Dagblaðið Vísir - DV - 14.06.2003, Blaðsíða 30

30 DV HELGARBLAÐ LAUGARDAGUR 14.JÚNÍ2003
Hverniq maður
girnist Dörn?
VILDIVINNA MEÐ BÖRNUM: Maðurinn starfaði í sumarbúðum KFUM ÍVatnaskógi sumarið 1988, sumarið eftir að honum var vísað úr barnastarfi við kirkju í
Breiðholti vegna orðspors um að hann leitaði á börn.
37 ára skrifstofumaður hjá Tollstjóra
var eigandi mesta magns barnakláms
sem fundist hefur á íslandi. Verið er að
rannsaka hvort hann hefur framleitt
sitt eigið efni. DV skoðar feril manns-
ins sem sótti í að starfa með börnum
til þessa dags en var fyrst vísað úr
slíku starfi við kirkju í Breiðholti árið
1987.
Þessi maður fæddist í júlí 1966 þegar Bítl-
arnir voru á hátindi frægðar sinnar, viðreisn-
arstjðrnin sat sem fastast og íslenskt sjónvarp
tók til starfa. Hann á eina systur sem er 10
árum eldri en hann.
Foreldrar hans eru venjulegt íslenskt al-
þýðufólk, sprottið eins og íjölmargir aðrir úr
jarðvegi fátæktar og umróts tuttugustu aldar-
innar en þau eru bæði rúmlega sjötug. Móðir
hans var aðeins ellefu ára þegar foreldrar
hennar létust með mánaðar millibili frá níu
börnum. Þau bjuggu þá í Bjarnaborg við
Hverfisgötu sem á þessum árum var athvarf
fátækasta fólksins í Reykjavfk í húsnæðis-
skorti stríðsáranna þegar allir flykktust í bæ-
inn og sveitirnar tæmdust. Barnahópurinn
lenti á hrakhólum og í fóstri hingað og þang-
að.
Amma háns í föðurætt er tengd inn í ís-
lenska menningarsögu með sérstæðum hætti
en hún var lengi gift Jóhannesi Birkiland og
átti með honum börn. Jóhannes þessi var
kynlegur kvistur í Reykjavík á miðri tuttug-
ustu öld og skrifaði fræga ævisögu sem heitir:
Harmsaga ævi minnar.
Framleiddi hann sitt eigið efni?
Maðurtnn var handtekinn fyrir skömmu og
rannsókn lögreglu leiddi í ljós að hann hafði
undir höndum gríðarlegt magn af
barnaklámi sem hann hafði safnaði árum
saman. Þar var að finna bæði myndir og
myndbönd og við nánari skoðun þar á meðal
„heimamyndbönd“ að sögn lögreglunnar. í
þeim myndskeiðum kemur maðurinn sjálfur
fram en lögregla verst frétta af því hvort ein-
hverja aðra sé þar að sjá og hvert efni þeirra
að öðru leyti er. Ljóst er þó að verið er að
rannsaka hvort þau myndskeið sýni hann í
kynferðislegum athöfnum með börnum eða
ungmennum undir lögaldri.
Hér er um að ræða gríðarlegt magn efnis,
bæði hátt á fjórða hundrað myndbandsspól-
ur, meira en 200 geisladiska og tvær tölvur
með barnaklámi.
Maðurinn er alinn upp í Breiðholtinu og
gekk þar f skóla, fyrst í grunnskóla og síðan í
Fjölbrautaskólann f Breiðholti og mun hafa
lokið stúdentsprófi þaðan. Fljótlega eftir það
fór hann að vinna á skrifstofu Tollstjóra og
hefur verið þar ærið lengi en vitað er um
hann í allmörgum aukastörfum, bæði laun-
uðum störfum og félagsstarfi. Meðal annars
starfaði hann í Markhúsinu við úthringingar
árum saman og tók að sér afmörkuð verkefni
fyrir önnur fyrirtæki á því sviði.
Þegar maðurinn var handtekinn starfaði
hann á skrifstofu Tollstjórans í Reykjavfk við
einhvers konar endurskoðun. Það orðspor
mun hafa fylgt honum alla tíð að hann hafi
leitað á börn með óeðlilegum hætti og vinnu-
félagar hans í Tollinum fengu símtöl frá fólki
sem vildi vara við því „skrímsli" sem þarna
ynni. Vinnufélagar hans hafa staðfest að
hann hafi verið barinn vegna atvika af þessu
tagi og skemmdir unnar á bíl í hans eigu.
Sóttist eftir barnastarfi
Þegar litið er yfir feril mannsins í félags-
starfi sjást strax skýr merki þess að hann leit-
ar ítrekað eftir því að komast í návígi við börn
og unglinga. Það er ljóst að hann hefur lengi
verið meðvitaður um hneigðir sínar til barna
eða allt frá unglingsaldri.
Maðurinn hefur verið kirkjurækinn og trú-
aður frá barnsaldri og fiest félagsstörf hans
voru í safnaðarstarfi í ýmum kirkjum, kór-
söng eða æskulýðsstarfi innan KFUM.
Þegar maðurinn var rétt rúmlega tvítugur
árið 1987 bauð hann sig fram til að annast
æskulýðsstarf við kirkju í Breiðholti. Sóknar-
presturinn, sem þá var nýkominn til starfa,
þáði boð hans en fljótlega barst honum harð-
orð ábending frá móður ungs drengs í Breið-
holti sem sagði að stórhættulegt væri að
hleypa þessum manni nálægt börnum. í
framhaldi af því var honum vísað úr þessu
barnastarfi og hvattur til að leita sér aðstoðar
við þessum hneigðum sem hann mun hafa
viðurkennt að hefðu leitað á hann árum sam-
an. Maðurinn fór nokkrum sinnum í fram-
haldi af þessu til manns í prestastétt sem hef-
ur nokkrum sinnum tekið að sér að „tala við“
menn af hans tagi með það fyrir augum að
snúa þeim frá villu síns vegar. Samstarf
þeirra mun hafa verið mjög endasleppt.
Fékk ekki endurráðningu
íVatnaskógi
Sumarið eftir, 1988, tekst manninum að
ráða sig sem starfsmann í sumarbúðum
KFUM í Vatnaskógi en var ekki enduráðinn
næsta sumar þótt hann sæktist eftir því og
virðist hafa starfað skemur en gera má ráð
fyrir þetta eina sumar. KFUM hefur sent frá
sér yfirlýsingu um málið vegna umijöllunar
fjölmiðla og þar segir um starfsferil manns-
ins:
„Á þeim tíma varð hann ekki uppvís að
ósæmilegri kynferðislegri hegðun gagnvart
börnum. Hann var hins vegar ekki endurráð-
inn sumarið eftir vegna þess að hann þótti
ekki fullnægja þeim kröfum sem gerðar eru
til starfsfólks sumarbúðanna."
Kjartan Jónsson, framkvæmdastjóri sum-
arbúðastarfs KFUM, sagði í samtali við DV að
KFUM hefði ekki verið sátt við störf manns-
ins og hann hefði „ekki þótt öflugur starfs-
maður". Kjartan vildi lítið tjá sig um annað
starf hans innan KFUM og aftók með öllu að
grunur um áleitni við börn hefði verið ástæða
brottreksturs hans.
DV er kunnugt um að maðurinn var tíður
Þegar maðurinn var rétt rúm-
lega tvítugur árið 1987 bauð
hann sig fram til að annast
æskulýðsstarfvið kirkju í
Breiðholti. Sóknarpresturinn,
sem þá var nýkominn til
starfa, þáði boð hans en fljót-
lega barst honum harðorð
ábending frá móður ungs
drengs í Breiðholti sem sagði
að stórhættulegt væri að
hleypa þessum manni nálægt
börnum.
gestur á æskulýðssamkomum KFUM í höfuð-
stöðvum þess við Holtaveg á árunum eftir
1990 og samkvæmt framburði gesta sem þá
voru unglingar var hann hrókur alls fagnaðar
þar og leiddi á köflum þessar samkomur.
Með fermingarbörnum í vor
Undanfarin tvö ár starfaöi maðurinn sem
aðstoðarmaður við undirbúning fermingar-
barna í Óháða söfnuðinum. Pétur Þorsteins-
son prestur þar sagði í samtali við DV að
hann hefði boðið sig fram til þessara starfa og
hann hefði grunlaus þegið boð hans enda
ekki verið kunnugt um neitt misjafnt í fari
hans. Starfið fólst í því að á laugardögum fóru
þeir Pétur saman á heimili fermingarbarna
og hann aðstoðaði við að dreifa textum við
vinsæl dægurlög meðal unglinganna og ræða
við þá efni þeirra en hann var að sögn Péturs
kunnugur unglingatónlist vegna starfs síns
við útvarpsstöðvar um árabil eða líklega allt
frá árinu 1990. Pétur sagði í samtali við DV að
maðurinn hefði sýnt starfinu meiri áhuga í ár
en í fyrra.
Plötusnúður í dulargervi
Maðurinn starfaði auk þess sem plötu-
snúður undir nafninu DJ-OK. Á heimasíðu
sem það diskótek heldur úti vekur athygli að
hann gefur aldrei upp sitt rétta nafn. Þar má
sjá í listum yfir staði sem hann hefur leikið á
að samstarf hans er stöðugt við KFUM því
hann er plötusnúður á æskulýðsmóti í Vatna-
skógi fyrir rúmu ári og leikur einnig á ung-
lingaballi á vegum ÆSIOFt.
Á heimasíðunni (www.vortex.is/disko) má
lesa lýsingu á DJ-OK sem líklegt er að sé skrif-
uð af honum sjálfúm. f ljósi þess athæfis sem
hann hefur orðið uppvís að er það fróðleg
lesning:
„DJ-OK stofnaði Diskótekið íyrir um 2
árum. Þar áður hafði hann verið diskótekari á
ýmum öldurhúsum bæjarins s.s. L.A Café,
Gullöldinni, Club 7 og fleiri stöðum.
Þá hefur hann unnið sem dagskrárgerðar-
maður á útvarpsstöðvum í yfir áratug t.d. á
Bylgjunni, Stjörnunni og Aðalstöðinni og
starfar enn í þeim bransa. Svo það má segja
að ekki vanti reynsluna í þennan kappa.
Annars er hann bara venjulegur maður, ró-
leg týpa sem dansar þó og hreyfir sig yfir
spilamennskunni; enda fólk oft horft á hann
og hlegið dátt og lengt lífsitt með því. Vinnur
á daginn sem skrifstofumaður og býr einn (ef
það skiptir nú noklcru).
Helstu áhugamál: Tónlist (að sjálfsögðu -
og alæta), mannleg samskipti, söngur, ferða-
lög, tv-video, íþróttir og fleira.“
Við þetta má svo bæta að í gær birtu Víkur-