Dagblaðið Vísir - DV - 16.02.1999, Blaðsíða 15

ÞRIÐJUDAGUR 16. FEBRÚAR 1999
*
15
lífi 00 sál
Samkvæmisdansar eru
Þau eru glæsileg, dansparið Bryndís María Björns-
dóttir og Ásgrímur Geir Logason.
DV-mynd Teitur
D&yis&ð
„Það geta allir lært að dansa
en það er auðvitað misjafnt
hversu vel þetta liggur fyrir
fólki. Ég hef aldrei fengiö nem-
anda sem hefur verið vonlaus.
Sumir eru náttúi-lega fæddir
dansarar á meðan aðrir þurfa að
hafa meira fyrir þessu. Það er
ekkert öðruvísi með dans en aðr-
ar íþróttir, það eru alltaf ein-
hverjir sem ná langt. Ég held að
flestir krakkar sem koma í dans-
inn geri það ánægjunnar vegna
og hafi ekkert endilega hug á
keppnisdansi. Það er skemmti-
legur félagsskapur í kringum
þetta og foreldramir taka flestir
virkan þátt og styðja við bakið á
sinum krökkum. Aö því leyti
getur dansinn veriö mjög fjöl-
skylduvænt áhugamál," segir
Kara Amgrímsdóttir danskenn-
arL
Kara hefur rekið dansskóla í
tíu ár og hefur því kennt fjölda
bama og unglinga. Hún segir
engan vafa leika á að dansnám
sé bæði bömum og unglingum
holl og góð undirstaða undir líf-
iö. Dansinn sé til þess fallinn að
hjálpa fólki að vinna bug á
feimni. Krakkar verði sjálfstæð-
ari og opnari í samskiptum við
annað fólk.
„Það em margir feimnir þeg-
ar þeir stíga fyrstu sporin í
dansi en það rennur fljótt af
flestum. Mér finnst mikilsvert
að krakkamir læra að umgang-
ast hitt kynið af virðingu og það
sem er kannski ekki síður gott
er að þau læra ákveðna snert-
ingu og nálægð. Ég held að allir
danskennarar séu sammála um
aö dansinn hefur mikið uppeld-
islegt gildi. Við lítum stundum á
dansnámið sem ákveðið skref í
forvarnastarfi gegn áfengi.
Krakkamir fá útrás í dansinum
og læra að skemmta sér á heil-
brigðan hátt. Strákar ættu ekki
síður að athuga þetta því það er
alveg klárt mál að karlmenn
sem kunna að dansa em alltaf
vinsælir hjá kvenfólki," segir
Kara.
vinsælt áhugamál hjá
mörgum krökkum. Æ
oftar berast líka fréttir af
góðu gengi íslenskra ung-
menna í alþjóðlegum
danskeppnum. Það er
mikið umstang í kringum
dansinn og þurfa foreldr-
ar að styðja vel við bakið
á sínum krökkum. Til-
veran fór á dansæf-
ingu á dögunum.
Bergþóra greiðir Bryndísi Maríu áður en dans-
tíminn hefst. DV-mynd Teitur
Bergþóra M. Bergþórsdóttir:
Jákvætt að eyða tíma með börnunum
Dansinn hefur verið aðaláhugamál fjölskyldunnar
í átta ár. Þá byrjuðum við hjónin ásamt tveimur
bama okkar að læra dans. Sonurinn er hættur en
Bryndís María, sem nú er 11 ára, byrjaði að keppa
þegar hún var sex ára.
Það er nauðsynlegt að foreldramir hafi áhuga og
styðji vel við bákið á bömunum, ekki sist ef þau eru
komin í keppnislið," sagði Bergþóra M. Bergþórs-
dóttir þegar blaðamaður hitti hana og dóttur henn-
ar, Bryndísi Maríu, að lokinni dansæfmgu á dögim-
um.
Bergþóra segir heilmikið umstang í kringum
dansinn en það sé um að gera að hafa gaman af
þessu. „Kjólamir era til dæmis dýrir og ég lærði af
reynslunni að sauma þá sjáif. Hinar mömmumar
gáfu mér góð ráð og nú sauma ég alla kjóla á Bryn-
dísi Maríu. Svo erum við stöðugt með fjáröflun í
gangi. Við erum stundum með bás í Kolaportinu og
seljum tertur, klósettpappír og margt fleira til þess
að hafa upp í kostnaðinn við keppnisferðimar."
Góður félagsskapur
Bömin hennar Bergþóra hafa einnig stundað
aðrar íþróttir en hún segir vinnvma í kringum það
litla í samanburði við dansinn. Þau hjónin hafa
fylgt Bryndísi Maríu tvisvar utan til keppni og
fram undan er páskaferð til Blackpool þar sem
óopinbert heimsmeistaramót bama og unglinga fer
fram.
„Keppnisferðimar kosta mikinn undirbúning og
fjármuni en krakkamir hafa óskaplega gaman af
þessu þannig að okkm- finnst þetta vel þess virði.
Bryndís María er mjög áhugasöm og ég man ekki
eftir henni öðmvísi en dansandi. Félagsskapurinn
er lika góður og við þekkjum orðið flesta hina for-
eldrana. Ég tel það líka jákvætt að eyða tíma með
bömum sinum og taka þátt í áhugamálum þeirra.
Auk þess er dansinn holl og góð íþrótt tyrir alla,“
segir Bergþóra M. Bergþórsdóttir.
-aþ
„Það geta ailir
það er misjafnt
liggur fyrir fólkl,“ segir
grímsdóttlr danskennari.
Kara Amgrímsdóttir
danskennari:
IVIargir feimnir
þegar þeir stíga
fýrstu sporin
Gerður Kristjánsdóttir og Hilmir Jensson:
Sameiginlegt áhugamál
allrar fjölskyldunnar
- þótt Hilmir sá sá eini sem er í dansi
Eg hef alltaf haft áhuga á dansi og þess vegna
var ekki nema sjálfsagt að hvetja Hilmi þegar
hann byrjaði að læra dans,“ sagði Gerður Krist-
jánsdóttir þegar blaðamaður hitti hana og son
hennar, Hilmi Jensson, á dögunum.
Hilmir byijaði sjö ára í dansinum og hóf að
keppa tíu ára gamall. Hann er einnig að læra á
selló og steihir á að ná langt í báðum greinum.
„Ég get ekki gert upp á milli hvort mér finnst
skemmtilegra, að dansa eða spila, þannig að trú-
lega held ég bara áfram að stunda hvort tveggja.
Maður verður bara að vera duglegur að skipu-
leggja tímann vel,“ segir Hilmir.
„Það er svolítið merkilegt en það er eins og all-
flestum krökkum í dansi gangi líka vel í skóla.
Krakkamir læra í þessu eins og öðrum íþróttum
að temja sér sjálfsaga og leggja sig fram við að ná
settu marki," segir Gerður.
Fjáröflunin tekur mestan tíma að sögn Gerðar
enda keppnisferðimar dýrar. Hilmir fór fimm
sinniun utan í fyrra og að minnsta kosti eitt for-
eldri þarf að fylgja hverju pari. „Krakkamir hafa
sjálf verið í dósasöfnun. Við höfum verið í Kola-
portinu og svo fá vinir og kunningjar að fmna
fyrir annami sölumennsku í sambandi við þetta,“
segir Gerður.
Hilmir setur stefhuna hátt í dansinum og var
nýlega valinn í hóp sem hefúr það að markmiði
að undirbúa sýningu á samkvæmisdönsum á
Ólympíuleikunum. Fyrirhugað er að samkvæm-
isdansar verði keppnisgrein á leikunum árið
2008. „Það er frábært að hafa verið valinn í þenn-
an hóp og auðvitað hvatning að halda áfram.
Samt er ómögulegt fyrir mig að segja hvort ég
verð enn þá í dansinum eftir níu ár,“ segir Hilm-
ir Jensson. -aþ