Dagblaðið Vísir - DV - 27.04.1996, Side 22

22 ■ sérstæð sakamál
LAUGARDAGUR 27. APRÍL 1996 JL>V
Gitti Meyer-lsrov.
Ferill Gitti hófst í Beirút.
Með verjandanum, Meier Zic, í Tel Aviv.
Það leikur lítill vafi á því að hún
hefði getað orðið leikkona. Enda var
hún það á sína vísu. Hún bjó yfir
sérstökum töfrum sem sumir lýstu
sem „útgeislun" frá hinum grann-
vaxna líkama hennar.
Vera má að hún búi enn yfir töfr-
um en fáir eru þá til frásagnar um
það því hún situr í eina kvenna-
fangelsinu í ísrael, með minning-
arnar um þá daga þegar hún var
þekkt sem „svarta ekkjan frá Tel
Aviv“. Hún giftist fimm sinum til
ijár en allir fengu eiginmennirnir
að gjalda fyrir það.
Gitti Meyer hét hún en hún gekk
undir mörgum nöfnum meðan hún
var og hét. Hún kunni vel við sig
þar sem mikið bar á henni en fyrst
vakti hún athygli á sér á einu spila-
vítanna í Beirut, höfuðborg Lí-
banons, sem var lýst sem „París
Mið-Austurlanda“ áður en hún var
lögð í rúst að stórum hluta tO í ára-
langri borgarastyrjöld. En þegar þar
kom færði Gitti Meyer sig til Tokýo
þar sem hún vakti þegar eftirtekt
þeirra sem stunduðu næturlífið.
Brottvísun, flakk og rán
Fullkomnar upplýsingar hafa
ekki birst um það sem Gitti hafði
fyrir stafni í Tokýo en þar kom að
japanska lögreglan sá ástæðu til að
hafa afskipti af henni. Var henni
vísað úr landi árið 1969 og þá til
Englands en hún var þá með breskt
vegabréf. Hún var ekki lengi þar og
skömmu síðar var hún komin til
Austurlanda fjær, nánar tiltekið til
Hong Kong þar sem hún brá sér í
hlutverk ítalsks milljónaerfingja.
Kom hún sér fyrir á einu dýrasta
hótelinu þar.
Samkvæmislíf í hópi auðugra
kostar sitt en fé Gitti var af skorn-
um skammti. Hún reyndi að koma
sér úr þeirri klípu sem hún var
komin í, eftir að geta ekki greitt
reikninga sína, með því að komast
yfir skartgripi ófrjálsri hendi. Hún
gerði boð fyrir skartgripasala og
sagðist hafa áhuga á að versla við
hann. Hann kom með safn gripa
sem metnir voru á jafnvirði tíu
milljóna króna.
Gitti lét í ljósi aðdáun sína á
skartgripunum en dró síðan upp
skammbyssu og heimtaði þá. En
hann neitaði að afhenda þá. Því
hafði hún ekki búist við og hleypti
af. Kúlan lenti í höfði mannsins.
Hún tók skartgripina og lét hann
liggja í blóði sínu, lífshættulega
særðan.
I fangelsi
Lögreglan í Hong Kong fékk mál-
ið til meðferðar sama dag og ekki
leið á löngu þar til hún hafði upp á
Gitti á öðru hóteli. Hún var þegar
sett í varðhald og nokkru síðar var
henni birt ákæra fyrir morðtilraun
og rán. Fékk hún fimm ára fangelsi
og eftir að hafa tekið út dóminn var
henni vísað úr landi, enn á ný til
Englands.
Þegar Gitti hafði komið sér fyrir í
London tók hún að leggja snörur
sínar fyrir efnamenn með hjóna-
band í huga. Henni tókst það með
ágætum og ekki bara þar heldur
líka í Tel Aviv. Hún giftist íjórum
mönnum og allir borguðu þeir
henni á endanum verulegar fjár-
hæðir fyrir að vera lausir við hana.
Um þetta leyti var Gitti orðin þrjá-
tíu og fimm ára.
Vorið 1983 hitti hún Yosef Isrov,
fimmtugan man, á hátíð í Tel Aviv.
Henni fannst hún tilvalin eiginkona
hans. Hún var yngri og hafði útlitið
enn með sér. Þau gengu skömmu
síðar í hjónaband. Hann var fimmti
eiginmaðurinn hennar.
Skjótt skipast veður í
lofti
Þau hjón fóru í brúðkaupsferð, og
virtist þá fara vel á með þeim. En að
hveitibrauðsdögunum loknum varð
skyndilega breyting á Gitti. Hún fór
að hæða mann sinn í annarra viður-
vist og gekk jafnvel svo langt að
lýsa því yflr að í raun væri hjóna-
band þeirra aðeins viðskiptasamn-
ingur. Hún hefði gifst honum af því
hann væri efnaður.
Kong.
Loks neitaði Gitti að sofa hjá
manni sínum og bauð honum upp á
skilnað gegn hæfilegri greiðslu.
Yosef sagðist ekki taka í mál að
greiða henni það sem hún fór fram
á. Afleiðingin varð hörð deila og
árið 1985 fluttist Gitti til London. Þá
sótti Yosef um skilnað á þeim for-
sendum að hún hefði yfirgefið hann.
Hún fór þá í skyndi til ísraels en
skilnaðarmálið átti að koma fyrir
rétt í september.
Meðan Gitti var í Tel Aviv varð
Yosef skyndilega lasinn. Hann fékk
í magann og hélt því fram að kona
hans hefði byrlað sér eitur. Lögregl-
an komst í málið og þegar hún hafði
kynnt sér aðstæður og kannað að
hluta fortíð Gitti var henni birtur
úrskurður þar sem henni var bann-
að að fara úr landi eftir 21. septem-
ber. En hún hafði greinilega gert
ráð fyrir að henni yrði settur stóll-
inn fyrir dyrnar á þennan hátt og
fór flugleiðis til Englands þann 20.
september.
Banvæn töf
Nú leið fram á vetur án þess að
sæi fyrir endann á skilnaðarmálinu.
I janúar var þó ljóst að hægt yrði að
kveða upp úrskurð þann 27. janúar.
Lá ljóst fyrir að hann yrði á þann
veg að Gitti fengi ekkert af eigum
manns síns.
Af einhverjum ástæðum tafðist
að ganga frá skilnaðarplöggunum
sem leggja átti fyrir réttinn og dag-
inn áður en rétturinn átti að taka
málið fyrir, eða þann 26. janúar,
fannst Yosef látinn í bíl sínum í út-
jaðri Tel Aviv. Bíllinn fannst i litlu
stöðuvatni og við hlið líksins fannst
tóm viskíflaska.
í fyrstu leit lögreglan svo á að
slys hefði orðið. Ef til vill hefði öku-
maðurinn fengið hjartaáfall vegna
ofdrykkju og bíllinn runnið út í
vatnið.
Fljótlega vaknaði hins vegar
grunur um að Gitti bæri sök á
dauða manns síns. Hún hafði hags-
muna að gæta og það yrði að teljast
furðuleg tilviljun ef Yosef Isrov
hefði farist af slysförum daginn
áður en ganga átti frá skilnaði sem
tryggði að kona hans fengi ekki eyri
frá honum.
Vitni gefur sig fram
Ákveðið var að krufning færi
fram. Þá kom í ljós að Yosef hafði
verið gefið deyfilyf af einhverjum
sem hafði síðan komið bílnum út í
stöðuvatnið. Var nú kannað hvar
Gitti væri en brátt kom í ljós að hún
var á Englandi. Hvorki útlendinga-
eftirlitið í ísrael né aðrir vissu til
þess að Gitti hefði verið í landinu
þegar maður hennar dó. Og hún var
löglegur erfingi Yosefs. Því rynnu
eigur hans til hennar.
Greint var frá málinu í blöðum og
þá gaf sig fram leigubílstjóri. Hann
skýrði lögreglunni svo frá að um
fjögurleytið að morgni hins 26. jan-
úar hefði hann tekið upp konu við
umrætt stöðuvatn og ekið henni út
á flugvöll. Lýsing hans á konunni
kom heim og saman við lýsingu á
Gitti Meyer-Isrov.
Haft var samband við lögreglu í
London og víðar og brátt þótti ljóst
að Gitti hefði komið til ísraels síð-
degis 25. janúar á fölsku vegabréfi
og farið aftur af landinu með flugvél
klukkan hálfsex að morgni þess 26.
eða um hálfum öðrum tíma eftir að
leigubflstjórinn tók hana upp.
Fullkomin játning
Staðfesting fékkst skömmu síðar
á því að kona, sem svaraði til lýs-
ingar á Gitti, hefði komið með þotu
til Parísar frá Tel Aviv. Útlendinga-
eftirlitinu í París hafði þótt kona
ein, sem var með þotunni, vera með
grunsamlegt vegabréf og tekið hana
til yfirheyrslu. Ekki hafði þó tekist
að sýna fram á að vegabréfið væri
falsað og fékk hún því að fara leiðar
sinnar.
Nú leitaði ísrelska lögreglan til
starfsbræðra sinna í London en þá
var sem jörðin hefði gleypt Gitti. Og
í átta mánuði spurðist ekkert til
hennar.
En 6. október, um átta mánuðum
eftir morðið, hafðist upp á henni í
London. Var hún tekin til yfir-
heyrslu og henni sýndur framburð-
ur vitna sem höfðu séð til hennar í
ísrael og París í janúar. Þá viður-
kenndi hún að hafa farið til Tel
Aviv og verið þar þann 25. janúar.
Hefði hún átt fund með manni sín-
um á Hilton- hótelinu þar til þess að
ræða skilnað þeirra og mál honum
tengd. Hún sagðist hins vegar hafa
farið frá honum klukkan eitt um
nóttina eða þremur tímum áður en
hann dó og kvaðst enga skýringu
geta gefið á því hvernig dauða hans
bar að höndum.
Ráttarhöld
Þegar Gitti var að því spurð hvað
hún hefði verið að gera við stöðu-
vatnið í Tel Aviv um það leyti sem
maður hennar dó sagði hún það
hreina tilviljun.
Svo margt þótti benda til sektar
Gitti að hún var framseld til Israels.
Þangað kom hún 1987 og var hún þá
tekin til frekari yfirheyrslna. í
framhaldi af því var gefin út ákæra
á hendur henni. Þá var hún búin að
fá sér lögmann.
Gitti hélt fast við fyrri frásögn
þegar hún kom fyrir rétt í Tel Aviv
1987. En nú hafði hún aðra og full-
komnari skýringu á því hvernig
Yosef hefði látist. Hún sagði að
hann hefði verið undir stýri þegar
hann hefði skyndilega fengið ast-
makast. Hefði hann misst stjórn á
bílnum með þeim afleiðingum að
hann hefði lent úti í vatninu og
hann hefði ekki getað komist út úr
honum. Hefði hún ekkertj getað gert
annað en bjarga sjálfri sér en síðan
skort kjark til að gefa sig fram.
Réttarhöldin drógust ihjög á lang-
inn eða allt fram í mars 1988. Þá
komst rétturinn loks að niðurstöðu.
Gitti Meyer-Isrov var fundin sek um
morðið á manni sínum og dæmd í
lífstíðarfangelsi.