldi hefjast næsta dag.
Samt lagði ég upp í skoðunarferð
ásamt bræðrum mínum. Komum
við fljótlega að stað þar sem gat
að líta: í stað þess að renna í
stokk eða farveginum, hvarf
vatnið niður í jörðina og heyrðist
niður þess þar langt niðri. Fannst
mér þá allt í einu sem ég stæði í
djúpu gili, eða gömlum árfarvegi
sem var alveg þurr. Þótti mér sem
ekki yrði mikið mál að ráða bót á
þessu vandamáli. Ekki væri ann-
að en að skorða mátulega stóran
stein efst í þessari sprungu eða
gjótu sem vatnið féll niður í, því
hún var fremur þröng efst en
víkkaði niður og sá í kolsvart
hyldýpi. Þarna var líka steinn
skammt frá sem mér fannst lík-
legur. Við bræður hjálpuðumst
nú við að velta honum og tókst að
láta hann skorðast í sprunguop-
inu. Síðan ætluðum við að þétta
með jarðvegi, en nú kom í ljós að
steinninn var ekki nógu stór og
féll hann í hyldýpið. Nú þótti mér
sýnt að grípa þyrfti til annarra
ráða. Hér var ekki um annað að
gera en fara ofan í gilið þar sem
lækurinn rynni á þéttu bergi og
slá upp mótum og steypa, svo
mikið fannst mér liggja við að
ekki mætti bíða næsta dags. Fór
ég nú að litast um hvort ég sæi
einhversstaðar efni til þessara
framkvæmda. Fljótlega kom ég
þar sem var álitlegur stafli af
borðviði, en sá fljótt að það
mundi ekki nægja. Ekki þarlangt
frá rakst ég á annan viðarbunka,
hann hafði auðsjáanlega verið
notaður oft áður til uppsláttar og
var dreifður um allstórt svæði,
samt var þarna mörg nýtileg
spýta. Ekki langt þar frá rakst ég
á fleiri viðarkesti, á sumum
þeirra lágu vettlingar og annar
fatnaður af starfsmönnum sem
höfðu eins og skroppið í mat eða
kaffi. Ég var nú hæst ánægður
með þessa vitneskju og sá glöggt
hvað gera skyldi: Reisa öfluga
stíflu úr steinsteypu. Og sem ég
lít á virkjunarstaðinn eru ein-
hverjir byrjaðir við uppsláttinn,
og það var „standandi klæðning“
eins og títt er að nota þegar slegið
er upp fyrir sökklum í mishæð-
óttu landi. í sama bili fannst mér •
faðir minn kominn og var nokkur
gustur á honum. Fór hann að
ásaka mig fyrir eyðslusemi og
bruðl, og sagði að ekki væri von
að vel færi með slíku ráðslagi.
Ekki var ég sáttur við þessar ás-
akanir og svaraði því til að ég
kannaðist ekki við mikla óráðsíu
hjá mér, utan þess að ég hefði
stöku sinnum drukkið mig fullan
við hátíðleg tækifæri. Þótti mér
Valnsfall" Eschers
þá gamli maðurinn heldur mild-
ast og lagði hann hendur utan um
mig og vorum við þá sáttir að
kalla.
Ráðning
Líkt og í mynd Hollendingsins
Escher, „Vatnsfall" er tilveran
„stöðug“ hringrás og líf okkar
stöðug spíralganga úr „engu“ í
„allt“. Eða eins og sandkorn sem
að lokum verður að demanti og
hefur öðlast sinn endanlega tii-
gang; að lýsa í allri sinni dýrð
„guði“ til dýrðar. En leiðin úr
engu í alit er „löng“ og margar
brýr þarf að brúa, mörg vatnsföll
að virkja og marga hildina að há.
Líkt þessu er draumur þinn, hann
virðist fjalla um samantekt á lífs-
starfi, einskonar ævi og undir-
búningsmót fyrir næsta þrep í
spíralgöngunni. Þú virðist ekki
allskostar sáttur við að í hönd fari
kaflaskipti, þér finnst eins og síð-
asti kafli hafi ekki verið nógu vel
skrifaður og þú viljir lagfæra stíl-
inn eftir að bókin er komin út. Þó
að efni kaflans virðist tvístrað og
mishæðótt muntu brátt sjá að
„standandi klæðning" gefur hon-
um það gildi sem þú leitar eftir.
26 SÍÐA - NÝTT HELGARBLAÐ Föstudagur 28. október 1988