Dagblaðið Vísir - DV - 16.11.1996, Blaðsíða 33

Dagblaðið Vísir - DV - 16.11.1996, Blaðsíða 33
ihelgarviðtal u LAUGARDAGUR 16. NÓVEMBER 1996 -U'V H3‘\T LAUGARDAGUR 16. NÓVEMBER 1996 thelgarviðtal« a > > l > f I Rokkarinn Rúnar Þór Pátursson hefur átt í stríði við áfengisvanda og fangelsisveru: Gleymdi sér í spilakössur og hafði ekki tíma fyrir stí - tapaði 1.4 milljónum króna áður en hann náði sér út úr vítahringnum „Ef ég tek mér eitthvað fyrir hendur þá virðist ég verða fíkill því að ég er með öll fíkileinkennin í mér. Fyrst byrjar maður að spila í spilakössunum, síðan ætlar maður að vinna upp það sem maður er bú- inn að tapa. Þegar maður áttar sig á þvi að það er mjög erfitt að ná því sem maður er búinn að tapa fer maður að leitast við að fá silfurpott og þegar maður loksins fær silfur- pott er maður búinn að setja svo mikið í spilakassana að sú upphæð nemur því sem silfurpotturinn er. Meðan maður bíður eftir silfurpotti er maður farinn að leita að gullpotti en hann fékk ég aldrei," segir rokk- arinn Rúnar Þór Pétursson. Rúnar Þór er fæddur og uppalinn á ísafirði, „í húsinu sem forseti ís- lands, Ólafur Ragnar Grimsson, bjó í, og ég kýs Alþýðubandalagið og hef alltaf gert,“ segir hann. Foreldr- ar hans eru Pétur Geir Helgason og Ósk Norðfjörð Óskarsdóttir. Hann á þrjú systkini og er þeirra þekktast- ur Heimir Már Pétursson, fyrrver- ándi fréttamaður á Stöð 2. Rúnar Þór flutti suður 18 eða 19 ára gam- all, sat inni um hríð og vann bug á áfengissýki og spilafikn og gaf út ,.Ég reyndi fyrir mér í tónlistarskóla en drakk mig út úr því. Ég reyndi fyrir mér í peningaspilamennsku, að spila á plötur. Hann hefur samþykkt að árshátíðum, í Þórscafé og þessum stöðum sem voru í gamla daga. Ég reyndi aö fela mig og réð mig bara á tromm- segja sögu sína í Helgarblaði DV. ur en ég haföi alltaf veriö á gítar og sungið. Svo gekk þaö náttúrlega ekki upp, ekki frekar en bakaríiö, af því að ég drakk mjög mikið,“ útskýrir Rúnar Þór. Langaði á vit ævintýra Rúnar reyndi að vera í sambúð en það fastan samastað. Hann réð sig þó stundum Rúnar Þór byrjaði ungur að spila í hljóm- gekk ekki upp vegna drykkjuskaparins. í á sjó eða upp á Keflavíkurflugvöll og var sveitum fýrir vestan með mönnum eins og fjögur til Funm ár kringum 1980 gerði alitaf annað slagið að reyna að hætta hann ekkert annað en að að drekka. Hann fór í meðferð á um drekka samfleytt. það bil níu mánaða fresti en féii alltaf Hann aftur. Emi Jónssyni, sem var í hljómsveitinni Grafik, og Reyni Guðmundssyni, sem syng- ur mikið á Hótel Sögu. Hann vann í bakarí- inu á staðnum „þegar ég nennti að mæta“ og vár 14 eða 15 ára gamall byrjaöur að spila á „fylliri is- böll- um og drekka með þeim sem voru salnum segir hann. í lok átt- unda ára- tugarins var Rúnar orð- inn mjög blautur og „fannst ekkert spennandi að vera á ísafirði lengur. Mig langaði til að fara í bæinn á vit ævintýra. Ég reyndi fyrir mér í tónlistarskóla en drakk mig út úr því. Ég reyndi fyrir mér í peningaspila- mennsku, að spila á árshátíðum, í Þórscafé og þessum stöðum sem voru gamla daga. Ég reyndi að fela mig og réð mig bara á trommur en ég w>r>ar oa, plötu til styrktar fangahjálpinni Vernd og vekja athygli á málefhum fanga. Það voru fangar á Litla-Hrauni sem unnu plötuna að stærstum hluta. Inn í starfið vantaði tónlistarmann, sem hafði verið í steininum en var kominn út, til að kynna plötuna fyrir landsmönniun. Ásgeir Hannes Eiríks- son, fyrrverandi alþingismaður, hafði samband við Rúnar Þór, sem þá var nýbúinn að sitja inni, og bað hann um að vinna plötuna með föngunum. „Mér fannst það alveg sjálfsagt. Að vísu þurfti ég að hugsa málið ræki- lega, hvort ég vildi auglýsa það fyrir öllum landsmönnum að ég hefði verið í fangelsi. Ég tók þá ákvörðun að það væri ekkert að fela. Ég hafði ekki brotið á neinum nema sjálfúm mér. Þessi 12 þúsund króna ávísun kom bara út úr bankanum og við þurftum að borga hana svoleiðis að ég stal aldrei neinu frá neinum. Ég ákvað að einhver þyrfti að þora að segja svona hluti.“ Eftir að Rúnar Þór kom fram opin- berlega hafa margir verið óhræddari við að segjast hafa lent inni en ella hefði verið. Hann hefur einnig óhikað sagt frá áfengissýki sinni og því að hann hafi farið í meðferð til að vinna bug á henni. Og sama gildir nm spilaflknina. Lifibrauð af tónlistinni Eftir að Rúnar Þór kom úr meðferðinni árið 1984 flutti hann til Njarðvíkur og var þar í sambúð í eitt ár. Árið 1985 ákvað hann hafði alitaf verið á gítar og sungið. Svo gekk það „É9 'e'"i áv\sanW °9' . <a\sa á'J'S ' náttúrlega ekki upp, ekki a& 'a's® „ p\eö 1V at> "atV'<art> frekar en bakaríið, af því \t að ve n sat'«VI". ,„{0kKser<'9 aö ée drakk miöe mikið.“ vin Slappaði af í steininum „Eg lenti náttúrlega í alls konar rugli. Ég lenti i því að keyra full- ur. Ég lenti með mönnum sem voru að falsa ávisanir og fór í steininn. Það heita Scunantekin ráð. Ég var þrjá mánuði á Litla- Hrauni fyrir að vera með í því að falsa ávísun að upphæð 12 þúsund krónur. Það er 20-25 þúsund kall í dag,“ segir Rún- ar og lætur vel af dvöl sinni á Litla- Hrauni. Þar hafi setið inni að megninu til „ósköp venjulegir menn“, jafnaldr- ar hans, sem voru alkó- hólistar eins og hann og höfðu keyrt fullir eða reddað sér peningum fyr- ir brennivíni á óheiðar- legan hátt. „Þar gat maður hugs- að málið, slappað af, spilað fótbolta og farið í skóla. Þar fór ég að hugsa um að hætta að drekka af alvöru. Ég fór í meðferð fljótlega eftir að ég losnaði af Litla-Hrauni og hef ekki drukkið x brennivin i 12 ár,“ Annums'5"' ,wr- segir hann og , , n\eð m0 ,a.y\rauu' » kveðst aldrei hafa m\\ut.É9'eXnuð'eVSSum^r. verið í neinu ■ vw! að ^lTa vat þr'a T Rún** P,an9a U u É9'ent"^etón^ónut,“ se9* noVcVn*'8'3"9 aöUPPh*°arhaon'en9 „Upp úr 1992 fór ég aö spila mikið í spilakössum, þaö sem heitir Gullnáman, og gleymdi mér hreinlega í því í rúm tvö ár. Ég spilaöi samt áfram um helgar og vann nokkurn veginn mína vinnu en haföi ekki tíma til aö fara í stúdíó því aö ég var oft í spilakössum þrjá til fjóra tíma á dag. Áður en ég vissi af áttaöi ég mig á því að ég var orðinn fíkill í þetta,“ segir Rúnar Þór Pétursson. DV-myndir Pjetur mundir en síðustu fjögur árin hefur hann ekki gefið út ný sönglög. Hver skyldi vera ástæðan fyrir því? Gat ekki stoppað „Upp úr 1992 fór ég að spila mikið í spila- kössum, það sem heitir GúUnáman, og gleymdi mér hreinlega í því í rúm tvö ár. Ég spilaði samt áfram inn helgar og vann nokkum veginn mína vixmu en hafði ekki tíma til að fara i stúdíó því aö ég var oft í Rúnar Þór hefur gefiö út fjöldann allan af plötum. Hér er hann í samstarfi meö Axel Gíslasyni hjá Stúd- íóstööinni en þar er nýjasta platan hans tekin upp. sterkara brennivíni. en aö ég drakk mjög mikið, útskýrir hann. ^isUn\»\nn'aUS var orð- inn róni, bjó hjá vinum og kunningjmn og gisti í kommúnum úti í bæ en átti sér engan Hann hafði aldrei neinn áhuga á hassi, spítti eða sprautum og finnst ágætt að það komi fram. Ekkert að fe Árið 1982 var ala ar á^1 :veðið að gefa út hljóm- \ að fara aftur út í músík og gaf út fyrstu plöt- una sína sem heitir Auga í vegg. Upp úr þessu stofnaði hann hljómsveit með Jóni Ólafssyni bassaleikara og Einari Vilberg og spilaði um allt land um hverja helgi. Strax árið eftir gaf hann út aðra plötu, Gísli, og tileinkaði hana Gísla á Uppsölum. Þegar Rúnar gaf út aðra plötu sína ákvað hann að markaðssetja hana undir sínu nafni, meðal annars vegna þesá að hann samdi yfirleitt sjálfur flest lögin. Undanfar- in tíu ár hefur Rúnar Þór haft lifibrauð sitt af tónlistinni og gefið út mikinn fjölda platna og geisladiska í sínu nafni. Ellefta platcui er einmitt að koma út um þessar spflakössum þrjá til fjóra tíma á dag. Áður en ég vissi af áttaði ég mig á því að ég var orðinn fíkill í þetta. Á endanum fóru svo allir mínir peningar í spilakassa og ég gat einhvern veginn ekki stoppað," segir Rún- ar. „Eftir að vera búinn að vera í spilaköss- unum í tvö og hálft ár var ég heppinn. Ég hafði á bak við mig tólf ára edrúmennsku frá brennivíni og prógrammið sem boðið er upp á þar og vissi því út á hvað þetta gekk. Ég haföi þar ábyggilega forskot á marga aðra. Áður en ég setti öll min peningamál úr skorðmn og eitthvað alvarlegt gerðist gat ég stoppað með því að fara á fund hjá SÁÁ einu sinni í viku. Ef ég hefði haldið áfram þá hefði þetta endað með ósköpum," bætir hann við. Rúnar Þór kveðst hafa sett málið svona upp fyrir sér: í staðinn fyrir að spila 2-3 tíma í spilakassa á dag er betra að fara í klukkutíma á einn fund í viku. Hann er nú búinn að halda sig frá spilakössunum í rétt um eitt ár og er mjög ánægður með það. Hann telur sig hafa verið mjög heppinn að fara ekki eins iila út úr spilafikninni og margir hafa gert en hann telur sig hafa tapað um 1,4 milljónum króna á tveimur árum eða um 700 þúsundum á ári í spilakassana. Aðeins skaðað sjálfan sig Rúnar Þór hefur mjög ákveðnar skoðanir á spilafikn landsmanna. Hann gagnrýnir það að spila- kassar séu alls staðar og þver- neitar að leyfa myndatökur af sér við slíka kassa því að ekki vifl hann auglýsa þá. Honum finnst óhugnanlegt að spilafíklamir séu allt frá 14-15 ára krökkum upp 80-90 ára gamalmenni og bendir á að með tilkomu Gullnámu Háskóla íslands fyrir nokkrum árum hafi spilaramir þurft að hafa miklu meiri peninga til að geta spilað en áður. Þeir geti tapað 5000 kalli á fimm mínútum. „Menn eins og ég, sem er með ágætistekjur og lánstraust, geta spflað dálítið lengi í kössvrn- um. Ég spflaði þangað til ég áttaði mig á því að ég hafði hreinlega ekki efni á þessu. Eftir að ég hætti þurfti ég að gera hreint fyrir mínum dyrum og það endaði með því að ég labbaði inn í banka og fékk lán fyrir mínum spilaskuld- um,“ segir hann og telur sig sem betur fer ekki hafa skaðað neinn nema sjálfan sig með spilafikninni. „Ég tapaði peningum og missti áhugann á plötuútgáfú. Ég hef ekki spilað í spflakassa í rúmt ár. Það liggur við að ég hringi ekki úr tíkallasima. Það segi ég auðvitað bara í gríni en ég þoli ekki klink eftir þetta. Nú þarf ég ekki á klinki að halda lengur, ekki einu sinni í stöðumæli því að ég leita bara að öðru stæði,“ segir Rúnar. Böl að hanga við maskínu Hann kveðst alltaf hafa átt í miklum erf- iðleikum með að vakna á morgnana og í rauninni aldrei haft áhuga á því. Hann hafi farið í músík til að vera sjálfs sín herra og geta sofið þegar hann vilji. í brennivíninu hafi hann áttað sig á þvi að það væri ekkert fyrir sig að hafa út úr drykkjunni lengur. Hann hafi verið hættur að skemmta sér og hafa því lengur, það var bara böl að hanga fyrir framan einhverja maskínu, þá virtist það vera mjög auðvelt fyrir mig að hætta,“ seg- ir Rúnar Þór. Vill bjarga öðrum Með sögu sinni vill hann gjarnan bjarga einhverjum öðrum því að það séu svo marg- ir sem þurfi á hjálp að halda. Spilafíkn ís- lendinga hafi aukist svo rosalega. Fólk geti ekki opnað dagblað, horft á sjónvarp eða farið á skemmtistað án þess að höfðað sé tfl spflafíkninnar. „Ég kem í þetta viðtal til að það sé talað um þessa hluti. Það er ekkert til að skamm- ast sín fyrir að hafa drukkið of mikið eða spflað of mikið í —yisr ?*kna aeta veriö a °UT,U ^inata^^ö gam- . an af því að vera fullur og þess vegna hafi hann hætt að drekka. Það hafi líka verið auðvelt fyrir sig að hætta í fikninni þegar hann hafi komist að raun um að hann hafi verið búinn að fá nóg. „í spilakössunum lenti ég í því sama og í brennivíninu. Þegar ég var búinn að spfla lengi og fann að ég hafði ekkert gaman af spila- kössum. Það er ekkert að skammast sín fyrir að hafa keypt ótrú- lega marga happdrættis- miða. Ég veit um fullt af fólki sem sit- ur ekki rólegt fyrr en búið er að draga í happ- drættinu. Það bíður spennt í mánuð af því að það á 30 miða. Það getur ekki unnið út af þessu. Þetta þoli ég ekki,“ segir hann að lokum. -GHS ■ 'e' haft vlli. aÞvi.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.