Dagblaðið - 25.01.1978, Page 28
„Ullarvöniútflutningurinn
byggir á erlendu hráefni”
—allt að þrið jungur ullarvara hér úr nýsjálenzkri ull, segir Pétur í Álafossi
„Staöreyndin er sú, aó ullar-
vöruútflutningur íslendinga
byggist að talsverðu leyti orðið
á erlendu hráefni, svo kald-
ranalega sem það kann að
hljóma."
Það var Pétur Eiríksson, for-
stjóri Alafoss hf., sem lét þessi
orð falla í samtali við frétta-
mann DB í gær.
Öfeigur Hjaltested, skrif-
stofustjóri iðnaðardeildar Sam-
bands íslenzkra samvinnu-
félaga, kvaðst að visu ekki geta
tekið undir þessi orð, en sagði
ástandið í þessum málum nú'
orðið þannig, að fjárhagslega
væri hagkvæmast að flytja inn
ull frá útlöndum og vinna hana
hér, en flytja íslenzku ullina út
lítið unna, eða aðeins lopann.
„Þetta gerir ástandið í kaup-
gjalds- og verðlagsmálum hér,“
sagði Öfeigur. „Hitt er svo ann-
að, að þótt þetta kunni að vera
hagkvæmast sem stendur, þá er
ekkert sagt um þjóðhagslega
hagkvæmni til lengri tíma.“
Það er nefnilega ekki aðeins
flutt út ull hálfunnin til t.d.
Kóreu, þar sem hún er unnin og
seld í samkeppni við íslenzkar
ullarvörur, eins og rakið hefur
verið i fjölmiðlum undanfarna
daga. Til Islands voru á nýliðnu
ári flutt um 600 tonn af hráunn-
inni ull, mestmegnis frá Nýja-
Sjálandi. Sú ull er síðan blönd-
uð íslenzkri ull og ýmist flutt úr
landi eða seld hérlendis.
„Það er ekki einasta, að ný-
sjálenzka ullin sé allt að helm-
ingi ódýrari en sú íslenzka,
heldur stenzt hún fyllilega
samanburð við beztu íslenzku
ullina," sagði Pétur Eiríksson í
Álafossi í samtalinu við frétta-
mann DB.
Hjá Alafossi er nokkurn veg-
inn jafn mikið framleitt úr ís-
lenzkri og nýsjálenzkri ull, en
nýtanleg íslenzk ull er um 900
tonn á ári. Hjá Sambandinu er
hlutfallið annað, mun meira er
notað af íslenzkri ull, enda á
Sambandið hægara með að fá
hráefni frá „eigendum" sínum,
bændunum í landinu. Pétur
Eiríksson gizkaði á, að ullar-
framleiðslan í landinu byggðist
allt að þriðjungi á innfluttri ull.
Endanlegar tölur um ullar-
innflutning 1977 liggja enn
ekki fyrir hjá Hagstofunni, en
þar fengust í gær þær upp-
lýsingar, að fyrstu níu mánuði
sl. árs hefðu verið flutt inn
liðlega 457 tonn fyrir rúmlega
360 milljón krónur.
-ÓV
AKRANES
séð frá Reykjavík
Ljósmyndatækninni flevgir kannski ekki
fram eins og tækninni á ýmsum öðrum sviðum.
Vmislegt batnar þó og breytist. Aðdráttar-
linsurnar geta gert ýmsa stórfenglega hluti.
Þannig sá Ijósmyndarinn til dæmis Akranes úr
vél sinni i blíðviðrinu í gær. Greina má að
sementsverksmiðjan hefur haft ærinn starfa og
liklega hefur fiskimjölsverksmiðjan haft
citthvað til að bræða. Efst í horni myndarinnar
er einn af Föxunum að renna sér inn í lending-
arstöðu að Revkjavikurflugvelli.
-DB-mynd R. Th. Sig.
Blaðamenn
segja upp
samningum:
TEUA 73,6 PR0SENT SK0RTA A
JÖFNUÐ VIÐ ÚTVARPSMENN
— íbyrjunarlaunum
Byrjunarlaun blaðamanns eru
nú 109.990 krónur, en b.vrjunar-
laun fréltamanns hjá Kikisút-
varpinu eru 190.911 krónur.
Byrjunarlaun blaðamanns þyrftu
því að hækka um 73,6 prósent, til
þess að jöfnuður næðist. segir í
fréttatilkynningu frá Blaða-
mannafélagi íslands. Blaðamenn
sögðu upp samningum í gær við
Félag blaðaútgefenda. Dagblaðið
og Útgáfufélag Þjóðviljans.
Heimild var til að segja upp
samningum eftir 20. janúar, ef-
ekki næðist samstaða milli blaða-
manna og útgefenda um
samræmingu á kjörum blaða-
manna og útvarpsmanna. Útgef-
endur segja að nú þegar sé fullt
samræmi á kjörum þessara hópa.
Blaðamenn lögðu til að Kjara-
rannsóknanefnd reiknaði launa-
mismun hópanna en útgefendur
höfnuðu því.
Samkvæmt útreikningum
blaðamanna^ hafa laun þeirra
hækkað að meðaltali um 47,6%
frá 1. des. 1976 til 1. des. 1977
meðan launþegar í ASÍ hafi feng-'
ið um 60 prósent hækkun og
I f rumskógum lagakróka:
SA DÆMDIVAR EKKITIL
Fyrir skömmu var kveðinn
upp í Borgardómi Reykjavíkur
dómur í máli sem Lífeyris-
sjóður framreiðslumanna hafði
höfðað á hendur Veitingahús-
inu Glæsibæ. Veitingahúsinu
hafði láðst að greiða í iífeyris-
sjóðinn og nam krafan liðlega
einni milljón með vöxtum og
kostnaði. Dómurinn féll á þann
veg að veitingahúsinu var skylt
að borga.
Þegar dómurinn var kveðinn
upp mætti enginn fyrir hönd
veitingahússins. Það kom því í
hlut borgarfógetaembættisins í
Reykjavík að gera fjárnám hjá
veitingahúsinu svo krafan yrði
greidd.
En þegar fulltrúi fógeta kom
í veitingahúsið kom í ljós að
lagalega er ekkert til sem heitir
Veitingahúsið Glæsibær, eða
það sem fyrir lögum er kallað
„juridisk persóna", heldur er
það hlutafélagið Útgarður sem
rekur veitingahús í Glæsibæ.
Nú voru góð ráð dýr. Dómur
var fallinn, en á „rangan“ aðila
— aðila sem ekki var til. Um
tima leit út fyrir að höfða þyrftí
nýtt mál — á Útgarð hf. Full-
trúi fógeta gat þá bent á eignir
eins hluthafa í Útgarði, en þær
eignir voru í öðru lögsagnarum-
dæmi og hefði þurft að halda
fjárnámsaðgerðinni áfram þar.
Hún hafði vitaskuld verið ár-
angurslaus í „Veitingahúsinu
Glæsibæ".
Niðurstaðan varð samt sú áð
tekið var á málinu „með skyn-
semi“, að því er fulltrúi fógeta
sagði fréttamanni , blaðsins.
Lögfræðingur Útgarðs hafði >
einfaldlega séð þennan mögu-
leika á að verða sér úti um frest
til að greiða skuldina, og
raunar fullkomlega löglegan
rétt. Er nú allt útlit fyrir að
lifeyrissjóður þjónanna fái sína
peninga.
Það eru ekki aðeins vegir
Guðs sem eru órannsakanlegir.
-ÓV
frjálst, áháð daghlað
MIÐVIKUDAGUR 25. JAN. 1978.
Dýraspítalinn:
VERDUR AÐ
STANDAÁ
EIGIN FÓTUM
— borgin villekki
styrkja
starfsemina
Nú hefur verið opnuð eins
kopar „slysavarðstofa fyrir dýr í
dýraspítalanum. Dýrahjúkrunar-
konan, Sigfríð Þórisdóttir, er þar
til viðtals frá kl. 2 til 7 á daginn.
Sagði Sigfríð að mikil aðsókn
hefði verið, aðallega eru það
hundar og kettir sem komið er
með. Rekstrarerfiðleikar spltal-
ans eru miklir en Sigfríð sagði að
dýrasýningin sem haldin var í
Laugardalshöllinni í ágúst í
sumar hefði gefið góðan pening í
kassann og væri enn eftir af þeim
peningum.
„Svo er ætlunin að reyna að
láta spítalann standa undir sér
eins og hægt er,“ sagði Sigfrið.
Fyrsta heimsókn kostar 1
þúsund kr„ jafnvel þótt lítið eða
ekkert sé gert.
Nýlega sótti Dýraspftalinn um
300 þúsund kr. framlag frá
Reykjavíkurborg. Tillagan fékk
ekki stuðning í borgarstjórn.
„Þegar borgin tók þá ákvörðun á
sínum tíma að taka við dýraspítal-
anum í félagi við önnur bæjar-
félög var engu lofað um að borgin
tæki þátt í rekstrarkostnaði spít-
alans,“ sagði Jón Tómasson skrif-
stofustjóri borgarstjóra. „Borgin
lagði til lóð undir spítalann og
hafði einnig nokkurn kostnað af
því að koma húsinu fyrir þar. Til
þess að taka alveg af skarið var
samþykkt í borgarstjórn með 8
atkvæðum að ekki yrði stuðlað að
styrkveitingum til spítalans,"
sagði Jón. - A.Bj.
Dýrri mynda-
vélog
linsu stolið
Ljósmyndari DB, Ragnar Th.
Sigurðsson, varð fyrir miklu tjóni
í gær er dýrri myndavél ásamt
linsu var stolið úr læstum bíl hans
meðan hann skrapp inn á Hótel
Holt til myndatöku.
launþegar í BSRB um 76,5
prósent.
Þá telja blaðamenn, að útgef-
endur, sem gengnir eru í vinnu-
veitendasambandið, viðurkenni
ekki grundvallarreglur sam->
bandsins, að greiða skuli sömu
laun fyrir sömu vinnu án tiliíts til
þess hjá hverjum hún er unnin.
-HH.
Þjófnaðurinn átti sér stað á
bílastæði hótelsins við Bergstaða-
stræti um sexleytið í gærdag.
Meðan hann brá sér til
myndatökunnar skildi hann
Pentax-myndavél sína með áfastri
400 mm linsu eftir í aftursæti
bifreiðarinnar, og var bíllinn
læstur.
Allir sem Pentax-vélarinnar’
eða linsunnar verða varir eru
beðnir að hafa samband við DB
eða rannsóknarlögregluna. -ASt..
4. sólarhringinn í röð:
Stormur—
enginn af li
Stormur er enn á loðnu-
miðunum fyrir norðan land
og . hefur nálega enginn afli
fengizt í fjóra sólarhringa. Þó
höfðu níu bátar tilkynnt slatta til
Loðnunefndar í gærmorgun, 2970
tonn, og ekki var vitað í morgun,
hvort einhverjir bátanna hefðu
reynt að kasta.
Almennt lætur flotinn reka á
miðunum, en sumirbátanna hafa
haldið kyrru fyrir í höfnum
norðanlands. -HP.
4
4
4
4
í
!