Dagblaðið Vísir - DV - 22.08.1998, Blaðsíða 20

LAUGARDAGUR 22. ÁGÚST 1998 13 "\/
20 sakamál
w ______
Stjúpmóðirin
Sueanne.
Nú var ekið út í skóg. Þar tóku
þeir Jimmy og Paul fram skóflu og
sögðu Chris að fara að grafa. Hann
skildi ekki alveg hvers vegna en
spurði einskis og hefur að öllum lík-
indum haldið að í jörðu væri að
finna falið maríjúana. Hvernig átti
honum að koma til hugar að hann
væri að grafa eigin gröf?
Fyrir rétt
Saga Leilu, sem Moore þótti í
fyrstu ótrúleg, reyndist sönn. Lög-
regluskýrslur voru sendar saksókn-
araembættinu, sem gaf út ákæru.
Málið kom fyrir rétt í apríl 1981.
Verjendur reyndu sitt besta og vís-
uðu meðal annars til þess hve ungir
sakborningarnir væru. Jimmy Hob-
son, sem var nú átján ára, fékk ævi-
langt fangelsi, en Paul Sorrentino,
sem var árinu yngri, fékk tuttugu
ára fangelsi.
Dómarinn visaði hins vegar frá
kæru á hendur Sueanne Hobson, en
henni hafði verið gefið að sök það
sem áður hafði komið fram, það er
að hún hefði hvatt til morðsins og
heitið fyrir það launum. Sannanir
gegn henni þóttu ekki nægar og
kom þar fyrst og fremst til að sonur
hennar, Jimmy, fékkst ekki til að
bera vitni gegn henni.
En ári síðar var Sueanne hand-
tekin á ný. Jimmy hafði snúist hug-
ur. Þá höfðu líka komið í ljós nýjar
vísbendingar og ný vitni gefið sig
fram. Mikilvægast af þeim var dótt-
ir Sueanne, Suzanne, sem var nú
orðin fimmtán ára. Árin tvö á und-
an hafði hún verið undir miklu and-
legu álagi vegna þess sem hún vissi
um málið. Henni þótti vænt um
móður sína, en einnig um stjúpfóð-
ur sinn.
Málalok
Sueanne Hobson var á ný leidd
fyrir rétt og þegar vika var af júlí
1982 var hún sek fundin. Kveðinn
var upp yfir henni lífstíðardómur
fyrir þátt sinn i morðinu á Chris.
Þar með lauk réttarmeðferð sem
vakti mikla athygli í Kansas og
reyndar víðar í Bandaríkjunum.
Blöð og fjölmiðlar fjölluðu ítarlega
um málið þegar ljóst varð hvernig
allt var í pottinn búið og sömuleiðis
við bæði réttarhöldin. Þótti ýmsum
sem gamla sagan um vondu stjúp-
móðurina hefði á ný reynst eiga við
rök að styðjast, en í þetta sinn, að
minnsta kosti, hefði tekist að koma
lögum yfir hana fyrir vonskuverkið.
Suzanne með móður sinni, Sueanne.
drenginn. Það mátti því ætla að eitt-
hvað væri til í þeirri skoðun lög-
reglunnar að líklegasta skýringin á
hvarfinu væri strok.
Jimmy. Myndin er tekin níu árum
eftir atburðinn.
Líkið finnst
Chris Hobson hafði verið horflnn
í þrjá vikur þegar tveir ungir dreng-
ir, Barry Carpenter og Mark
Burger, áttu leið um skóginn þar
sem líkið var grafið. Þeir voru að
koma
úr veiðiferð. Skyndilega sáu þeir í
rauða dulu. Annar þeirra togaði í
hana en þá kom handleggur upp úr
jörðinni. Þessu fylgdi óþefur.
Drengjunum varð þegar ljóst hvers
kyns var, flýttu sér heim og sögðu
foreldrum sínum frá fundinum. Þeir
gerðu lögreglunni aðvart.
Sama kvöld tilkynnti lögreglan
Ed og Sueanne Hobson að líkið af
Chris hefði fundist og ljóst væri að
hann hefði verið myrtur. Ed féll al-
veg saman, en lögreglumönnunum
kom á óvart hve lítið fréttin fékk á
Sueanne.
Engar vísbendingar fundust við
gröflna og litlar líkur þóttu á að
morðið yrði upplýst. En Paul Sor-
rentino hafa gortað af verknaðinum
við stúlku sem hann var með.
Sagan sögð
Nokkrum dögum eftir líkfundinn
kom Leila Anderson, sem var átján
ára, á lögreglustöðina og sagði að
vinur hennar hefði trúað sér fyrir
því að hann hefði myrt Chris Hob-
son. Með honum hefði Jimmy, bróð-
ir Chris, verið. Leila skýrði enn
fremur frá því að það hefði verið
stjúpmóðir Chris, Sueanne, sem
hefði fengið þá til að myrða dreng-
inn. Fyrir það hefði annar þeirra átt
að fá mótorhjól en hinn bíl.
Rannsóknarlögreglumaðurinn
Steve Moore átti í fyrstu erfltt með
að trúa sögu Leilu, en smám saman
varð honum ljóst að margt í frá-
sögninni kom heim og saman við
það sem sést hafði við gröfina.
í raun hefði hún lýst atriðum sem
morðinginn einn gæti vitað. Moore
fékk Leilu því til að hringja til
Pauls og lýsa áhyggjum sínum yfir
því að hugsanlega yrði flett ofan af
honum. Samtalið var tekið upp.
Paul róaði vinkonu sína og taldi litl-
ar líkur á að upp um hann kæmist
og gortaði sig enn á ný af morðinu.
Nokkrum klukkustundum síðar
voru þeir Paul Sorrentino og Jimmy
Hobson handteknir.
Játning
Paul neitaði allri sekt og sagðist
hafa sagt Leilu söguna til þess að
þykjast karl í krapinu. En Jim-
my hafði fengið samviskubit
og játaði. Hann staðfesti að
það hefði verið móðir hans
sem fékk þá til morðsins.
Hún hefði byrjað á þvi að
segja að það hefði verið
Chris sem hefði sagt Ed
frá þvi að maríjúana og
þýfi væri í herbergi
sínu. Þá sagði Sueanne
að Chris kæmi illa
fram við systur Jim-
mys, Suzanne. Hvort
tveggja var ósatt, en
þegar Sueanne hét
Jimmy bíl fyrir að
ryðja Chris úr vegi
féllst hann á að gera
það.
Jimmy taldi sig hins
vegar ekki getað framið
morðið einn og fékk því
Paul til liðs við sig. Hann
var talinn afbrigðilegur og
var stundum sagður hálf-
gerður geðsjúklingur, enda
hafði hann lýst því yfir að
hann langaði til að drepa ein-
hvern til þess að vita hvernig
það væri.
Morðkvöldið hringdi
Sueanne til Jimmys og
sagði að nú gæti
hann látið til skar-
ar skríða. Þau Ed
færu út að borða
og hún myndi
skilja bílinn eftir
heima. Chris yrði
einn í húsinu.
Blekkingin
Jimmy og Paul lokkuðu Chris
með sér út I bílinn á þeim forsend-
um að þeir væru komnir á slóð
gengis sem seldi maríjúana og þeir
ætluðu sér að fletta ofan af því. Fyr-
ir það fengju þeir allháa peninga-
upphæð sem heitið hefði verið þeim
sem gætu komið lögum yfir gengið.
Chris fannst mikið til framtaks
þeirra Jimmys og Pauls koma og
fannst nokkur upphefð í því að fá að
taka þátt í aðgerð af þessu tagi. Hon-
um gæfist tækifæri til þess að
standa jafnfætis stóra bróður.
Hinn ungi og freknótti Chris Hob-
son skildi ekki hvers vegna hann
átti að grafa holu á fáfornum stað
úti í skógi. En drengurinn, sem var
þrettán ára, fór að orðum eldri bróð-
ur síns, Jimmys, og vinar hans,
Pauls. Chris hélt áfram að grafa þar
til holan var orðin allstór. Þá gerði
hann hlé og leit á piltana. Honum til
mikillar undrunar hélt hvor um sig
þá á haglabyssu.
„Hættu þessu rugli,“ sagði Chris
við bróður sinn. En það var eitt-
hvað í augum Jimmys sem gerði
hann hræddan.
Vopnuðu piltarnir tveir töldu upp
að þremur. Svo hleyptu þeir af.
Höglin úr annarri byssunni hæfðu
Chris í brjóstið, en höglin úr hinni
hittu hann í magann. Chris, sem
var lífshættulega særður, reyndi að
komast upp úr holunni, en þá spark-
aði Jimmy í hann svo hann datt
ofan í hana.
„Ljúkum þessu af,“ sagði Paul þá
og hleypti af öðru skoti. í þetta sinn
hæfðu höglin Chris í hakkann.
Ekki alveg nógu djúp
Er þeir Jimmy og Paul höfðu
gengið úr skugga um að Chris væri
allur komu þeir honum fyrir í gröf-
inni og mokuðu yfir. Þegar þeir
gengu frá litu þeir við og sáu að það
sást í aðra hönd hans. Jimmy gekk
þá að og rótaði mold yfir hana.
Þegar Jimmy, sem var sautján
ára þegar þetta gerðist, og Paul Sor-
rentino, sem var árinu yngri, óku
til heimabæjarins, Overland i
Kansas-ríki, var maríjúanavíman,
sem þeir höfðu verið i meðan þeir
frömdu verknaðinn, að renna af
þeim. Þeir urðu óstyrkir og
reyndu að snúa talinu að
öðru en þvi sem þeir höfðu
verið að gera.
Daginn eftir var hvarf
Chris Hobsons tilkynnt.
Faðir hans, Ed, og
stjúpmóðir, Sueanne,
höfðu þá leitað hans
víða en án árangurs.
Lögreglumenn
reyndu að hugga
þau með þeim orð-
um að Chris hefði
vafalaust strokið að
heiman og myndi
skila sér áður en
langt um liði.
Chris var sonur Eds
af fyrra hjónabandi.
Móðir hans hafði dáið
úr krabbameini og dóttir
hennar hafði framið
sjálfsvíg.
Sueanne hafði eign-
ast tvö börn með
manni sem hún
var nú skilin við,
þau Jimmy og
Suzanne, sem
var þrettán ára.
Jimmy hafði
um hríð búið hjá
föður sínum, en
hann var
drykkjumaður. Chris.
Pilturinn hafði
því flutt til móður sinnar og Eds. En
þremur mánuðum fyrir drápið á
Chris hafði Ed vísað honum á dyr
eftir að hafa fundið maríjúana og
þjófagóss í herbergi hans. Þá flutti
hann í litla íbúð við Overland-garð-
inn.
Það var mikið um vandamál á
heimili Hobsons-hjóna. Sueanne var
haldin peningahyggju og þoldi
Chris ekki af því hann var auga-
steinn fóður síns. Hún fór með hann
eins og hin bömin þegar Ed var
heima, en þegar hann var við vinnu
var hún stöðugt með aðfinnslur við