Dagblaðið - 12.10.1976, Side 3

DAGBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 12. OKTÖBER 1976.
3
Útvarpið himnasending en
sjónvarpið hef ndargjöf
Haraldur Guðnason bóka-
vörður í Vesfmar.waeyjum
skrifar:
Sumar ríkisfjölmiðlunar fer
senn að telja út annó ’76.
Imbakassinn var lokaður vegna
setuverkfalls. Lifi heimilis-
friðurinn! Þrautpíndir skatt-
borgarar hörmuou sína missu í
Mogganum og ólu starfsfólki
nægtir. Gamla sagan að hengja
bakara fyrir smið. — Otvarpið
okkar — sem sumir kalla hljóð-
varp — flytur okkur þá fréttir
og fræðslu, eins og það hefur
gert í 46 ár.
Þegar útvarpið kom varð
mikil gleði um allt Island. Það
var „himnasending” en sjón-
varpið hefndargjöf — eins og
það er rekið sem lélegt
afþreyingartæki mestpart. —
I júlímánuði ár hvert fær út-
varpið sinn gamla heiðurssess
og minnir á horfna velmaktar-
daga. En þá er illt að sætta sig
við að bezti hlustunartíminn,
kl. 7—8 virðist ætlaður til at-
vinnubóta heimsfrelsurum og
misheppnuðum skemmtimönn-
um. Fjaðrafokið átti að vera til
skemmtunar landslýðnum, en
húmorinn flaug víst fjaðralaus
— framhjá flestum. Það er ekki
öllum hent að semja skemmti-
þætti, en tókst þó Matthilding-
um.
Þá tókst heldur báglega til
með Orðabelginn Hannesar.
Einstefnumenn til hægri eru
andlegir bræður Rússakomma.
Þetta er elnhver ótjálgun í
sálarlífinu, fyrirbæri frá kalda-
stríðsárunum. Einhvern tíma
sagði Moggi, að Ríkisútvarpið
hefði góðar taugar til þeirra
sem hafa við bólgur að stríða í
sálinni og þurfi að losna við
ýmislegt sem þar hafi safnazt
fyrir.
Þistla-piltar aka veginn
til vinstri, en koma víðar við og
stinga á ýmsum kýlum. Þeir
vöktu t.d. athygli á því, að
verkalýðssamtök ísl. gangast
fyrir ferðum til fasistarikisins
Spánar. Svar talsmanns ASÍ
var lítið sannfærandi. Spánn
'virðist vera hið fyrirheitna
land fleiri en Solsjenitsins. —
íþróttafjas í útvarpi og sjón-
varpi tröllríður svo þessum fjöl-
miðlum, að jafnvei fastir þættir
um annað efni verða að þoka.
Eru þó 4—8 síður í dagblöðum
um sama efni. Eftir OL tók
steininn úr. Það er nú munur
að fá að sjá þessar super-
stjörnur koma í mark, sumar
nær dauða en lífi, jafnvel
slengja sér á grúfu við mark
yfirkomnir af ómennskri
árevnslu.
Mikið er það úthald Ástu R.
og Hjalta að hrista fram úr erm-
inni 4 klukkustunda þátt
hvern laugardag. svo og þolin-
mæði hlustenaa. Margt er
skemmtilegt í þessum þáttum,
en öllu má ofbjóða, en kannski
eru svona maraþonþættir það
sem koma skal.
Páll Heiðar er góður útvarps-
maður, en þessi vikuspegill
hans mætti nú fara að missa sig
um sinn. Sumir viðmælendur
hans hafa verið óþarflega sjálf-
umglaðir, hemja ekki andríkið.
Kannski eru mennirnir með
bólgur í sálarlífinu. Oft sýnist
þetta fólk valið þannig, að einn
er íhaldssinnaður (sjálfstfl. eða
Framsókn), annar einhvers
konar vinstrimaður og sá þriðji
pólitískur utanveltu bísefi.
Ærið oft hefur Páll stjórn-
andi orðið að veifa refsivendi 3.
gr. útvarpslaga framan í ýmsa
óstýriláta og málglaða menn.
En „krosstré bregðast eins og
aðrir raftar.” Páli blessuðum
varð h’ált á braut lögmálsins
þegar hann leiddi nokkra
hrokafulla einstefnumenn
fram á sviðið og lét þá „blása
út“. Þetta voru mennirnir sem
sáu þau ein úrræði í virkjunar-
málum norðanlands að færa í
kaf stóran hluta Laxárdals, án
þess að spyrja kóng né prest.
í gamla daga þótti vont verk
að vekja upp drauga. Páll vakti
upp draug sem búið var að
kveða niður.Hann réð svo ekki
við uppvakninga sína, er létu
dólgslega sem slíkra var háttur
áður fyrr. Hafa líklega ekki
áttað sig á, að þeir voru ekki
lengur á sínu fyrra tilveruplani
í orkumálum. — En ekki
vantaði, að þeir hefðu leyst
flest eða öll vandamál, hefðu
þeir mátt ráða. Ekki nefndi
orkumálastj. þó að því sinni
það snjallræði sitt, að geyma
vélar við Kröflu á 7 metra
háum súlum, svo hraunrennsli
yrði þeim ekki að skaða. Það
hefði ekki verið ónýtt að vita
þetta þegar gaus á Heimaey. —
Varla ljúka starfsmenn
Ríkisútvarps svo sundur
munni. sérílagi þeir í hærri
•stöðunum að þeir ei upphefji
kveinstafi vegna peningaleysis
stofnunarinnar. Og við sem
hlustum fyllumst samúð, en
finnst kannski í einfeldni
okkar, að eitthvað mætti nú
spara. Dæmi: Fréttamenn á
samkundu SÞ óþarfir og á
ýmsum þingum öðrum. Viðtöl
við ábúðarfulla menn (veizlu-
þreytta?), er segja ekkert sem
máli skiptir.
Hvað borgar Utvarpið á ári
fyrir það að láta fótmennta-
menn velja danslagaplötur.
yfirleitt leiðinlegar, í stað þess
að starfsfólkið annist þetta
verk?
Hvað kostaði að senda sex
manna fréttalið á OL í
Montreal?
Bendir það til sárrar
fátæktar stofnunarinnar, að
hún hafði ráð á að rétta fjórum
yfirmönnum deilda milljón (4
litsjónvarpstæki)? Eða voru
það e.t.v. innflytjendur tækj-
anna sem gáfu?
Litasjónvarp er nú hin mikla
hugsjón.
Þó austfirzkir sjái ekki annað
en drauga og eldglæringar í
tívium sínum — ef þeir þá sjá
nokkuð — heimturn við lita-
sjónvarp, halelúja, smygluð ef
ekki vill betur. Og Kristján og
Haukur fá ómældar skammir,
ef ekki hrokafullar ákúrur frá
handhöfum dómsvalds, fyrir
það eitt að vilja hanka smygl-
arana, sem Rvíkurblöðin segja
að hlaupi milli húsa með imba-
kassana.
Ur því ég nefndi sjónvarpið:
Þökk fyrir samtalsþætti við
Halldór Laxness. Hefði þó
viljað að svo sem einn lesenaa,
Halldórs, úr peim stóra hóp
sem lærðir menn kalla almúgá,
hefði mátt spjalla við skáldið, og
þá fækkað um einn bókmennta-
fræðing. Sumir þeirra eru nú
svolítið „vindþurrkaðir” eins og
málfræöingarmr.
Skáldið klykkti út með því að
líklega tryðu íslendingar á bfl-
inn. Liklega hefur mörgu verið
meira logið, og þetta gera fleiri
þjóðir.
í norsku blaði las ég lítið
ljóð, einskonar trúarjátning
uppá velferðarþjóðfélagið; það
byrjar svona:
Jæja, og nú ætlar Markús
örn að reisa „frjálsa útvarps-
stöð“ ef hann fær leyfi til þess.
„Aldrei var því um Álftanes
spáð...“.
Er þá Rikisutvarpið okkar
ófrjálst eftir allt saman, með
sjálfa æðstu stjórn valda í
skiptifjöru flokkalýðræðisins
og Þórarinn formaðurinn?
Haraldur Guðnason
bókavörður,
Vestmannaeyjum
Sjónvarpsstarfsmenn lögðu niður vinnu fyrir skömmu vegna
óánægju með launamál, og Voru þeir ófáir sem ekki treeuðu
sjónvarpsleysið. Myndin sýnir starfsmann yfirgefa útsendingar
klefa sjónvarpsins.
Fader Vár! Du som er höy levestandard.
Ilellige bilen og alle andre status-symbol.
Kom Mammon! Og gjör oss rike.
Skje prestisjens vilje i himmelen
— og voldsmaktens vilje pá jorden.
Giv oss idag vár olje og bensin.
Og forlatossvár skyld for industrien
— som industiáen forlater oss til pesten og döden.
La de skriftlærde lede oss með lögnen
— bort fra sannheten og livet.
Hermennirnir njóta að sjólfsðgðu forrétt
inda hjó kvenfólkinu sem annars staðar
Helgi skrifar:
Lilli „hernámsandstæð-
ingur" sem skrifaði i Dag-
blaðiö fyrir nokkru hélt svo á
máli sínu að fremur mætti ætla
að hann væri hernámsunnandi
en andstæðingur. Verndun
íslenzkra kvenna er auðvitað
engu síður sjálfsögð en vernd-
un allrar ísl. bióðarinnar og
landsins og menningu gegn
þeim skemmandi áhrifum, sem
stafa frá erlendri hersetu. Að
skera íslenzkt kvenfólk út sér-
staklega er bæði erfitt og
óæskilegt nema að ætlunin sé
að grínast með þetta alvarlega
mál, en ég bið Lilla vel-
virðingar ef hann hefur per-
sónulega ástæðu fyrir máli
sínu.
Það eru uggvænlegar
staðreyndir i þessu máli og
margt af því er til í opinberum
skýrslum og væri rétt að al-
menningur kynntist þessu
betur. Væri enginn vettvangur
til þess betri en blöðin.
Það væri nauðsynlegt að
íslenzk stjórnvöld létu
þjóðfélagssérfræðinga gera út-
tekt á þessu máli.
Ég er hræddur um að það
færi gæsanuð um einhvern
tslendinginn sem kynntist
staðreyndum um samskipti her-
mannanna og íslenzks
kvenfólks frá Darnsaldri.
Takið eftir, ég segi einhvern
tslendinginn, því það eru
íslendingar og það eru
íslendingar.
Spurningin er ekki um
,,séns“ eða að í kanann fari
eingöngu kvengæsir sem
tslendingar hvort eð er mundu
ekki líta við og sem mundu
annars gerast hórur við höfnina
eins og sumir sem skrifuðu um
þetta mál héldu fram. Þetta er
heldur ekki grínmál, hér er um
að ræða alvarlega spillingu sem
stafar af hernum og skaðar
íslenzku þjóðina stórlega.
Þegar fólk talar með
háðsglotti um aö íslenzkir
karlmenn standist ekki
samkeppnina við kanann af
vellinum um hylli íslenzkra
kvenna er sagan öll sögð um
ástand hugarfars þess fólks og
er ekki annað h;egt að gera en
að vorkenna því fólki og óska
því bráðs bata.
Hermönnum Bandaríkjanna
eru gefin slík forréttindi að
tslendingar eru vart meira en
fjórðaflokksborgarar í sinu
eigin landi. Islendingar vinna
baki brotnu, myrkranna á milli,
á sjó og á landi, fyrir kaupi sem
varla nægði negra í Banda-
ríkjunum. Auk þess borga þeir
sligandi skatta til að halda
þessu spillta bákni gangandi. t
landi voru eru allskonar hottin-
tottar í hermannabúningum,
sem borga ekki þá skatta og
skyldur er kúgaðar eru út úr
íslendingnum. Þeir hlíta ekki
sömu lögum og Islendingurinn
og greiða ekki leigu fyrir
húsnæði rétt eins og tslending-
urinn.
Þeir borga ekki það sem
Islendingurinn þarf fyrir mat,
mjólk og rafmagn eða aðra
opinbera þjónustu. Þeir greiða
ekki tolla og gjöld af
hverskonar vörum sem þeir
flytja til landsins. Þær vörur
eru ekki einu sinni tollskoðaðai
og það stuðlar að hinu gífurlega
fíknilyfjasmygli hermannanna,
sem við tslendingar munum
lengi líða fyrir. Nei, aðstaða
íslendinga og bandarískra her-
manna á tslandi er ekki
sambærileg og auðvitað hefur
þetta sitt að segja þegar
óreyndar eða auðspilltar
stúlkur eiga í hlut ekkert síðut
en annað fólk.
Ef íslenzk stjórnvöld telja
nauðsynlegt að ljá Banda-
ríkjunum hernaðaraðstöðu á
íslandi og telia íslendingum
hag í því að vera í Nato, þá eiga
tslendingar heimtingu á að:
1. Herstöðin sé algjörlega
einangruð frá íslenzku
þjóðfélagi...
2. Öll forréttindi erlendra
þegna afnumin á tslandi...
3. tslendingar taki við þeim
störfum, sem þeir telja sig geta
innt af hendi og samsvarandi
útlendingar verði látnir fara úr
landi...
4. Bandaríkin greiði fulla leigu
og gjöld fyrir aðstöðu sína hér...
5. Staðið verði við það skilyrði
að Bandaríktn sendi hingaö
ekki aðra en hvíta menn...
Spurning
dagsins
Ertu búin(n) að birgja þig
upp af fatnaði fyrir
veturinn?
Vilhjálmur Svansson nemi: Já,
já. Það flæðir bókstaflega út úr
fataskápnum.
Ulfur Guðnason nemi: Ja, ætli
það ekki. Að einhverju leyti held
ég.
Helgi Valdimarsson bygginga-
meistari: Já, ég er sko búinn að
því og reiðubúinn I átökin við
kuldann.
Jón Hákonarsson ljósmyndari:
Já, já ég er tilbúinn í hvað sem er
núna.
Helga Tómasdóttir húsmóðir: Eg
bý nú reyndar í Noregi en ætli ég
sé ekki búin að birgja mig upp
svona nokkurn veginn.
veitir af þar eins og hér.
Anna Thorsteinssen húsmóðir:
Nei það gert égbara á margra ára
fresti. En ég er nú samt reiðubúin
að mæta kuldanum og frostBnu,
maður er víst öllu vanur sem
Islendingur.