Dagblaðið - 27.05.1981, Qupperneq 10

10
DAGBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 27. MAÍ1981.
I
I
Erlent
Erlent
Erlent
Erlent
Börn Zoo brautarstöðvarinnar: Kvikmynd um líf ungs eiturlyfjaneytanda vekur gffurlega athygli:
FIMMTÍU ÞÚSUND □TURLYFJANEYT-
ENDUR ERU NÚ í V-ÞÝZKALANDI
— þrettán og fjórtán ára stúlkur selja blíðu sína til að eiga fyrir heróíni
Vestur-Þjóöverjar flykkjast á kvik-
myndahúsin um þessar mundir til að
sjá kvikmynd um skólastúlku sem
verður herófni að bráð. Hér er um
sannsögulega kvikmynd aö ræöa og
hún hefur vakið V-Þjóðverja til um-
hugsunar enda er eiturlyfjavanda-
máliö óvíða staerra i sniðum en i
landi þeirra.
f kvikmyndinni er saga
„Christiane F.” rakin. Hún byrjar
aö reykja hass og taka pillur tólf ára
gömul. Þaöan liggur leiöin yfir í
heróin þegar hún er þrettán ára
gömul. Hún byrjar á því að „sniffa”
af þvi en sprautar því siöan í æð.
Kvikmyndin sýnir hvernig heimilis-
iaust barn leiöist út i vændi til að
borga eiturlyfin sem það er orðið að
bráð. Myndin lýsir vel hvílíkar kvalir
því eru samfara að reyna að venja sig
af eiturlyfinu fyrir þann sem á annað
borð er orðinn þvi að bráð. I fyrstu
eru tiiraunir „Christiane F.” i þá átt
enda árangurslausar. Hún gengur i
gegnum þá martröð sem eiturlyfja-
neytendur kalla „kaldan tyrkja” sem
einkennist meöal annars af miklum
kuldaskjálfta og uppköstum.
Kvikmyndin „Börn Zoo brautar-
stöðvarinnar” dregur nafn sitt af
óvistiegri járnbrautarstöð í hjarta
Vestur-Berlínar þar sem eiturlyfja-
neytendur bíða eftir viðskiptavinum
og miðlararnir biða eftir eiturlyfja-
neytendum.
Christiane lifði þaö að geta sagt
sögu sína. Hún birtist fyrst sem fram-
haldssaga í timaritinu Stern en varð
siðan metsölubók sem selzt hefur i
meira en milljón eintökum frá þvi
hún kom fyrst út í árslok 1978.
En margir vina hennar voru ekki
eins heppnir og hún. Þar á meðal var
fjórtán ára vinkona hennar sem
köliuö var Babsi. Hún lenti í hópi
þeirra 615 heróinneytenda sem létu
lífið á árinu 1979. Sú tala var hærri
en tala yfir fórnarlömb heríónneyzl-
unnar i Bandaríkjunum þar sem
íbúar eru þó fjórum sinnum fleiri en i
V-Þýzkalandi.
Tala yfir láma eiturlyfjaneytendur
lækkaöi á síðasta ári niöur i 494 f V-
Þýzkalandi en eiturlyfjaneytendum
fjölgaði hins vegar úr 47 þúsund í 50
þúsund. Margir þeirra eru mjög ungir
aö árum.
Ýmsir þeirra sem koma fram i
myndinni sem eiturlyfjaneytendur
eru svo ungir að þeir fengju ekki
aögang að mynd sem þessari.
„Ég verð að fá það fyrir morgun-
daginn. Annars kemst ég ekki f skól-
Diskótekið „Sound” er nú ekki oröið sfóur forvitnilegt fyrir erlenda feróamenn en
sjálfur Berlfnarmúrinn.
Atriði úr kvikmyndinni „Börn Zoo
brautarstöðvarinnar”.
ann,” segir Christiane og nauðar í
vini sinum um eitt „skot” af heróini.
Christiane er nú nitján ára gömul
og vinnur í bókaverzlun i Hamborg.
Hún var tekin úr heimi eiturlyfjanna I
Vestur-Berlín og flutt til ömmu
sinnar uppi i sveit.
Slikt er þó engan veginn óbrigðult
ráð við eiturlyfjavandanum og for-
eldrar úti á landsbyggðinni hafa oft á
tiðum verri sögur að segja af fíkni-
efna- og eiturlyfjanotkun meðal
skólabarna.
Christiane er frá uppflosnuðu
heimili. Móöirin kemur þó ekki illa
fyrir og mörg fórnarlömb eiturlyfj-
anna koma frá efnuðum heimilum
þar sem foreldrarnir búa saman.
Fyrsta skrefiö að eiturlyfjanotkun-
inni stigur Christiane á diskóteki sem
heitir „Sound”. Þar er leikin tónlist
átrúnaðargoðs hennar, Davids
Bowie, sem boðar að „við getum
aðeins verið hetjur í einn dag”.
Hún leiðist út í fikniefnin að hluta
til af forvitni og að hluta til að vera i
takt við vini sina. Hún er þvinguö út i
Natja Brunckhorst fer með hlutverk Christiane F. i kvikmyndinni „Börn Zoo brautarstöðvarinnar”.
Diskótekið „Sound” og göturnar
þar sem Christiane leitaði viðskipta-
vina sinna þykja nú ekki siður for-
vitnilegar i augum útlendra feröa-
manna en Berlinarmúrinn sjálfur.
Fyrrverandi eiturlyfjaneytendur
hafa látið þá skoðun i ljós aö myndin
hafi engan veginn náö að lýsa öllum
þeim hryllingi sem tengist eiturlyfja-
neyzlunni þó flestum áhorfenda þyki
víst nóg um.
Aftur og aftur dreymi „Börn Zoo
brautarstöðvarinnar” um hvernig
þaö muni verða að vera laus við áhrif
heróínsins úr skinhoruðum likömun-
um.
„Við verðum að hætta,” segir
Detlef, vinur Christiane. „Já, en ég
vændi vegna þess að vinur hennar
þarf á peningum að halda fyrir eitur-
lyfjum.
í lok myndarinnar er Christiane
kinnfiskasoginn einstæðingur sem les
ásamt annarri stúlku frétt um að vin-
kona hennar, Babsi, hafi orðið
yngsta fórnarlamb eiturlyfjanna i
Berlín.
Ýmsir gagnrýnendur myndarinnar
segja aö hún sé ekki nægilega misk-
unnariaus. Þeir segja að sú staðreynd
að Christiane slapp lifandi út úr vita-
hringnum feli í sér hamingju-
samlegan endi myndarinnar og gefi
eiturlyfjaneytendum til kynna að
alltaf sé unnt að losna undan böðuls-
hendi eiturlyfjanna.
Timaritið Spiegel sagði frá stúlku
sem lesið hafði bókina um Christiane
og að þvi búnu haldiö til Vestur-
Berlinar þar sem hún fannst tveimur
dögum siðar. Hún var þá tekin að
„sniffa” af heróini og bjóða bliðu
sina fala á götum úti.
verð að fá eitt skot,” segir Christi-
ane. Þeim tókst báðum að losna úr
viðjum lyfjanna en fyrir Babsi og
marga af hinum unglingunum
reynast orðin úr söng Davids Bowie,
sannleikur: „Það er of seint” (It’s
too late).
‘MB
Frá hassinu lá leiðin yfir i heróin.
Tfmaritíð birtí fyrst sögu Christíane F.
sem sfðan var gefin út i bókarformi og
varð hún metsölubók.