Dagblaðið - 16.06.1981, Blaðsíða 12

DAGBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 16. JÚNÍ1981.
" 1 ™'"N
MiMBIABW
Útgefandi: Dagblaðið hf.
Framkvœmdastjóri: Sveinn R. Eyjólfsson. Ritstjóri: Jónas Kristjánsson.
Aðstoðarritstjórí: Haukur Helgason. Fróttastjórí: Ómar Valdimarsson.
Skrífstofustjórí ritstjómar Jóhannes Reykdal.
íþróttir: Hallur Símonarson. Menning: Aðalsteinn Ingólfsson. Aðstoöarfróttastjóri: Jónas Haraldsson.
Handrit: Ásgrimur Pálsson. Hönnun: Hilmar Karísson.
Blaðamonn: Anna Bjarnason, Atli Rúnar Halldórsson, Atli Steinarsson, Ásgeir Tómasson, Bragi Sig-
urðsson, Dóra Stofánsdóttir, Elín Albertsdóttir, Gunnlaugur A. Jónsson, Inga Huld Hákonardóttir,
Krístján Már Unnarsson, Siguröur Sverrisson.
Ljósmyndir: Bjamleifur Bjamloifsson, Einar Ólason, Ragnar Th. Sigurðsson, Sigurður Þorri Sigurðsson
og Sveinn Þormóðsson.
Skrifstofustjórí: Ólafur Eyjólfsson. Gjaldkerí: Þráinn Þorleifsson. Auglýsingastjórí: Már E.M. Hall-
dórsson. Droifingarstjóri: Valgerður H. Svoinsdóttir.
Ritstjórn: Slðumúla 12. Afgreiðsla, áskríftadoild, auglýsingar og skrífstofur: Þverholti 11.
Aðalsími blaðsins er 27022 (10 linur).
Setning og umbrot: Dagblaðið hf., Síðumúla 12.
Mynda- og plötugorð: Hilmir hf., Síðumúla 12. Prentun: Árvakur hf., Skeifunni 10.
Áskríftarverð á mánuði kr. 70,00. Verð i lausasölu kr. 4,00.
Margt hefur tekizt vel
Flest er það ánægjulegt, sem kemur í
ljós, er staða afmælisbarnsins er metin
á 37 ára afmæli íslenzka lýðveldisins.
Þessi unga stofnun hefur sannað gildi
sitt og fetar hægt, en örugglega inn í
óvissa framtíð margra möguleika.
Við tökum af krafti þátt í tækni og
verkfræði, listum og bókmenntum. Það er með ólík-
indum, hversu víða sköpunargáfa og -gleði fá útrás hjá
aðeins um 220 þúsund manna þjóð. Þetta réttlætir bezt
tilverulýðveldisins.
Sama orkan og athafnasemin kemur fram í daglegu
lífi þjóðarinnar. Menn vinna langan vinnudag við
gnægð verkefna, meðan 10% íbúa nágrannalandanna
ganga um með hendur í vösum, af því að störf eru ekki
til handa öllum.
Um leið hefur lýðveldinu tekizt að koma hér á meiri
jöfnuði en annars staðar er raunin á. Bilið milli hins
hæsta og lægsta er styttra en spurnir fara af í ná-
grannalöndunum. Þetta hefur verið og er aðalsmerki
Islendinga.
Þennan árangur þurfum við að varðveita. Við
verðum með öllum ráðum að hindra, að atvinnuleysi
rækti hér stétt utangarðsmanna og þiggjenda. Um leið
verðum við að hafna hagfræðikenningum, sem byggja
á atvinnuleysi.
Árangurinn þurfum við líka að auka. Ein stétt hefur
týnzt í jafnréttinu. Það er roskið fólk, öryrkjar, ein-
stæðar mæður og aðrir, sem ekki geta tekið þátt í hinni
almennu velmegun, af því að enginn stiginn er þeim
fær.
Til þess að taka þátt í jafnrétti velmegunarinnar
þurfa menn einhvern stiga, aðstöðu til dæmis eða
ábyrgð, menntun, aflahlut, ákvæðisvinnu, yfírvinnu
eða annað, sem lyftir þeim upp úr láglaunatöxtum
vinnumarkaðarins.
Við þurfum að lyfta hinni týndu stétt upp í jafnrétti
og velmegun meirihlutans. Til þess eru ýmsar leiðir, til
dæmis öfugur tekjuskattur. Þetta er dýrt verkefni, sem
krefst traustrar undirstöðu í atvinnulífinu.
Þar hefur okkur ekki gengið eins vel og efni standa
til. Bjartasta hliðin felst í þeim tökum, sem náðst hafa
á verndun fiskistofna og eiga að tryggja góð aflabrögð
um ókomin ár. Á öðrum sviðum hefur okkur gengið
miður.
Enn erum við með á herðunum óeðlilega þrútinn
landbúnað í hinum hefðbundnu greinum kindakjöts og
mjólkurvöru. Þetta kostar okkur meira en herinn í
öðrum löndum og hindrar fólk og fé í að streyma til
arðbærra athafna.
Enn höldum við iðnaðinum niðri og einbeitum
okkur þar um of að láglaunagreinum eins og prjóna-
skap. Á meðan eyðum við tímanum í óæskileg bræðra-
víg með og móti orkufrekum iðnaði með þátttöku er-
lends áhættufjármagns.
Við gætum lagað vandamál atvinnulífsins með
auknu viðskiptafrelsi, gjaldeyrisfrelsi og vaxtafrelsi, er
komi í stað miðstýringar, sem lýsir sér í margvíslegri
forgangsflokkun og risaeðlum á borð við Fram-
kvæmdastofnun ríkisins.
Þingmenn eiga að setja lög og ráðherrar að fram-
kvæma þau. Þessir aðilar eiga ekki að reyna að ráða
öllu öðru lika. Þeir eiga að dreifa valdinu. Þeir eiga
ekki að stjórna fjölmiðlum, bönkum, sjóðum og opin-
berum fyrirtækjum.
Verkc ’nin eru nóg í baráttunni fyrir viðgangi og efl-
ingu íslenzka lýðveldisins. Margt hefur tekizt vel á liðn-
um árum. Það er því ekki óhæfileg bjartsýni, að okkur
muni áfram takast margt vel á komandi árum.
B.U.R.0G
KRATARNIR
Áður saraþykktar tillögur t.d. um
löndunarmál hafa ekki fengizt
ræddar, hvað þá að orðið hafi af
framkvæmdum i þessi „glæstu þrjú
ár”.
Sigurður E. Guðmundsson ritar
kjallaragrein i Dagblaðið 12. júní sl.,
sennilega sér til framdráttar sem
„væntanlegum” borgarfulltrúa krat-
anna til matloka á næsta ári, ef
Björgvin Guðmundssyni skyldi þókn-
ast að segja af sér einhverjum
trúnaðar- og nefndarstörfum. Á
fundi borgarstjórnar Reykjavíkur 4.
júnl sl. lét Björgvin hinsvegar endur-
kjósa sig í borgarráð, formann
B.Ú.R., formann 1 hafnarstjórn og í
stjóm lífeyrissjóösins, enda þótt
hann hefði þá nýlega verið ráðinn
framkvæmdastjóri B.Ú.R. frá 1.
október nk. Ekkert fararsnið virðist
því á honum.
Ég dreg mjög í efa, aö þessi grein
Sigurðar sé mikill greiði við Björgvin,
enda er slíkt oflof fremur háð en
hrós. Hitt þykist ég vita, að Björgvin
kynni félaga Sigurði ekki miklar
þakkir, ef hann skrifaði næst um
aðdraganda þess, að hann varð fram-
kvæmdastjóri Bæjarútgerðarinnar,
og hvað sú ráðstöfun kostaði B.Ú.R.
Grein Sigurðar E. Guðmundssonar
ber vott um sama þekkingarskort og
grein „hafnsögumannsins” í Dag-
blaðinu 21. nóvember sl„ en hann er
að eigin sögn aöalráðgjafi Björgvins
imálefnum B.Ú.R.
Þáttur krata
í málefnum BÚR
Grein Sigurðar og „hafnsögu-
mannsins” eiga það sammerkt, að
reyna að koma lesendum til að trúa
því, að kratar hafi í stjórn B.Ú.R.
unnið „þrekvirki og snúið hnignun i
glæsilega sókn”.
Því fer fjarri, eins og allir vita sem
hafa snefil af þekkingu á málefnum
B.Ú.R., en Sigurður E. og ,,hafn-
sögumaðurinn” eru svo sannarlega
ekki i þeim hópi.
Ég skrifaði 25. nóvember sl. grein
hér í blaðið, sem bar yfirskriftina:
„Hafnsögumaðurinn strandaöi meö
Björgvin í togi”. í þeirri grein er
rakið, hvernig enduruppbygging
B.Ú.R. hófst með tilkomu þriggja
stóru skutskipanna á árunum 1972—
74.
1976 hófst uppbygging í landi með
tilkomu Bakkaskemmu, flutning
löndunar 1 Vesturhöfnina, endur-
nýjun á fiskiðjuverinu og þar með til-
komu bónuskerfis starfsfólkinu og
fyrirtækinu til góða.
1976 var keypt skutskip af minni
gerðinni.
1977 var samþykkt að kaupa tvö
skip til viðbótar, og eru þau nú
komin.
Var „Alþýðuflokkurinn” for-
maður B.Ú.R. á þessum árum?, svo
ég noti sérkennilegt orðalag Sigurðar.
Að vísu hélt ég að Alþýðu-
flokkurinn væri meira en Björgvin
einn.þótt mikillsé.
Nei, Sigurður, forysta Alþýðu-
flokksins í málefnum B.Ú.R. sl. þrjú
ár er hvorki „þrekvirki né að hnign-
Um aðdraganda stofnunar B.Ú.R.
ætla ég ekki að ræða, svo þekkt sem
sú saga er, en um þann þátt hallar
Sigurður mjög réttu máli.
Hafa verður það hugfast, sem ég
hefí ætiö lagt áherzlu á, aö þaö á aö
reka B.Ú.R. af myndarskap sem
alvöru fyrirtæki. Fyrr stendur það
ekki undir nafni.
Sigurður nefnir Ú.A. og vil ég
aðeins benda honum á, að það hluta-
félag var stofnað eftir stríð með for-
göngu sjálfstæðismanna á Akureyri,
með Helga Pálsson í broddi fylk-
ingar.
Sigurður! Þú ættir að kynna þér
betur málefni B.Ú.R., einkum ef þú
telur þig knúinn til þess að skrifa um
þau.
Ottó N. Þorláksson, nýjasta skip BÚR, í Reykjavíkurhöfn í fyrsta sinn.
DB-mvnd S.
Það á ef til vill fyrir honum að
liggja að stofna privatútgerð við
hliðina á B.Ú.R., reka hvort tveggja,
og feta þar með í fótspor kratanna,
sem stjómað hafa bæjarútgerðum á
Ragnar Júliusson
skólastjóri og
borgarfuiltrúi
Ragnar Júliusson
un hafi verið snúið í glæsilega
sókn”.
Þar hefur verið að mestu unnið
áfram að áður gerðum samþykktum,
og ekkert fmmkvæði verið haft.
Jafnvel hefur svo langt verið gengið,
að húsnæði B.Ú.R. (Bakkaskemma)
hefur verið afhent öðrum til afnota,
starfsemi B.Ú.R. til stórskaða.
Ýmsar framfaratillögur
fást nú ekki rœddar
Ykkar kratanna eina afrek, ef svo
skyldi kalla, er að gera Björgvin að
framkvæmdastjóra B.Ú.R.
Kjallarinn