Dagblaðið Vísir - DV - 22.10.2002, Blaðsíða 17

Dagblaðið Vísir - DV - 22.10.2002, Blaðsíða 17
16 Útgáfufélag: Útgáfufélagiö DV ehf. Framkvæmdastjóri: Hjalti Jónsson Aðalritstjóri: Óli Björn Kárason Ritstjóri: Sigmundur Ernir Rúnarsson Aöstoöarritsfjóri: Jónas Haraldsson Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaóaafgreiösla, áskrift: Skaftahlíð 24,105 Rvík, simi: 550 5000 Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aörar deildir: 550 5749 Ritstjórn: ritstjorn@dv.is - Auglýsingar: auglysingar@dv.is. - Dreifing: dreifing@dv.is Akureyri: Kaupvangsstræti 1, sími: 462 5000, fax: 462 5001 Setning og umbrot: Útgáfufélagiö DV ehf. Plötugerð og prentun: Árvakur hf. DV áskilur sér rétt til aö birta aösent efni blaösins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. DV greiðir ekki viömælendum fyrir viðtöl viö þá eða fyrir myndbirtingar af þeim. Þriðjungur þjóðar Niðurstaða skoðanakönnunar DV um afstöðu fólks til búsetu litaðs fólks hér á landi er að mörgu leyti óvænt og óþægileg. Könnunin, sem birt var í blaðinu í gærdag, sýnir mikla og afger- andi andstöðu við varanlega bú- setu fólks af öðrum kynþáttum en hvitum hér á landi. Nið- urstaðan vekur upp áleitnar og erfiðar spumingar. Menn spyrja hvað veldur. Nærri þriðjungur þjóðarinnar er stærra hlutfall en svo að það verði sussað á þessa rödd sem fer ekki hátt en fer greinilega viða. Umræðan um innflytjendur á íslandi á síðustu árum hefur tekið mið af því sem menn hafa haldið en ekki vit- að. Þeir sem leitt hafa umræðuna af hálfu stjórnvalda, stjórnmálaflokka og viðurkenndra félagasamtaka hafa í ræðu og riti gefið sér að landsmenn séu almennt umburð- arlyndir og viðsýnir í þessum efnum. Umræðan hefur ver- ið á þann veg að andstaðan við fjölgun innflytjenda sé bundin við fremur fámennan hóp rugludalla. Þegar að er gáð er raunveruleikinn annar. Aldrei fyrr hefur hugur landsmanna til innflytjenda verið kannaður með álíka hætti og nú liggur fyrir i skoð- anakönnun DV. Ástæðan er ef til vill ekki síst sú að spurningin er viðkvæm og vandmeðfarin. Og það getur verið óþægilegt að svara henni. Spurningin er hins vegar fyllilega tímabær. Og mikilvæg. Það er rétt hjá Toshiki Toma, presti innflytjenda á íslandi, að niðurstaða könnun- arinnar er „mikilvæg fyrir umræðu um þessi mál“ eins og presturinn komst að orði í blaðinu í gærdag. Viðbrögð Páls Péturssonar félagsmálaráðherra við könnuninni í DV í gær eru af sama meiði, en hann segir að niðurstaðan valdi sér vonbrigðum og telur að „þessi af- staða fólks til útlendinga sé órökstudd og ástæðulaus. Ég hafði ekki gert mér grein fyrir að andstaðan væri þetta mikil“, segir ráðherra. Og þetta er mergurinn málsins. Loksins hefur þjóðin svarað spumingu sem óþægilegt hef- ur verið að spyrja, loksins er vitað hversu stór hópur er á móti búsetu litaðs fólks hér á landi. Erfitt er að segja á hverju þessi breiði hópur lands- manna byggir afstöðu sína til útlendinga. Ráðherra segir afstöðuna vera „órökstudda og ástæðulausa". Það er lík- lega rétt en í þessum tveimur orðum sem ráðherra nefnir liggur ef til vill vandinn. Kynþáttahyggja hefur lítið sem ekkert með rökhyggju að gera og veltir sjaldnast eða aldrei fyrir sér ástæðum. Hún er oft á tiðum einhvers kon- ar „af því bara tilfinning" og er rekin áfram af sleggju- dómum. Hún er einföld sýn og auðlærð. Útlendingar hafa auðgað land og þjóð á siðustu árum og áratugum svo um munar. Auðvelt er að færa fyrir þvi sterk rök að menningarstig þjóðarinnar væri ekki það sama ef ekki hefði legið straumur útlendinga til íslands á síðustu fimmtíu árum eða svo. Nægir þar að nefna tónlist- arkennslu i landinu sem hefur verið borin uppi af útlend- ingum og þá hafa íþróttir á siðustu árum náð nýjum hæð- um sakir þátttöku útlendinga í knattspyrnu, handknatt- leik og ekki síst körfuknattleik. Það verður alltaf auðveldast að benda á þann sem sker sig úr. Litað fólk á íslandi sker sig úr. Það er í afar litlum minnihluta en það er partur af þjóðinni og verður svo um alla framtið. Dæmin sýna að þær þjóðir sem leyfa allskon- ar þjóðarbrotum að vinna saman og flétta saman ólíkar hugsanir og venjur ná einna lengst í hagsæld og menn- ingu. Bandarikin eru þar dæmi sem eftir er tekið. Það kostaði að visu sitt að hrista fólkið þar saman en eftir stendur stoltið í öllum sínum litum. Sigmundur Ernir ÞRIÐJUDAGUR 22. OKTÓBER 2002 ÞRIÐJUDAGUR 22. OKTÓBER 2002 17 ÐV Skoðun Beint lýðræði og væringar í Valhöll Kjallari Björgvin G. Sigurösson varaþingmadur Samfylkingarinnar. Sú ákvöröun landsfundar Samfylkingarinnar að fara með ákvörðun um framtíð- armúsík flokksins í Evr- ópumálum beint til flokks- manna hefur valdið ofsa- fengnum köstum hjá for- sætisráðherra og fylgis- mönnum hans. Beint lýðræði heitir gjörningurinn og kemur flatt upp á ráðamenn í Val- höll og veldur þar væringum. Enda Sjálfstæðisflokkurinn nýbúinn að út- hýsa öllu úr stefnuskrám flokksins sem heitir rafrænar kosningar og framþróun í lýðræðismálum á lands- fundi sínum. Milliliðalaust lý&ræði Þessa dagana eru félagsmenn í Samfylkingunni að kjósa um það hvort flokkurinn eigi að hafa um- sókn að Evrópusambandinu á stefnu- skrá sinni. Þessi aðferð brýtur blað í sögu flokkslýðræðis sem fram að þessu hefur verið ansi frumstætt og af skomum skammti. Klíkur og harðsoðin flokkseigendafélög hafa hingað til ráðið ferðinni í flestum flokkum og barið fram vilja sinn um menn og málefni. Ömurleg vinnubrögð sem eru að ganga af stjómmálastarfmu dauðu. Þessu verður að breyta og jafnaðar- menn hafa fundið sér nýjar slóðir við stefnumótun og val á forystufólki: Flokksmenn fá sjálfir að ráða beint og milliliðalaust. Vissulega nýstár- legt í augum forystu Sjálfstæðis- „Við eigum að stíga skref frá fulltrúalýðræðinu til þátttökulýðrœðis, þar sem íbú- amir ráða málum sínum beint og milliliðalaust. “ flokksins sem stjómar með dylgjum og hótunum. Valhöll utangátta Tími forræðis og fyrirgreiðslu á að vera liðinn. Það á að innleiða nýja tíma og ný vinnubrögð, innan flokka og utan. íslenskt stjórnkerfi er staðn- að, spillt og gamaldags og það er eitt af forgangsverkefnum stjómmálanna að breyta þvi og nútímavæða. Við eigum að stíga skref frá fulltrúalýð- ræðinu til þátttökulýðræðis, þar sem íbúamir ráða málum sínum beint og milliliðalaust. Til dæmis með þvi að þróa rafrænt lýðræði samhliða. Þær miklu breytingar sem hafa orðið á fé- lagslegum og efnahagslegum aðstæð- um á Vesturlöndum síðustu áratugi bjóða upp á róttækar breytingar á lýðræðisfyrirkomulaginu. Almenn og góð menntun, mikil tölvueign, meiri fritími en nokkurn tíma áöur kallar allt á að fólk hafi miklu meira um hagi sína að segja en áður. Sá tími er liðinn að fulltrú- ar almennings taki allar ákvarðanir og tímabært að færa valdið i meira mæli til fólksins. Þó þeir skilji það ekki í Valhöll og séu utangátta þegar talið berst að lýðræðinu og þróun þess. Viljinn til valdaleysis Guömundur Andri Thorsson rithöfundur Með EES-samningnum eru íslendingar nánast í sömu stöðu og þeir voru þegar þeir heyrðu beint undir danska kónginn, þeir þiggja tilskipanir á tilskipanir ofan - og tuða. Ólíklegustu mönnum virðist líka þetta fyrirkomulag býsna vel og telja að vel fari á því að reglugerðir um vöruflutninga hér á landi séu samdar einhvers staðar úti í Evrópu svo að vörubílstjórar þurfi að standa í ámóta skriffinnsku og þeir sem daglega fara á milli" landa - svo að nýlegt dæmi sé riíjað upp um vand- ræðagang sem hlýst af EES-samn- ingnum og samráðsleysi íslendinga við þá sem setja þeim lög. Af þeim sem þráfaldlega lýsa yfir ánægju sinni með þetta linnulausa valda- framsal fer sjálfur forsætisráðherra landsins fremstur í flokki. Að vísu hefur hann kallað Evr- ópusambandið versta skrifræðis- bákn mannkynssögunnar og ein- kennilegt til þess að vita að hann treysti slíku skrýmsli einu fyrir því að standa að lagasetningu um stórt og smátt hér á landi án þess að svo mikið sem hann sjálfur - og hvað þá Alþingi íslendinga - komi þar nærri öðruvísi en til að stimpla. Kóngsins menn íslendingar hafa löngum verið kóngsins menn. í sjálfstæðisbarátt- unni lögðu þeir ævinlega áherslu á að þeir vildu heyra beint undir sinn kóng og höfnuðu því þráfaldlega að fá fulltrúa á danska þinginu, sem þeim þótti svívirðileg hugmynd. Þeir vildu heldur senda kóngi bænaskrár um sín mál og treysta á hans konunglega innræti, en þó kannski fremur persónutöfra sína sem þeir hafa alltaf talið æma, hæfi- leika sína til að heilla kónginn, en það var löngum talin þjóðaríþrótt að smjaðra svo fyrir erlendum hátign- um að maður fengi allt sem maður vildi, allt frá því að íslensk skáld sérhæfðu sig í því blygðunarlausa skjalli sem kallast dróttkvæði, og kvað svo rammt að þeirri fram- leiðslu á sinni tíð að landið líktist einna helst risastórri auglýsinga- stofu að framleiða ímynd fyrir þjóð- arleiðtogann. Valdafælni Og enn eru íslendingar kóngsins menn. Þeir vilja hafa kóng frekar en að ráða sjálfir einhverju um sín mál. Eins og sá snjalli penni Jónas Krist- jánsson sagði stundum í leiðurum sínum: íslendingar vilja vera þegn- ar. Frægur er vilji vinstri manna til valdaleysis - það er að segja, þeir „ Vilji íslenskra stjórn- málamanna til valdaleys- is nœr til þeirra verkefna sem i rauninni œttu að heyra undir þá. “ - Frá Al- þingi. vilja heldur að Davíð Oddsson leiki kóng svo að þeir sjálfir geti tuðað og haft rétt fyrir sér. En hitt er aftur einkennilegra að sjálfur virðist sá sem kónginn leikur - Davíð - alveg jafn illa haldinn af þessari valda- fælni og vinstri mennimir. Hann vill að Brussel ráði öllu í raun. Svo að hann sjálfur geti ýmist tuðað um að „þeir í Brassel" vilji hafa þetta svona eða hinsegin, eða komið og sagt: „Ég talaði sjálfur við Chirac/Blair/Schröder, hann ætlar að kanna þetta, sjálfur...“ Eða: „Berlusconi hefur mikinn skilning á íslenskum hagsmunun, hann er vin- ur minn, ég talaði sjálfur við hann, hann ætlar að kanna þetta ...“ Viljinn til valdaleysis er það ástand að eftirláta öðrum að móta manns nánasta umhverfi með reglu- gerðum og lagasetningum - eða skorti á þeim. Viljinn til valdaleysis birtist með skýrustum hætti í því nú um stundir að neita sér um aðild að Evrópusambandinu þar sem við þyrftum að taka þátt í að taka ákvarðanir sem varða okkur öll, í stað þess að þiggja þær eins og nú er. Vilji íslenskra stjómmálamanna til valdaleysis nær til þeirra verk- efna sem í rauninni ættu að heyra undir þá. Á meðan þeir eftirláta Brussel að setja þær reglugerðir sem móta líf almennings hér á landi - og miðast oft við allt aðrar aðstæö- ur en hér ríkja - þá geta þeir ein- beitt sér að raunverulegum áhuga- málum sínum. í tilviki Davíðs Odds- sonar er það áhugamál afar sér- kennilegt: hann notar sínar miklu gáfur og kænsku til að berjast fyrir eigin valdaleysi. Sandkom Sakir bomar á þingmann Höfuðlausn sandkorn@dv.is Sjókvíalax Guöna Ágústssonar Snörp orðaskipti urðu á milli Sól- veigar Pétursdóttur dómsmálaráðherra og Lúðviks Bergvinssonar, þingmanns Samfylkingarinnar, á Alþingi fyrir helgi. Lúðvik taldi að menn myndu helst minnast ráðherratíðar Sólveigar fyrir pappalöggur, bætta salernisað- stöðu í ráðuneytinu og útbólgið ríkis- lögreglustjóraembætti. „Lúðvík er alltaf jafn málefnalegur," sagði Sólveig og bað kjósendur að taka vel eftir því hvaö hann hefði til málanna að leggja í umræöunni. Þetta var Lúðvík ekki sáttur við og bað for- seta þingsins að hleypa sér í pontuna til að bera af sér sak- ir - en það er réttur hvers þingmanns sem sakir eru bom- ar á í umræðum á þinginu. Þingforseti taldi hins vegar ekki að Sólveig hefði sakað Lúðvík um neitt og varð því ekki við beiðninni. Talsverö umræða varð um þetta á göng- um þingsins siðar um daginn - menn veltu fyrir sér hvaða sakir þetta hefðu verið sem Lúðvík vildi bera af sér. Davíð Oddsson taldi svarið raunar liggja í augum uppi: Lúðvík hefði auðvitað ekki getað setið þegjandi undir ásökunum um að hann væri málefnalegur ... Starfsmaður í sláturhúsi Norðlenska á Húsavík, sem er nú rétt að komast af léttasta skeiði, var allnokkuð ósáttur við mjóa rúmdýnu sem honum var sköffuð til að sofa á í verbúð sláturhússins á Húsavík. Til að eyða ekki tímanum í óþarfa málalengingar sendi hann for- stjóranum áminningu í bundnu máli: Fyrir hartnær fimmtíu árum, ég fór að vinna á fjallariðum. Sá aðbúnaður sem upp við skárum, ekki var hann stór í sniðum. Á berri klöpp við bjuggum í tjaldi, berskjölduð á veðra valdi. En allt fékk þetta aumasta þý, eitthvert rúm að sofa í. Vart liðu nema nokkrar mínútur frá því þessi kurt- eislega beiðni var sett fram þangað til forstjórinn sendi starfsmanninum alvöru rúm til að sofa í. Ummælí Sáttarhönd „Til sátta legg ég til að Merði verði boðið að gera sjónvarpsþátt um hvemig gera megi ísland að fátæk- asta landi í heimi. Hann og hans stuðningsmenn eru mjög góðir í þvi. Ef þeir stjómuðu í Sahara yrði orð- inn skortur á sandi þar eftir þijá mánuði." Hannes Hðlmsteinn Gissurarson í Silfri Egils á Skjá einum, vegna gagnrýni Marðar Ámasonar útvarpsráðsmanns á sjón- varpsþætti Hannesar um hvemig ísland geti orðið rikasta land i heimi. Óspennandi tækni Rómverja „Nei, ég held að [þekkingariðnaðurinnj standi miklu betur heldur en fjármálamarkaðurinn hefur í raun og vem metið hann. í dag standi hann miklu miklu betur og í raun og vera akkúrat núna miklu meira spennandi heldur en hann var fyrir 2000 árum, nei árið 2000.“ Sæmundur Norðfjörö í Reykjavik síðdegis á Bylgjunní. Slakar kröfur í landbúnaði Svo virðist sem alifugla-, svína-, seiða-, fiskeldis- og mjólkurframleiðendur hafi starfsleyfi sem kallar á skipulagt innra og ytra eftirlit búanna og fram- leiðslunnar. Hins vegar virðast ekki gilda neinar svipaðar reglur um sauðftár-, hrossa-, nauta-, loð- dýra- og garðyrkjubændur og þurfa þeir ekki að starfa undir neinu reglubundnu eftirhti, ef frá er tal- in svokölluð forðagæsla.... Af venjulegri skammsýni forystumanna íslensks landbúnaðar, sem gera alltaf kröfu til þess að landbúnaðurinn sæti sem vægust- um kröfum, hafa þeir komiö í veg fyrir innleiðingu starfsleyfa í greininni og hafa haft það í gegn að koma í veg fyrir eðlilega framþróun greinarinnar. Þessi afstaða forystumannanna mun halda greininni í þeirri spennitreyju sem hún hefur verið í um langt árabil og ef fram heldur sem horfir þá mun þaö ganga af henni dauðri sem og byggð í sveitum landsins. Rafn Haraldsson á Kreml.is „Verð á eldislaxi er ekki hátt á heimsmarkaðinum. Við erum áratugum of sein að reyna að græða á þessu glapræði. Noregur er búinn að hertaka markaðinn fyrir löngu og stinga aðrar þjóðir af og um leið að rústa vistkerfi ánna sinna. “ Fyrir nokkru síðan varð umhverfisslys hjá laxeld- isfyrirtæki í Mjóafirði. Reynt var að fela hvað hefði skeð, en það tókst ekki betur en svo að menn voru staðnir að því að urða dauðan eldislax svo til við vegarkantinn - og það heiiu tonnin. Forstöðumaður mengunardeildar Hollustuverndar ríkisins sagði Sæsilfur hafa brotið tvö ákvæði í starfsleyfi sinu. En þá kom Guðni Ágústsson fram fyrir skjöldu í sjón- varpi og varði gjörðir þeirra, enda í raun guðfaðir þeirra Mjóafjarð- armanna hér á landi. Þegar frétta- maður spurði Guðna hvort þama hefðu ekki verið brotin lög svaraði Guðni á þann veg að þessi úldna laxakös sem blasti við mönnum yrði úrvalsgróðurmold eftir nokkrar vik- ur. Svikin or& Guðni er snillingur í að svara út í hött og kannski fremstur meðal jafn- ingja á þinginu í þeirri grein sem lögfræðingar eru hvað þjálfaðastir í: að toga og teygja orðið. Til eru á prenti orö Guðna þar sem hann lof- ar öllu fögru og talar um mikilvægi þess að islenskir laxastofnar haldi sínum hreinleika (kannast einhver við málfarið?) - og að ekkert verði gert sem gæti skaðað villta stofninn og svo framvegis. Allt sem Guðni hefur sagt í sam- bandi við að veija villta laxastofn- inn eru svikin orð. Það má búast við slysi þegar haustlægðimar mæta og þær koma til með að standa í röðum við fjarðarmynnið og rífast um hver á að bruna næst inn fjörðinn. Og þegar þær skella á kvíamar þá má búast viö aö djöfullinn verði laus. Það er því bara tímaspursmál hvenær eldismartröð númer tvö veröur að raunveruleika. Guðni hefur gefið í skyn að eldis- laxar haldi sig heima við sínar kví- ar og ef þeir sleppi þá muni þeir hlýða óskum manna að vera ekki að þvælast eitt eða neitt. En málið er aö hvort sem Guðna líkar betur eða verr, þá eru þessir ræflar með sporð og fara þangað sem þá langar, hvort sem það er suður fyrir, norður i land eða barasta til Noregs, Færeyja eða Skotlands án þess að spyrja Guðna um leyfi. Skrifað undir dauðadóm Verð á eldislaxi er ekki hátt á heimsmarkaðinum. Við erum ára- tugum of sein að reyna að græða á þessu glapræði. Noregur er búinn aö hertaka markaðinn fyrir löngu og stinga aðrar þjóðir af og um leið að rústa vistkerfi ánna sinna. Spurningin er ekki hvort það skeöur, heldur hvenær það skeður, aö þúsundir krypplinga synda upp í ámar hér á landi. Landbúnaðarráð- herra hefur hunsað allar ábending- ar í þessu máli og sýnir enga dóm- greind, en kannski er óréttlátt að gera þá kröfu til hans eins og hann er af guði gerður. í Stangaveiðifélagi Reykjavíkur era hátt í þrjú þúsund manns og ég hvet alla meðlimi að beita sér fyrir því að Guðni verði ekki ráðherra eftir næstu kosningar. Framsóknarflokkurinn, sem ætti í raun að standa vörð um ámar okk- ar með Guðna í fararbroddi, hefur skrifað undir mögulegan dauðadóm þeirra vegna heimsku og skamm- sýni. Guðni getur verið skemmtileg- ur, en það hefur ekkert með hæfni hans sem ráðherra að gera. Hún er nánast engin - fyrir utan það að hafa þor til að kyssa kýr. (Vegna tæknilegra mistaka féli hluti þessarar greinar burt í blaðinu í gær. Hún er því endurbirt. - Beðist er vel- virðingar á mistökunum). +

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.