Dagblaðið - 15.12.1978, Blaðsíða 16

16
DAGBLAÐIÐ. FÖSTUDAGUR 15. DESEMBER 1978.
Einangrun gegn nita, eldi, kulda og
hljóði, auðveltíuppsetningu.
Algengustu stærðir ávallt
fyrirliggjandi.
Lækjargötu 34,Hafnarfirði
sími 50975
Spamaðura komandiarum
Dömur athugiö!
Geriö
í tíma.
Sloppamir frá Ceres,
sem sýndir voru á ísl.
kaupstefnunni, eru
, einnig barna-
náttfötin.
Einlitu velour-
slopparnir og
fóðurpilsin nýkomin.
Túlípaninn
Ingólfsstræti 6.
Þegar bjóöa skal til veizlu
er gott aö hafa stóla og
borö viö okkarhœfl
PÓSTSEND UM
TómsTurmúsiÐ hf
Lougouegi 1S3-Reui:iauit: 8= 31901
BARNASTÓLAR
OG BORÐ
Ellefu íslending-
ar sýna í Málmey
Málmey er ekki skemmtilegasta
borg i Sviariki þegar best lætur og það
var nöturlegt að ganga þar um götur
um siðustu helgi er napur vindur af
hafi nísti holdið og snjónum kyngdi
niður. En borgin hefur þó eitt sér til
ágætis og það er Malmö Konsthall sem
er merkisstofnun og hefur staðið fyrir
mörgum meiri háttar listviðburðum á
siðari árum. Hlutverk stofnunarinnar
Magnús Tómasson á kjaftastóli innan
um verk sln.
Ellefu
einkasýningar
Kom hann hingað til lands snemma
á árinu 1977 og eftir nokkra dvöl bauð
hann ellefu listamönnum til leiks, en
allir höfðu þeir verið tengdir SÚM
meðan það var og hét, en aftur á móti
lögðu bæði sýnendur og stjórnandi
áherslu á það við undirritaðan að
þetta væri ekki SÚM sýning, heldur
samsafn ellefu einkasýninga. Rómuðu
sýnendur einnig allan aðbúnað á
staðnum og hjálpsemi safnfólksins.
Þátttakendur eru þeir Jón Gunnar
Árnason, Hörður Ágústsson, Jóhann
Eyfells, Hreinn Friðfinnsson, Kristján
Guðmundsson, Sigurður Guðmunds-
son, Ólafur Lárusson, Tryggvi
Ólafsson, Magnús Pálsson, (Þórður)
Ben Sveinsson og Magnús Tómasson,
en Sigurður var nokkurs konar fulltrúi
þeirra á staðnum. Og það er skemmst
frá því að segja aö þetta er ágæt
sýning og á vonandi eftir að breyta
hugmyndum Svia um „islandsk
konst”. Er þungt á metunum að
margir listamannanna sýna þarna sín
bestu verk til þessa, að mati undirrit-
aðs, bæði spánný og eldri. Til dæmis
man ég ekki eftir betra framlagi frá
hendi Ólafs Lárussonar og Tryggva
Ólafssonar og hinir setja markið hátt.
Speglar og sól
Jón Gunnar Árnason sýndi þarna
nokkur „sólverk” sin sem eru opin
verk úr áli og krómhúðuðu stáli og
gerð af hugarfari sem er einhvers
staðar milli vísindalegrarannsókna og
mýtólógíu. Speglar eru þungamiðja
þessara verka og er þeim ætlað að
„lýsa upp sólina” — þ.e. spegillinn
endurkastar sólarljósi aftur til baka og
við það verður sólin ljósmeiri og sendir
sterkari geisla til jarðar. Ég veit ekki
hversu góð eðlisfræði þetta er, en út úr
þessu koma áleitin myndverk. Hörður
Ágústsson á þarna mörg verk, bæði
„tape” verk og gamlar teikningar sem
gætu verið hvorutveggja, ávöxtur
harðlinustefnunnar I geómetríu og
hins síðari „mínimalisma”, enda
margt skylt með þessum tveimur til-
hneigingum. Líkast til hefur Högestatt
haft hið síðara i huga er hann valdi
Hörð til þátttöku. Það var gaman að
sjá Jóhann Eyfells á þessum vettvangi,
þar sem hann hefur ekki sýnt verk sín
á íslandi eða með íslendingum í lengri
tíma, en hann tjáði mér að hann
ætlaði að sýna heima eftir ca 2 ár, ef
allt gengi að óskum, ásamt með konu
sinni.
Uppblásnir
skúlptúrar
Jóhann sýndi tvo uppblásna skúlp-
túra sína og nokkrar Ijósmyndir af
öðrum verkum. Var annar skúlptúr-
inn hengdur upp inni, en hinn síðari
er einmitt að gera slikt, en ekki að
safna myndverkum til að eiga og er
Malmö Konsthall því að mörgu leyti
lik hinum þýsku „Kunsthallen” og
„Kunstvereine”. Það er einnig lær-
dómsríkt að skoða þessa stofnun og
bera hana saman við hugmyndir
íslendinga um listasöfn.
Einfalt og
hagkvæmt
í Malmö Konsthall ráða rikjum ein-
faldleikinn og hagkvæmnin. Sýningar-
pláss er rúmlega 3000 fermetrar og má
skipta því niður á mjög skömmum
tima með hvitum plötum sem smellt er
I loft og gólf, veggir eru úr einhvers
Jóhann Eyfells innan 1 uppblásnu verki sinu.
stóð úti fyrir og voru börn þegar farin
að leika sér að honum eins og Jóhann
reyndar ætlaðist til. Ég varð fyrir
nokkrum vonbrigðum með framlag
Hreins Friðfinnssonar, sem var i raun
endurtekning á „rólu-regnboga”verki
hans i Suðurgötunni forðum, með
örlitlum breytingum þó. Auk þess
spillti slæm lýsing nokkuð fyrir verki
hans. Kristján Guðmundsson sýndi
bækur og teikningar sem áður hafa
flest verið til sýnis og var þarna um að
ræða tímamælingar hans. Verk Krist-
jáns nutu sin vel þarna i fallegum bás.
Ljósmyndir Sigurðar Guðmundssonar
voru einnig kunnuglegar, utan ein
spánný i litum, sem bendir til ein-
hverra breytinga i myndlist Sigurðar
— bráðskemmtilega hugsuð sjálfs-
mynd. Verk Ólafs Lárussonar mynd-
konar masónitblöndu og gólfið er úr
ólökkuðum viði. Lofti er skipt i mikinn
fjölda eininga sem hleypa dagsljósi
beint í gegn og innan i hverri einingu
eru rafmagnsljós sem taka við þegar
dagsljósið þrýtur. Engan íburð er
þarna að finna, en öll verk njóta sin
prýðilega og áhorfandinn sömuleiðis.
Þessa helgi var verið að opna þrjár
stórar sýningar — á expressjónistun-
um þýsku og Munch, á verki eftir tvo
Dani sem verið höfðu fulltrúar lands
síns á síðasta Feneyjabiennal og svo
var það rúsinan í pylsuendanum og til-
efni þessarar Málmeyjarferðar: sýning
á ellefu islenskum listamönnum. Hug-
myndina að henni átti forstöðumaður
safnsins, Eje Högestátt og vildi hann
sýna nýja hlið á íslenskri list i stað þess
að halda enn að áhorfendum viður-
kenndri list og listamönnum frá
Íslandi
JJ Jl. JEA J-í JáJkA UkJÉkjt M iJ .t.É.M'.i t.J -J-l -J M Jl ■* * JL 4 i tii.«-im Ltn L L fr.fr,
í jí iJUStvi'A ‘k • l *t*i kitíi 4-3 á A 4i 4 £ * 4 41.Ct 4L» -t.