Dagblaðið Vísir - DV - 12.05.2001, Blaðsíða 29

29
LAUGARDAGUR 12. MAÍ 2001
X>V__________________________________________________________________________________________________Helgarblað
Mikil hl
- sveitakonan úr Kinninni sem lærði söng.
Er nú búðarkona á Akureyri
en syngur öllum lausum stundum
en hóf i september það ár störf hjá
byggingavörudeild KEA sem nú
heitir raunar Húsasmiöjan. Þar er
Hildur deildarstjóri í dag. „Eins og
ég gat oft sungið i fjósinu fyrir gaef-
lyndar kýrnar, sem eru heimsins
„Sjálfsagt myndi engum sem
ekki þekkir til detta í hug að svona
lítil manneskja væri með svona
mikil hjóð í búknum eins og raun-
in er hjá mér,“ segir Hildur
Tryggvadóttir, söngkona og búðar-
kona á Akureyri. Við sitjum með
þessari litlu og hnellnu konu á
kaffistofunni í Húsasmiðjunni á
Akureyri en þar á bæ hefur hún
starfað undanfarin ár. Hildur lauk
fyrir rúmum þremur árum, þá
tæplega fertug, áttunda stigs prófi í
söng frá Tónlistarskólanum á Ak-
ureyri og hefur siðan - rétt eins og
hún gerði áður - komið víða fram
á Norðurlandi og sungið fyrir fólk,
bæði hátt og snjallt. Nú er Hildur
meðal þátttakenda í uppfærslu
Leikhúskórsins á Akureyri á
Sígunabarónum sem nú er sýndur
í Samkomuhúsinu.
Ég elska náttúruna
Hildur Tryggvadóttir er fædd og
uppalin í Reykjavík, dóttir hjón-
anna Tryggva Þorsteinssonar
læknis og Hjördísar Bjömsdóttur.
Kveðst Hildur í æsku hafa búið við
mikið og gott tónlistaruppeldi frá
foreldrum sínum, ekki síst föður
sem hún segir hafa mikinn áhuga
á sígildri tónlist og spila á hljóð-
færi. Um tíu ára aldur fór Hildur
til sveitadvalar norður í Þingeyjar-
sýslur að bænum Fremstafelli í
Köldukinn. Þar var hún á hverju
sumri fram til sextán ára aldurs en
átján ára kom hún aftur og gerðist
bóndakona. Hafði þá kynnst þeim
manni sem varð förunautur henn-
ar næstu tuttugu árin eða svo og
átti með honum þrjár dætur. „Ég
finn að rætur mínar liggja austur i
Kinn, enda er ég mikill sveitadýrk-
andi í mér. Ég elska náttúruna og
friðinn í sveitinni, nokkuð sem er
ekki að finna hér í bænum,“ segir
Hildur, sem 32ja ára venti sínu
kvæði í kross og hóf söngnám við
Tónlistarskólann á Akureyri.
Áður en til þess kom hafði hún
þó víða sungið. Fimmtán ára göm-
ul fór hún í kórskóla Pólýfónkórs
Ingólfs Guðbrandssonar og söng
með honum uns hún flutti norður
í sveitina sælu. Þá söng hún um
tvítugt einsöng með karlakórnum
Goða í Þingeyjarsýslum, auk þess
að starfa með kvennakórnum
Lissý og kirkjukórunum í sveit-
inni. Það var svo árið 1990 sem
Hildur hóf söngnámið, sem tók
átta vetur. Kennarar hennar voru
Margrét Bóasdóttir, Hólmfríður
Benediktsdóttir og loks Már Magn-
ússon. „Það var oft slark að kom-
ast hingað inn á Akureyri í söng-
tíma. Frá Fremstafelli og upp á
þjóðveg eru um tveir kílómetrar og
þegar sá spotti var ófær labbaði ég
stundum upp eftir og húkkaði mér
svo far. Oftast keyrði ég þó sjálf,
enda þótt færðin væri misjöfn. Ég
lenti aldrei í neinum vandræðum
en þrisvar sinnum kom fyrir að ég
var veðurteppt hér á Akureyri. Og
í nokkur skipti komst ég ekki að
austan," segir Hildur sem útskrif-
aðist frá Tónlistarskólanum á Ak-
ureyri vorið 1997. Það gerði hún
með láði og kórónaði allt með því
að halda útskriftartónleika þar
sem hún troðfyllti Safnaðarheimili
Akureyrarkirkju.
Gæfar kýr heimsins bestu
hlustendur
„Haustið 1997 skildi ég við
manninn minn og þá um áramótin
flutti ég hingað inn á Akureyri og
hef verið hér síðan,“ sagði Hildur
sem byrjaði Akureyrarvistina á
því að taka þátt í uppfærslu Leikfé-
lags Akureyrar á Söngvaseið þar
sem hún lék eina af nunnunum
þremur. Um sumarið fór hún út til
Nice í Frakklandi á söngnámskeið
DV-MYNDIR: BRINK.
Búöarkonan
Viö afgreiösluboröiö. „Mér hefur líkaö afar vel aö starfa í Húsasmiöjurwi, starf á svona vinnustaö hentar mjög
vel konu sem er jafnmikil féiagsvera og ég. “
Fyrir sýningu
Hildur komin í búning fyrir sýningu á Sígunabaróninum í Samkomuhúsinu á Akureyri í fyrrakvöid.
Hún segir ákaflega gaman aö taka þátt í þessari uppfærslu. Eftir langan vinnudag endurhlaöi hún
sig viö þaö aö taka þátt í æfingum og nú sýningum.
bestu hlustendur, þá get ég ekki
rekið upp rokur hér í versluninni
fyrir fólk sem kemur hingað að
kaupa verkfæri, nagla, hreinlætis-
tæki, málningu, potta eða pönnur.
Hér i vinnunni verð ég að láta mér
nægja að syngja 1 huganum.
Tvisvar sinnum hef ég sungið fyr-
ir gesti og gangandi hér þegar
vörukynningar hafa verið haldnar
og í vetur var árshátíð Húsasmiðj-
unnar svo haidin hér fyrir norðan
og hófst hún á því að ég steig á
stokk og söng fyrir gesti. Undir-
leikari á litla rafmagnspíanóið
mitt var Ingólfur Jónsson, sem
starfar hér í hreinlætistækjadeild-
inni. Mér hefur líkað vel að starfa
í Húsasmiðjunni því starf á svona
vinnustað hentar vel konu sem er
jafnmikil félagsvera og ég.“
Tækifæri tónlistarmanna á
Norðurlandi eru óneitanlega fá,
segir Hildur. „En hér er fjöldinn
allur af vel menntuðu og hæfileik-
aríku tónlistarfólki sem gengur þó
ekki að tækifærum í hverju homi.
Það er nánast eins og viðtekin
venja meðal Akureyringa að allt
sem kemur lengra að sé vinsælla
og betra en það heimafengna.
Vissulega fæ ég boð og tækifæri
um að syngja við ýmsar athafnir
hér en er þó ekki að taka áttatíu til
hundrað jarðarfarir á ári eins og
Óskar Pétursson er að gera.“
Sígunabaróninn og Björn
Barðdælingur
Það hljóp heldur betur á snærið
hjá Hildi þegar henni bauöst að
taka þátt í uppfærslu Leikhúskórs-
ins á Sígunabaróninum eftir Jo-
hann Strauss yngri. Sýningin tek-
ur um tvær klukkustundir í sýn-
ingu og meðal þátttakenda eru níu
einsöngvarar, þar á meðal Hildur
sem fer með hlutverk Czipru.
„Þetta er ofsalega lífleg sýning og
yndislegt að taka þátt í henni,“ seg-
ir Hildur sem í vetur hefur farið til
æfinga eftir langan og strangan tíu
tíma vinnudag í Húsasmiöjunni.
„Þetta er auðvitað stembið að
standa í þessu en ég læt þetta yfir
mig ganga því þetta er svo
skemmtilegt. Óft fer ég dauðþreytt
á ævingu en þegar þangað er kom-
ið fyllist ég einhverjum ólýsanleg-
um krafti. Ég endurhleð batteriin
algjörlega á æfmgurn og nú sýning-
um, sem eru á hverju fimmtudags-
og sunnudagskvöldi."
En utan þetta hefur Hildur sitt-
hvað fleira á prjónunum. Hún er í
Kammerkór Noröurlands sem
heldur tónleika í nóvemer nk. en
einnig hefur Hildur i hyggju að
efna til einsöngstónleika næsta
haust eða vetur og hefur til liðs við
sig fengið Helgu Bryndísi Magnús-
dóttur píanóleikara. Segir Hildur
að tónleikar af þessum toga með
ekki færri en tuttugu lögum þurfi
langan undurbúning en slíkt fari
þó alltaf eftir efnisskránni. „Ég
held mikið upp á Scubert og Scum-
an og langar sérstaklega að taka
lög eftir þá sem ekki hafa verið
mikið flutt áður,“ segir Hiidur sem
unir hag sínum vel á Akureyri.
Sambýlismaður hennar er Bjöm
Jónsson Bárðdælingur sem í
heimaranni lumar á 1.600 geisla-
diskum og álíka mörgum vínylplöt-
um. „Hann syngur ekki sjálfur en
finnst gaman að hlusta á mig,“ seg-
ir Hildur - og ekki er laust við að
bliki bregði á auga hennar þegar
Björn Bárðdæling ber á góma.
-sbs
í litlum