Dagblaðið Vísir - DV - 05.02.1997, Qupperneq 12

12
MIÐVIKUDAGUR 5. FEBRÚAR 1997
Spurningin
Telur þú aö þaö komi til
verkfalla?
Anna Lóa Guðmundsdóttir skrif-
stofumaður: Það stefnir allt í það.
Guðmundur Guðlaugsson: Nei,
það held ég ekki.
Axel Jón Björnsson verktaki: Já,
það eru alltaf verkíoll.
Alma Skúladóttir nemi: Ég þori
ekki að segja til um það.
Hannes K. Gunnarsson verkfræð-
ingur: Já, ég held það.
Ingibergur Guðveigsson verka-
maður: Það fer allt eftir atvinnu-
rekendum.
Lesendur
Börn og bílbelti
Ólafur Gísli Jónsson, bamalækn-
ir á Sjúkrahúsi Reykjavíkur,
skrifar:
Það er hryggileg staðreynd að slys
á bömum eru algengari á fslandi en
í flestum nágrannalöndum okkar.
Enn dapurlegra er að stór hluti
þessara slysa hefði aldrei orðið
hefði einfoldum og sjálfsögðum regl-
um um slysavamir verið fylgt. Á
þetta ekki hvað sist við um bílslys
af ýmsu tagi.
Fjöldi bama kemur á hverju ári á
slysadeild Sjúkrahúss Reykjavíkur
eftir að hafa verið farþegar í bíl og
slasast við árekstur. Mörg þessara
bama fara í aðgerð eða þurfa aðra
meðferð og dvelja sum vikum sam-
an á spítalanum. Börn hafa mikinn
hæfileika til að gróa sára sinna en
sumir áverkar em þess eðlis að þeir
lagast aldrei að fullu. Á þetta sér-
staklega við um höfuðslys.
Auk likamlegra einkenna og fötl-
unar af ýmsu tagi geta heilaáverkar
leitt til einbeitingarskorts seinna
meir, skertrar athygli, námserfið-
leika o.fl. Þá er ótalið það andlega
álag sem böm verða fyrir af sjúkra-
hússdvölinni, aðgerðum, svæfmg-
um, sársauka, fjarvistum frá heim-
ili og ættingjum og þannig mætti
lengi telja. Að auki verður gífurleg
röskun á högum fjölskyldunnar,
bæði félagsleg og fjárhagsleg, og oft
á tíðum mikil sektarkennd hjá for-
eldrum þegar þeir standa frammi
fyrir orðnum hlut.
Því miður hefur ríkt nokkurt tóm-
læti hér á landi hvað varðar slysa-
vamir bama og er mál að linni.
Verulegan hluta slysa á bömum má
koma í veg fyrir með réttri notkun
bílbelta og bílstóla. Böm ættu aldrei
að sitja í framsæti. Þetta á einnig og
ekki síður við um þá bíla sem eru
útbúnir með loftpúða fyrir farþega í
framsæti. Nýjar upplýsingar frá
Bandaríkjunum sýna að loftpúðar
geta valdið alvarlegum áverkum hjá
bömum og jafnvel dauðsfóllum og á
þetta einnig við ef böm em í bílstól
í framsæti slíkra bíla.
Allir sem ferðast í bíl, bæði börn
og fullorðnir, eiga að vera í bílbelti
eða viðurkenndum bílstól. Foreldr-
um ber skylda til að ganga hér á
undan með góðu fordæmi. Það verð-
ur að teljast vítavert gáleysi að hafa
böm óbundin í bíl, jafnvel þótt ekki
sé ætlunin að fara langt. Ökumenn
bera ábyrgð á farþegum sinum og
hvet ég þá og alla aðra til að kynna
sér leiðbeiningar um rétta notkun
bílbelta og bílstóla.
Borgarstjóranum hlíft við gagnrýni
Sigurbjörg Guðmundsdóttir
skrifar:
Fáum stjómmálamönnum í
seinni tíð hefur verið hlíft jafn
rækilega við eðlilegri og gagnrýn-
inni fréttaumfjöllun og Ingibjörgu
Sólrúnu Gisladóttur borgarstjóra.
Kannski er skýringin sú að borgar-
stjórinn lætur ekki ná í sig, eða
svarar ekki skilaboðum frétta-
manna?
Þannig var t.d. um daginn, þegar
Stöð 2 flutti fréttir af Iðnó, sem stað-
ið hefur eins og draugahús alla
stjómartíð R-listans. í lok fréttar-
innar var tekið fram að ekki hefði
náðst í Ingibjörgu Sólrúnu Gísla-
dóttur - Það verður líklega látið
nægja.
En af ýmsu virðist vera að taka. -
Fyrir nokkru kom fram í fréttum,
að breytingar á Miðbæjarskólanum
hefðu kostað um 140 milljónir. Þeg-
ar þær umdeildu framkvæmdir
voru kynntar í fréttum á sínum
tíma var aftm- á móti haft eftir borg-
arstjóranum að þær myndu kosta
um 70 milljónir. Það er um 100%
eyðsla fram úr áætlun.
Einhvem tíma hefði það þótt saga
til næsta bæjar og borgarstjóri kraf-
inn skýringa. En það eru greinilega
aðrir tíma nú. Kannski er skýringin
sú að borgarstjórinn er kona og að
henni sé hlíft af þeirri ástæðu? Svo
langt getur ruglið gengið og væri þá
einfaldlega eftir öðra í þessu þý-
lynda þjóðfélagi.
Fræknastir í íslenskum fáránleika
Helgi Gunnarsson skrifar:
Að mínu mati leikur enginn vafi á
því að þeir sem hæst standa á sviði
skop- og skemmtikrafta em þeir
leikararnir Þórhallur Sigurðsson og
Gísli Rúnar Jónsson. Þó hvor með
sinu mótinu. í skemmtiþætti
Hemma Gunn sl. laugardag, þar
sem Þórhallur var gesfru þáttarins
ásamt fleirum, rifjaðist upp hvemig
hann nær að persónugera þjóðarsál-
ina í hinum ýmsu „karakterum".
Hver kannast ekki t.d. við Þórð
með stúdentshúfuna gömlu? Mann-
inn sem endurtekur i sífellu sömu
orðin og teygir lopann: „Og ég dok-
aði, og dokaði, og dokaði..." Höfum
við ekki staðið okkur að því í raun-
veruleikanum að segja sem svo:
„Hann rigndi, og rigndi, og
rigndi...“? Auðvitað er þetta og ann-
að svipað frábært innsæi í íslenska
þjóðarsál sem maður hlær sig mátt-
lausan að vegna þess að maður sér
ekki sjálfan sig heldur bara hina í
kringum okkur. Eða Gísli Rúnar
Jónsson og þættir hans á Stöð 2, þar
sem hann fer hamförum í túlkun
sinni á fáránleika þjóðlífs og at-
burða líðandi stundar? Auðvitað
sámar sumum meðferð Gísla á
veruleikanum. En svona emm við
og þjóðfélagið einfaldlega i þriðju
vídd fáránleikans. Ég efast um að
aðrir komist nær því að sneiða nú-
tímann í þynnri sneiöar en Gísli
Rúnar og aðstoðarfólk hans í þess-
um þáttum. - Þeir Þórhallur og
Gísli Rúnar kunna að gera þjóðinni
meira gagn en margur þjóðfélags-
fræðingurinn eða hagspekingurinn
- að þeim ólöstuðum, að sjálfsögðu.
DV
Tveggja flokka
kerfi
Óskar Sigurðsson skrifar:
Það þarf ekki að hugsa lengi
til að sjá að stjómmálakerfið hér
á landi væri mun hagkvæmara
með tveggja flokka kerfi, líkt og
t.d. í Bretlandi. Allar línur yrðu
miklu hreinni og hinir tveir
flokkar myndu örugglega skipta
um sess í ríkisstjóm fyndist
fólki mælirinn fullur af óbilgirni
ríkjandi stjómar.
Samgöngurád-
herra segi af sér
Hilmar Hallvarðsson skrifar:
í DV 28. jan. sl. kemur fram að
fyrrv. ráðuneytisstjóri landbún-
aðarráðuneytisins fái 5,5 milljón-
ir króna á ári. - Vitað er að fyrr-
verandi ráðuneytisstjóri sam-
gönguráðuneytisins fær full laun
ráðuneytisstjóra og fullan bOa-
styrk, auk símkostnaðar, greitt
til sjötugs. Einnig fær fyrrv. flug-
málastjóri kaup frá samgöngu-
ráðuneytinu. Hvað skyldi núver-
andi samgönguráðherra hafa
gert marga samninga sem ekki
þola dagsbirtu? Hér hefur sam-
gönguráðherra kveikt svo stórt
bál að forsætisráðherra getur
ekki horft á aðgerðalaus án þess
að brenna sig. Víkja verður sam-
gönguráðherra strax úr ráð-
herrastóli og sækja hann til
saka. Skattborgarar hafa orðið
að þola mikið fyrir vinnubrögð
þessarar ríkisstjórnar og nú er
mælirinn fullur. - Ég skora á
þjóðina að krefjast afsagnar sam-
gönguráðherra og þeirra ráð-
herra sem hafa vitað eða sam-
þykkt ráðagerðir samgönguráð-
herra.
Samningavið-
ræður taföar
Þorbjörn hringdi:
Af fréttum af samningamálum
heyri ég ekki betur en nú eigi að
tefja samningaviðræður svo ráð-
rúm gefist til að bræða saman
eina svikamylluna enn í kaup-
gjaldsmálum launþeganna. Ég
skil ekki hætis hót á milli samn-
inganefhdar vinnuveitenda og
ASÍ í þessu tilviki. Báðir aðilar
sviku okkur launþega með þjóð-
arsáttarsamningum og nú á að
leika sama leikinn aftur. Loðnu-
samningar, sem gerðir vora í
skyndingu á Austfjörðum, geta
ekki orðið fyrirmynd að allsheij-
arsamningi á öllu landinu. Svo
mikið er víst.
Velkomin í Kópa-
vog að austan
Tryggvi hringdi:
Sem Kópavogsbúi er ég mjög
áfram um að sett verði upp skilti
í brekkunni við Lögberg þar sem
stendur: Velkomin í Kópavog.
Það land sem þarna er tilheyrir
Kópavogi að mér er tjáð. - Síðan
kæmi annað skilti þar sem
stendur: Velkomin til Reykjavík-
ur, þegar þeim landamerkjum er
náð. Mér finnst rétt eiga að vera
rétt og þarna á að vera skilti sem
skilyröislaust aðgreinir Kópavog
frá Reykjavik.
Gamlar myndir
með Bogart
Kristín skrifar:
Ég er þeirra á meðal sem vilja
sjá góðar gamlar myndir í Sjón-
varpinu. Helst með hinum góðu
frægu leikurum sem vom fjöl-
margir. Byrja mætti t.d. með
myndum með Bogart, þeim
mikla sjarmör og töffai-a. Ein
mynda hans bar af að mínu viti:
Myndin „Knock on any Door“
þar sem Bogart lék verjanda
Nick Romano, vandræðadrengs í
Chicago. Þetta er áhrifamikil
mynd sem sýnd var í Stjömubíói
á 6. áratugnum, minnir mig.