Dagblaðið Vísir - DV - 09.08.2002, Qupperneq 14

14
FÖSTUDAGUR 9. ÁGÚST 2002
Skoðun
Hvað langar þig að verða
þegar þú ert orðinn stór?
Spurt á leikjanámskeiði Ársels
Silja Stefánsdóttir, 9 ára:
Mig langar að veröa iæknir.
Hendrik Daði Jónsson, 6 ára:
Söngvari, af því aö ég kann svo
mikiö af lögum.
Yrja Sigurðardóttir, 9 ára:
Söngkona, vegna þess aö Jóhanna
Guörún er í uppáhaldi hjá mér.
Kristín Björg Þorsteinsdóttir, 6 ára:
Tannlæknir.
Tómas Tryggvason, 8 ára:
Byggingarmaður, mér finnst svo
gaman aö byggja.
Magnús Kári Einarsson, 7 ára:
Lögga, þaö er örugglega gaman
aö vera lögga.
Umsátursástand á Álftanesi
Guðrún Guðmundsdóttir
skrifar:
Sérsveit lögreglunnar
Maöur sóttur í hús á Álftanesi.
Sérsveit lögreglunnar er
einmitt sá aðili sem sendur
er á vettvang séum vopn
að rœða hjá þeim sem
skakka þarf leikinn hjá.
Maður sem er vopnaður byssu á
heimili sínu og er bæði ölvaður og
æstur getur unnið illvirki þótt ekki
sé það ætlun hans við eðlilegar að-
stæður. Allur er því varinn góður
og til þess höfum við lögreglu að
kalla á hana ef vafi leikur á því að
ekki sé allt með felldu. Það verður
að gilda um einn sem alla, og jafnt
þótt um íbúa í öðru húsi sé að ræða,
ef menn hafa grun um að voveifleg-
ur atburður sé í uppsiglingu.
Það er annars undarlegt hve
margir Islendingar eru tilbúnir að
verja mann og annan ef þeir halda
að það þjóni hagsmunum aðstand-
enda, vitandi að um alvarleg tildrög
er að ræða. Það væri kannski frið-
vænlegra í umhverfi okkar hér á
landi ef fólk léti sig varða meira at-
burði sem sýnast ætla að verða al-
varlegir, t.d. slagsmál á almanna-
færi, tilefnislausa áreitni og annað
sem vissulega gefur ærna ástæðu til
að kalla á verði laganna. Það var
vissulega tilefni til þess á Álftanesi
sl. mánudag.
Það var snemma morg-
uns á frídegi verslunar-
manna að sérsveit ríkislög-
reglustjóra var kölluð út
að húsi við Túngötu á
Álftanesi til að yfirbuga
mann nokkurn sem var
mjög æstur og ölvaður í
þokkabót.
Fréttir af þessu máli hafa
vægt til orða tekið verið
furðulegar og sagt að mað-
urinn sé sykursjúkur, eins
og það bæti eitthvað um
fyrir manninum. Stað-
reyndin er sú að maðurinn
var vopnaður haglabyssu
og hafði verið með háreysti
og því var kallað á lögregl-
una. Sérsveit lögreglunnar
er einmitt sá aðili sem
sendur er á vettvang sé um
vopn að ræða hjá þeim sem
skakka þarf leikinn hjá.
Um þetta þarf ekki að deila
eða bera brigður á með
nokkrum hætti.
En um það gengu
einmitt fréttir, t.d. í sjón-
varpsviðtali sl. þriðjudags-
kvöld. Talað var við nokkra íbúa í
grennd við húsið sem atburðurinn
átti sér stað í og var helst á þeim að
heyra (að undanskilinni einni
konu) að umstang lögreglu hefði
verið óþarft, hún hefði gengið fram
af offorsi og eiginlega ekki þurft að
mæta á staðinn. Þessi eina kona
sem var því ekki sammála sagði
hins vegar sem rétt er, að lögreglan
hefði einungis gert það sem gera
þurfti - reynt fyrst að tala manninn
til, en svo ráðist til inngöngu til að
sækja manninn. Hvað átti lögreglan
að gera annað?
En hvers vegna var þá kallað á
aðstoð lögreglu yfirleitt? Var það
kannski líka óþarfi? Auðvitað ekki.
Hæfir til að kaupa banka?
Vidskiptavinur
ríkisbanka skrifar:
Það ætla ég að vona að ríkis-
stjórnin, með forsætisráðherra í far-
arbroddi, beri gæfu til þess að selja
ekki mönnum á borð við Eirík Jó-
hannsson og Jóhannes Geir Sigur-
geirsson undirstöðufyrirtæki eins
og Landsbanka íslands eða Búnað-
arbankann. Þetta eru mennirnir
sem eru í forsvari fyrir Kalbak sem
sækir nú stíft, samkvæmt fréttum
undanfarið, að kaupa annan eða
báða þessa banka. Mennirnir gengu
út úr rekstri KEA með neikvætt
veltufé frá rekstri upp á meira en
600 milljónir króna.
Það runnu sem sé rúmlega 600
milljónir króna í gegnum fmgur
þeirra út í sandinn. Þeir, og þá sér-
„Nú er svo komið málum
að KEA er nánast alls stað-
ar í minnihlutaeign. í
Kaldbaki á KEA einungis
tœplega 47% (samkvœmt
fréttum) og bara tvo
stjórnarmenn ..."
staklega Eiríkur, hafa verið að leika
sér með annarra fé - fé félagsmanna
og hluthafa í KEA. Annars staðar
en á íslandi væri það brottrekstrar-
sök frá féumsýslu fyrirtækis. Þeir
hafa hins vegar látið þau orð falla
að þeir séu ánægðir með rekstur-
inn!
Nú er svo komið málum að KEA
er nánast alls staðar í minnihluta-
eign. í Kaldbaki á KEA einungis
tæplega 47% (samkvæmt fréttum)
og bara tvo stjórnarmenn. Það hent-
ar þeim vel að vera í minnihluta-
eign fyrirtækja og félaga til þess að
þurfa ekki að gera félagsmönnum
grein fyrir rekstri þeirra. Þeir hafa
hins vegar lagt sig í líma við að telja
félagsmönnum og hluthöfum í KEA
trú um að fé þeirra sé best varið
svona. Er hægt að trúa svona mönn-
um? - Er ekki kominn tími til að
fólk vakni og sjái hvað gerst hefur?
Eitt get ég fullyrt: Kaupi Kaldbak-
ur Landsbankann eða Búnaðar-
bankann með þessa menn í farar-
broddi, þá er eins gott fyrir þá sem
eiga peninga þar að flytja þá annað,
áður en þeir glatast.
Munum eftir hrægömmunum
eins og það væri skárra að þeir gráðugu reyndu
að fara leynt með það!
Sú mynd er dregin upp af persónum og leik-
endum í viðskiptalífmu að þar séu hrægammar
á ferð. Oft ratast kjöftugum satt orö á munn -
Fátt er vinalegra en auglýsingar sem
gjarnan hljóma á öldum ljósvakans þegar
jörð er snævi þakin, þar sem fólk er hvatt
til að „muna eftir smáfuglunum". Það
þarf að gefa þeim korn í kuldanum,
blessuðum.
Samúðin með þeim sem höllum fæti
standa er sterkur þráður í eðli flestra
manna. Að sami skapi er mörgum mikið
tilflnningamál að ráðast á þá sterku. Ekki
er gott að segja hvort genin ráða þessu,
hvort þetta er innbyggt í mannskepnuna
eða áunnið. En mikið óskaplega er þetta
þreytandi árátta.
Gammarnir gráðugu
Undanfamar vikur hefur hver páfa-
gaukurinn á fætur öðrum sprottið fram í
opinberri umræðu og gagnrýnt siðferði í
íslensku viðskiptalífi. Þeir virðast hafa
lært það i bemsku, að það eitt að einn
reyni að hafa annan undir jafngildi því að við-
komandi hafi gefið út skotleyfi á sjálfan sig.
Einkum er það græðgin sem er gagnrýnd.
„Grímulaus græðgi" er versta lýsing sem gauk-
amir geta hugsað sér að klína á nokkum mann,
jafnvel páfagaukum - því þeir sem sæta
gagnrýni þeirra eru ekki ránfuglar sem
ræna ungum og eggjum heldur miklu
fremur hrægammar sem gera sér að góðu
það sem getur ekki lengur gengið fyrir
eigin afli - eða það sem enginn á.
Gammarnir góðu
Og græðgi þeirra kemur ekki niður á
neinum, nema þá helst öðram hrægömm-
um. Þvert á móti hreinsa þeir upp leifam-
ar sem annars myndu bara þvælast fyrir.
Þeir eru vistvæn endurvinnslusveit. Og
ekki keppa þeir við smáfuglana um korn-
ið.
En samúð eiga þeir enga. Kannski
vegna þess að þeir eru heldur Ijótir í
framan og alveg grímulausir. Þeim er
raunar alveg sama; þeir þurfa ekki samúð
heldur frið fyrir tilefnislausri skothríð.
Réttast væri líklega að friða þá til að
forða þeim frá útrýmingu.
Garri gerir sér vonir um að fólk passi nú bet-
ur upp á að páfagaukarnir sleppi ekki úr búrun-
um - og hvetur menn til að _
muna eftir hrægömmunum.
Fimm stofnfjáreigendur SPRON
Krefjast upplýsinga um launaliði
og skutdastöðu stjórnar?
Skuldastaða
SPRON-manna
Jón Árnason skrifar:
Nú hafa þeir sem vilja hafa milli-
göngu um sölu á stofnfé SPRON fund-
ið veikan blett á stjórnendum og for-
svarsmönnum nefndrar lánastofnun-
ar, samtals sjö aðilum. Þannig hafi
laun og þóknanir til þessara manna
numið rúmum 52 milljónun króna á
ársgrundvelli og séu þó aðeins tveir
þeirra í fullu starfi. Einnig hafi þess-
ir menn fengið ótæpileg lán og sé
skuldastaða sumra þeirra geigvænleg
og nemi nú um 42 milljónum króna.
Þetta hlýtur að verða upplýst á fund-
inum 12. ágúst. Ef ekki óumbeðið þá
með fyrirspurn úr sal.
Hvílík rýmingarsala
Eydis hringdi:
Ég sá auglýsingu í Fréttablaðinu sl.
miðvikudag frá Heimilistækjum þar
sem auglýst var rýmingarsala (rýmum
fyrir nýjum vörum, hundruð frábærra
tilboða, o.s.frv., o.s.frv...) Þama voru
talin upp ýmis tæki sem áttu að sýna
þetta líka hagstæða verð. Það var
heimabíósett á tilboði á 100 þúsund,
var sagt áður á 139.900, það var 28
tommu sjónvarp á tæp 80 þús. kr. (áður
á tæp 100 þús.) Kenwood hrærivél á
34.900 (áður sögð á 49.900) og þvottavél
á tæpar 45 þús. (áður sögð á 64.900).
Mér finnst þetta ekki vera neitt „rým-
ingarsöluverð". Það er hægt að fá þessi
tæki og svipuð á jafnvel lægra verði,
t.d. í Elkó og víðar. Það þýðir ekkert að
vera að reyna að blekkja fólk lengur,
það þekkir verðlagið hér of vel.
Frá réttarhöldum í Árna-máli
Áfrýjað til refsiþyngingar.
Árnadómi áfrýjaö
Kristín Björnsdóttir sFrifar:
Ákvörðun ríkissaksóknaraembætt-
isins um að áfrýja til Hæstaréttar dómi
Héraðsdóms til refsiþyngingar í máli
Áma Johnsens alþm. og fjögurra ann-
arra tengdum þessu máli sýna meiri
alvöru og ábyrgð i réttarkerfinu en
sumir hafa þóst greina. Hér er þó um
fjárdrátt, rangar skýrslur, mútuþægni,
umboðssvik og alvarleg auðgunarbrot
að ræða, og þar eiga menn að sæta
þungri refsingu. Var ekki þingmaður-
inn með beiðnablokk frá Istaki upp á
vasann og gat því tekið út vörur hjá
Húsasmiðjunni í viðskiptareikning
ístaks? Er eðlilegt að sýkna vegna að-
ildar að þessum málum? Það er sann-
arlega um tímamótaákvörðun að ræða
þegar ríkissaksóknari áfrýjar til refsi-
þyngingar í svo viðamiklu máli.
Myndlist í sjónvarp
Þór hringdi:
Ég tel að sjónvarpsstöðvamar gætu
auðveldlega aukið vinsældir sínar
meðal áhorfenda með nýjum áherslum
af ýmsu tagi, ekki síst i menningar-
geiranum. Á einni þýskri sjónvarps-
stöðinni (WDR) er t.d. myndlistarþátt-
ur þar sem kennari í myndlist sýnir
fólki hvemig farið er að því að gera
einfaldar en fallegar landslagsmyndir.
Hann málar þama á 30 mínútum eina
mynd í olíulitum og er unun á að
horfa. Svona efni er fyrir sjónvarp,
ekki bara tal og umræður um list.
Líka hvemig listin verður tU. Málara-
listin er kjörin fyrir sjónvarp.
DVI Lesendur
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eða sent tölvupóst á netfangið:
gra@dv.is
Eöa sent bréf til: Lesendasíða DV,
Skaftahlíð 24,105 ReyKlavik.
Lesendur eru hvattir til að senda mynd
af sér til birtingar með bréfunum á
sama póstfang.