Dagblaðið - 06.01.1977, Blaðsíða 3

/DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 6. JANUAK 1977.
Raddir
lesenda
Við getum
ekki borið
saman verð
í Danmörku
og hérlendis
Sigurþór Sigurðsson hringdi:
Eg var að lesa grein í DB frá
3ja janúar. Þar leggur ABS til
að sígarettur verði hækkaðar í
samræmi við það sem þær kosta
í Danmörku eða í 370 krónur.
Mér finnst að við getum ómögu-
lega borið okkur saman við
Dani meðan kaup verkamanns
er 960 kr. á tímann þar en 380
krónur hér á hæsta taxta. Þegar
við höfum fengið sama kaup og
Danir þá mega sígarettur og
allt annað hækka í samræmi við
það sem gerist hjá þeim. Meðan
við megum búa við svona miklu
lægra kaup, þá getum við ekki
hækkað neitt til samræmis við
það sem er í Danmörku, hvorki
sígarettur né annað.
Ætlum við að sitja og horfa á landið okkar verða menguninni að bráð? Þessi mynd er að vísu frá
Noregi en þar eru spúandi skorsteinar nokkuð aigeng sjón.
Érum við öll
þöngulhausar?
—hvers vegna gerum við ekkert til að
koma í veg fyrir mengun?
Botnía sendi DB eftirfarandi:
Undanfarið hefur lítið verið
minnzt á mengunarvandamálið,
en því meira verið rætt um
verndun fiskistofnanna. Dettur
mér í hug að ekki veiti af að
I áramótadansinn
eftir kókkassabrú
—og sumir í eyðí lögðum sköm
Ballgestur í Ólafsvík spyr:
„Hver ber ábyrgðina á því að
fjöldi manns eyðileggur dýrind-
is skó við það eitt að reyna að
mæta á dansleik? Þetta g'erðist
núna á gamlárskvöld, þegar
samkomugestir mættu til ára-
mótadansleiks í félagsheimil-
inu hér í Ólafsvík. Fyrir utan
gamla og fornfálega samkomu-
húsið var komið vatn í ökkla og
varla hægt að komast inn í
húsið.
Var þá gripið til þess ráðs að
raða kókkössum yfir pollana, og
eftir þessari brú örkuðu menn
til dansleiksins. En nú var illt í
efni, þvi umferðin virtist vera
bæði að og frá húsinu. Það
þýddi óumflýjanlega
„árekstra" á brúnni og með
þeim afleiðingum að þeir veik-
byggðari urðu oft að láta í
minni pokann og fara í vatnið.
Það væri gaman að vita hvort
félagsheimilið ber ekki ábyrgð
á þessu ástandi í hlaðvarpa sín-
um og sé ekki skaðabótaskylt
Þá munu eflaust nokkrir Ólafs-
víkingar eiga skóverð inni hjá
félagsheimilinu."
Gamall og snjáöur bangsi týndist í vesturbænum
Til okkar hringdi ung
hjúkrunarkona og var alveg f
öngum sinum. Hún sagðist hafa
verið að koma af vakt síðla
kvölds, en hún vinnur á Landa-
kotspítala. Hafði hún fengið að
láni eldgamlan bangsa og var
með hann í tösku sinni. Stúlkan
á heima skammt frá spítalanum
og hljóp við fót heim til sín,
niður Túngötu, upp Bræðra-
borgarstíg og á hornið á Öldu-
götu og Unnarstíg þar sem hún
býr. Einhvers staðar á þessari
leið hefur bangsinn dottið upp
úr töskunni.
Stúlkan þræddi leiðina, sem
hún fór og leitaði að
bangsanum, en fann hann
hvergi. Hún sagði að þetta væri
í fyrsta skipti sem hún hefði
orðið fyrir því að týna ein-
hverju, sem henni hefði verið
trúað fyrir og gæti hún ekki á
heilli sér tekið.
Þessi gamli bangsi er marg-
samansaumaður, pínulítill og
svartur og nefið er dottið af
honum. Þótt hann sé orðinn
frekar ósjálegur hefur hann
verið eftirlætisdýr margra
barna og nú biðjum við lesend-
ur DB að svipast um eftir
bangsanum og ef hann finnst
að hafa samband við ritstjórn
DB. -A.Bj.
„Vísnabókin” leiðigjörn
—óviðeígandi að flytja þessi lög í rokkstfl
B.A. hringdi:
„Eg verð að lýsa yfir
óánægju minni með
Vísnabókarplötu þeirra Björg-
vins og Gunnars Þórðarsonar.
Þeir félagar eru alveg frábærir
á sínu sviði, þ.e. í dægurlaga-
tónlist. Björgvin syngur mjög
vel og ég er ekki að setja út á
hann sem söngvara og ekki
heldur Gunnar Þórðarson og
lög hans. En mér finnst ekki
hægt að taka þessi lög fram og
flytja þau í rokkstíl. Það er
hreint ekki viðeigandi. Það
hafa margir sungið þau sem
krakkar og eiga eflaust margar
góðar minningar tengdar þess-
um lögum. Það verður því að
fara mjög varfærnum höndum
um þessi lög. Mér finnst
flutningurinn á plötunni ekki
ná því sem maður gæti vænzt af
góðum tónlistarmönnum eins
og Gunnari og Björgvin. Söng-
ur Björgvins er þannig á þess-
ari plötu að hann virðist ekkert
hafa gaman af því sem hann er
að gera.
Eg skil ekki hvers vegna
þessi plata hefur hlotið svo
góða dóma, sem raun ber vitni.
Eg er anzi hrædd um að gagn-
rýnendur hafi ekki hlustað á
hann nema einu sinni. Það á að
vera hægt að hlusta margoft á
þessi lög, en nú bregður svo við
að maður fær leið á þeim I
þessari útsetningu. Það er ekki
sama hvernig farið er með þessi
lög, það er ekki nóg að flytja
þau í rokkstíl. Ég man eftir
mörgum gömlum lögum sem
breyttu um búning t.d í
flutningi Savannatríós og
Heimis og Jónasar. Þá var rétt
haldið á málunum.
minna á mengunarhættuna í
andrúmslofti og sjó á íslandi og
sérstakar rannsóknir þar að lút-
andi. Sagt var frá að hægt væri
að setja upp einhvers konar
poka með mosa í, að mig minnir
ódýrar og handhægar aðferðir
til að mæla mengun í andrúms-
lofti. Þetta var sýnt i sjónvarp-
inu í þættinum Nýjasta tækni
og vísindi ekki alls fyrir löngu.
Ekki veit ég hvort þessar
rannsóknir eru hafnar eða
aðeins í bígerð. Svo er sjórinn
víst orðinn mikið mengaður.
(Og við sem erum að vernda
fiskistofnana). Ég hef jafnvel
heyrt að fiskurinn sem við
erum að veiða og matreiða sé
geislavirkur og þetta stafi m.a.
af því að stórar verksmiðjur,
t.d. álverið í Straumsvík o.fl.
veiti eitruðum úrgangsefnum í
sjóinn. Það eru þá fleiri en
Bretar sem gera „skandal“ í
fiskiðnaðarmálum okkar.
Hvað skyldi mengunin vera
orðin útbreidd og hverra af-
leiðinga er farið að gæta af
henni? Heyrt hef ég t.d. að
vatnsból í nágrenni Kefla-
víkurflugvaliar séu mjög meng-
uð og stafi það frá Varnarliðinu
svokallaða með mannvirkja-
gerð sína og hervélar. Er þá
- kannski flest að verða meira og
minna eitrað og geislavirkt í
þessu þjóðfélagi sem einu sinni
var heilbrigt, hraust og sterkt.
En það hefur nú tekið tæknina
í þjónustu sína en gleymzt að
reikna með lekanum sem síast
út sem úrgangsefni frá öllum
þessum vélum. Er það ekki
svipað og ef við byggjum hús en
gleymum að láta í það kamar?
Allir geta orðið fyrir mengun,
sekir og saklausir. Meira að
segja heiðarlega manninn
sjálfan sem var forkólfurinn í
að berjast gegn mengun á Is-
landi getur hún snortið lam-
andi mætti sínum. Þess vegna
spyr ég. Þarf ekki að fara að
skipuleggja flokka manna til að
rannsaka mengun í iofti og sjó
hið bráðasta? Getum við haldið
áfram að menga fyrir hvert
annað þrátt fyrir að við höfum
fengið aðvaranir? Eigum við
ekki heldur að viðhalda og
anda að okkur íslenzku fjalla-
lofti, hreinu og tæru, og halda
fiskinum heilbrigðum svo við
fáum hollari mat? Við vitum af
þessu. Því þá ekki að fyrir-
byggja það í tíma, t.d. áður en
allur fiskur í sjónum er dauður.
Ekk'i væri gott ef þorskurinn
okkar hefði ekkert annað viður-
væri en mengaða loðnu. Við
ættum þvi að strengja þess heit
á nýja árinu að gera meira en
áður í að útrýma mengun.
Hver er maður
ársins 1976?
Spurninci
dagsins
Sigurður Sigurðsson: Það er al-
veg tvímælalaust Haukur Guð-
mundsson, rannsóknarlögreglu-
maður úr Keflavík. Hann hefur
staðið sig svo frábærlega vel í
lögreglumálunum á árinu.
Olafía Sigurjónsdóttir: Kona
ársins er hún Aðalheiður Bjarn-
freðsdóttir. Hún er skeleggur
fulltrúi kvenþjóðarinnar og það
ættu fleiri konur að feta I fótspor
hennar.
Karl Guðlaugsson: Það er enginn
spurning hver það er. Vilmundur
Gylfason hefur sýnt það og sann-
að með skrifum sinum að hér á
landi er víða pottur brotinn og
hann þorir að koma við kerfið.
Ingólfur Guðmundsson: Forsætis-
ráðherrann, á meðan hann heldur
þvi sæti.
Sigurður Jónsson: Mér dettur
fyrst i hug að nefna hann Bessa
Bjarnason. Hann hefur skemmt
mér vel á siðasta ári t.d. 1
ímyndunarveikinni í Þjóðleik-
húsinu.
Jörundur Þórðarson: Kosninga-
sigur Carters er enn í fersku
minni. ég tel hann mann ársins.