Dagblaðið Vísir - DV - 22.09.1995, Blaðsíða 12

12
FÖSTUDAGUR 22. SEPTEMBER 1995
Spurningin
Hvað borðaðir þú
í hádeginu?
Gunnar Heiðdal ellilífeyrisþegi:
Skyr. Oftast fæ ég mér te eða kaffí
og brauð.
Rúnar Benediktsson fram-
kvæmdastjóri: Ekki neitt. Ég fæ
mér yfirleitt ekkert.
Helgi Sævar Helgason nemi:
Kellogs kornflögur og brauð.
ívar Örn Haraldsson nemi: Cheer-
ios og skyr.
Ása Ámadóttir, heimavinnandi:
Franskar en það geri ég bara ein-
staka sinnum, annars brauð og
mjólk.
Haraldur Sigurbergsson, hættur
að vinna: Slátur.
Lesendur______________________
Réttlæti, ríkissjóðshalli
og ábyrgð kjósenda
„Við erum ábyrg, ekki ríkisstjórn eða Alþingi," segir m.a. í bréfinu.
J.H.F. skrifar:
Þegar þú, lesandi góður, ákveður
að eyða umfram það sem þú aflar,
þá gerir þú það með það í huga að
greiða umframeyðsluna síðar meir.
En hvers vegna eyðir þú umfram
efni? Jú, það eru margar skynsam-
legar ástæður fyrir því. Þú fjárfest-
ir, t.d. í menntun, húsnæði, í bifreið,
eða eyðir - jafnvel með lántöku - í
önnur lífsgæði, t.d. ferðalög. En þú
ætlar þér að greiða þessi útgjöld. Ög
langflestir gera það. Þessi umfram-
útgjöld eru þinn „heimilissjóðs-
halli“.
Þá sný ég mér að ríkissjóðshallan-
um. - Ríkissjóður eyðir umfram
tekjur með þeim rökum að þau út-
gjöld séu nauðsynleg sveiflujöfnun
og skapi atvinnu þegar þjóðartekjur
dragast saman að öðru leyti. Þessi
útgjöld geta jafnvel orðið til þess að
skapa tekjur síðar meir, og það er
jafnframt ein röksemdin í málinu.
Stóra vandamálið er hins vegar það
að ríkissjóðshallinn hefur tilhneig-
ingu til að vera viðvarandi. Og hver
á þá að borga?
Bent hefur verið á með sterkum
rökum að unga fólkið í dag, þ.e.
vinnuafl framtíðarinnar, mun þurfa
að greiða þennan halla, sem er
ósanngjarnt að langmestu leyti, því
þessi halli gagnast þeim lítið. Að-
eins að því leytinu sem það hefur
aukið þjóðartekjur framtíðarinnar,
sem er væntanlega takmarkað.
Við sem erum kjósendur á hveij-
um tíma veljum okkur landsstjóm,
sem tekur ákvarðanir um þennan
ríkissjóðshalla. Ábyrgðin er því
okkar. Hallinn í dag eykur launa-
tekjur okkar í dag. Það er því sann-
Ásta skrifar:
í DV í síðustu viku er viðtal við
ýmsa þingmenn. Allir reyndu þeir
að réttlæta 40 þús. króna skattfría
viðbót við laun sín. Einn þeirra
sagði m.a. að það væri ekki hægt að
taka á móti fimm kóngum á galla-
buxum.
Ég béhdi þessum þingmanni nú á
að íslenski búningurinn er hverri
konu til sóma og hefur svo verið um
langan aldur. Hann þarf ekki að
endurnýja árlega. - Þaö mætti þess
vegna innleiða nýja tísku Evu í ald-
ingarðinum sem notaði þrjú lauf-
blöð.
Matthías Karelsson skrifar:
Nú hafa strætisvagnafargjöldin í
Reykjavík verið hækkuð um allt að
100%. Meirihluti R-listans leggur
með þessu móti auknar álögur á þá
sem minnst mega sin. Ástæða þess
að ég skrifa nú er sú að ég sé um
miðasölu SVR í Mjódd í Reykjavík
og get einfaldlega ekki orða bundist
vegna þeirra yfirlýsinga sem fallið
hafa um málið.
Borgarstjóri hefur haldið því
fram að eldra fólkið noti lítið vagna
SVR. Stjórnarformaður SVR hefur
haldið því fram að gamla fólkið sé
vel efnað. Og forstjóri SVR hefur
reynt að draga úr hækkuninni. Yfir-
lýsingar af þessu tagi svíða. í fyrsta
lagi veit ég það manna best sem
starfsmaður SVR hverjir ferðast
með strætó. Það er fyrst og fremst
eldra fólk, unglingar og svo börn. í
öðru lagi er liklegt að þeir sem eru
vel efnaðir í hópi eldri borgara ferð-
ist ekki með strætó, fremur hinir
sem eiga enga aðra kosti.
Eldri borgarar sem ferðast með
strætó borga i dag kr. 25 fyrir ferð-
ina, en munu borga eftir hækkun
kr. 50. Ef gefið er að þeir sem nota
strætó fari a.m.k. tvær ferðir á dag,
sem er lágmark, hækkar kostnaður-
gjamt að við tökum ábyrgðina á rík-
issjóðshallanum á okkur, þannig að
þeir sem hafa launatekjur á þeim
árum sem halli er á ríkissjóði greiði
hann með lækkun lífeyris þegar
kemur að töku hans. - Þetta mætti
kalla „hallaskatt".
Væri það bara ekki vel til fundið
að safna laufum, þegar þau fara að
falla í haust, í stað þess að brenna
þau eins og sumir stunda. Það væri
verðugt verkefni fyrir Framsóknar-
flokkinn að láta vinna úr þeim föt í
flokkslitunum. Þetta væri atvinnu-
skapandi. Þá þyrfti síður að ráðast á
eldra fólkið með hækkuðum strætis-
vagnagjöldum og skertum ellilífeyri
eða með sköttum á börn og óvinnu-
færa.
Láglaunafólkið barðist fyrir bætt-
um lífskjörum í síðustu kosninga-
baráttu og fékk 2.700 króna launa-
hækkun. Hvílík rausn! Ekki veit ég
inn um 50 kr. á dag, sem eru kr.
1.500 á mánuði eða kr. 18.000 á ári.
Þessi hækkun er sem sé ríflega eins
og hálfs mánaðar ellilífeyrir fyrir þá
sem aðeins ferðast tvisvar á dag. -
Svo segja menn að farþegana muni
ekkert um hækkunina.d
Þetta er ekki allt. Nú hafa stjórn-
endur SVR gefið út þá fyrirskipun
að aðeins megi selja þessu fólki tvö
Þó svo að þetta sé ríkisvaldið get-
um við ekki né megum benda. á
neina aðra en sjálf okkur til að axla
þessa ábyrgð. - Við erum ábyrg, ekki
rikisstjómin eða Alþingi. - Við kus-
um aðeins þetta fólk til að taka
ákvarðanir fyrir okkur.
hvernig ráðamenn og þingmenn
hafa lifað það að sjá á eftir öllum
þessum krónum til launamanna í
landinu.
Þingforseti var í sjónvarpsviðtali
yfir sig hneykslaður á öllum þessum
„látum“ í íslenskum verkalýð á úti-
fundum. - Þingmenn væru bara að
reyna að nálgast laun annarra þjóð-
þinga! Hann gleymdi að geta þess að
laun verkafólks í þeim löndum eru
þrefalt hærri en hér á landi. ísland
er neðst á blaði í þeim efhum, en
efst hvað varðar útgjöld til heimila.
Á hverju eru menn að hneykslast?
kort í einu, þannig að það geti ekki
hamstrað fargjaldakort fyrir hækk-
un. En það, að reyna að gera 'góð
kaup og spara, hljóta að teljast eðli-
leg viðbrögð hjá þeim sem berjast í
bökkum. - Það er ekki þægilegt að
vera starfsmaður SVR á þessum
tímamótum og þurfa að svara fyrir
þessa ósanngjörnu hækkun.
Fákeppni
kalkúnabænda
Snorri skrifar:
Flestir fagna baráttu Bónuss-
og Hagkaupsmanna og innflutn-
ingi þeirra á kjúklingum til
landsins. Ég skora á Jóhannes og
Hagkaup að stefna einnig að inn-
flutningi á kalkúnalærum og
bringum. Kalkúnabændur búa
við fákeppni og nánast einokun
og neita að selja sundurhlutaða
kalkúna, líkt og fá má í hvaða
matvörubúð sem er erlendis,
enda er þörf neytenda fyrir heila
kalkúna ekki brýn nema fyrir há-
tíðar eða sérstök tækifæri önnur.
Þakkir til
Akureyrar
Sig. Pálsson skrifar:
Mig langar til þess að senda
kveðju mína til Akureyrar því
þar fékk ég fyrirtaks þjónustu í
byrjun mánaðarins. Þannig er að
ég rak bílinn minn niður og
hann fór að leka eldsneyti. Þetta
var á sunnudegi og nú voru góð
ráð dýr. Stúlkan á tjaldstæðinu
hringdi fyrir mig í BDaþjónust-
una á Akureyri, þar sem maður
einn tók bD minn upp á lyftu og
var mér síðan innan handar með
allt sem ég þurfti. Ég borgaði síð-
an eitthvert smáræði fyrir þjón-
ustuna. Mér fannst afskaplega
gott að finna þjónustulundina og
hlýjuna sem menn hjá þessu fyr-
irtæki leggja viðskiptamönnum
sínum tD. Takk fyrir mig.
Álagning
á tóbaki
Ragnar skrifar:
Ég hélt að tóbak, sem er nú
eingöngu flutt inn af ÁTVR,
sætti sömu álagningarreglum og
lengst af hefur verið. Þannig er
það a.m.k. í verslunum og sjopp-
um. Vindlingar og vindlar eru
seldir á sama verði I þeim öUum.
Þegar kemur að veitingahúsum
er verðið hins vegar sprengt upp.
Dæmi: Rosa Danica vindDl, sem
kostar 55 kr. í verslunum, kostar
skyndDega aUt upp í 88 krónur!
Hér er maðkur í mysunni. Ann-
aðhvort er álagning frjáls á tó-
baki eða ekki.
Þingmannalaunin:
Spennufall
eða lokun?
Höskuldur hringdi:
Það sló mig undarlega sl.
þriðjudagskvöld að enginn ljós-
vakamiðlanna skyldi snerta um-
ræðuna um þingmannalaunin og
það mál aUt. Er hér um eðlUegt
spennufaU að ræða eftir mikið
áfaU sem landsmenn urðu fyrir,
eða er verið að loka á umræðuna
ofan frá? Ég trúi ekki að fjölmiöl-
ar guggni þannig. Og þó. í Ban-
analýðveldi getur allt gerst.
Dómgreindar-
leysi
þingmanns
Ásgerður skrifar:
Vegna ummæla Valgerðar
Sverrisdóttur alþingismanns um
að ekki ætti að ræða launatekjur
þingmanna setur að manni óhug
og undrun í senn yfir dómgreind-
arleysi þessa þingmanns. Og
langt er bóndinn .Valgerður kom-
inn frá bændastéttinni, sem má
þola sifelldar skerðingar af hálfu
ráöamanna og minnkandi tekjur
annarra landsins þegna, ef hún
skUur ekki reiöi fólksins yfir
ranglæti og græögi þingmanna,
sem setja sérstakar skattareglur
tD að hygla sér. Dæmigert er fyr-
ir ýmsa þingmenn, sem tala um
árásir á Kjaradóm. Það er hins
vegar ekki úrskurður Kjaradóms
sem vakti reiði þjóðarinnar held-
ur ákvarðanir þingmanna um
kostnaðargreiðslur og skattfríð-
indi.
Þeir réttlæta skattfríðindin
Kolsvart ranglæti
Eldri borgarar sem nota SVR borga nú 25 kr. fyrir ferðina, en 50 kr. eftir
hækkun.