Þjóðviljinn - 04.05.1990, Blaðsíða 9

Póesían er
manninum
nauðsyn
Tryggvi Olafsson heldur sýningu í Gallerí
Borg á fimmtugsafmælinu
Tryggvi Ólafsson listmálari er
kominn til landsins frá Dan-
mörku til þess að halda upp á
fimmtugsafmælið. í farteskinu
hefur hann heilan farm af mál-
verkum, sem eru afrakstur síð-
ustu tveggja ára, og í gær opnaði
hann sýningu á akrýlmálverkum
sínum í Gallerí Borg.
Það eru engar stökkbreytingar
í myndlist Tryggva Ólafssonar,
en hægt og bítandi fágar hann og
skerpir myndmál sitt, sem ein-
kennist af hreinum afmörkuðum
litaflötum og formum sem rekja
má til margvíslegra hluta úr um-
hverfi okkar, fortíð og samtíð.
- Galdurinn við mitt málverk
er fólginn í hinni myndrænu út-
færslu, segir Tryggvi, þar sem við
hittum hann við undirbúning sýn-
ingarinnar í vikunni.
- Hin þekkjanlegu fyrirbæri í
myndum mínum hafa ekki beina
táknræna merkingu, en með því
að láta formin, línuna og litinn
falla saman þannig að myndin
standist sem slík reyni ég að
skapa úr þessu póesíu, sem geti
orðið fólki til ánægju.
í raun og veru er ég alltaf að
mála það sama, og ég held að það
geri raunar allir myndlistarmenn.
Breytingarnar sem eiga sér stað í
mínum myndum felast í nýjum
samsetningum, nýju samhengi,
en grundvallaratriðið er alltaf
það sama: að vinna með listina
sem form og ná fram ákveðinni
listrænni spennu.
Ég sé ekkert hugrekki í því að
„breyta um stfl“ eins og það er
kallað. Það er miklu frekar flótti.
- Hvaða þýðingu hefur póesían
í samtímanum?
- Ég trúi því að póesían sé
manninum nauðsynleg, og að
hún verði því nauðsynlegri sem
umhverfi okkar verður tækni-
væddara og vélrænna. Það er
manninum bæði nauðsynlegt og
gagnlegt að líta á hinn ytri veru-
leika með öðrum augum en hin-
um vélrænu og tæknilegu. Póesí-
an er líka friðarboði í sjálfri sér,
menn fara að minnsta kosti ekki í
stríð á meðan þeir ástunda hana.
Ég er ekki að móralísera í
myndum mínum. Hins vegar felst
óneitanlega ákveðið val í þeim
viðfangsefnum sem ég set í mynd-
ir mínar, en þetta val felst meira í
því að sjá hlutina í nýju samhengi
og gefa þeim nýja merkingu.
- Hefur myndmál þitt ekki verið
að einfaldast með árunum?
- Jú, það má kannski segja
það, en um leið held ég að mynd-
Tryggvi Ólafsson: Einlægnin er lykilatriði í myndlistinni... Ljósm. Jim Smart
irnar verði margræðari. Með því
að einfalda myndmálið opnast
meiri möguleikar á að gefa
eitthvað í skyn. Ég vil umfram
allt komast hjá því að menn líti á
fyrirbærin í myndum mínum sem
tákn fyrir eitthvað annað. Sú
staðhæfing, sem birtist í mínum
myndum er fólgin í samsetning-
unni og er fullkomlega huglæg,
alveg eins og í ljóði.
- Hvaða þýðingu hefur liturinn
í þínu málverki?
- Fyrir mér er liturinn hugará-
stand, og það krefst fullkominnar
einlægni að ná fram réttum lit í
myndina. Einlægnin er grund-
vallaratriði í myndlistinni.
Ástæðan fyrir því að ég hef aldrei
haft mætur á villta málverkinu
svokallaða er fyrst og fremst sú,
að þar skortir einlægni.
Tryggvi Ólafsson: Beður, akrýlmálverk.
- Hverju breytir myndlistin í
okkar heimi? Hefur hún einhvem
möguleika til þess að hafa áhrif á
gang veraldarinnar?
- Ég er löngu búinn að gera
mér grein fyrir því að maður
breytir ekki heiminum með því
að búa til mynd. En ég trúi því að
mynd sem túlkar ekki bara gleði
eða hvíld (eins og hjá Matisse)
heldur vekur líka til umhugsunar,
geti haft góð áhrif á fólk. Ég hef
gert dálítið af því að gera myndir
fyrir börn og ná sambandi við þau
í gegnum myndlist. Fyrir börnun-
um er einlægnin frumskilyrði, og
við getum mikið af þeim lært.
Með aldrinum lærist manni að
horfa frá hinu stóra og flókna til
hins smáa og einfalda. Maður fer
kannski að horfa á blómin...
Við óskum Tryggva Ólafssyni
til hamingju með afmælið og sýn-
inguna, sem stendur til 15. maí.
-ólg

Föstudagur 4. maí 1990 NYTT HELGARBLAÐ — SÍÐA 9
/