Dagblaðið Vísir - DV - 17.11.1998, Blaðsíða 10

10
ÞRIÐJUDAGUR 17. NÓVEMBER 1998
Spurningin
Ertu í áhugamannafélagi?
Ásgeir Þór Jónsson bakari: Ég er
í Gerplu.
Andrés Heiðarsson nemi: Ég æfi
körfubolta með Þór í Þorlákshöfn.
Guðni Elisson járnsmiður: Nei.
Daniel Ámason verkamaður: Ég
æfi körfubolta með UMFG í Grinda-
vík.
Laufey Svala Hill fiskvinnslu-
kona: Nei.
Lesendur
Bormenn íslands,
áfram með göngin
Árni Einarsson skrifar:
Ég horfði á sjónvarpsfrétt
í sl. viku þar sem sýnt var
frá sprengingu lokahafts að-
rennslisgangna við Sigöldu-
virkjun. Iðnaðarráðherra
flutti þar ræðu og kom inn á
þau deilumál sem uppi eru
um hvort láta eigi þegar
gerðar virkjanir nægja eða
halda áfram á sömu braut
og hingað til. Ég hlýt að
standa með iðnaðarráðherra
og Landsvirkjun í þessu
máli. Við höftim engu að
tapa en allt að vinna í nú-
verandi stefnu virkjunar-
mála hér á landi. Hættum
við núna er lítiö sem við get-
um boðið upp á hvað snertir
hugsanlega sölu á orkunni
til erlendra aðila. Og hvi
ættum við ekki að líta á ork-
una í landinu eins og hverja
aðra útflutningsvöru, rétt
eins og annað sem hér er
framleitt?
í ofannefndri sjónvarpsfrétt kom
fram að nú væru ekki fleiri verk á
döfinni fyrir þá reynsluríku menn
sem hafa verið í verkefnum við bor-
un jarðganga og við virkjanir. Þeir
sjálflr voru þó vongóðir um að úr
rættist. En auðvitað „rætist" ekkert
úr með svona framkvæmdir nema
fyrir forgöngu stjómvalda eða þá
verktaka sem hafa framsýni til að
skipuleggja og bjóða í verkin. Göng-
in undir Hvalflörð sýna og sanna að
hægt er að fara aðrar leiðir en með
beinni ríkisframkvæmd.
Göngin á Vestflörðum og Hval-
flarðargöngin eru mannvirki sem
Vestfjaröagöngum - starfsmenn fagna borlokum.
þjóðin myndi alls ekki vilja vera án.
En við höfðum ekki hugmynd um
hvað hér var á ferð í fyrstu og marg-
ir höfðu horn í síðu þeirra aðila
sem voru í fararbroddi fyrir þessum
framkvæmdum. Núna er tækifærið
til að halda þessum framkvæmdum
áfram með jarðgangagerð þar sem
mest er þörfin. Ég nefni göng undir
Dynjandisheiði og Hrafnseyrar-
heiöi, þar sem verst og hættulegast
er yfirferðar. Einnig á sunnanverð-
um Austflörðum. - Ég tel að „bor-
menn“ íslands gætu haft nóg verk-
efni framundan ef rétt er að málum
staðið. Fjármögnun til slíkra fram-
kvæmda er mun minna mál nú en
fyrir áratug eða svo.
Ég las pistil í DV fyrir stuttu þar
sem sagt var frá stórvirkum tækj-
um til jarðvinnslu (nefnt „Rotor
excavator") sem braut niður heilu
flallshlíðamar eins og ekkert væri.
Ég veit að íslenskir verktakar sem
standa að slíkum framkvæmdum
hafa kynnt sér öll þessi mál. Þeir
verða að knýja á um frekari fram-
kvæmdir. Samgöngubætur á landi,
þ.m.t. jarðgöng, eru einu hugsan-
legu leiðirnar til að halda fólkinu í
sínum byggðarlögum. - Bormenn,
áfram með göngin sem víðast.
Minna mas á Gullinu
JR skrifar:
Það var ánægjuleg viðbót að fá Gull
90,9 inn i ört vaxandi flóru ljósvaka-
miðla og þar er spiluð hin ágætasta
tónlist fyrir þá sem hafa ánægju af
dægurtónlist liðinna áratuga.
Svo er nú aö margir njóta þess að
hlusta á tónlist þegar þeir aka um í
bílum sínum og þar er Gull 90,9 ör-
ugglega ofarlega á blaði hjá mörgum.
Undanfarna mánuði hefur það
verið dæmalaust þægilegt að stilla á
Gullið þegar ekið er tU og frá vinnu
en undanfarnar vikur hefur verið
nánast ómögulegt að njóta þess á leið
í vinnu að morgni vegna þess hve
þáttagerðarmennirnir tveir, maður
og kona, eru upptekin af sjálfum sér
og oftar en ekki hafa samræður
þeirra á mUlum um einskis nýta
hluti dugað aUa leiðina að heiman og
að vinnustað í stað þess að leyfa
hlustendum að njóta tveggja eða
þriggja góðra laga sem ella hefði ver-
ið hægt að hlusta á.
Þegar GuU 90,9 lagði upp skildist
okkm- hlustendum að hér ætti að
leggja áherslu á meiri tónlist og
minna mas. Þetta með minna mas
hefur greinUega ekki gengið upp hjá
öUum þeim sem halda um þátta-
stjórn á þessari rás.
Svona i lokin má bæta því við að
það er óþarfi hjá þessu sama þátta-
gerðarfólki að nefna heiti stöðvar-
innar, 90,9, þrisvar eða jafnvel flór-
um sinnum í sömu kynningunni á
milli laga, eitt sinn í hvert skipti
ætti að vera nóg.
Hættulegt flug yfír borginni
íbúi í Þingholtunum skrifar:
Ég get ekki látið hjá líða að
blanda mér í umræðuna um stað-
setningu ReykjavíkurflugvaUar og
óska þeirra mörgu Reykvíkinga
sem vUja að flugvöUurinn verði
lagður af hið bráðasta. En það er
ekki einasta vegna hættunnar af
flugveUinum vegna flugs yfir borg-
inni heldur líka hávaðans sem hér
er í nágrenni vaUarins. Ekki síst á
sumrin þegar bjart er og gott veður
og langt fram eftir kvöldi þegar
maður nýtur þess að sitja úti i garði
og reyna að njóta þagnar i miðju
þéttbýlinu.
Hættan er þó sterkustu rökin fyr-
ir því að ReykjavíkurflugvöUur er
orðinn tímaskekkja. Það er ekki
fl^f^f^í][p)Æ\ þjónusta
allan sólarhringinn
Aðoins 39,90 mfttátan
- eða hringíð í síma
550 5000
illi kl. 14 og 16
Yfir miðborginnin á leið til iendingar.
færi úrskeiðis, segir m.a. í bréfinu.
nema hársbreidd, ef svo má að orði
komast, sem skUur milli lífs og
dauða í hvert skipti sem flugvél fuU
af farþegum tekur sig á loft yfir
miðborgina eða kemur i aðflugi yfir
hana. Ég vil ekki hugsa það til enda
ef þama færi eitthvað úrskeiðis sem
leiddi tU þess að vél hrapaði.
Myndu einhverjir verða kallaðir tU
ábyrgðar? Ekki væri við flugmenn
að sakast ef vélarbilun yrði eða
- Vil ekki hugsa það til enda ef eitthvað
tæki virkuöu rangt eða aUs ekki á
flugveUinum sjálfum.
Einhverjir myndu segja að þetta
væri ekki mikið hættulegra nú en
verið hefði gegnum áratugina. Svar-
ið við þessu er að mörg flugslys
hafa orðið við og á Reykjavíkurflug-
veUi og ófáir farist þar. Ef eitt þess-
ara slysa hefði orðið yfir miðborg-
inni og í henni væri flugvöUurinn
löngu farinn. VUja einhverjir bíða?
DV
Misskilningurinn
um Leif Eiríksson
Katrín skrifar:
Ég las í DV að Norðmenn teldu
íslendinga hafa misskilið hverrar
þjóðar Leifur Eiríksson var. - Þeg-
ar ísland var enn ófundið þá er
varla furða þótt enginn íslending-
ur hafi fundið landið. Hins vegar
þykir víst að þeir eða þau sem
landið fundu hafi öll talað ís-
lensku. Svo líklega er misskilning-
urinn í því fólginn. Það mætti
kannski segja að hinn hvíti kyn-
stofn jarðar sé af íslenskum for-
feðrum kominn vegna þess að aUir
hafi þeir talað íslensku áður fyrr.
Er ekki sagt að íslenskan sé best
varðveitta tungumálið og líklega
það elsta? Eða hvað? AUt er þetta
þó löngu liðin tíð og ekki þess
virði að rífast um.
Viðgerðir eru
rokdýrar
Hjálmar skrifar:
Ég sé að ég er ekki einn um að
þykja viðgerðarþjónusta dýr hér á
landi. Ég las pistU í Velvakanda
Mbl. frá konu sem varð fyrir barð-
inu á verkstæðisþjónustu heim-
sendri frá fyrirtæki í borginni.
Fyrir það eitt að koma og líta á ís-
skáp sem var svo ekki bUaður eft-
ir allt voru teknar 5.000 kr. Líklega
hefur verið hér á ferðinni hinn al-
ræmdi „akstur“ sem viðgerðar-
menn smyrja á aUar ferðir í
heimahús. En eftir stendur að hér
á landi er viðgeröarþjónusta rok-
dýr og sama á hvaða sviði er.
Verst er að í fæstum tUvikum er
hægt að fá áætlaðan kostnað upp-
gefinn fyrirfram. Það var hægt í
Danmörku þar sem ég bjó um
skeið. Þar var reyndar öU þjónusta
tU fyrirmyndar, en tU skammar
hér heima. - Segi og skrifa; til
skammar.
Estóníuslysiö og
aöstandendur
Kristbjörg hringdi:
Lítið hefur mannkynið þroskast
gegnum aldimar. Enn eru stríð og
hörmungar af mannavöldum og
enn eru trúarbrögðin Þrándur í
götu hjá þeim sem mistúlka þau.
Mér datt i hug er ég heyrði frétt í
útvarpinu um aö aöstandendur
þeirra sem fórust með farþegafei-j-
unni Estóníu um árið (liklega fyr-
h' um 5 árum eða meira) krefðust
þess að reynt yrði að ná líkunum
upp - svo að bera mætti kennsl á
þau og jarða með viöteknum
hætti. í könnum um málið þar sem
spurt var hvort fólk teldi þetta
eðlilegt svöruðu 2/3 játandi en 1/3
svaraði neitandi. Ég spyr sjálfa
mig; hvernig heldur fólkið að líkin
líti út í dag? Ber einhver kennsl á
þau lengur? Er ekki best að hin
vota gröf geymi hina látnu, jafnvel
þótt um ástvini sé að ræða?
Seinkum öllu um
1 klukkustund
Örvar skrifar:
Ég er að lesa frétt um að annar
hver nemandi í skólum sé meira
og minna vansvefta. Ekki endUega
vegna heimUisaðstæðna heldur
bara vegna eðlUegrar hormóna-
starfsemi sem tengist tímaklukku
hjá börnum og unglingum. En ég
er ekki hissa þótt börnin séu
vansvefta, það eru hinir fuUorðnu
líka. Að hefla vinnu hér á landi í
kolniðamyrkri kl. 8 að morgni er
hrein og klár deUa. Engin starf-
semi ætti að heflast hér fyrr en kl.
9, í fyrsta lagi, jafnvel kl. 10, mán-
uðina nóvember - mars. Víðast
hvar eru heldur engin vinnubrögð
hjá fólki svona snemma morguns.
Ég tek sem dæmi verkamenn sem
eru við útivinnu, þar er hreinlega
lítiö unnið af viti fyrr en með birt-
ingu af eðlilegum ástæðum. Og á
skrifstofu er ástandið ekkert
skárra. Að ekki sé talað um skóla
og aðrar slikar stofnanir. Seink-
um aUri starfsemi um eina
klukkustund í háskammdeginu,
það er þjóðhagslega hagkvæmt,
sannið tU.