Dagblaðið Vísir - DV - 07.01.2000, Blaðsíða 12
12
FÖSTUDAGUR 7. JANÚAR 2000
Spurningin
Keyptiröu minna af flug-
eldum sökum slæmrar
veöurspár?
Jón Sólnes stúdent: Ég keypti enga
flugelda en alveg óháð veðurspánni.
Tinna Björt Guðjónsdóttir nemi:
Nei, það var keypt mikið meira en í
fyrra.
Páll Zophaníasson eftirlitsmað-
ur: Ég keypti enga flugelda en það
var ekki út af veðurspánni.
Ólafur Jens Ólafsson nemi: Nei,
alls ekki.
Lesendur
íbúðaverð á hðfuð-
borgarsvæðinu
- þróunin ekki séö fyrir
Þótt bjartsýni sé sögð einkenna markaðinn í ársbyrjun og eftirspurn eftir
húsnæði mikil eru horfurnar hvorki góðar né slæmar. Enginn getur séð fyr-
ir nú í ársbyrjun þróun íbúðaverðs.
Bjöm Jónsson skrifar:
„Verð á höfuðborgarsvæðinu
hækkar enn,“ var fyrirsögn á for-
siðu Fasteignablaðs Mbl. sl. þriðju-
dag. Með fréttinni birtist skilmerki-
leg mynd er sýndi þróun verðlags á
ibúðum á höfuðborgarsvæðinu frá
1996 -1999. Fermetraverð húsnæðis
á þessu svæði hafði hækkað úr rúm-
lega 101 kr. í tæplega 134 kr. Hér er
auðvitað um mikla hækkun að
ræða. Og nú er bjartsýnin í há-
marki og flestir þeir sem taka til
máls á opinberum vettvangi veðja á
áframhaldandi hækkun. Eða
þannig...
Það kemur nefnilega í ljós að
þessir „flestir" sem rætt er við um
íbúðaverð, þ.á m. fasteignasalar,
eru ekki sannfærðari en svo í allri
bjartsýninni að þeir bæta við:
„...eða verðið standi a.m.k. í stað.“
Ekki getur nú hinn venjulegi borg-
ari, sem hyggst selja eða kaupa
íbúðarhúsnæði á þéttbýlissvæðinu í
kringum höfuðborgina, reitt sig á
svona orðalag. Og þá hvorki á þá
spá að íbúðaverð muni hækka eða
standa í stað. Margir telja hins veg-
ar allt himnasannleik sem aðspurð-
ir í fjölmiðlunum láta frá sér fara.
Sannleikurinn er einfaldlega sá
að allt talið um að „verð á höfuð-
borgarsvæðinu hækki enn“ er byggt
á því sem liðið er. Og þótt töluverð
bjartsýni sé sögð einkenna markað-
inn nú í ársbyrjun og eftirspurn eft-
ir húsnæði sé mikil eru horfurnar
hvorki góðar né slæmar því það get-
ur enginn séð fyrir nú í ársbyrjun
hvernig þróun íbúðaverðs verður.
Öll súluritin og töflumar um
verðhækkun íbúða í Reykjavík og
nágrenni byggjast á því sem gerðist
á ofannefndu árabili, frá 1996 til árs-
loka 1999. - Eftir það veit enginn
neitt.
Mín spá er hins vegar sú að verð-
hækkanir á íbúðahúsnæði verði
einmitt engar á nýju ári og frekar
eigi verðið eftir að lækka. Maður
byggir þessa skoðun auðvitað á þvi
að nú er lítið um lausa fjármuni
handa á milli hjá hinum almenna
borgara nema hann selji eitthvað af
bréfunum sínum sem hann hefur
verið að kaupa - oft með lánum - og
þá eru margir þar með að missa
skattaafsláttinn, gulrótina sem veif-
að var framan í hann til kaupanna.
Þeir sem eru í söluhugleiðingum
nú með íbúð sína eða húseign eru
að því út úr neyð og þeir „verða að
selja“. Það er því sýnd veiði en ekki
gefin að ætla að stöðug eftirspurn
þýði hækkun fasteignaverðs. Vænt-
anlegir kaupendur, og þeir eru ekki
margir í dag með tilbúin seðlabúnt-
in, munu örugglega bíða því þraut-
píndir væntanlegir seljendur (oftar
en ekki í kröggum) munu fyrr en
síðar tilbúnir að ræða verðlækkun.
Og hana verulega. - Landsbyggðar-
flóttinn bjargar ekki i svona mál-
um.
Fréttastofa Sjónvarps
hefur vinninginn
Siguijón skrifar:
Nú hefur Ríkissjónvarpið loks
tekið við sér eftir ábendingar árum
saman frá ýmsum velunnurum.
Fréttastofan hefur fært seinni
fréttatíma sinn aftur um eina
klukkustund og sendir hann út kl.
22.00 í stað 23.00. Þetta þýðir að
maður getur þess vegna sleppt sjón-
varpsfréttum um kvöldmatarleytið
þegar ílestir vilja geta snætt í friði
fyrir sjónvarpsfréttum. Þeim sem
þótti seinni fréttatíminn, kl. 23.00,
heldur seint á ferð, t.d. vegna þess
að þeir voru hreinlega komnir í
rúmið, er nú stórlega létt.
Sannleikurinn er sá að mörgum
nægir nú að horfa á fréttir á Skjá
einum, kl. 20.00, en þar er farið öðr-
um og nýtískulegri höndum um
fréttir, og svo fréttir Sjónvarps kl.
22.00 þegar allar fréttir dagsins ættu
að liggja fyrir, að þeim viðbættmn
sem gerast eftir kl. 20.00. Sem sé:
Sjónvarpið hefur nú vinninginn í
sjónvarpsfréttum landsmanna hvað
útsendingartíma varðar.
Kristnihátíð án vínveitinga
Hanna Guðmundsdóttir skrifar:
Er það ekki aldeilis furðulegt að
árið 2000 skulum við íslendingar
enn vera á því frumstigi áfengis-
menningar, ef svo mætti kalla um-
gengnishætti við áfengi, að æðstu
embættismenn þjóðarinnar þurfi að
ræða það sérstaklega hvort eða
hvemig skuli standa að áfengisveit-
ingum fyrir þá sem ætla að leggja
það á sig að skunda á Þingvöll og
vera viðstaddir kristnihátíðina? -
Hvar skyldi það tíðkast að forseti
landsins, forsætisráðherra og æðsti
biskup taki það í sínar hendur að
banna vínveitingar á útihátið?
Framkvæmdastjóri kristnihátíð-
arnefndar segir - og einungis til að
réttlæta stjómlyndi æðstu stjómar
landsins - að hér sé um fjölskyldu-
[ljlg)[Í[i^j[p)/g\ þjónusta
allan sólarhringinn
Lesendur geta sent mynd <
sér með bréfum sínum sen
blrt verða á lesendasíðu
„Eða því er ekki lokað fyrir áfengisveitingar í miöborginni 17. júní, það er líka
fjölskylduhátíð og hátíð þjóðarinnar?"
hátíð og hátíð þjóðarinnar að ræða
og því hafi verið ákveðið að draga
ákvörðunina um áfengisveitingar á
hátíðinni til baka! Hver trúir þessu?
Trúlegri eru þau ummæli fram-
kvæmdastjórans að gagnrýni for-
ystugreina Morgunblaðsins hefði
orðið til þess að banna léttvínsveit-
ingar á hátíðinni. Og er þó hvorugt
sannfærandi.
Eða því er ekki lokað fyrir áfeng-
isveitingar í miðborginni 17. júni?
Það er líka fjölskylduhátíð og hátíð
þjóðarinnar. Engin vandræði hafa
verið hin síðustu ár 17. júní vegna
áfengissölu veitingastaða. Einmitt
vegna þess að allt er frjálst í þessum
efnum. Þjóðin hefur þroskast að því
er umgengni við áfengi snertir. En
ráðamenn þjóðarinna hafa ekki
þroskast að sama skapi. Alla vega
ekki forsetinn, biskupinn og forsæt-
isráðherra. Þeir eru hræddir við
áfengi fyrir aðra en sjálfa sig.
Framsókn þarfn-
ast Gunnlaugs
Snorri hringdi:
í pólitískum þrengingum Fram-
sóknarflokksins verður að leita
bjargráða. Þau verða ekki auð-
fundin, og finnast alls ekki nema
með endurnýjun þingmanna
flokksins á þéttbýlissvæðinu hér
sunnanlands. Finnur Ingólfsson
sem nú er ómaklega kosinn óvin-
sæil stjórnmálamaður, skilur eftir
sig djúpa gjá sem erfitt verður að
fylla. Einn maður kemur mér þó í
hug sem er þess umkominn að
lyfta Framsóknarflokknum á ný.
Það er Gunnlaugur M. Sigmunds-
son, fyrrum þingmaður flokksins
á Vestfjörðum. Hann er framsýnn
og hefur tamið sér nýtískuleg við-
horf, enda tengist hann tækni-
væðingu og stórgróðafyrirtæki
sem hann byggði upp að mestu
leyti. Ég skora á forystu fram-
sóknarmanna að kanna hug
Gunnlaugs til endurkomu í
stjórnmálin. Hann yrði ákjósan-
legt varaformannsefni og síðar
formaður flokksins.
Verndarenglar
á Stöð 2
S.M.G. skrifar:
Mig langar til að þakka Stöð 2
fyrir góða dagskrá núna um jólin.
Talandi um jólin og boðskap jól-
anna, þá var ég að velta þvi fyrir
mér hvers vegna eini þáttur
stöðvarinnar sem hefur kristileg-
an boðskap, Verndarenglar, er
vandlega falinn inni í dagskránni
á mánudag á milli kl. 2 og 3 á dag-
inn þegar flestir vinnandi, svo og
börn og unglingar eru að heiman.
Mjög fáir geta séð þessa þætti því
þeir eru ekki endursýndir eins og
flestir sápuþættirnir. Það skaðaði
ekki stöðina að koma örlitlum
kærleik til fólksins. En núna, þeg-
ar þessir þættir eru á enda runn-
ir, óska ég stöðinni minni til ham-
ingju að hafa tekist að fela þenn-
an boðskap vel. En það hefur
varla verið tilgangurinn, eða
hvað?
Ófullkomnar
upplýsingar um
sumarhús
á Spáni
Svavar hringdi:
Ertu orðinn leiður á rigningu
og snjó? Hvernig væri að fá sér
hús á Spáni! - Svona hljóðaði
auglýsing í Morgunblaðinu fyrir
nokkrum vikum. Gefið var upp
netfang og hugðist ég sjá dæmi
um húsin og fá verðsýnishorn.
Þetta áttu að vera hús í
Villamartin, 10 km suður af Tor-
revieja. Ég fór á Netið, og víst
kom upp síða með húsum til sýn-
is. En þarna var verðið ekki
sýnilegt. Það var aðallega verðið
sem ég vildi forvitnast um. Að sjá
ákveðna tegund af húsi til sölu
eða leigu og verð með. Þetta kalla
ég ófullkomnar upplýsingar sem
þær eru sannarlega. Og þetta er
víðar svona. Það ættu allir að
gjalda varhug við þessum auglýs-
ingum sem segja svo sem ekki
neitt.
Hvers vegna
bráðamóttöku?
JG skrifar:
Til er deild sem heitir Bráða-
móttaka áfengis- og geödéildar á
Landspitala. Um einn tíma tekur
að fá þjónustu ef vel gengur. Á
svipaðri deild í Ósló tók um 10
mínútur að fá þjónustu þegar illa
stóð á hjá mér. Ég hef sjö sinnum
þurft að fara til útlanda mér til
lækninga, svo staðnað er geðheil-
brigðiskerfið hér. Það er skrýtið
að fólk sem hefur orðið fyrir áfoll-
um getur ekki fengið aðstoð hér
án þess að vera uppdópað. Ég ráð-
legg geðlæknum að prófa sjálfir
sum þessara lyfja, sem gefin eru.
Þau eru ekki til bóta.