Dagblaðið Vísir - DV - 14.07.2001, Blaðsíða 29

LAUGARDAGUR 14. JÚLÍ 2001
37
Helgarblað
„Það á ekki að eiga sér
stað að stórir hluthafar í
almenningshlutafélögum
geti neytt aflsmunar í
viðskiptum, fótum troðið
minnihlutann og hina
smœrri hluthafa sem
telja sig ekki geta haft
áhrif á gang mála. “
geir Pétursson sem svo náðu
meirihluta í nýrri stjóm. „Þeir,
ásamt fjölmörgum öðrum, lögðu á
sig ómælda vinnu í aðdraganda
hluthafafundarins. Þessir þrír
menn eiga sérstakar þakkir skild-
ar fyrir að verja hagsmuni fyrir-
tækisins í þessu máli,“ segir
Sturla og kveðst hafa verið í nánu
samráði við þremenningana með-
an á orrahríðinni stóð. „Ég taldi
mér skylt að starfa með þeim enda
hagsmunir félagsins í húfi. Alger
einhugur ríkti meðal starfsmanna
og stjórnenda félagsins og var
stuðningur þeirra ómetanlegur."
Sturla Geirsson kveðst alls ekki
vera mótfallinn einkavæðingu í
heilbrigðiskerfinu, líkri því sem
menn hafa á prjónunum varðandi
Sóltúnsheimilið. „En verðið sem
menn voru að gæla við og átti að
greiða Jóhanni Óla fyrir með
hlutabréfum í Lyfjaversluninni
var hins vegar gjörsamlega úr
lausu lofti gripið. Söluverð sem
endurskoðandi Frumafls nefndi
var 100 til 200 milljónir kr. og
gengi bréfa í Lyfjaverslun íslands
hefur að undanförnu verið yfir
5,0. Við erum því að tala um að
verðið hefði verið í allt að einn
milljarður króna. Ef við hefðum
átt að kaupa þetta fyrirtæki hefði
þurft að fara náið yfir málið og
þær áætlanir og rekstrarforsend-
ur sem Frumafl væntanlega hefur.
Til þess kom aldrei."
Um það hvort eðlilegt sé að
lyfjafyrirtæki standi að rekstri
öldrunaheimilis segir Sturla að
þar verði að fara að öllu með gát.
„Ef rekstrinum er haldið algjör-
lega aðskildum getur það gengið
en allt getur orkað tvímælis. Aug-
Ijós hætta er á hagsmunaárekstr-
um þegar lyfjafyrirtæki er farið
að reka hjúkrunarheimili fyrir
aldraða. Menn verða að gæta að
trúverðugleikanum, tO að mynda
að það viðhorf verði ekki viðtekið
að fólk á slíkum öldrunarheimil-
um taki meira af lyfjum en eðli-
legt getur talist. Auðvitað eru það
læknar sem ávísa lyfjum og þeim
er alveg treystandi til þess að slíkt
gerist ekki. En út á við getur þetta
skapað tortryggni."
Viðskiptasiðferði á gráu svæði
eru þau orð sem Sturla Geirsson
notar um hugmyndir fyrrverandi
meirihluta stjórnar Lyfjaverslun-
ar íslands að kaupa meirihlutann
í Frumafli af Jóhanni Óla Guð-
mundssyni. „Menn verða hins
vegar að gæta alls siðferðis, sér-
staklega þegar um ræðir stóra
hluthafa í félögum þar sem þeir
sjálfir hafa yfirráð. í slíkum tilvik-
um þarf sérstaka aðgæslu. Staðan
er krítísk og mun meiri varkárni
er þörf en í viðskiptum við þriðja
aðila. Þetta á sérstaklega við í al-
menningshlutafélögum á markaði.
Án þess að ég vilji nefna ákveðin
nöfn né dæmi þá veit ég að mörg
mjög vafasöm dæmi af áðurnefnd-
um toga eru til úr íslensku við-
skipalífi. Þau snúast yfírleitt um
að menn eigi viðskipti sem eru til
þess fallin að vera betri fyrir einn
aðilann en annan og almennir
hluthafar eru látnir borga brús-
ann. Hin aðferðin er að ná völdum
og láta þá félögin sjálf borga her-
kostnaðinn við það sem almennir
hluthafar greiða síðan á endan-
um.“
Sturla Geirsson bætir við að
vísast muni almenningur átta sig
á...að þetta sé miklu stærra mál
en svo að þetta séu aðeins átök
innan Lyfjaverslunar íslands. Það
hefur sýnt sig í þessu máli að full
•ástæða er fyrir minni hluthafa í
almenningshlutafélögum að gæta
sinna hagsmuna í félögum, en
ekki bara hina fáu og stóru. Hefði
niðurstaðan á hlutahafafundinum
á þriðjudaginn orðið önnur hefði
það einfaldlega spillt fyrir ís-
lenska. hlutabréfamarkaðnum.
Skilaboðin hefðu verið þau að
þátttaka í almenningshlutafélagi
væri fyrst og fremst fyrir stóra
hluthafa sem gætu skarað eld að
sinni köku. Ég vona að þetta mál
verði til þess að ýta við mönnum
sem fara með eftirlit á hlutabréfa-
markaði, svo sem löggjafanum,
Verðbréfaþingi og Fjármálaeftir-
liti.“
Vaxtarbroddar ekki síst
erlendis
Það var árið 1994 sem Sturla
Geirsson kom til starfa hjá Lyfja-
verslun ríkisins. „Ég náði því að
vinna í tvær vikur hjá ríkisfyrir-
tæki,“ segir Sturla sem fyrst vann
að einkavæðingu fyrirtækisins,
varð síðan framkvæmdastjóri
heildsölusviðs, þá ijármálastjóri
og loks lá leiðin í starf forstjóra.
„Einkavæðing á að vera í bland
við annan rekstur. Við eigum aö
sjá ákveðinn samanburð í at-
vinnulífinu og samkeppnin stuðl-
ar líka að framförum. Reynsla af
einkavæðingu þessa fyrirtækis er
góð og ef ég á að gefa einhver ráð
tO þeirra manna sem nú vinna að
sameiningu Landssímans og ríkis-
bankanna þá er það fyrst og
fremst að menn verða þegar út í
samkeppnina er komið að vera
fljótir að aðlaga sig að lögmálum
Ágæt einkavæðing
rekstur. Viö eigum að s/'á ákveöinn samanburö í atvinnulífinu og samkeppnin stuöl-
irum. Reynsla af einkavæöingu þessa fyrirtækis er góö. “
Skaraö eld aö sinni köku
„Heföi niöurstaöan á hlutahafafundinum á þriöjudaginn oröiö önnur heföi þaö einfaldlega spillt fyrir íslenska hluta-
bréfamarkaönum. Skilaboöin heföu veriö þau aö þátttaka í almenningshlutafélagi væri fyrst og fremst fyrir stóra hlut-
hafa sem gætu skaraö eld aö sinni köku. Ég vona aö þetta mál veröi til þess aö ýta viö mönnum. “
markaðarins, vera vakandi í sam-
keppninni og hafa til dæmis
skipuritið þannig að menn séu
fljótir að bregðast við nýjum að-
stæðum,“ segir Sturla og leggur
áherslu á að starfsfólk sé mesti
auður sérhvers fyrirtækis.
Velta Lyfjaverslunar íslands og
dótturfyrirtækja er i dag um 6,2
milljarðar króna og hefur mikið
vaxið á síðustu árum. Starfsmenn
eru um 180. Félagið festi ekki alls
fyrir löngu kaup á fyrirtækjunum
A. Karlsson ehf. og Thorarensen-
Lyfjum ehf. og verða þau áfram
rekin með sjálfstæðum hætti en
rekstur þeirra þó samræmdur að
Lyfjaverslun íslands svo sem í
dreifingarmálum. Þá á fyrirtækið
hlut í ýmsum öðrum fyrirtækjum,
meðal annars erlendis, og telur
Sturla vaxtarbroddana ekki síst
þar. Einnig séu kröfur íslendinga
til sinnar eigin heilbrigðisþjón-
ustu miklar. Það skapi fyrirtækj-
um, svo sem í lyfjageiranum,
sóknarfæri, ekki síst þegar þjóðin
sé að eldast og vöxtur því fyrirsjá-
anlegur í heilbrigðiskerfmu,
„En fram á síðasta dag
gat þetta farið á hvorn
veginn sem var. Vissulega
fengum við mikinn með-
byr og stuðning, ekki síst
utan úr þjóðfélaginu frá
fólki sem er alveg ótengt
félaginu. Ég tel raunar
að hefði Hœstiréttur
komist að annarri niður-
stöðu en raunin varð
með lögbannskröfuna
hefði dugað fyrir meiri-
hlutann, sem þá var, að
kaupa hlut eins af stcerri
hluthöfum félagsins til
að ná yfirráðum og fara
með sigur á hluthafa-
fundinum. “
Missi ekki úr Laxárferð
Sturla Geirsson er rúmlega
fertugur að aldri, fæddur og
uppalinn í höfuðborginni. Hann
er viðskiptafræðingur að mennt
og hefur starfað meðal annars hjá
Húsasmiðjunni og
Reykjavíkurborg en lengstum hjá
Lyfjaverslun íslands - eins og að
framan greinir. Eiginkona Sturlu
er Ásta Friðriksdóttir, skrifstofu-
maður hjá Fást ehf. og eiga þau
tvö börn, tvíburana Árna og Erlu
Guðrúnu sem eru fædd 14. ágúst
1992.
Rólegur fjölskyldumaður er sú
lýsing sem Sturla Geirsson gefur
sjálfum sér. Maður sem leggur ’
mikið upp úr orðheldni, ellefta
boðorðinu sem svo hefur verið
kallað. Og áhugamálin eru helst
útivist og veiðiskapur, til að
mynda á urrðiðasvæðinu í Laxá í
Mývatnssveit. Þangað er Sturla
búinn að fara í vor eins og allan
síðasta aldarfjórðunginn. „Mér
væri það mikið áfall ef ég missti
úr Laxárferð, þangað fer ég þótt
rigni eldi og brennisteini." -sbs