Dagblaðið Vísir - DV - 31.10.1998, Blaðsíða 26

26 ilingt fólk
LAUGARDAGUR 31. OKTÓBER 1998
„Það hafa langflestir orð-
ið mjög hrifnir af bókinni.
Skemmtilegasta kommentið
fékk ég frá gamalli konu
sem vinur minn sýndi bók-
ina. Það eina sem hún sagði
var að þessi maður væri
mjög neikvæður. Þar með
afgreiddi hún bókina. Ann-
ars hefur þetta allt verið
mjög jákvætt."
Mikið hefur verið talað
um heilsubrest ljóðsins. Er
það í andarslitnmum?
„Mér finnst jaðra við það.
Ég hef allavega ekki fundið
mig mikiö í ljóðlistinni eins
og hún er nú, að nokkrum mönnum
undanskildum. Ég held að fólk hafi
fjarlægst ljóð vegna þess að það skilur
þau einfaldlega ekki, ljóð séu of flók-
in. Þetta sé eitthvert atóm sem er bara
fyrir lærða menn að skilja.
Mig langar til að einfalda þetta dá-
lítið. Ég uppgötvaði þegar ég byrjaði
að lesa Andra Snæ að ijóð þyrfti ekki
að vera flókið og þrúgað af alvarleika
heldur gæti verið skemmtilegt og ein-
falt. Upp frá því fór ég að sökkva mér
meira ofan í ljóð. Las Einar Má og
ísak Harðarson."
Hvað þarf að búa í ljóði?
„Mér finnst að gott ljóð felist í nýrri
sýn á tilveruna. Dauðir hlutir í um-
hverfmu sem lifna við. Mér finnst líka
að það þurfi að vera húmor en það eru
„Ég býð ekki upp á nein svör. Ég ríf sjálfan mig og mitt umhverfi í tætlur og treð ofan í óeiginlegt svarthol. Ég á eft-
ir að sjá hvað kemur út úr því. Hvort það er niðurrif, sundrung og ekki neitt eða hvort nýr alheimur opnast."
„Ætli ég hafi ekki verið fimmtán
ára þegar ég byijaði að skrifa prósa og
var í því alveg til tvítugs. Þá skrifaði
ég nokkur ljóð og sendi inn í Andblæ.
Þau voru það hrifm af ljóðunum þar
að þau hvöttu mig til að skrifa meira
af ljóðum. Upp frá því hef ég bara
skrifað ljóð. Ég er hálfnaður með
skáldsögu en hef lítið verið í prósa
undanfarið."
Hvemig skáld er Steinar Bragi?
„Ég myndi flokka mig undir gömlu
klisjuna, hinn unga reiða mann. Það
er dálítil reiði í bókinni, jafnvel bit-
urð. Ég reyni oftast að hafa skemmti-
leg leiðindi og ádeilu. Þetta er
kannski dulbúið röfl. Ég var orðinn
leiður á því að sitja fyrir framan sjón-
varpið og röfla yfir leiðindum heims-
ins og ákvað að koma þessu á prent."
Er ljóðið hið fullkomna form?
„Ég fann mig afskaplega vel í því.
Ég átti erfitt með þessar löngu setur
og maraþon í sambandi við skáldsög-
ur. Ljóðið er eins og spretthlaup; að
kýla út tilfinningum í stuttu máli. Út-
rásin í ljóðunum átti óskaplega vel
við mig.“
Er önnur bók á leiðinni?
„Mig langar að gefa út tvær á næsta
ári. Ég er með nokkar hugmyndir í
sambandi við það. Ég er að bræða það
með mér hvort ég á að helga mig al-
gjörlega ljóðlist. Mér finnst viðhorfið
vera þannig að maður gefur út eina
ljóðabók og síðan snýr maðm1 sér að
alvarlegri hlutum; fer að gera eitthvað
almennilegt; gefur út skáldsögu eða
smásagnasafn."
Leiður á væl-
skáldskapnum
„Mér finnst það eins og munur-
inn á sjálfsfróun og kynlífi. Maður
sækist eftir tilfinningalegu sam-
neyti við annað fólk og ef maður á
efni þá fmnst mér tvímælalaust að
það ætti aö koma því frá. Annars
situr maður einn uppi með pæling-
amar og fær ekkert út úr þeim,
enga útrás eða fullnægju. Ég held að
ljóð sé ekki ljóð nema fleiri
„kommenteri" á það. Þaö verður
vanskapnaður ef það er eitt niðri í
skúffu."
Hreyfir ljóðið meira við fólki en
skáldsaga?
„Ljóðið er meira eins og köld
vatnsgusa í andlitið. Það eru harð-
ari áhrif og meira beint í æð. Hitt er
meira langdregiö fyllirí. Skáldsagan
er útteygð notalegheit en ljóðið
meiri skyndibiti sem veitir oft góða
magafylli. Þaö er hægt að fá holla
skyndibita. Grænmetispíta gæti ver-
ið gott ljóð.“
-sm
ekki allir sammála mér í því.
Ég er skeptískur á of persónuleg
ljóð. Mér finnst að ljóð ættu að hafa
víðari skírskotun. Það er ekki nóg að
vera bara persónulegur heldur verðm-
„Skáldsagan er útteygð notalegheit en Ijóðið m
veitir oft góða magafylli."
að vísa í nútímann svo fólk geti fund-
ið sig og skynji betur sína eigin til-
veru. Ég er orðinn dálítið leiður á
þessum gömlu yrkisefnum, ástinni,
dauðanum og firringu maimsins og
vælskáldskap."
Engin hugmyndafræði
„Mér finnst gaman að glíma við
nútímann, flækjur hans, skort á
allri hugmyndafræði og þetta póst-
módemíska skrímsli. Hvar á mað-
urinn að fmna fótfestu í þessu? Ég
er að reyna að komast að því.
Það er í raun ekkert sem samein-
ar okkar kynslóð annað en sundr-
ungin. Það er allt inni og allt úti.
Við höfum enga hugmyndafræði til
að berjast fyrir og lifa eftir. Það er
enginn kommúnismi sem ungir
menn með hjartað á réttum stað
geta aðhyllst og grúppað sig saman
í kjallara og ort harðorðar ádeilur á
kapítalisma."
Er þá engin
hugmyndafræði í
ljóðabókinni
Svarthol?
„Nei, í raun-
inni ekki. Ég býð
ekki upp á nein
svör. Ég ríf sjálf-
an mig og mitt
umhverfi í tætlur
og treð ofan í
óeiginlegt svart-
hol. Ég á eftir að
sjá hvað kemur
út úr því. Hvort
það er niðurrif,
sundrung og ekki
iri skyndibiti sem neitt eða hvort
DV-myndir B.G. nýr alheimur opn-
ast.
Þessi ljóðabók
átti að gefa mér einhver svör þegar
hún kom á prent en ég er reyndar
ekki búinn aö fmna þau. Þetta var
kannski tilraun til þess að losa sig
við reiði og þunglyndi að vinna að
því að koma því á pappír og setja í
bók.“
Munurinn á sjálfsfróun
og kynlífi
„Ánægjan felst í því að vinna að
ljóöabók en ekki að koma henni frá
sér. Ánægjan felst kannski í sjáifri
leitinni frekar en í því að þykjast
hafa fundið eitthvað."
Myndi þá ekki nægja að leggja
ljóðin ofan í skúffu?

varö sá fáheyröi
hkejandi í
u var barnió um-
‘ jt
iborgurum
og sílíkoni
árangur og
á eldflaug sem
■ sem
) þaö út ‘i _
ungun á því
: út um munninn og
augun sprungu
fi ekki grenjaö þá
barniö
Ljóð hafa ekki verið mjög vinsæl
á þessari öld og vilja margir
meina að bókaþjóðin vilji bæk-
ur sem eru þykkar með mörgum orð-
um. Samt eru enn furðu margir sem
rita hugsanir sínar niður og forma í
ljóð og svo vitnað sé í Bergsvein Birg-
isson skáld þá eru líklega fleiri íslend-
ingar sem yrkja ljóð en lesa þau.
Steinar Bragi er ungt Ijóðskáld,
væntanlega svokallað ungskáld, sem
gaf fyrir skömmu út ljóðabókina
Svarthol undir merki bókaútgáfunnar
Nykurs.
Slys
varir okkar rákust saman
eins og tveir bílar
í hálku
og svo
störöum viö vantrúuö hvort á
annaö
í 50 ár
og veltum þvífyrir okkur
hvort viö vœrum enn á lífi
og hvort okkar
heföi veriö í órétti
L óðið er eins og sprett-
haup
L. í prófíl
Þórunn sér
um Unglist
‘98
Fullt nafn: Þórunn Guðjóns-
dóttir.
Fæðingardagur og ár:
17.12.69.
Maki: Enginn.
Börn: Síamskötturinn Kittý.
Starf: Menningarsveit Hins
hússins.
Skemmtilegast: Að vera í
góðra vina hópi.
Leiðinlegast: Ýmis heimilis-
störf.
Uppáhaldsmatur: Hamborg-
arhryggur.
Uppáhaldsdrykkur: Vatn.
Fallegasta manneskjan
(fyrir utan maka): Vil ekki
særa neinn.
Fallegasta röddin: Engin
sem ég kikna í hnjánum við
að heyra.
Uppáhaldslíkamshluti:
Tungan.
Hlynnt(ur) eða andvíg(ur)
ríkisstjórninni: Næsta
spurning.
Með hvaða teiknimynda-
persónu myndir þú vilja
eyða nótt: Línunni (hann
getur allt).
Uppáhaldsleikari: Á ég að
byrja að telja núna, 1, 2...
U ppáhaldstónlistarmað-
ur:... 14, 15, 16...
Sætasti stjórnmálamaður-
inn: Ertu að djóka?
Uppáhaldssjónvarpsþáttur:
Fréttir.
Leiðinlegasta auglýsingin:
Þessar með bláa blóðinu.
kvikmyndin: Ekki þess virði
að muna eftir.
Sætasti sjónvarpsmaður-
inn: Hef ekki séð hann enn-
þá.
Uppáhaldsskemmtistaður:
22.
Besta „pikköpp“-línan: Er
þetta ást við fyrstu sýn eða á
ég að labba aftur fram hjá?
Hvað ætlar þú að verða
þegar þú verður stór:
Veistu það, ég held bara að ég
verði ekkert stærri.
Eitthvað að lokum? Nei,
nei, bara bless.
_____________