Dagblaðið Vísir - DV - 14.12.2000, Blaðsíða 18

18
FIMMTUDAGUR 14. DESEMBER 2000
FIMMTUDAGUR 14. DESEMBER 2000
23
Útgáfufélag: Frjáls fjölmiölun hf.
Stjórnarformaöur og útgáfustjórl: Sveinn R. Eyjólfsson
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Öli Björn Kárason
Aöstoöarritstjóri: Jónas Haraldsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaóaafgreiósla, áskrift:
Þverholti 11,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíöa: http://www.skyrr.is/dv/
Vísir, netútgáfa Frjálsrar fjölmiðlunar: http://www.visir.is
Ritstjórn: dvritst@ff.is - Auglýsingar: auglysingar@ff.is. - Dreifing: dvdreif@ff.is
Akureyri: Strandgata 25, sími: 462 5013, blaðam.: 462 6613, fax: 4611605
Setnlng og umbrot: Frjáls fjölmiölun hf.
Filmu- og plötugerö: ísafoldarprensmiöja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverö á mánuöi 2050 kr. m. vsk. Lausasöluverð 190 kr. m. vsk., Helgarblað 280 kr. m. vsk.
DV áskiiur sér rétt til að birta aðsent efni blaösins í stafrænu fornii og i gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiðir ekki viömælendum fyrir viðtöl við þá eða fyrir myndbirtingar af þeim.
Stjómvöld sitja eftir
Stefna ríkisstjómarinnar í umhverfismálum kemur
skýrt fram í afnámi fjárveitinga til náttúruvemdarsam-
taka, rétt eins og stefna hennar í siðamálum vísinda er að
leggja niður vísindasiðanefnd. Hún vonar, að óþægindin
hverfi, ef hún þrengi hag stofnana eða slátri þeim.
Vandinn er sá, að ný fyrirbæri, sem stofnuð em til að
vera þæg og góð, njóta einskis trausts úti í bæ, hvort sem
það er vísindasiðanefnd ríkisstjómarinnar eða þögull fíni-
mannsklúbbur, sem þykist styðja náttúmvemd undir for-
ustu fyrrverandi landbúnaðarráðherra.
Óbeit rikisstjórnarinnar á umhverfisvernd er mikil og
endurspeglar raunar skoðanir háværs minnihluta meðal
þjóðarinnar, sem lítur á málefnið sem eins konar helgi-
slepju eða fílabeinstum, svo notað sé orðalag eins þeirra
á ráðstefnu um framtið lifibrauðs Húsavíkur.
í þessum hópi em fjölmennir verktakar á borð við
þann, sem stjómar Kópavogi og vill ólmur láta reisa
blokkir við Elliðavatn. Þar er á ferðinni fyrirhyggjulaus
framtakssemi, svo notað sé orðalag Orra Vigfússonar,
þegar hann gagnrýndi sjókvíaeldi á Austfjörðum.
Fyrirhyggjulaus framtakssemi er einmitt það, sem hef-
ur hingaö til einkennt íslendinga eins og flestar þriðja
heims þjóðir, sem em að reyna að brjótast til álna. En við
verðum að kunna að breyta viðhorfum okkar, þegar við
höfum komizt í álnir og getum farið að njóta lífsins.
Meirihluti þjóðarinnar er samkvæmt skoðanakönnun-
um kominn á þá skoðun, að tími sé kominn til að leggja
niður hamslausa framtakssemi og fara að gæta langtíma-
hagsmuna okkar af að vemda umhverfið fyrir verkfræð-
ingum og pólitiskum verkefna-útvegsmönnum.
Milli meirihlutans og minnihlutans í umhverfismálum
er mikið djúp, sem verður seint brúað. Ríkisstjómin hef-
ur í heild tekið sér eindregna stöðu með minnihlutanum
og verður vonandi látin gjalda þess í næstu kosningum.
Sigurför umhverfisvemdar verður ekki hamin.
Þrýstingurinn er mikill og vaxandi. Sífellt fjölgar þeim,
sem átta sig á, að raflínur beri að grafa í jörð en ekki
hengja upp í stálturna í óbyggðum. Sífellt fjölgar þeim,
sem átta sig á, að velja verður um, hvort Mývatn á að vera
náttúruparadís eða skammvinnt verksmiðjuþorp.
Sífellt fjölgar þeim, sem átta sig á, að engin sérstök þörf
er á að malbika niður í fjöru og reisa íbúðarturna við nátt-
úruvinjar, þar sem nóg rými er fyrir slíkt annars staðar.
Sífellt fjölgar þeim, sem átta sig á, að haga verður búfjár-
beit í samræmi við burðargetu landsins.
Sífellt fjölgar þeim, sem átta sig á, að brautargengi þjóð-
arinnar í framtíðinni fer eftir allt öðrum atvinnugreinum
en stóriðju. Og sífellt fjölgar þeim, sem átta sig á, að land-
ið er ekki eign okkar, heldur í varðveizlu okkar fyrir hönd
komandi kynslóða. Sjálfbær hugsun er að síast inn.
Við þurfum í bili að sæta umhverfisráðherra sem seldi
sannfæringu sína fyrir embættið og gengur svo mikinn
berserksgang í andstöðu við umhverfið, hvort sem það er
Mývatn eða Eyjabakkar, að hún fær upp á móti sér opin-
bert ráð, sem skipað er henni til ráðgjafar.
Svo tamt og ljúft er ráðherranum að fara með rangt
mál, að hún fer létt með að segja útlend umhverfissamtök
styðja stefnu sína og ber því síðan við, að hún hafi hitt
borðalagða menn á umhverfisfundinum í Haag og talið, að
þar færu talsmenn umhverfissamtaka.
Feiknarmikið verk er eftir við að skipta út stjórnmála-
mönnum og fá til starfa aðra, sem vilja starfa með meiri-
hluta þjóðarinnar að verndun umhverfisins.
Jónas Kristjánsson
Skoðun
Árangurstenging kennslunnar
Einar Karl Haraldsson ritar grein í
DV miðvikudaginn 29. nóv. „Séra
Gunnar á móti sjálfum sér“, og fer
mikinn vegna viðtals við undirritað-
an í DV um málefni á kirkjuþingi sl.
haust. Einar Karl á ekki sæti á
kirkjuþingi enda ber grein hans þess
merki og augljóst er að hann hefur
ekki haft fyrir því sjálfur að kynna
sér málin sem hann tekur til umfjöll-
unar. Því er þörf á leiðréttingum.
Full elning
í greininni segir: „Hann (þ.e. und-
irritaður) hefur [þó] hafið baráttu fyr-
ir því í nafni lýðræðisins að biskupi
verði hent út af kirkjuþingi." Sam-
kvæmt nýjum lögum um Þjóðkirkj-
una situr biskup á kirkjuþingi og hef-
ur þar málfrelsi og tillögurétt, eins og
á kirkjuþingum nágrannalanda okk-
ar. Um þetta er full eining innan
kirkjunnar. Mér vitanlega berst eng-
inn fyrir því að biskupi verði „hent
út af kirkjuþingi". Hins vegar er deg-
inum ljósara að greinarhöfundur er
ókunnugur umræðum innan kirkj-
unnar á undanförnum árum um
stöðu biskupsembættisins í stjórn-
kerfi kirkjunnar og nýju lagaum-
hverfi.
Komið hefur til álita að kirkjuþing
hefði sérstakt framkvæmdaráð undir
forsæti forseta kirkjuráðs en biskupi
til ráðuneytis væri annað ráð. Þær
hugmyndir eru ekki á dagskrá núna
en vilji greinarhöfundur kynna sér
þær vísa ég honum á þingskjöl og um-
ræður frá kirkjuþingi allt frá árinu
1992 þegar umræður um ný þjóð-
kirkjulög hófust. Hafi hann áhuga á
mínum sjónarmiðum er þau
einnig að finna í framsöguerind-
um á Prestastefhum frá sama
tímabili.
Nota&l ekki orðið lögbrot
Greinarhöfundur vfkur að
Holtsmálinu sem biskup kom
inn á í skýrslu kirkjuráðs. í
framhaldi spunnust talsverðar
umræður. Einar Karl segir, að
ég hafi vænt biskupinn um lög-
brot í því máli. Orðið lögbrot
hef ég ekki notaði í þessu sam-
hengi, hvorki á kirkjuþingi né
annars staðar. Ég lagði hins vegar
fram fjórar spurningar um málsmeð-
ferð kirkjulegra yfirvalda ásamt ítar-
legri greinargerð, m.a. hvers vegna
lögum og starfsreglum um lausn á
ágreiningsefnum hefði ekki verið
fylgt í nefndu máli. Svör fengust eng-
in.
Það er rétt athugað hjá greinarhöf-
undi að ég átti á sínum tíma þátt í að
móta hugmyndir um úrskurðamefnd
og áfrýjunamefnd til að gera út um
ágreiningsmál innan kirkjunnar,
tækist það ekki eftir þeim hefð-
bundnu leiðum sem kirkjuyfirvöld
geta farið. Hann heldur því fram að
ég hafi mælt gegn úrskurðum nefnd-
anna í Holtsmálinu. Því fer fjarri. Ég
gerði málsmeðferð kirkjuyfirvalda
(ekki nefndanna) að umfjöllunarefni
eins og greinarhöfundur getur komist
að raun um með því að glugga í skjöl
sem liggja fyrir frá kirkjuþingi. Hitt
er svo annað mál að nefndirnar eru
síður en svo hafnar yfir gagnrýni.
Loks á ég að hafa snúist öndverður

Sr. Gunnar
Kristjánsson
gegn ýmsum framfara-
málum sem ég hef sjálf-
ur „gert tillögur um eða
verið meðmæltur".
Óljóst er hvað Einar
Karl er að fara með
þessum orðum því hann
nefnir aðeins eitt dæmi
sem ætlað er að sýna
fram á þetta en það eru
hugmyndir um lands-
fund kirkjunnar sem
biskup lagði fram á
kirkjuþingi 1999 og aftur
■... ...... í haust. Skoðanir voru
afar skiptar í fyrra skiptið og þó enn
frekar nú á nýafstöðnu kirkjuþingi af
ýmsum ástæðum sem menn sáu ekki
fyrir í fyrra. Hvorki ég né aðrir
greiddu atkvæði gegn þessum hug-
myndum.
Einar Karl Haraldsson er kominn
til vegs og virðingar innan kirkjunn-
ar, m.a. sem formaður Hjálparstarfs
kirkjunnar og helsti hugmyndafræð-
ingur biskupsembættisins um ímynd
þjóðkirkjunnar og nýstárlega auglýs-
ingasamkeppni nú á jólafóstu. Von-
andi gefst honum engu að síður timi
til að átta sig betur á hinni kirkjulegu
umræðu.
Á þeim vettvangi er áreiðanlega
betra að vera „með sjálfum sér“ en „á
móti sjálfum sér“ og best er að tala
fyrir sjálfan sig og gefa öðrum svig-
rúm til að hafa eigin skoðanir. Og
maður getur verið fullkomlega með
sjálfum sér þótt skoðanir manns séu
ekki öllum að skapi. Góður skjald-
sveinn gæti líka haft eigin skoðun.
Sr. Gunnar Kristjánsson
„Mér vitanlega berst enginn jyrir því að biskupi verði „hent út af kirkjuþingi
Hins vegar er deginum Ijósara að greinarhöfundur er ókunnugur umrœðum innan
kirkjunnar á undanfömum árum um stöðu biskupsembœttisins í stjórnkerfi kirkj-
unnar og nýju lagaumhverfi. “ - Frá kirkjuþingi í október.
I--------J

Á- \ácyo, HöIcjK.
■2>e.9'Cr Y’&b
Marjatta
fil.mag. og
Arangurstenging hefur
verið tískuorð undanfarin
ár en það eru aðallega
bankastjórar og forstjórar
stórra fyrirtækja sem hafa
notið góðs af þeim kenning-
um. Þeir hafa bundið sig
við velgengni fyrirtækj-
anna sem þeir starfa við og
grætt ef vel hefur gengið en
oröið að taka pokann sinn
ef illa hefur árað.
Fyrir nokkrum árum var
einnig farið almennt að tala
um árangurstengingu í skólastarfi og
var ýmist átt við að skólar fengju fé í
samræmi við árangur nemendanna á
prófum eða að laun kennara ættu að
vera tengd árangri nemenda þeirra.
Tilraunir í þessa átt hafa verið
gerðar i þó nokkrum löndum og eru
samningar háskóla og framhaldsskóla
við rikið hér á landi angi af þessum
hugsunarhætti.
Flókið viðfangsefnl
í umfjöllun þessa blaðs um launa-
baráttu framhaldsskólakennara var
ýjað að því að vonlaust væri fyrir
kennara að ná fram verulegum kjara-
bótum nema þeir samþykktu kerfis-
Isberg
kennarí
breytingar sem leiddu til sam-
keppni um vinnuaflið. Það er
sannleikskorn í þessu en
hvort menn sjái allar afleið-
ingarnar af slíkri kúvendingu
í skólamálastefnu er vafamál.
Þó að fallist sé á það sjónar-
mið að framboð og eftirspurn
geti leitt til betri kjara fyrir
kennarastéttina veit þó sér-
hver maður sem eitthvað hef-
ur hugleitt þessi mál að ekki
er hægt að setja samasem-
merki á milli kennslustarfa
og t.d. iðnaðarstarfa. Ef verksmiðjan
framleiðir gallaða vöru getum við
bara keyrt alla framleiðsluna á haug-
ana en við getum ekki fleygt bömun-
um sem ekki hafa fengið nægilega
menntun eða gott uppeldi. Þvert á
móti: Þau verða þjóðfélagsvandi fram-
tíðarinnar. Hætta er á að lítil sveitar-
félög og afskekkt geti ekki boðið nægi-
lega hátt til að fá hæfa menn til starfa
en þekking og peningar mundu í æ
ríkari mæli safnast á suðvesturhomið
og dreifbýlið tæmast endanlega.
Rétta lelðln er vandrötuð
Þaö dylst engum að þrátt fyrir fög-
ur fyrirheit og góð loforð undanfar-
„Ráðningarform kennara og skilgreining vinnuskyld-
unnar eru bara eitt atriði af mörgum. Á íslandi starfar
fjöldi metnaðarfullra og framsœkinna kennara sem
ekkert gefa eftir hœfustu starfskröftum erlendis, þvert
á móti. “ - Á kjaramálaráðstefnu kennara í sept. sl.
inna ára hefur skólinn lítið breyst frá
upphafi alda. Bæði er hann íhalds-
samur í eðli sínu en að auki fyrirfinn-
ast alls konar hagsmunahópar, bæði
Gengi, vextir og verðbólga
Meginmarkmið Seðlabankans und-
anfarið virðist hafa veriö að berjast
gegn verðbólgu. Aðferðin hefur
byggst á því að halda genginu stöð-
ugu en hækka vexti til þess að draga
úr þenslu. Gallinn við að stýra svo
mjög á genginu hefur verið það að
stjómtækið kemur mjög mismunandi
niður á hinum ýmsu geirum atvinnu-
lífsins. Staða innflutningsgreina batn-
ar í samkeppni við útflutning og sam-
keppnisgreinar og hallinn í viðskipt-
um við útlönd eykst.
Hagfræðingar aðhyllast ýmsar
stefnur í gengismálum og allir eru
jafnharðir á því að þeirra stefna sé
hin eina rétta. Reynsla fjölmargra
þjóða sýnir hins vegar að einstefna í
gengismálum, hvort sem er fastgeng-
isstefna eða fljótandi gengi, veldur
vemlegum erfiðleikum í efnahags-
málum. Ekkert slíkt gengiskerfi er
gallalaust. Það er ekki unnt að setja
stýrið fast og sigla móti sjó og vindi.
Gamla orðtakið aö haga seglum
eftir vindi virðist alltaf eiga rétt á
sér. Galli gengisstefnunnar hefur
komið berlega í ljós í gríðarleg-
um viðskiptahalla og misgengi í
atvinnugreinum, það borgar sig
að flytja framleiðsluna utan.
Vextir
Vaxtahækkanir hafa aukið á
peningaflæði inn í landið. Bank-
ar hafa freistast til aö taka er-
lend lán á lágum vöxtum og lána
á háum vöxtum innanlands og
jafnvel öflug fyrirtæki hafa tekið
lán erlendis og
„Tœki hagfrœðinnar til að mœla áhrif breytinga einnar hagstœrðar
á aðra eða efnahagslífið í heild eru veik. Mér virðist Ijóst að hœttu-
legt er að œtla sér að stjóma efnahagsþróun með stýringu eins þáttar
lagt á innláns-
reikninga hérlend-
is og uppskorið
ríkulega vegna
vaxtamunar. Allir í
trausti á yfirlýsing-
ar Seðlabankans
um stööugt gengi.
Þegar búið er við
frjálst flæði fjár-
magns og fast gengi
er hættulegt að
stýra eingöngu á
vöxtum. Afleiðing-
arnar geta verið
slæmar. Markaður-
inn hefur og séð aö
þetta fengi ekki
staðist til lengdar
og gert atrennu að
genginu sem seðla-
bankinn hefur
ekki getað varið
nema að litlu leyti.
Verðbólgan
Verðbólgan hef-
ur verið að vaxa
að undanfórnu.
Guðmundur G.
Þórarinsson
verkfræöingur
Vanmáttugum stýri-
tækjum hefur verið
beitt til þess að halda
henni niðri með slæm-
um afleiðingum. Flest-
ir seðlabankar eru
þeirrar skoðunar að
stöðugt verðlag sé
meginmarkmið. Sum-
ir telja þó að lág verð-
bólga hamli efhahags-
vexti, allt að 2,5%
verðbólga sé æskileg,
jafnvel eru til virtir
hagfræðingar sem
telja að 4% verðbólga sé æskileg.
Spyrja má sig einnig að því hve
góð mælitækin séu til þess að mæla
hækkandi verðlag. Ljóst virðist að
vísitölur taka ekki tilíit til batnandi
gæða vörunnar, menn eru ekki að
kaupa sömu vöru og áður í sumum
tilvikum. Atvinnuleysi eykst líka á
tímum lágrar verðbólgu. Það er
kaldhæðnislegt á tímum þegar bar-
áttan við verðbólgu er meginmark-
mið, þá vita menn ekki hvert er
æskilegasta gildi verðbólgu, hvert
markmiðið er.
Hjá okkur gera vístölubindingar
fjárskuldbindinga háa verðbólgu
hættulegri en ella.
Tæki hagfræðinnar til að mæla
áhrif breytinga einnar hagstærðar á
aðra eða efnahagslífið í heild eru
veik. Mér virðist ljóst að hættulegt
er að ætla sér að stjóma efnahags-
þróun með stýringu eins þáttar en
halda öðrum föstum. Menn verða að
taka ábyrgð á því að stjórna með öll-
um stýritækjunum þótt það sé erfið-
ara.
Guðmundur G. Þórarinsson
Með og á móti
rjónsson á Degi íslenskrar tungu?
íslenskastur skálda
Hirðfífl óljóða
j „Megas er
óvenjuvel mennt-
■ aður í íslenskum
Sp bókmenntum
fyrri alda. Hann
er nefnilega ekki bara djarfur
í því að grípa til amerískra
orða heldur ekki síður í því
að vera forn í máli, svo að
sögn eins og „aö smæla“
verður eiginlega eins og forn-
mál.
í tungutaki hans er ís- “
lenska allra alda - við heyrum óm af
17. aldar máli Hallgríms Péturssonar
hjá honum, þar bregöur fyrir sálma-

Guðmundur
Andri Thorsson
ríthöfundur
stíl Matthíasar Jochumsson-
ar og svo sveiflar hann sér
áreynslulaust yfir í kenn-
ingastíl Egils Skallgrímsson-
ar - og gott ef hann vitnar
ekki einhvers staðar í sjálfan
Braga Boddason, frumskáld-
ið.
Megas er sériega vel að
þessum sóma kominn enda
íslenskastur skálda 20. aldar-
innar.“
r„Þegar hirðfífl
óljóða setja sama-
semmerki milli
Megasar og Jónas-
ar Hallgrímssonar
þá er illa komið fyrir þjóð-
inni. Á afmælisdegi Jónasar
á að verðlauna fyrir góðan
skáldskap en við getum ekki
farið neðar í menningunni en
að veita Megasi þessi verð-
laun.
Ég hef ekkert á móti hon-
um persónulega og finnst
sjálfsagt að heiðra hann með
hverjum hætti en að hámenntað fólk
Guðmundur
Guðmundarson
fyrrverandi fram-
kvæmdastjóri.
ein-
skuli reyna að telja okkur trú
um að hann sé skáld af þessu
leirbulli er of mikið. Þá er
bikarinn sopinn í botn og
hlýtur að teljast hámark sví-
virðingarinnar.
En hann og fleiri hafa um
sig hirð manna sem lofar þá
og stendur vörð um verk
þeirra og gætir þess að engar
gagnrýnisraddir heyrist. Ég
tek eftir því að ein sonardótt-
_____ ir Sigurðar Nordals situr í
nefndinni sem ákvað þetta.
Hann hlýtur að hafa bylt sér í gröf-
inni við þessi tíðindi."
Magnús Þór Jónsson, betur þekktur sem Megas, fékk verölaun á Degi íslenskrar tungu fyrir mánuöi en sá dagur er jafnframt afmælisdagur listaskáldsins
góöa, Jónasar Hallgrímssonar. Sú skoöun hefur heyrst opinberlega aö Magnús sé ekki sá merkisberi íslenskrar tungu sem veiting verölaunanna felur í sér.
innan skólans og utan hans, sem
koma í veg fyrir grundvallarbreyting-
ar. Þó að einhverju sé klastrað í
verstu sprungurnar er byggingin
langt frá því að vera til fyrirmyndar.
Ráðningarform kennara og skilgrein-
ing vinnuskyldunnar eru bara eitt at-
riði af mörgum.
Á íslandi starfar fjöldi metnaðar-
fullra og framsækinna kennara sem
ekkert gefa eftir hæfustu starfskröft-
um erlendis, þvert á móti.
Launin og þunglamalegt kerfið sem
skólinn starfar eftir draga hins vegar
úr möguleikum þeirra til nýsköpunar
og þróunarstarfs. Og launakjörin gera
það að verkum að þeir geta ekki
óskiptir helgað sér skólanum eins og
þeir vildu. Annað er skylda allra ung-
menna að sækja skóla, hvort þeir vilja
eða ekki. En erfitt er að hafa á sama
bás hesta sem eru viljugir og aðra sem
sparka frá sér, það skilur hver maður.
Ljóst er að íslenski skólinn - ekki
síður en skóli margra annarra landa -
er í kreppu og erfitt er að sjá hvernig
eigi að halda á spilunum. Að finna
rétta leið, forðast öfga á báða bóga en
stefna inn í framtíðina er erfitt og
ekki víst að við rötum rétta leið.
Marjatta ísberg
Ummæli
Húsnæðis-
markaðurinn
„Sem betur fer
virðist spennan á
húsnæðismarkaði
höfuðborgarsvæð-
isins fara minnk-
andi á síðustu
mánuðum og
íbúðaverð fer
lækkandi. í land-
inu er til meira
en nóg af íbúðarhúsnæði og víða á
landsbyggðinni standa ágætar íbúð-
ir auðar í tugatali. Þar er víða fast-
eignaverð allt að helmingi lægra en
á höfuðborgarsvæðinu. Síðan íbúða-
lánasjóður tók til starfa í ársbyrjun
1999 hafa verið meiri framkvæmdir
í húsnæðismálum með félagslegri
aðstoð en nokkru sinni fyrr á jafn-
skömmum tíma.“
Páll Pétursson félagsmálaráöherra,
í Mbl.-grein 13. desember.
Dauðagildran
Reyk j anesbraut
„Það er í raun enginn óhultur
sem um þennan veg ekur, hvorki
þeir, sem aka hægt og fara varlega,
né hinir, sem aka allt of hratt...
Ástandið á þessum ijölfamasta vegi
landsins er með þeim hætti, að ekki
er lengur við unandi. Stjórnvöld
verða að bregðast við strax ... Þótt
lögregluyfirvöld boöi „harðari" að-
gerðir gagnvart frekari mótmælum
er ljóst, aö þær duga ekki til þess að
halda umferðarslysum í skefjum."
Úr forystugreinum Mbl. 13. desember.
Flugvöllurinn í
Vatnsmýrinni
„Nú stendur
til að leyfa borg-
arbúum að taka
afstöðu til ein-
hvers sem máli
skiptir. Flugvöli-
urinn í Vatns-
mýrinni kemur
til álita. Borgar-
búum verður
falið að taka afstöðu til nokkurra
kosta í atkvæðagreiðslu. Af ein-
hverjum ástæðum vill minnihluti
borgarstjómar alls ekki taka þátt í
slíku. Ekki frekar en „hollvinir"
Flugvallarins. Það er skrýtið. Þessi
málsmeðferð, að vísa stórmáli til
fólksins, er söguleg. Hún sýnir að
hægt er að hugsa sér þróun lýðræð-
is út fyrir ramma flokkastjórnmála
á fjögurra ára fresti."
Stefán J6n Hafstein, í Degi
13. desember.
Er Einar Karl með
sjálfum sér?