Dagblaðið Vísir - DV - 05.02.2000, Side 29

JL>'\F LAUGARDAGUR 5. FEBRÚAR 2000
1
helgarviðtalið
Micari reisti þetta jarðhýsi fyrir væntanlega lærisveina og trúarlíf þeirra en enginn hefur komið enn.
Einsetumaðurinn á Kvennahóli:
hverju fólk er hrætt við mig
heimsækir Michael Micari, biskup, bónda og einsetumann á Kvennahóli á Fellsströnd
mæltu þeysir hann með okkur um
húsið og sýnir okkur húsgögn af
haugunum, fot í tugatali af haugun-
um, bænahjól, smíðuð úr efni af haug-
unum, og forláta biskupsstafl eða
bagla sem hann hefur sjálfur smíðað
og skreytt úr efni sem aðrir hafa hent.
Einnig öfluga boga sem hann hefur
sjálfur smíðað og segir að megi drepa
fíi með. Að minnsta kosti kind.
„Ég er hirðusamur að eðlisfari. Ég
hef sent ógrynni af fotum, einkum ís-
lenskum lopapeysum, til þurfandi
fólks í Ameríku en á samt sjálfur
margar peysur enn. Þetta kemur allt
af haugimum. Ég er alinn upp í fátækt
og hef ailtaf þurft að hafa fyrir lifmu
og spara og sóun er eitur í mínum
beinum. Mér er alveg saman hvað
aðrir segja.“
Guð er ekki í sólarlaginu
Við stöndum á hlaðinu á Kvenna-
hóli og sólin málar gyllta drætti í
svört skerin og hvítan ísinn í vogun-
um framan við bæinn. Svartir is-
bryddir klettar í fjallinu gnæfa yfir
bænum eins og veggir.
„Náttúran hér er engu lík sem ég
hef áður séð. Krafturinn sem stafar úr
landinu er engu líkur. Ef ég geng
héma upp í mitt fjallið þá fell ég í
trans eða íhugunarástand um leið og
hef aldrei fundið annan eins kraft.
Þeir sem hafa komið hingað og séð
sólarlagið falla í stafi. En maður má
ekki gera of mikið úr ytri fegurð nátt-
úrunnar. Það er ekki Guð. Hann er
ekki í sólarlaginu þó það sé fallegt."
Frekar álver en kindur
Það er því freistandi að spyrja bisk-
up hvað honum finnist um áform ís-
lenskra stjómvalda um virkjanir og
stóriðju á Austurlandi. Eins og sönn-
um einsetumanni sæmir hefur biskup
aldrei heyrt á það minnst þrátt fyrir
26 sjónvarpsrásir en þegar málið hef-
ur verið skýrt út hlær hann ógurlega.
„Ég bjó við hliðina á svona álverk-
smiðju úti í Washington. Það er engin
mengun frá þessu að ráði, svolítil sér-
stök lykt. Ég vildi miklu frekar fá
svona álver í íslenska náttúm heldur
en kindur. Það er vond lykt af kindum
og þær vaða yfir allt. Ég hata kindur
og vil ekki sjá þær nálægt mér.“
Peningar spilla
Micari komst í talsverðar álnir
þegar hann fékk ríflegan arf eftir
foður sinn sem gerði honum kleift
að komast til íslands. En hvers
vegna til Islands?
„Ég hitti íslenskan sveitapilt,
skiptinema í Ameríku, rétt eftir
1960. Við náðum sérstöku sambandi
og hann lýsti íslandi þannig fyrir
mér að ég heillaðist algerlega. Sér-
staða íslands í heiminum, afstaða
ykkar til friðar, kvenforsetinn og
þessi óviðjafnanlega náttúra. Allt
þetta heillaði mig og ég kann vel við
kalt loftslag.“
Á Akureyri eignaðist biskupinn
vini sem við nánari kynni reyndust
honum ekki vel. Sérstaklega verður
þar að nefna Lárus Hinriksson
nokkum sem seldi biskupi jörð í Öx-
arfirði en biskup telur sig hafa ver-
ið verulega hlunnfarinn í þeim við-
skiptum og hefur áður verið fiallað
um það í fiölmiðlum, m.a. DV.
„Það urðu mér mikil vonbrigði
hvemig þetta fór ailt á Akureyri.
Um leið og fólk fer að gruna að mað-
ur eigi peninga þá verður allt öðra-
visi. Það viil reyna að ná í eitthvað
af þessum peningum. Ég hélt að ís-
lendingar væra óspilltari og ekki
svona nútímalegir.“
Guð er ekki í rúminu
Þeir trúa of mikið á kynlíf. Kyn-
líf er gott en maður á að þroska sig
í gegnum það skeið en ekki sökkva
sér niður í það. Guð er ekki í rúm-
inu en þið íslendingar tilbiðjið
hann þar.
Ég hata peninga því þeir spilla
fólki. Ég fór frá Ameríku því ég
vildi ekki vera ofurseldur þjóðfé-
lagi þar sem peningar ráða öllu. Ég
sé það í dag að Akureyri var alls
ekki eins og ég hélt hún væri. Ég
hefði kannski frekar átt að setjast
að í Reykjavík eða Sviþjóð. Ég hélt
að Reykjavík væri stórborg en nú
veit ég að hún er pínulítil. En ég er
ánægður þvi ég veit ég er á réttum
stað. Mér voru sýndir í draumi fyr-
ir mörgum árum bókstafir sem ég
hélt að væra búddísk tákn en veit
nú að voru stafimir á skiltinu
héma við veginn þar sem stendur
Kvennahóll.“
Biskup sýnir okkur að lokum
gylltu næpurnar sem hann hefur
smfðað í samvinnu við laghentan
trésmið í Búðardal sem biskup seg-
ir að sé eini hugsandi maðurinn í
Dalasýslu. Þær eru þrjár talsins,
ein á mæni íbúðarhússins og tvær
á gamla fiósinu sem er sambyggt
við íbúðarhúsið. Næpumar eru úr
plasti og tré og draga orku frá guð-
unum og veita henni til mannanna
og veita yl i hjörtun. Við forum
líka frá Kvennahóli með yl í hjarta
og bros á vör því hvað sem um
Micari biskup og skoðanir hans
má segja þá getur hann fengið
hvem sem er til að brosa.
-PÁÁ
Micari segist ekki skilja hvers vegna fólk sé hrætt við sig. Hann hefur orðið
fyrir dálitlum vonbrigðum með íslendinga.
DV-myndir Teitur

m