Dagblaðið Vísir - DV - 08.02.1999, Síða 12

12
MÁNUDAGUR 8. FEBRÚAR 1999
Spurningin
Hver eldar besta
matinn?
Hallgrímur Ólafsson nemi: Pabbi.
Páll Óskar Gunnarsson: Mamma.
Jón Friðrik Jónsson vinnueftir-
litsmaður: Ég sjálfur.
Heimir Garðarsson, 15 ára:
Mamma.
Sigtryggur Jónsson, vinnur hjá
HVA: Konan mín.
Þóra Aðalheiður Sigtryggsdóttir:
Ég geri það sjálfsagt. Við erum bara
tvö í heimili.
Lesendur
Uppruni íslendinga
Guðmundur Guömundsson skrifar:
Nýlega birtist fréttagrein í DV
þar sem sagt var frá því að íslend-
ingur einn, búsettur i Bandaríkjun-
um, hefði verið á ferð í Noregi í
þeim tilgangi að útvega sæði úr hin-
um fræga afreksmann, Bimi Da-
hlie. Sá skíðakappi hefur unnið
fleiri gullverðlaun á ólympíuleikum
og heimsmeistaramótum en nokkur
annar.
Heldur fékk þessi málaleitan
daufar undirtektir í Noregi og
misstum við því af verulegri og
skjótvirkri fjölgun afreksmanna af
ætt Bjöms Dahlies.
Löngum hafa staðið deilur um
uppruna okkar og erfðir, bæði hér-
lendis og erlendis. Bent hefur verið
á sérstaka hæfileika einstakra þjóða
og kynþátta. Kannski hafa Norð-
menn meiri hæfileika til skíða-
afreka en aðrir menn. Fyrir fáum
ámm var gerð athugun á uppmna
nóbelsverðlaunahafa. Kom þá í ljós
að um þriðjungur þeirra var af gyð-
ingaættum þótt sá þjóðflokkur sé
aðeins fáar milljónir manna.
En þegar minnst er á gyðinga má
rifja upp að ýmsir hafa talið íslend-
inga skylda ísraelsmönnum, m.a.
Englendingurinn Adam Rutherford
sem skömmu fyrir síðari heims-
styrjöldina skrifaði bók er hann
nefndi „Iceland’s great inheritance"
(Hin mikla arfleifð íslands). Vestur-
fslendingur einn hefur og samið
bók um svipað efni.
íslendingar eru því ekki jafnkyn-
hreinir og ýmsir vilja vera láta. Á
íslandi er t.a.m. fjöldi fólks sem á
ættir að rekja til annarra ríkja á
Norðurlöndum og á stríðsárunum
urðu til fjölmörg börn af breskum
og amerískum uppruna. Verða því
ísiendingar eru því ekki jafnkynhreinir og ýmsir vilja vera láta,“ segir m.a. f
bréfinu. - En þó afreksmenn innan um og saman viö, ekki rétt?
ættir sumra seint eða aldrei raktar
með fullri vissu. En víst væri gam-
an að eiga ættarskrár allrar þjóðar-
innar; „genealogiam islandicam".
Annað mál er að nú virðist standa
til að selja úr landi ættarskrár þjóð-
arinnar. Slíkt hefur engin önnur
þjóð leyft. Þama er á ferð mál sem
er í meira lagi vafasamt, svo ekki sé
fastar að orði kveðið. Ég á hér við
hinn svonefnda gagnagrunn á heO-
brigðissviði sem frægur er orðinn
að endemum víða um lönd.
Við sama heygarðshornið
Eldir borgari skrifar:
Talsverða athygli vakti, þegar
borgarstjórn Reykjavíkur sam-
þykkti nýlega að innheimta kr.
6.500 þjónustugjald af íbúðum aldr-
aðra í Lönguhlíð 3, Norðurbrún 1
og Fumgerði 1. Leigugjald af þess-
um íbúðum var þó hátt fyrir, allt að
kr. 16.000 á mánuði fyrir eitt her-
bergi með eldhúskrók og steypi-
baði. Sérstaklega er greitt fyrir
snyrtingu á herberginu, kr. 2-3 þús-
und á mánuði. - Búið var að hækka
seldan hádegisverð úr kr. 320 í kr.
360.
Látið var að því liggja á fundi
borgarstarfsmanna með leigjendum
að senn yrði unnt að fá bæði morg-
unverð og kvöldverð á staðnum en
fyrir hvort tveggja verður að borga.
Þess vegna eru nefndar kr. 6.500
bein húsaleiguhækkun. Að við-
bættri hækkun hádegisverðs, sem
nemur kr. 1.200 á mánuði, nema
hækkanimar samtals kr. 7.700 á
mánuði eða kr. 92.400 á ári. - Það er
þung byrði á tekjulága eldri borg-
ara.
Og þetta gera flokkar jafnaðar-
manna - á ári aldraðra. Er raunar
vert að minnast þess að eitt fyrsta
verk Ingibjargar Sólrúnar Gísladótt-
ur í stöðu borgarstjóra var að hækka
gjöld Strætisvagna Reykjavíkur.
Hækkun á miða aldraðra var 100%
en 50% á aðra miða. Ef til vill skýrir
þó fátt betur hugarfar borgarstjórans
en síðasta tiltæki hennar, að hætta
að gefa fuglum Tjamarinnar æti.
Uppbygging í Garðabæ
- Landsbankinn fjármagnar framtakið
Árni Einarsson skrifar:
Nú eru uppgangstímar á Islandi.
Og jafnvel þótt uppsafnað og yfir-
færanlegt tap fyrirtækjanna, eink-
um þeirra sem vilja gera sig gild-
andi á yfirborðinu, sé allt að 80
milljarðar króna, eru engin tak-
mörk fyrir því hvað þau hafa á
prjónunum. Langtímaplön, verð-
bréfaumsýsla og landakaup eru
meðal þess sem fréttaþulir þylja
upp á skjám sjónvarpsstöðvanna og
snaggsiraleg viðtöl em tekin við
hæstbjóðendur í lönd og lausa aura,
hvar sem glufa myndast.
Og í Garðabænum er laust land,
sem bæjarfélagið ásælist af einkaað-
ilum fyrir byggingarsvæði, en vill
ekki borga nema eitthvað um 200
milljónir. Einn umsvifamesti fjár-
magnsfrömuðurinn á landinu,
„Þeir geta það þessir!“, segir m.a. í bréfinu. - Frá blaðamannafundi í Garða-
bæ; Jón Ólafsson framkvstj. og Halldór J. Kristjánsson, bankastj. Lands-
bankans, á tali.
kenndur við Skífuna og íslenska út-
varpsfélagið með meiru, kom til
skjalanna, bætti um betur og bauð
allt að 700 milljónir í spilduna. -
Hann er þó með fjármálavit, maður-
in að tama, sögðu menn, og bættu
við: Þeir geta það þessir!
Og nú skyldi reiöa upp pyngjuna.
En, viti menn! Ekki átt’ ‘ann fiðl-
ungur meira fé. - Landsbankinn
ætlar að fjármagna spilduna í
Garðabæ. Fundur var boðaður með
blaðamönnum og ljósmyndurum, en
bæjarstjóri Garðabæjar sá sér ekki
fært að mæta. Enn er óvíst um
framkvæmdir á Arnarneslandi, en
Landsbankinn er tilbúinn með
reiðufé þegar eftir verður kallað. Ég
hélt að Landsbankinn hefði nú feng-
ið sig fullsaddan í bili. - En það
koma alltaf nýir og nýir með blóm-
vendi til bankans og nú úr gadd-
freðnum sverði Amameslandsins í
Garðabæ.
DV
Sjónvarpið:
Endalaust
leiðindaefni
Hrefna skrifar:
Ég las einsktaklega vel oröaða um-
kvörtun í Mbl. þar sem kona ein biðlar
til Sjónvarpsins að hafa nú eitthvað
annað á dagskránni en leiðindamynd-
ir, um ofbeldi eða afbrigðilegt fólk. Ég
tek undir þessa frómu ósk. Það er
ófært að kvelja okkur, bandingja Sjón-
varpsins (ég hef t.d. ekki efni á að
kaupa nema eina sjónvarpsdagskrá),
með þeim leiðindum sem sí og æ dynja
á okkur. Meira að segja bregst Spaug-
stofan við og við með aulabröndurum
og klámi eins og síðasta laugardag jan-
úarmánaðar. Það er hreinlega óafsak-
anlegt að ábyrðgarmenn innan Ríkisút-
varpsins skuli ekki sjálfir frnna það hjá
sér að bæta dagskrána t.d. með kvik-
myndum sem era lausar við óþverr-
ann, jtótt maður búist nú ekki við
myndum algjörlega gerilsneyddum. En
þetta verður aö breytast.
Samfylkingin
setur niöur
Þór skrifar:
Með nýjustu yfirlýsingum kvenna-
listakonunnar Guðnýjar Guðbjörns-
dóttur, um að hún ætli nú eftir allt
saman aö taka 8. sætið á lista Sam-
fylkingarinnar í Reykjavík, setur
Samfylkingin verulega niður. Guðný
tekur nú þingsetuna fram yfír hin
akademisku fræði, þrátt fyrir lágu
launin á Alþingi. Auðvitað yfirgefur
enginn Alþingi sé þess nokkur kostur
að sitja þar áfram. Þar er gullið og
hlunnindin með. En með hringlanda-
hætti kvennalistakonunnar og setu
hennar á lista Samfylkingar er listinn
ekki beinlínis aðlaðandi. Þannig
munu margir kjósendur líta á málið.
Það besta fyrir samfylkinguna nú er
að finna i snatri gott framtíðamafn
fyrir listann áður en kosningar eiga
sér stað svo að framboðið þurfi ekki
að hafa afturgöngur flokkanna í
farteskinu. Þetta er yfirlýstur flokkur
jafnaðarmanna og það á að koma
fram í kosningabaráttunni, svo og
stefna hans.
Sukkið í Ólympíu-
nefndinni
K.Ó. skrifar:
Ekki verður annað séð af fréttum
en bæði forseti nefndarinnar og aðrir
sem þar hafa tögl og hagldir séu á kafi
í sukki og spillingu. Engin ræðuhöld
eða afsakanir duga til að breiða yfir
óværuna. Á lyfjaráðstefnu í Sviss eða
hvar annars staðar baða þessir for-
sprakkar Ólympiunefndarinnar sig i
herlegheitum með dagpeninga upp á
vasann og panta hótelherbergi í
dýrasta flokki. Það sem verst er, fjöl-
miölar taka með silkihönskum á þess-
um „dátum“ lystisemdanna, og láta
sér og áheyrendum nægja einhverjar
óskOjanlegar en staðlaðar klisjur,
sem bara duga ekki gagnvart svona
fagidjótum í hinu ljúfa lífi á kostnað
félaga innan íþróttahreyfmganna.
Þakkir til Hjólkó
Sylvía Marta skrifar:
Mig langar til aö koma á framfæri
innilegu þakklæti fyrir góða þjónustu
á Hjólbaröaverkstæðinu Hjólkó í
Kópavogi. Sérstaklega vil ég þakka
Ragnari fyrir frábær liðlegheit og
góða framkomu.
Trúarheimsstyrjöld
Einar Ingvi Magnússon skrifar:
Síðustu ár hafa komið fram margir
nýir trúflokkar. Allir halda þeir á
lofti sinni uppskrift að himnavist og
vegabréfinu þangað og útiloka oftar
en ekki aðra frá þeirri sælu, sem bíð-
ur þeirra. En það er líka til mikið af
óflokksbundnu fólki sem lifir í sátt
við Guð og menn, hvort sem það fylg-
ir Búdda, Múhameð, Jesú eða Moon,
eða einhverjum allt öðrum. Það eru
engin trúarbrögð öðram fremri. Öll
boða þau kærleiksiðkun af krafti til
að bæta heiminn. Trúmenn, og þá sér-
staklega kristnir menn ættu að hætta
að hatast út í önnur trúarbrögð og
sameina heiminn í eina stóra kær-
leiksfjölskyldu. Stefnuskrá Guðs er
skýr, hún er kærleiksboðorðiö og
gildir þá einu hvar í flokki menn era.