Þjóðviljinn - 08.06.1990, Qupperneq 21

L
LANDSVIRKJUN
Útboð
Landsvirkjun óskar eftirtilboðum í efni og vinnu
við smíði stálmastra fyrir fjarskiptaloftnet og
stálturna fyrir 132 kV Blöndulínu í samræmi við
útboðsgögn BLL-12.
Útboðsgögn verða afhent frá og með þriðjudeg-
inum 12. júní 1990 á skrifstofu Landsvirkjunar
að Háaleitisbraut 68,103 Reykjavík, gegn óaft-
urkræfu gjaldi að upphæð kr. 3.000,-.
Um er að ræða heitgalvanhúðað stál, ca. 225
tonn, að meðtöldum boltum, róm og skífum.
Verklok eru 1. mars 1991.
Tilboðum skal skila á skrifstofu Landsvirkjunar,
Háaleitisbraut 68, 103 Reykjavík, eigi síðar en
mánudaginn 20. ágúst 1990 kl. 13.00, en tilboð-
in verða opnuð þar þann dag kl. 14.00 að við-
stöddum þeim bjóðendum, sem þess óska.
Reykjavík 7. júní 1990
Glæsileg
byrjun
Á fyrstu tónleikum Listahátíð-
ar í Háskólabiói 2. júní voru þrjú
verk á efnisskránni. Fyrst var
þriðja sinfónía Beethovens „Ero-
ica“ í Es dúr op. 55. „Eroica“ var
samin á árunum 1803-4 en það var
einmitt um það leyti sem Beetho-
ven fór að missa heyrnina og olli
það honum miklu þunglyndi.
Þetta var upphaf þess ævisiceiðs
þegar hann samdi flest sín fræg-
ustu verk, því þrátt fyrir þung-
lyndið á þessum árum styrktist
staðfesta Beethovens og verkin
hans urðu lengri og viðameiri.
„Eroica'* tekur u.þ.b. 45 mín-
útur og skiptist í 4 þætti; Allegro
con brio, Marcia funebre (Adag-
io assai), Scherzo (Allegro vi-
vace) og Finale (Allegro molto).
Stjórnandinn pólski Jacek Kasps-
zyk líktist helst seiðkarli í útliti,
öllu glæsilegri þó, og kom á dag-
inn að hér var vanur maður á ferð
sem tókst að seiða fagran hljóm
úr Sinfóníuhljómsveitinni. Hann
hefur menntun bæði í sálarfræði
og tónsmíðum, auk hljóm-
sveitarstjórnar, og það var hrein
unun að fylgjast með honum
stjórna. Flljómsveitin spilaði
undur vel og hafði stjórnandinn
gott vald á mýktinni auk spennu
og krafts án nokkurrar tilgerðar.
Næst á dagskránni var Rapsó-
día um stef eftir Paganini op. 43
eftir Sergei Rachmaninoff samin
árið 1934. Snillingurinn Andrei
Gavrilov átti í engum vand-
ræðum með að spila tilbrigðin og
gerði það með mikilli fingrafimi
og glæsibrag. Hann er greinilega
skemmtilegur karakter sem hefur
gaman af að koma fram enda
hafði hann mikil tilþrif í frammi;
um leið og hann tók endatóninn á
flygilinn stökk hann í loft upp og
tók í hönd stjórnandans, kyssti
hönd konsertmeistarans og
hneigði sig glæsilega. Samspil
stjórnandans Kaspszyks og Gavr-
ilovs var ennfremur mjög gott og
gaman að fylgjast með hversu vel
þeir unnu saman. Gavrilov tók
svo aukalag, og skemmti áhorf-
endum með leik sínum sem hann
virtist hafa lítið fyrir í Devilish
Temptation eftir Prokofíev sem
er annað stykki sem krefst mikil-
lar tæknikunnáttu á hljóðfærið.
Allir vildu heyra meira og mikið
lifandis skelfing hefði verið gam-
an að heyra pínulítinn Bach t.d.
En. tónleikarnir héldu áfram
samkvæmt efnisskránni og lauk
með 1812 forleiknum eftir Tcha-
ikovski sem er í senn glæsilegt og
hávaðasamt verk og eftir lúðra-
sveitarblástur og drunur fallbyss-
unnar, varð einfaldlega að segja
stopp og áhorfendur marseruðu
út úr Háskólabíói tilbúnir í meiri
Listahátíð.
Viðar Gunnarsson í hlutverki Abrahams í óperu John Speight.
Mynd: Jim Smart.
varpa fallegri altarismynd Há-
teigskirkju.
Þetta var einföld og samhverf
lausn. Leiktúlkunin hefði að
mínu mati mátt hafa meiri mynd-
ræna uppbyggingu og vera ein-
faldari. Mér þótti hreyfingarnar
of stífar og ekki nógu hnit-
miðaðar í uppbyggingu verksins.
En svo voru flott atriði inn á milli,
t.a.m. þegar Abraham reiddi öx-
ina tilbúinn að fórna Isak og eng-
illinn sneri sér við. Ennfremur
var skemmtileg lýsing og magn-
aður hljómur þegar rödd Guðs
heyrðist.
Kirkjuóperan Abraham og
ísak er lofsvert framtak hjá Há-
teigskirkju og Listahátíð, og
gaman að sjá íslenska listamenn
spreyta sig á svo viðamiklu verk-
efni.
Einlægur og listrænn flutningur
Kocian kvartettinn er tékk-
neskur að uppruna og hefur starf-
að í núverandi mynd frá árinu
1975 eða í 15 ár. Tékkarnir eiga
langa hefð að baki í kammer-
músík og í tónleikaskránni mátti
lesa að lærifaðir og verndari Koc-
ian kvartettsins væri Antoní Ko-
hout, stofnandi Smetana kvart-
ettsins, sem nú er hættur starf-
semi sinni eftir meira en 30 ára
starf.
Kvartettinn skipa þeir Pavel
Hula sem leikur á fyrstu fiðlu,
Jan Odstrcil á 2. fiðlu, Jiri Njnar
á víólu og Vaclav Bernasek á
selló. Hula er einleikari en hinir
þrír starfa í Sinfóníuhljóm-
sveitinni í Prag.
Pað var ótrúlegt að sjá strax í
upphafi leiksins hvernig þeir
svifu saman inn í tónlistina, en
fyrst á efnisskránni var þáttur
fyrir strengjakvartett í c-moll op.
post (D 703) eftir Schubert. Mað-
ur var uppnuminn af samspilinu,
það var sem kvartettinn væri einn
maður, fiðlurnar gátu verið frá-
bærlega samstilltar, sellóið ótrú-
legt á veiku köflunum, víólan
mjög skýr, þeir spiluðu allir
undurvel. Þeir önduðu saman og
fallegra pianissimo og fraseringar
heyrir maður sjaldan. Ekki var
síður gaman að heyra Strengja-
kvartett nr. 2, „Einkabréf“ eftir
Kocian-Kvartettinn frá Prag.
Janacek. Þarna var Kocian kvart-
ettinn á heimaslóðum. Háróman-
tísk tónlistin, en kveikjan að
verkinu er náið samband tón-
skáldsins við vinkonu sína síðustu
æviár hans, ákaflega tilfinninga-
rík með stefjum úr tékkneskum
þjóðlögum var mjög vel flutt.
Ögunin og jafnframt einlægni
listamannanna við tónlistina var
alger. Hér var ekki sýndar-
mennskunni fyrir að fara heldur
voru listamennirnir trúir tón-
skáldinu.
Eftir hlé var áfram tékknesk
tónlist, Strengjakvartett nr. 14 í
As dúr op. 105 eftir Dvorák og
líkt og fyrr var maður ekki svik-
inn af flutningi Kocian kvartetts-
ins. Þetta var ógleymanleg stund
og í lokin voru þeir klappaðir upp
og léku presto kaflann úr Diverti-
mento í D-dúr eftir Mozart og
Humoresque eftir Dvorák, einn
laufléttan fyrir Havel forseta eins
og Bernasek komst að orði.
I Salonisti í safni Sigurjóns
Svissneski kvintettinn I Salonisti kemur til landsins í tilefni af Listahátíð
I Salonisti kallast vinsæll
svissneskur kvintett sem kcmur
hingað til lands í tilefni af Lista-
hátíð og heldur þrenna tónleika í
Listasafni Sigurjóns Ólafssonar
dagana 11. og 12. júní. Kvintett-
inn heldur fyrst til Vestfjarða þar
sem hann leikur í Frímúrarasaln-
um á ísafirði á morgun kl. 17.
I Salonisti er frægur fyrir fjör-
ugan tónlistarflutning. Á tónl-
eikunum hér flytja þeir efnisskrá
undir heitinu Austurlandahrað-
lestin. Eins og nafngiftin gefur til
kynna verður leikin tónlist frá
þeirri sömu leið og sú fræga lest
fór með konunga og annað hefð-
arfólk frá París til Istanbúl.
Leikin verða verk eftir Massenet,
Debussy, Schrammel, Kreisler,
Enescu, Rossini, Nino Rota og
fleiri.
Kvintettinn er skipaður
tveimur fiðlum, píanói, kontra-
bassa og sellói. I Salonisti eru
hingað komnir fyrir milligöngu
Listasafns Sigurjóns og er fram-
lag þeirra til Listahátíðar rausn-
arlegt þar sem kvintettinn þiggur
engin laun fyrir flutning sinn.
Tónleikarnir í Listasafni Sigur-
jóns verða næstkomandi mánu-
dag kl. 17 og 21, og á þriðjudag
kl. 21.
BE
Abraham
og ísak
Kirkjuóperan Abraham og
ísak eftir John Speight var frum-
flutt í Háteigskirkju 4. júní. Text-
inn er tekinn úr Mósebók 22.
kafla vers 1-19, auk gamalla ís-
lenskra sálmalaga og segir, í
stuttu máli, frá því þegar Guð
reyndi Abraham og bað hann að
taka ísak son sinn og fórna hon-
um á einu af fjöllum Móríalands.
Flutningur óperunnar var í
JÓHANNA V.
ÞÓRHALLSDÓTTIR
■ ■ Þjóðviljinn hefur fengið Jóhönnu
V. Þórhallsdóttur, söngkonu, til að rita
umsagnir um tónlist á Listahátíð. Jó-
hanna stundaði m.a. söngnám í
Englandi ,1983-1988 og starfar nú
sem kennari við Tónskóla Sigur-
sveins. Hún er einn af stofnendum
Óperusmiðjunnar sem flutti verk
Puccinis, Systur Angelicu, í leikhúsi
Frú Emilíu í vor. Jóhanna hefur áður
fjallað um tónlist fyrir bæði dagblöð
og útvarp.
höndum þeirra Signýjar Sæ-
mundsdóttur og Þorgeirs
Andréssonar sem voru sögu-
menn. Viðar Gunnarsson var
Abraham, Hrafnhildur Guð-
mundsdóttir ísak, Sigríður
Gröndal engill og þau Sigrún V.
Gestsdóttir, Elísabet Waage,
Sigursveinn Magnússon og Hall-
dór Vilhelmsson sungu í kvartett
rödd Guðs. Fylgisveina léku þeir
Jón Atli Jónasson og Kristján
Eldjárn. Þrettán hljóðfæra-
leikarar undir stjórn Guðmundar
Óla Gunnarssonar léku en Geir-
laug Þorvaldsdóttir leikstýrði og
Snorri Sveinn Friðriksson sá um
leikmynd og búninga. Lýsing var
í höndum Árna Baldvinssonar.
Tónlistin við óperuna var vel
samin og skemmtileg og sungu
söngvarar hlutverkin mjög vel,
og er greiniiegt að John á mjög
auðvelt með að skrifa fyrir söngv-
ara, enda söngvari og söngkenn-
ari og skyldi því engan undra.
Hljómsveitin skilaði ennfremur
sínu hlutverki mjög vel undir ör-
uggri stjórn Guðmundar Óla.
Hann er einkar skemmtilegur
stjórnandi og sterkur persónu-
leiki og það var augljóst að hann
kunni verkið mjög vel.
Það er sjálfsagt erfitt að gera
sviðsmynd fyrir kirkjur og því
nokkuð skemmtileg lausn að
nota speglaáhrif til að endur-