Dagblaðið Vísir - DV - 09.11.1996, Síða 12

12
fólk
LAUGARDAGUR 9. NOVEMBER 1996
Sárstætt vináttusamband milli landa:
erlend bóksjá
Metsölukiljur
Bretland
Skáldsögur:
1. Wilbur Smlth:
The Seventh Scroll.
2. Nlck Hornby:
Hlgh Fldellty.
3. Anonymous:
Primary Colors.
4. Nicholas Evans:
The Horse Whlsperer.
5. lain Banks:
Whlt.
6. Umberto Eco:
The Island of the Day Before.
7. Jostein Gaarder:
Sophie’s World.
8. Catherlne Cookson:
The Obsesslon.
9. Ellzabeth Jane Howard:
Casting Off.
10. Tom Sharpe:
Grantchester Grind.
Rit almenns eölis:
1. Bill Bryson:
Notes from a Small Island.
2. Andy McNab:
Immediate Action.
3. John Gray:
Men Are from Mars, Women Are
from Venus.
4. Vasso Kortesls:
The Duchess of York Uncensored.
5. Lorenzo Carcaterra:
Sleepers.
6. Daniel Goleman:
Emotlonal Intelligence.
7. B. Watterson:
There's Treasure Everywhere.
8. Dlrk Bogarde:
Cleared for Take-Off.
9. V. Reeves & B. Mortlmer:
Shooting Stars.
10. John Carey:
The Lost Continent.
Innbundnar skáldsögur:
1. Tom Clancy:
Executive Orders.
2. Patricla D. Cornwell:
Cause of Death.
4. Meave Blnchy:
Evening Class.
3. John le Carré:
The Tallor of Panama.
5. Colin Dexter:
Death Is Now My Nelghbour.
Innbundin rit almenns eölis:
1. Francis Gay:
The Friendship Book.
2. Dave Sobel:
Longltude.
3. Norman Davles:
Europe: A History.
4. Norma Major:
Chequers.
5. K. Dalglish & H. Wlnter:
Dalglsh: My Autoblography.
1
(Byggt á The Sunday Tlmes)
Metsölukiljur
Bandaríkin
1
Skáldsögur:
1. Nicholas Evans:
The Horse Whisperer.
2. Mlchael Crichton:
The Lost World.
3. Dean Koontz:
Intenslty.
4. Jonathan Kellerman:
The Web.
5. Steve Martini:
The Judge.
6. Stephen King:
The Green Mlle: Coffey on the
Mlle.
7. Nora Roberts:
From the Heart.
8. Anonymous:
Primary Colors.
9. David Guterson:
Snow Falling on Cedars.
10. Ollvía Goldsmith:
The Flrst Wives Club.
11. David Baldaccl:
Absolute Power.
12. John J. Nance:
Pandora's Clock.
13. Dick Francls:
Come to Grief.
14. Mary Higgins Clark:
Sllent Night.
15. John Grisham:
The Chamber.
Rit almenns eðlis:
1. Lorenzo Carcaterra:
Sleepers.
2. Mary Plpher:
Reviving Ophelia.
3. Jonathan Harr:
A Civil Action.
4. Mary Karr:
The Liar's Club.
5. Barbara Kingsolver:
High Tlde In Tucson.
6. Ann Rule:
A Fever In the Heart.
7. Ellen DeGeneres:
My Point... And I Do Have One.
8. Dava Sobel:
Longltude.
9. Hlllary Rodham Cllnton:
It Takes a Village.
10. Thomas Cahlll:
How the Irisli Saved Civllization.
11. M. Scott Peck:
The Road Less Traveled.
12. Gall Sheehy:
New Passages.
13. J. Douglas & M. Olshaker:
Mindhunter.
14. Thomas Moore:
Care of the Soul.
15. Betty J. Eadie & Curtis Taylor:
Embraced by the Llght.
(Byggt á New York Tlmes Book Review)
■1
Félagsskapur, skemmtun,
fræðsla - og hjónaband
Þrír karlar og
aska hins fjórða
Breskir gagnrýnendur hafa ansi
oft verið ósáttir með niðurstöðu
dómnefnda Booker-verðlaunanna,
sem hafa um áratugaskeið verið eft-
irsóttustu bókmenntaverðlaun Bret-
landseyja. Það á þó ekki við að
þessu sinni. Skáldsagan Last Orders
eftir Graham Swift var almennt tal-
in eiga Bookerinn skilið að þessu
sinni og dómnefndin var á sama
máli þegar hún tilkynnti um úrslit-
in fyrir nokkrum dögum. Það mun-
aði þó ekki miklu; verðlaunasagan
fékk atkvæði þriggja dómnefndar-
manna en tveir vildu frekar velja
Reading in the Dark sem er fyrsta
skáldsaga írska höfundarins Seam-
us Deane.
Hér er um að ræða sjöttu skáld-
sögu Grahams Swifts. Hún hlaut
snemma á árinu þá dóma í breskum
ijölmiðlum að vera afburða vel
heppnuð og besta verk höfundarins
um árabil. Formaður dómnefndar-
innar lýsti þeirri skoðun sinni að
Last Orders myndi standast timans
tönn og spáði því að hún yrði talin
til sígildra breskra skáldsagna eftir
fimmtíu ár.
Aðgengileg saga
Að sögn gagnrýnenda er verð-
launasagan aðgengileg og skemmti-
leg aflestrar - nokkuð sem ekki hef-
ur einkennt margar þær skáldsögur
sem fengið hafa þessi verðlaun á
liðnum áratugum.
Söguþráðurinn er í stuttu máli
þessi: Þrír karlar, Ray, Vie og
Lenny, leggja af stað frá London til
þess að verða við síðustu ósk vinar
síns, Jacks Dodds, sem óskaði eftir
að ösku sinni yrði dreift í hafið af
í tilefni afmælisins var síöan endurvígður þorpsbrunnur eftir messu og boð-
ið upp á morgunbjór.
Graham Swift heldur hér á skáld-
sögu sinni, Last Orders, sem fékk
hin eftirsóttu Booker-verðlaun um
mánaöamótin.
Reuter
Umsjón
Elías Snæland Jónsson
bryggjunni i Margáte. Uppeldisson-
ur Dodds, Vince, fellst á að aka þre-
menningunum og krukkunni með
öskunni niður að ströndinni. Þetta
er hópur sorgmæddra og reiðra ein-
staklinga sem fara í kjölfar dauða
vinar síns að rifja upp eigin ævi,
allt aftur til siðari heimsstyrjaldar-
innar.
Ray er ráðandi sögumaðurinn og
flytur langar einræður en inn á
milli heyrist í ferðafélögum hans og
reyndar líka í Amy, ekkju Dodds.
í skugga Waterlands
Graham Swift fæddist í London
fyrir 47 árum. Hann hlaut menntun
sína við háskólana í Cambridge og
York og fór að skrifa fyrir alvöru
þegar að loknu háskólaprófi.
Fyrsta skáldsaga hans, Sweet
Shop Owner, kom út árið 1980. Árið
eftir sendi hann frá sér skáldsögu,
Shuttlecock, og smásagnasafnið Le-
arning to Swim. Hann vakti hins
vegar fyrst mikla athygli með skáld-
sögunni Waterland frá árinu 1983.
Hún var tilnefnd til Bookerverð-
launanna og seldist svo vel að Swift
gat upp frá því einbeitt sér að skáld-
skapnum einvörðungu. En um leið
varð hún það verk sem síðari skáld-
sögur hans voru bornar saman við
og léttvægar fundnar - þar til núna.
í viðtölum við blaðamenn eftir
verðlaunaafhendinguna sagðist
Graham Swift sjaldan hafa væntan-
legan lesendahóp sinn í huga þegar
hann skrifaði skáldsögur.
„Ég hugsa ekkert sérstaklega um
lesendur," sagði hann, „ég treysti
því bara að þeir séu þarna einhvers
staðar. Það getur haft hemjandi
áhrif á höfund ef hann er of meðvit-
aður um lesendur sína.“
Hann lýsti jafnframt þeirri skoð-
un sinni að þótt bókmenntaverð-
laun eins og Bookerinn hefðu lítil
áhrif á það hvort höfundar skrifuðu
bækur yfirleitt, væri ljóst að þau
yku verulega lestur bóka, og það
væri af hinu góða.
komið á. Það var síðan 1978 sem
starfsemin færðist yfir til slökkvi-
liðsmanna í Reykjavík, enda hafði
málum verið lítið sinnt. í kjölfarið
var stofnað félag um samskiptin
sem á 25 ára afmæli á næsta ári.
Seelenberg er 400 manna smábær
og á 300 ára afmæli á þessu ári. Þar
er ekkert fast slökkvilið, liðsmenn
sinna annarri atvinnu, en að sögn
Sverris Björns Björnssonar,
slökkviliðsmanns og fararstjóra,
eru krakkarnir ekki gamlir þegar
þeir eru farnir að vasast í málefnum
slökkviliðsins. Enda má segja að
slökkviliðið gegni hlutverki eins
konar skátahreyfingar á staðnum,
það sér um allt félagslíf og helstu
viðburði í þorpinu.
Vildu okkur með í kirkju
Það var 29 manna hópur sem
heimsótti Seelenberg að þessu sinni
og dvaldi þar á einkaheimilum í 10
daga í góðu yfirlæti. Margt var gert
í ferðinni, m.a. voru Volkswagen-
verksmiðjurnar heimsóttar. Þær
eru á stærð við 300 fótboltavelli og
þar vinna 15 þúsund manns. Sömu-
leiðis var slökkviliðsminjasafnið í
Fulda skoðað en þar má meðal ann-
ars flnna skriðdreka sem notaðir
voru í Persaflóastríðinu.
í Seelenberg vita menn allt um Is-
land og má nefna að eina verslunin
þar selur íslenskar ullarvörur.
Sverrir Björn sagði íbúa í Seelen-
berg búa rúmt þannig að vel hefði
farið um fólk. En þó þurfti að fylgja
ákveðnum forsmatriðum. Til dæmis
þurfti liðið að vera í einkennisbún-
ingum við mörg ákveðin formsat-
riði og ætlast var til að ferðalang-
arnir fylgdu flölskyldunum í kirkju
klukkan átta á sunnudagsmorgnin-
um. í tilefni afmælisins var síðan
endurvígður þorpsbrunnur j;ftir
messu og boðið upp á morgunbjór.
Það hefur margt fróðlegt gerst í
þessum ferðum en eitt af því áhuga-
Sverrir Björn meö vígalega neftóbaksvél sem er gjöf frá borgarstjóranum í
Seelenberg.
verðasta hlýtur að vera að út úr
einni ferðinni kom hjónaband. Það
var árið 1989 sem íslensk kona, sem
átti mág í slökkviliðinu, kynntist
Þjóðverja sem hér var í heimsókn.
Hún býr núna í Seelenberg og er
túlkur hópsins í Þýskalandsheim-
sóknunum.
Ferð slökkviliðsmannanna vakti
mikla athygli og hlaut töluverða
umfjöllun í þýskum blöðum, enda
birtust einar tiu greinar. Og hvenær
er svo næsta heimsókn? Jú, Þjóð-
verjarnir koma hingað til lands
næst árið 1999.
-ggá
Fyrir rúmlega 20 árum skapaðist
vináttusamband milli íslands og
Þýskalands sem ekki hefur rofnað
síðan. Hér er um að ræða samskipti
íslenskra og þýskra slökkviðliðs-
manna sem hafa gert það að venju
sinni að heimsækja hverjir aðra á
þriggja ára fresti, njóta félagsskap-
arins, fræðast og skemmta sér.
Allt þetta hófst árið 1972 þegar
eigandi íslensks hestabúgarðs í
smábænum Seelenberg, rétt fyrir
utan Frankfurt, hafði samband við
Landssamband slökkviliðsmanna
og stakk upp á að samskiptum yrði