Dagblaðið Vísir - DV - 10.10.1995, Qupperneq 4

4
ÞRIÐJUDAGUR 10. OKTÓBER 1995
Fréttír
Svtnabændur óánægðir með búvörusamninginn:
Samningurinn skemmir
ffyrir öðrum búgreinum
- segir Jón Eiríksson, svínabóndi í Eyjafiröi, og gerir kröfu um heildaratkvæðagreiðslu allra bænda landsins um samninginn
Gylfi Kristjánsson, DV, Akureyri:
„Þessi samningur hefur verið gerð-
ur milli heildarsamtaka allra bænda
á íslandi og ríkissjóðs. Hann snertir
alla búvöruframleiðendur, en tekur
hins vegar aðeins mið af einni bú-
grein sem er sauöfjárræktin og ekk-
ert er hugsað til þess að önnur bú-
vöruframleiðsla fari hér fram,“ segir
Jón Eiríksson, svínabóndi í Eyja-
firði, um búvörusamninginn nýja, en
hann verður ræddur á aukaþingi
Bændasamtaka íslands í dag.
„Það jákvæða við þennan samning
er að framleiðslukvótinn er afnum-
inn sem er viðurkenning á því að
framleiðslustjómun liðinna ára hef-
ur verið röng og hneppt bændur í
fjötra fátæktar. Hún hefur staðið
hagræðingu fyrir þrifum og haldið
uppi framleiðslukostnaði," segir Jón.
„Það liggur hins vegar fyrir að til
eru um 2 þúsund tonn af kindakjöti
í landinu og strax fyrir áramót á rík-
issjóður að leggja fram 150 milljónir
króna í niðurgreiðslu þessa kjöts til
að koma því á markaðinn og síðan
63 milljónir á næsta ári og 37 milljón-
ir árið 1997.
í fyrsta lagi leysir það engan vanda
sauðfjárbænda að setja þetta gamla
kjöt á útsölu því þá þarf bara að
frysta nýja kjötið og velta vandanum
á undan sér. Það mun hins vegar
skemma mjög fyrir öðrum búgrein-
um. Þaö hefur óhjákvæmilega áhrif
á sölu nautakjöts sem er til í tugum
tonna, það hefur áhrif á sölu svína-
kjöts og einnig á sölu kjúklingakjöts,
vegna þess að þetta skekkir allt
neyslumynstur fólks í landinu. Við
sem erum í öðmm búgreinum en
sauðtjárrækt getum ekki búið við
þetta.
Það sorglegasta við málsmeðferð-
ina er að við fáum ekki að láta rödd
okkar heyrast. Ég geri hins vegar þá
skýlausa kröfu til bændasamtak-
anna, sem ég er aðili að, að það verði
farið með þennan samning út í
hreppabúnaðarfélögin, hann verði
kynntur þar og tekið verði mið af
allri búvöruframleiðslu í landinu.
Síðan verði þessi samningur borinn
undir alla bændur í landinu. Ef keyra
á þetta í gegnum auka búnaðarþing,
þar sem sauðfjárbændur eru í meiri-
hluta og geta neytt aflsmunar, þá
sjáum við svínabændur okkar mál-
um betur borgið utan þessa félags-
skapar," segir Jón.
Nýi búvörusamningurinn hefur sætt mikilli gagnrýni. Margir bændur vilja
allsherjaratkvæðagreiðslu um samninginn.
Búvömsamningurinn fyrir auka búnaðarþing í dag:
Margir kefjast allsherj-
aratkvæðagreiðslu
- 39 þingfulltrúar geta hins vegar staöfest samninginn eða hafnað honum
„Það eru skiptar skoðanir um
samninginn meðal bænda. Menn eru
misjafnlega ánægðir. Á öllum kynn-
ingarfundunum hefur einhver gagn-
rýiú komið fram á samninginn. Ég
met það hins vegar svo að meirihluti
manna muni vilja samþykkja hann,“
segir Sigurgeir Þorgeirsson, fram-
kvæmdastjóri Bændasamtaka ís-
lands.
Sigurgeir hefur ásamt öðrum for-
ystumönnum Bændasamtakanna og
landbúnaðarráðuneytisins farið um
landiö undanfarna daga og kynnt
bændum samning við ríkið um end-
urskoðun á búvörusamningi við
sauðíjárbændur. Alls hafa 11 kynn-
ingarfundir verið haldnir en í dag
verður samningurinn tekinn fyrir á
auka búnaðarþingi.
Samningurinn hefur sætt mikilli
gagnrýni á kynningarfundunum og
sú krafa er almenn að hann verði
borinn undir bændur í allsheijarat-
kvæðagreiðslu. Á sumum fundanna,
til dæmis í Búðardal og á Laugar-
bakka í Húnavatnssýslu, hafa nánast
engir lýst yfir stuðningi við samning-
inn en víða annars staðar hefur
gagnrýnin verið vægari.
Að sögn Sigurgeirs er gagnrýnin
af ýmsum toga. Sumir hafa lýst yfir
andstöðu við þá fyrirætlun að af-
leggja kvótann en aðrir telja of hægt
farið í frjálsræðisátt. Þá gagnrýna
mjög margir þá aðferð sem fara á í
endurúthlutun á kvóta og mjög
margir óttast hversu stóran hluta
umframbirgða á að setja inn á innan-
landsmarkað.
Á búnaðarþinginu í dag mun ráð-
ast hvaða meðferð samningurinn
fær. Þingið sitja 39 fulltrúar og hafa
þeir heimild til að staðfesta eða hafna
samningnum en geta einnig tekið
ákvörðun um að vísa honum til alls-
heijaratkvæðagreiðslu. Verði það
raunin mun þingið taka afstöðu til
þess hvort sauðfjárbændur einir fá
að greiða atkvæði eða bændastéttin
í heild. -kaa
í dag mælir Dagfari
Skemmtun samkvæmt pöntun
Eina skemmtilega tilbreytingin
sem Reykjavík býður upp á er
mannsafnaðurinn í miðbænum um
helgar. Einkum eftir að skemmti-
staðir loka og mannfjöldinn
streymir út. Þá byijar ballið fyrir
alvöru. r
Vinsældir þessa næturlífs í höf-
uðborginni eru augljósar. Þúsund-
ir manna taka þátt og enginn vill
fara heim og kemst ekki heim og
það gerir ekkert til þvi þar eru
ævintýri og slagsmál á hverju
horni og ástin kviknar og margt
samlífið á sér einmitt upphaf í
mannmergöinni sem ráfar um torg
og stræti í miðbænum í Reykjavík.
Nú ætla borgaryfirvöld og lög-
reglan að hafa þessa skemmtan af
fólki með því að grípa til ráðstaf-
ana. Yfirvöldin hafa ekki skilning
á töfrum borgarinnar og mannlífs-
ins og vilja endilega koma í veg
fyrir að Reykvíkingar hittist eftir
miðnætti. Yfirvöldin halda því
fram að fólk sé drukkið og hagi sér
ósiðsamlega, rétt eins og yfirvöld í
Reykjavik geti komiö í veg fyrir
drykkjuskap með því að senda fólk
heim með boðum og bönnum.
Fyrsta tillagan er sú að loka
skemmtistöðunum á miðnætti.
Þetta var reynt á sínum tíma með
þeim aíleiðingum að fólk var rétt
að byrja á fyrsta sjússinum þegar
bamum var lokaö og eina úrræðið
var aö halda gleðskapnum áfram í
heimahúsum. Þá voru partíin í al-
gleymingi í úthverfum borgarinnar
þannig að ekki var vært fyrir þá
sem heima sátu. Þá var lögreglan
á þeytingi út um 'alla borg til að
stilla til friðar og menn sáu fljótt
að það var þá betra að halda
skemmtifiklunum inni á börunum.
Þeir voru opnaðir aftur.
Önnur tillagan er sú að opna
næturklúbba en allir vita að næt-
urklúbbar í heimsborgunum eru
gróðrarstíur spilhngar, vændis og
undirheimastarfsemi. Kannske er
það það sem koma skal. Kannske
finnst yfirvöldum í Reykjavík að
höfuðborgin sé ekki borg með borg-
um nema hún hafi sjálf frumkvæði
að því að innleiða spillinguna sem
fylgir næturklúbbunum.
Þriðja tillagan er sú aö setja upp
sjónvarpsvélar til að fylgjast með
hegðan fólks í miðbænum eftir að
þaö kemur út af skemmtistöðun-
um. Þetta mun eiga að gera af ör-
yggisástæðum. Og því verður ekki
neitað að öryggið hlýtur að aukast
þegar borgaryfiröld og aðrir siða-
postular geta setið niðri á lögreglu-
stöð og skráð hjá sér hver er hver
og hver er með hverjum.
í allri þeirri mannmergð sem
safnast saman í borginni er útilok-
að fyrir yfirvöld að fylgjast með
ástarleikjum og tilhugalífi unga
fólksins og þess vegna er það ekki
dónalegt fyrirkomulag að setja upp
myndrænar njósnavélar á hverju
götuhorni til að hafa auga með því
hveijir dragi sig saman og hver fer
með hverjum heim.
Svo ekki sé nú talað um það ef
sannanir skortir um faöemi eöa
skírlíf. Hverjar eru afmeyjaðar,
hverjir eru fyllstir, hveijir eru
bestir? Allt þarf lögreglan að vita
og félagsmálabatteríið hjá borginni
og borgarstjórnin sjálf og nú verð-
ur þetta fest á filmu og hefur sagn-
fræðilegt gildi þegar fram í sækir.
Allt er þetta gert til að hafa stjóm
á börnum borgarinnar og af því að
börn verða svo fljótt óstýrilát þá
eru yfirvöldin sömuleiðis að leggja
til að sjálfræðisaldurinn verði
hækkaður í átján ár svo að það sé
öruggt að böm verði börn nógu
lengi til aö banna þeim að haga sér
eins og unglingar eftir að þeir eru
orðnir unglingar.
Þegar búið verður að grípa til
allra þessara ráðstafana og banna
unga fólkinu að haga sér öðruvísi
heldur en yfirvöldin hafa ákveðiö
og búið er að beina sjálfræðisald-
ursflokkunum inn á næturklúbba
framtiðarinnar er ekki aö efa aö
miðbærinn í Reykjavík verði kyrr
látur og friðsamur og allir verðir
stilltir og prúðir á nýjan leik.
Fólk verður jú að haga sér eins
og ákveðið er í lögum og sérstak-
lega er unga fólkið varað við því
að gera eins og fullorðna fólkið seg-
ir að það eigi að gera. Það er nefni-
lega bannaö að skemmta sér eins
og maður sjálfur vill.
Dagfari